เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ส่งท้ายยามเช้าค่อนข้างสายกับบุญใส่บาตร ร่วมอนุโมทนาแล้วจรลีไปปฏิบัติหน้าที่ประจำวันอย่างมีความสุข แม้ฝนมาฟ้าครึ้มก็ไม่หวั่น

 

เลขจัดส่งวันนี้

--ED 4696 5569 2 TH สังขะ

 

หลวงปู่สิม พุทธาจาโร-ปี18
รุ่นที่ 26 "เม็งรายมหาราช"!
===============

พระป่ากรรมฐานที่วัดต่างๆขอความอนุเคราะห์จัดสร้างวัตถุมงคลเพื่อนำรายได้บูรณะวัดวาอารามโบสถ์วิหารมากที่สุดรูปหนึ่ง ต้องมีนาม...

"หลวงปู่สิม พุทธาจาโร" แห่งวัดถ้ำผาปล่อง เชียงใหม่ อยู่ในทำเนียบยอดมหานิยม...!

เหรียญรุ่นที่ 26 สร้างปี 2518 โดย "วัดเม็งรายมหาราช" เพื่อนำปัจจัยสร้างโบสถ์วัดเม็งรายมหาราชจนสำเร็จด้วยมหาบารมีท่วมท้นทั้งทางโลกของพระองค์ และทางธรรมของ"หลวงปู่สิม"

ผู้สร้างอัญเชิญพระเดชพระคุณ "มหาราช" องค์จริงเมืองเหนือบรรพบุรุษไทยทรงสถิต บวกความเข้มขลังที่ "หลวงปู่สิม"อริยเจ้าองค์แท้รูปหนึ่งของแผ่นดินอธิษฐานจิตให้เต็มพลัง

เนื้อทองแดงเนื้อเดียว มอบร่วมบุญเป็นศิริมงคลทั้งทางโลกและทางธรรม...

=======900=======

เหรียญสภาพเกือบเต็มร้อยไม่ผ่านการใช้ สมบูรณ์ด้วยหู-ห่วงครบ หลวงปู่สิมครึ่งองค์กับนาม"พระครูสันติวรญาณ" ยอดพระกรรมฐานสายอรัญวาสี(พระป่า)ที่สายพระบ้าน(คามวาสี)ยกย่องยอมรับสูงสุดรูปหนึ่ง

ปรมาจารย์ใหญ่ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ยังเอ่ยให้ทุกคนฟังว่า..."ท่านสิมเป็นดอกบัวที่บานกว่าทุกหมู่"!!!

หลวงพ่อฤาษีฯ วัดท่าซุง เมื่อครั้งจัดครม.สัญจร...เอ้ย นำเหล่าศิษย์สัญจรกราบพระสุปฏิปันโณเมืองเหนือ ก็มุ่งเป้าไปที่ "หลวงปู่สิม" เป็นองค์สำคัญ รวมการสนทนาธรรมอย่างถึงพริกถึงขิงให้เหล่าศิษย์และผู้ติดตามรับฟัง

ท่านจึงเป็นยอดยุทธทางธรรม กอปรคุณธรรมความดีหอมหวนทวนลมขจรขจายไปทุกทิศ

พ่อขุนเม็งรายมหาราชในรูปกงจักร สัญลักษณ์ยอดนักรบแห่งความภาคภูมิใจของชาวเมืองเหนือหรือง่ายๆคือปฐมบรมกษัตริย์สุดยอดมหาราชแห่งอาณาจักรล้านนาทรงสร้างทั้งเมืองเชียงใหม่ เชียงราย และเมืองเวียงกุมกาม

เหรียญเดียว ได้บารมียอดนักรบมหากษัตริย์ทางโลก กับยอดขุนศึกทางธรรม 2 พลังแรงครบเครื่อง!

อายุเหรียญก็อย่าทำเป็นเล่น ปีหน้าก็ครบ "ครึ่งร้อยขวบปี"

เหรียญไม่ผ่านใช้
ข้างขอบสมบูรณ์
ไร้ริ้วรอยสึกหรอ

กลมใหญ่กว่าเหรียญ10เล็กน้อย
เหมาะบูชาหรือเก็บรักษายาวไป
ยิ่งนาน ยิ่งแพง ยิ่งขลังทวีคูณ!!!

 

วันที่ ๒๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๗ ตรงกับวันพฤหัสบดี แรม ๖ ค่ำ เดือน ๗ ปีมะโรง
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

แจ้งข่าวพัสดุเดินทางถึงที่หมายเรียบร้อยครับผม

 

ยามเย็น นั่งหน้าจอรอรถหายติดขัดก่อนกลับบ้าน อากาศขมุกขมัวเมฆฝน แต่ร่วมอนุโมทนาบุญยามเช้าวันศุกร์ เติมความสุขให้จิตใจแจ่มใสทุกๆวัน

 

วันศุกร์ที่ออกเสียง ว่า "สุข" ได้รับวัตถุมงคลชั้นดีก็มีความสุขกับอีก 2 วัน เสาร์-อาทิตย์ชื่นชมท่านเต็มที่ ขอบคุณที่แจ้งและโมทนาน้องโต้ดอีกครั้ง มีความสุขมากๆในวันหยุดพักผ่อนอีก 2 วันครับ

 

เรื่องเล่า-สะท้อนความเน่า
ของการออกบัตรตรวจพระ
===============

เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องเล่า และถือเป็นนิทานยามเย็น อ่านแก้เหงาก่อนกลับบ้าน สำหรับคนที่ถึงบ้านแล้ว ก็พักผ่อนอ่านเป็นความรู้เล็กๆ จะได้ระมัดระวัง

เพื่อนรุ่นน้องแวะมานั่งดื่มกาแฟ คุยสัพเพเหระเรื่องพระเรื่องเจ้าของชอบประสาคนคอเดียวกัน มีควักพระติดรางวัลมาชมกันบ้าง ผมก็ลืมไม่ได้ขอถ่ายรูปไว้เพราะมีเรื่องอื่นที่เขาเล่าน่าสนใจ

ผมถามนำร่องโดยไม่ตั้งใจว่า

"พระสวยๆไม่เอาไปออกบัตรหรือ"?

ถามเข้าจุดพอดีจึงได้นิทานมาเล่าสู่กันฟัง

"อันตรายครับพี่ สอง-สามเดือนที่แล้ว ผมไปเที่ยวหาเพื่อนในซอยที่มีศูนย์พระเยอะๆ (ที่ไหนเดาเอง-เดาไม่ยาก) ไปนั่งดื่มกาแฟแถวนั้นหลายวันก็รู้จักกับยามคนหนึ่ง คุยกันถูกคอ"

เจ้าน้องจิบกาแฟกระแอมไล่เสียงในหลอดลม แล้วเล่าต่อ...

"พี่มีพระมาเช็คหรือ เห็นมาบ่อย"...? ยามถามผม

"เปล่า เปล่า พี่มาหาเพื่อน มาส่องพระดูพระบ้างนิดหน่อย"

"ดีแล้ว"...คุณยามพูดพร้อมเหลียวซ้ายแลขวา ลดโทนเสียงเบาลงเกือบไม่ได้ยิน

" เช็คพระต้องทิ้งพระไว้ก่อน ค่อยมารับใช่มั้ยครับ?"

ผมพยักหน้ารับ บอกว่าใช่!

"มีอยู่วัน ค่ำแล้วสักเกือบ 2 ทุ่มส่วนใหญ่ร้านปิดผมเดินตรวจความเรียบร้อยตามปกติ เดินไปถึงหน้าห้องรับเช็คพระเห็นถังขยะด้านหน้า มีเศษกระดาษสุมอยู่ ก็นึกในใจว่าพนักงานทำความสะอาดคงลืมเก็บ ผมก็ก้มลงหยิบกะเอาถังไปทิ้งให้ อีทีนี้ก็เห็นกระดาษก้อนหนึ่งดูเรียบร้อยสะอาดดี ก็หยิบขึ้นมา...ตอนคลี่กระดาษออก พี่เชื่อมั้ยผมพบอะไร?"

ผมสั่นหัวไม่อยากทาย บอกเล่าต่อเถอะ

"พระครับพี่ เป็นพระปิดตาองค์ดำๆ ผมไม่ใช่คนเล่นพระก็ไม่รู้หรอกเขาเรียกวัดอะไร ที่ไหน ก็เปิดประตูห้องเข้าไป ยังมีคนนั่งอยู่คนหนึ่ง เอายื่นให้เขาดู เขารับไปดูแล้วทำท่าตกใจมาก ร้องออกมาว่า...ปิดตาหลวงปู่เอี่ยม"

เอาละสิ เรื่องชักน่าจะสนุก...

"มีใครเห็นหรือเปล่า เขาถามผม ผมบอกว่าคงไม่มีครับ ข้างหน้าตอนนี้ไม่มีคนแล้ว"

"งั้นน้องอย่าเล่าให้ใครฟังเป็นอันขาด เอ้า นี่พี่ให้รางวัลที่พบเจอของที่เกือบสูญหาย"

คนยามดวงดีได้รางวัลมา 15,000 บาท เขาไม่ทราบดอกว่า เป็นพระราคาถูก-แพง-แท้-เก๊? ได้รางวัลสัก 500 ก็ดีใจแย่แล้ว นี่ได้ตั้งหมื่นห้า นอนไม่หลับทั้งคืน

"ถามจริง พี่คิดว่าไง พระปิดตาหลวงปู่เอี่ยม แพงมากหรือพี่ ผมไม่กล้าถามใครเลย กลัวต้องเล่าเรื่องละเอียดแบบนี้ให้ฟัง รับปากเขามาแล้วว่าจะไม่เล่าใคร แต่พี่ไม่ใช่คนอยู่ในศูนย์ คงไม่เป็นไร"

ผมสรุปให้ยามฟังว่า พระปิดตาหลวงปู่เอี่ยม ราคาหลายล้าน ถ้าเป็นพระแท้แต่ที่นึกไม่ออกคือ...

--ทำไมมีคนเอาท่านทิ้งในถังขยะ?
--ถ้าเป็นพระที่รอตรวจสอบ ฝ่ายตรวจสอบไม่แย่หรือที่พระหาย?
--เจ้าของพระอีกล่ะ จะทำอย่างไรในกรณีที่พระตัวเองหาย
--ใครเป็นคนจงใจเอาพระมาทิ้งไว้เพื่อเก็บกลับไปทีหลัง หลังจากไม่มีคนอยู่แถวนั้น แต่ดวงซวยที่ยามตาดีพบก่อนแล้วยังใจป้ำให้รางวัลตั้งมากมาย ผิดสังเกตไหม?

รุ่นนัองกับผมตั้งข้อสงสัยเป็นข้อๆเสร็จ ผมก็สรุปความให้ง่ายๆดังนี้...

***พระปิดตาองค์นั้นเปอร์เซ็นต์แท้สูง แต่มีจุดอ่อนในการตรวจพระอย่างนี้คือเจ้าของพระย่อมไม่รู้ว่าพระตัวเองเก๊หรือแท้ เมื่อคนตรวจเกิดโลภหน้ามืดขึ้นมาจึงวางแผนฉกเอาดื้อๆ และวิธีแก้ไขพระหายก็มีง่ายๆ 2 กรณีคือ...

--หาพระปลอมที่ใกล้เคียงมาคืนเจ้าของแล้วตีตราในใบตรวจว่า เก๊ เพราะเจ้าของที่เอาพระมาตรวจย่อมไม่รู้เก๊-แท้อยู่แล้ว ทำอย่างนี้รอดแน่ๆ เพราะการตรวจพระมี "ช่องว่างของเวลา" ต้องทิ้งพระไว้อย่างน้อย 2-3 วัน

--อีกวิธี อันนี้ต้องหน้าด้านสุดขีด และต้องมีคนช่วยยืนยัน คือแจ้งว่า พระที่มาตรวจเป็นพระเก๊ แต่เจ้าหน้าที่ทำหาย วิธีหลังนี้ต้องชดใช้ค่าสียหายเล็กน้อย แต่ถ้าเจ้าของพระไม่ยอมก็เป็นเรื่องยาว

ดังนั้น...วิธีแรกดีที่สุด หาพระเก๊มาสวมตอไม่ยาก ยิ่งพระยอดนิยมมีเก๊เป็นกระบุงจะเอาสักกี่สิบกี่รัอยองค์ แต่งผิวเสียหน่อยให้ใกล้เคียง ก็ใช้ได้

ผมปุจฉา วิสัชนากับรุ่นน้องดังนี้ และขอบอกคนมีพระเครื่องว่า อย่าเที่ยวเอาไปตรวจไปออกบัตรให้เสียค่าโง่ เสียเงินฟรีอยากรู้พระเก๊แท้ ก็เอาไปประกวด เอาไปขาย หรือสอบถามพรรคพวกที่เล่นพระทั่วๆไป วันนี้มีคนเล่นพระมากมาย ส่วนใหญ่ไม่ค่อยหวงวิชา ถามกันได้สบายมาก

อย่าเป็นเหยื่อพวก "เสี้ยน" ที่อาศัยองค์กรทำมาหากิน

แล้วอย่าลืมเรื่องนี้ เป็น "นิทาน" ใหม่เอี่ยมสำหรับวงการพระ รับรองไม่มีเรื่องซ้ำแน่นอน แต่นานไปถ้ายังโง่หลงเอาพระไปออกบัตร อาจมีนิทานอย่างนี้ ออกมาให้ฟังกันอีก

 

อ่านดูแล้ว ผมคิดว่าเจ้าของพระนำมาเช็คถูกตีเก้เลยเอาท่านทิ้งที่หน้าร้าน น่าจะเป็นไปได้มากครับ

 

.
การเป็นข้าราชการที่ดีนั้น ต้องมีคุณธรรมประจำใจ
ต้องมีความอดทน ไม่คิดคด ทรยศต่อชาติ
บ้านเมือง ไม่ ติดสิ่งเสพติด
ไม่ รับสินบน
ไม่ ผิดศีล
ไม่ ข่มขู่
ไม่ บ้า ยศ บ้า อำนาจ
ไม่ ขี้โม้ ขี้ อวด ขี้ คุย
หรือ ข่มเหง ผู้ที่ ด้อยกว่า
คือ เป็น ข้า ของแผ่นดิน ของ ประชาชน
นี่เรียกว่า เป็น ข้าราชการ ที่ดี น่ายก ย่อง
ต้อง สำนึก ไม่หลง อำนาจ หลงตัว หลงตน
จน พาตน ฉิบหาย ต้องคำนึง ถึงเรื่อง
หิริโอตตัปปะให้มาก
ทำได้ ดีมาก ไม่ฉิบหาย

(หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี)

 

วันที่ ๒๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๗ ตรงกับวันเสาร์ แรม ๘ ค่ำ เดือน ๗ ปีมะโรง
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

คนทางไกลคิดดี "คิดบวก" ข้ามทวีปมาเลย แต่เหตุผลไม่เพียงพอครับ ของเก๊ยามคงไม่ได้รางวัลขนาดนั้น และถ้าเจ้าของโยนทิ้งก็ต้องห่อกระดาษที่มีการตัดสินเก๊-แท้ลงไปกับพระ นี่เป็นการ "จงใจ" ครับ ไม่มีเป็นอื่น อีกอย่างคนเล่นพระก็คงไม่หน้ามืดถึงกับโยนพระเก๊ลงถังขยะ จะใจบาปหยาบหนาอย่างไรก็ไม่ทำแน่ อย่างน้อยเอาเก็บกลับบ้าน ใส่กล่องไว้ ไม่ลบหลู่ไม่ปรามาส เอาไว้เล่นแลกต่อไปก็ยังไหว

แต่การคิดบวก โลกสวยอย่างนั้นก็ดี มองโลกในแง่ดี เพียงแต่ระวังนิด เพราะวงการพระมันโหดร้ายมากทุกวันนี้คนเล่นพระมากเป็นล้านคน คนเลวคนชั่วเต็มถนน ไม่กี่วันก่อนก็เพิ่งมีข่าวต้มตุ๋นกันทีเดียว 380 ล้าน!

 

"สตรีทบุญ" เช้าวันพระ คับคั่งด้วยหนุ่มสาวเรียงแถวรับพรหลังใส่บาตร เป็นวันหยุดที่ได้ทำบุญ อนุโมทนาบุญเติมพลังกันไว้เหมือนได้ชาร์จแบตฯ

 

หลวงปู่สอนเรื่องข้ารัฐ
ทันสมัยไม่มีวันตกยุค...

ข้าแผ่นดิน..กินสินบาท
เลวชั่วชาติ....ฟาดสินบน
คนของรัฐ.......บัดซบล้น
ราษฏร์เสือกสน..หม่นหมองไหม้
--สร้างสำนึก..ตรึกผิดชอบ
--เร่งรู้รอบ.......กอบศีลใส่
--ใฝ่ธรรมา........รักษาใจ
--แผ่นดินไทย......ไม่ฉิบหาย!

 

พระเก่า VS. พระใหม่
===============

วงการพระส่วนหนึ่งกำลังตื่นตัวกับ "พระใหม่" สวนทางกับตลาดพระที่ค่อนข้างเงียบเหงาเพราะพิษภัยเศรษฐกิจ

อ่านบทความการเมืองสำนักหนึ่ง เขาเขียนถึงรัฐบาลคณะที่มีความสามารถทำให้เศรษฐกิจบรรลัยขนาดนี้ว่า "รัฐบาลลาบูบู้"!!!

แหม ช่างเข้าใจเปรียบเทียบให้เป็นนายกฯลาบูบู้ ตัวตุ๊กตาตุ๊กตุ่นตลกจีนฮ่องกงกับคณะรัฐบาลตัวตลก มีตัวจริงหลบฉากเป็นเงาหลังม่าน แต่ก็คอยโผล่หน้าสำแดงพลังเป็นระยะ

วกมาที่จั่วหัวไว้ว่า "พระเก่า VS. พระใหม่"

เขียนเรื่องนี้เพราะเพื่อนฝูงนักนิยมพระเครื่องหลายคน ปุจฉาว่า พระใหม่มาแรงอีกแล้ว หรือจะหันไปเล่นตามกระแสกันดี

ผมก็ตอบอย่างไม่อ้อมคอม การเล่นพระ วัตถุมงคล ต้องแยกแยะเป็น 3 กรณี

--เล่นด้วยใจรักชอบพุทธคุณ+พุทธศิลป์ เป็นนักสะสมตัวจริง
--เล่นอย่าง "พุทธพาณิชย์" เต็มตัว ไม่สน "เก่า-ใหม่" ขอให้ขายได้ ซื้อมา ขายไป เล่นทุกอย่าง ซื้อหมด ขายหมด!
--สุดท้ายเล่นอย่างพวกเราคือ ทั้งพุทธศิลป์+พุทธคุณ และเอา "พุทธพาณิชย์" บางเวลา ไม่ถึงกับเดินหาพระมาขาย ถ้าออกเดินเมื่อไหร่ก็ซื้อเก็บ ส่วนวันข้างหน้ามีโอกาส เพื่อนฝูงอยากได้ก็แลกเปลี่ยน ปล่อยออกไปแล้วหาของที่สวยกว่ามาแทน หรือไม่ขายเก็บไว้ให้ลูกหลานก็ตามใจ

ลองถามตัวเองว่า 3 ประเภทนี้ อยู่ในจำพวกไหน?

หากคละเคล้ากันไป จังหวะเป็นอะไรก็เป็น ก็อย่าห่วงเรื่อง "เก่า-ใหม่" มีกำลังก็ซื้อดะเข้าไปเถอะ พอมีจังหวะก็เด้งเชือก...ขายออก!

สำหรับ "พระใหม่" ก็พึงระวังให้จงหนักเพราะทุกปี จะมี "นิยายขายพระ" ปั้นพระใหม่ให้เป็นโคตรเทพระดับเหาะเหินดั้นเมฆา ออกมาอาละวาดในตลาดเสมอ ยิ่งในยุคออนไลน์ การปั้นนิยายนิทานทำง่ายมาก ออกคลิปยูทูป ติ๊กตอก ในเฟสฯ สักพัก ก็จะมี "ปลากินเหยื่อ" พูดง่ายๆว่า...ติดเบ็ด!

แทบไม่ต้องลงทุน "พิมพ์หนังสือ" เชียร์กันด้วย "เงินล้าน" อย่างสมัยก่อน

นักสร้างพระจึงชอบยุคแห่งการโกหกหลอกลวงทางหน้าจอมาก ลงทุนอย่างนักพนันเขาเรียกว่า "กุ้งฝอยตกปลากระพง" มีโอกาสได้ปลาตัวโตคาดไม่ถึง!

ในมุมกลับกันหากท่านเป็นคนหนึ่งที่กำลังจะเป็น "ปลากินเบ็ด" ก็จงนึกถึงเรื่องที่ทำให้เข็ดขาม เข็ดเขี้ยวเสียวฟัน จำไม่รู้ลืมกับ...

" จตุคามรามเทพ" ยุคสร้างกันเป็นพันรุ่นทุกสำนักเข้าไว้!

--นึกถึง "ไอ้ไข่เจดีย์" สารพันยี่ห้อไว้เถอะ!!

--รวมท่าน "ท้าวเวสสุวรรณ" ที่ปั่นกันทุกสำนัก!!!

พระเครื่องก็ต้องกราบขออภัยที่ต้องเอ่ยนามคณาจารย์ อาทิ หลวงปู่แผ้ว นครปฐม/หลวงพ่อพัฒน์ วัดห้วยด้วน ถอยหลังไปนิด หลวงพ่อคูณ วัดบ้านไร่ ฯลฯ

นักเล่นนักสะสมเลือกเล่นกันกี่รุ่น? ทั้งที่ท่านเหล่านั้นเป็นสุดยอดเกจิฯ เป็นพระแท้พระทองคำที่ผ่านการพิสูจน์มาแล้ว ไม่มีอะไรต้องกังขาว่า...ดีหรือไม่ดี? เก่งหรือไม่เก่ง?

แต่เมื่อสร้างมากเสียจนเฝือ เดือนนึงออกรุ่นสองรุ่น ปีนึงทีละหลายสิบรุ่น ต่อให้ "ปั้มเงิน" ได้เอง ก็ซื้อมาเล่นมาเก็บไม่ไหว

เล่น "พระใหม่" จึงเหมือน "นักเสี่ยงภัย" นักเก็งกำไรในตลาดหุ้น ตลาดหลักทรัพย์ ต้องเข้าไว-ออกไว

เปรียบเป็นหุ้น..."พระใหม่" เขาเรียก..."หุ้นแมลงเม่า"!!!

คือมี "สตอรี่" เอาไว้ "ล่อแมลงเม่า" เข้ามาซื้อ พอหุ้นกระฉูดไปสักระยะ เจ้าของตัวจริงก็ปล่อยตูมออกมา แมลงเม่าตายคากระดาน

พระใหม่เช่นกัน ปั่นจนได้ที่ คราทีนี้คนสร้างคนทำก็เร่งปล่อยในจังหวะราคาทำกำไรได้เพียงพอ จากนั้นก็ปล่อยให้ท่านลอยเคว้งคว้างตามยะถากรรมในกระแสราคาตกต่ำรูดมหาราช

นั่นเป็นเหตุเป็นผล ในการ "ควร" หรือ "ไม่ควร" เล่นพระใหม่ใสกิ๊กสำหรับนักเล่นพระโดยทั่วไปที่ไม่ใช่คนทำพระขาย

หากเป็นพระที่ท่านมีความเคารพนับถือเกจิอาจารย์ท่านนั้นๆเป็นทุนส่วนตัว ก็เก็บรักษาบูชาไปเถอะตามกำลังทรัพย์ แต่ถ้าไม่ใช่ ก็มองดูอยู่ห่างๆ แล้วท่านจะ "ตาสว่าง" ไม่เจ็บตัว เจ็บใจ เจ็บกระเบนเหน็บเพราะล้วงกระเป๋าบ่อย เมื่อเวลาผ่านไป

สำหรับผม เขียนหลายหนแล้ว พระใหม่บางสำนักอย่าว่าแต่จะซื้อมาบูชา ให้ฟรียังมีเคือง (สำนวนพวกเซียนเค้านั่นแหละ แค่ยืมมาใช้) !!!