เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

วันนี้แทนที่จะกราบขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อวยพรคุณลุงและแฟนคลับ มุกราบขออนุญาตนำข้อความหลวงตามาฝากเป็นสิริมงคลแทนนะคะ หลวงตาไปช่วยอบรมสามเณรที่วัดใกล้เคียงค่ะ

 

ผมว่าจะเขียนกวีให้กับ "หลวงปู่ปาน" เหรียญนี้ แต่เขียนเรื่องเสร็จนำลงแล้วลืมประสาคนพอมีอายุเลยวัยหนุ่มมานิดหน่อย-ฮ่า

มอบให้กับคุณเทพตรงนี้ก็แล้วกัน

'หลวงปู่ปาน'...ผ่าน"พ่อแดง"
เริงฤทธิ์แรง...แข็งขัน"ขาว"
พราว'วิลาส'...มาดเธอท้าว
เอกอะคร้าว...เฉิดฉาวโฉม!

มีตำนานตำช้าเกี่ยวกับกวีเอกรัตนโกสินทร์ "สุนทรภู่"หลงรัก "ดอกฟ้า" ผู้เลอโฉมยิ่งกว่าเทพธิดานางหนึ่ง เหตุเกิด ณ วัดเทพธิดารามฯ สมัยที่ท่านเป็นพระภิกษุ จากนั้นจึงต้องรอนแรมชนิดต้องแต่ง "นิราศภูเขาทอง"...

***ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืนฯ

และอีกหนึ่งบทที่สะทกสะท้านใจ...

***มาถึงบางธรณีทวีโศก
วิโยคยากใจให้สะอื้น
โอ้ สุธาหนาแน่นเป็นแผ่นพื้น
ถึงสี่หมื่นสองแสนทั้งแดนไตร
เมื่อเคราะห์ร้ายกายเราก็เท่านี้
ไม่มีที่พสุธาจะอาศัย
ล้วนหนามเหน็บเจ็บแสบคับแคบใจ
เหมือนนกไร้รังเร่อยู่เอกา

ผมก็อ่านมาจากบันทึกโบราณเก่าแก่นานแล้ว เขียนจากความทรงจำอาจมีตกหล่นไปบ้าง แต่ใจความสำคัญก็มีอยู่ดังนั้น

วัดเทพธิดาราม จึงเป็นวัดที่มีประวัติศาสตร์ยิ่งใหญ่หลายฉบับ คนครองวัดนี้ต้องรับการคัดสรรมาอย่างดี "หลวงปู่ปาน" ก็รับบัญชาจาก "สมเด็จพระสังฆราชอยู่" ให้มาเป็นสมภาร ก็ลองคิดดูว่า "หลวงปู่ปาน" เก่งขนาดไหน?

เมื่อบวกกับ "หลวงพ่อแดง วัดเขาบันไดอิฐ" ผู้เสกเหรียญนี้นานถึง 1 พรรษา หรือที่ชอบเรียกกันว่า 1 ไตรมาส ก็คิดกันเอาเองว่า จะเป็นเหรียญที่สมควรบูชาหรือไม่?

โมทนาคุณเทพ จัดส่งท่านขึ้นเมืองช้างสัปดาห์หน้า ขอบคุณคำพรเรียบง่ายที่ทักมาในวันสงกรานต์บวกกับวันครอบครัว บารมีอริยเจ้าทั้งปวง โปรดปกปักรักษาคุณเทพ+ครอบครัว มีความสุขราบรื่น ก้าวหน้าในงานจนถึงที่สุดครับ

 

ว้าว เลยครับ เข้ากับสงกรานต์และวันครอบครัว แถวลูกแก้วสามเณรภาคฤดูร้อนดูแล้วประทับใจ รวมทั้งพรจากหลวงตาที่นำมาฝากทางเสียง

ขอบคุณด็อกเตอร์ที่มอบสิ่งดีงามให้กับกระทู้และสมาชิกในเทศกาลมหามงคล ขอให้มีแต่ความสุขล้นพ้นกลับไป และปราศจากโรคภัยไข้เจ็บรบกวนตลอดไป

ไม่เขียนกลอนให้ ฟังเสียงพรจากหลวงตาแทน

 

"พระนางพญา"
"พิมพ์สังฆาฏิ"
เมืองพิษณุโลก
===========

สงกรานต์ทั้งที เปิดกรุแล้ว ก็นำหนึ่งใน "เบญจภาคี" เนื้อดินให้ชมโฉม แม้จะไม่ใช่พิมพ์ใหญ่ แต่ก็เป็น 1 ใน 7 พิมพ์ของ "พระนางพญาพิษณุโลก" ที่เป็นอมตะตลอดกาล!!!

"นางพญาพิมพ์สังฆาฏิ" องค์งาม พร้อมชี้ตำหนิ จุดลับจุดตายที่เหล่านักเล่นผู้รอบรู้รอบคอบต้องมี

กระนั้น...โปรดจำไว้ว่า "ตำหนิ" และ "จุดลับ" พระอายุมากกว่า 500 ปี คลาดเคลื่อนได้เสมอ ยิ่งพระใช้พระมีคราบกรุ ก็ยากจะหาได้พบเจอ จะเอาทุกจุดเหมือนพระปั้มสมัยใหม่ ไม่ได้เลย มันตลกปัญญาอ่อนสิ้นดี

ถึงที่สุดแล้วก็ต้องตัดสินกันด้วย "เนื้อหา-ความเก่าถึงยุค-มวลสารที่ถูกต้อง" ฯ

ตำหนิกับพิมพ์เป็นเพียง "เบื้องต้น" ก่อนนำไปส่องหา เนื้อหา มวลสาร ส่วนประกอบความถูกต้องใน "เบื้องปลาย"!

ถ้าเบื้องต้นคือก้าวแรกไม่ถูกก็วาง เหมือนกลัดกระดุมผิดเม็ด ยังไงก็ผิด

ชมกันแก้ร้อนในค่ำคืนของวันครอบครัวได้เลย จัดมาแบบ "ภาพเล่าเรื่อง" แลง่าย อ่านง่าย ไม่ยุ่งยากซับซ้อนเวียนกบาล...

เต็มองค์ชัดๆ พิมพ์สังฆาฏิที่งดงามไม่แพ้พิมพ์ไหน สำหรับองค์นี้ หากเป็นเพลงต้องฮัมรำพึง...

***โฉมเอย โฉมงาม อร่ามแท้ แลตะลึงฯลฯ

เดี๋ยวจะชี้ตำหนิแบบ "ภาพ+ภาคพิศดาร" ไม่เหมือนชาวบ้านเค้า ที่ทำวงทั้งองค์ เป็นสิบจุด แค่มองก็ประสาทตาเสื่อม ชาติหน้าก็จำไม่ได้

ของผมจะเอาปากกามาวงทีละจุด แล้วบรรยายให้เห็นภาพตามไป

ก่อนไปถึงการชี้ ก็ชมด้านหลังเสียก่อน องค์นี้หลังไม่เต็มแต่ลายนิ้วมือที่สำคัญติดเต็ม "แร่ลอย" เกลื่อนหลัง ประสาพระนางพญาเนื้อหยาบ เม็ดกรวด เม็ดทรายที่ผ่านกาลเวลาไม่มีร่องรอยเสี้ยนกับความคม

รอยแร่หลุด ว่านหลุดแบบเดียวกับพระขุนแผนบ้านกร่างมีเพียบ เนื้อหาก็แทบจะมาจากโรงงานเดียวกัน...?

เอ...สมัยโบราณน่าจะมีร้านรับจ้างสร้างพระเหมือนกันนะผมว่า เพราะบางทีพระสร้างกันเป็นหมื่นเป็นแสนองค์ บรรจุกรุหลายวัด ไม่น่าจะทำทันตามฤกษ์ยามที่คนโบราณถือ ต้องมีคนทำมาหากินรับจ้างสร้างพระเนื้อชิน เนื้อดินคราวละมากๆบ้างแหละ

เม็ดกรวดหรือเม็ดแร่ก็ต้องตามตำราที่ท่าน 'ตรียัมปวาย" แยกแยะเอาไว้ มีทั้งสีขาว ขาวขุ่น แดง ดำ และอาจมีเทาด้วย อยู่ที่ผ่านการเผามากหรือน้อย

และตามตำราที่คุณเชียร ธีรศานต์ อีกท่านหนึ่ง ซึ่งในอดีตเป็นเจ้าของพระซุ้มกอ"องค์เจ้าเงาะ" เขียนให้ความรู้อย่างรู้จริงเช่นกัน

องค์นี้ "แร่ลอย" มากพอใช้ ทำให้ดูง่าย!

สมเด็จบาง-นางหนา
ขอบข้างตามตำรา
รอยตัดตอกจากบน
เฉือนลงด้านล่าง ตัด
เอาเนื้อและเม็ดกรวด
หลุดไปตามธรรมชาติ
ในร่องที่ครูดก็เต็มไป
ด้วยความเก่ากาลเวลา

ตำหนิแรกที่ต้องมีและพลาดไม่ได้ ถึงจะไม่ใช้เครื่องจักรก็เถอะ...
--"รอยบุ๋ม" หรือรอย "เนื้อหลุดที่หน้าผาก" ซึ่งพิมพ์สังฆาฏิต้องมีทุกองค์ อาจเกิดจากแม่พิมพ์ดั้งเดิม ที่ไม่ใช่วัสดุแข็งแรงมากนักเมื่อกว่าครึ่งพันปี
ตำแหน่งสำคัญที่สอง รอยเว้าเหมือนหลุมหรือ"เบ้า"ขนมครกด้านข้างพระเศียรซ้าย(ขวามือเรา)ทั้ง2รอย 2 ภาพนี้ เห็นตาเปล่า

ภาพนี้ไม่ลงใหญ่ เปลืองเนื้อที่เว็ป แต่สามารถกดที่ภาพขยายใหญ่ ชมได้เป็นปกติ
เส้นแตกเป็นหางนกแซงแซว 2 เส้น จุดนี้ต้องเสียเวลาลงกล้องจึงจะเห็น สำหรับองค์นี้เห็นชัดเจนจากความสวย และเส้นสังฆาฏิจะเชื่อมกับใบหูซ้ายของท่าน 2 จุดนี้อยู่ติดกันก็ปากกาวงที่เดียว

ขยายใหญ่ชมได้ เห็นชัดตาเปล่าเหมือนกัน
เนื้อไหล่ด้านขวาจะล้น เทเอียงไปหาขอบข้าง
พระกรที่ทอดลงมาจับเข่า ตรงข้อพระกรหรือข้อมือ จะหักออกเบนไปทางขวามือขององค์พระหรือทางด้านซ้ายมือเรา เป็นพิมพ์เดียวที่มีการ "หักข้อมือ"...นางพญาพิมพ์อื่นๆจะไม่เป็น

เอาละครับ พอได้ความรู้ไว้กินตับใครก็ได้ในวันข้างหน้า อย่าลืมพระนางพญานี้ ส่วนใหญ่เป็นพระที่ไม่ค่อยมีคนจับขึ้นส่องขึ้นมอง เพราะในใจพอเห็นพระเหล่านี้ ก็ "ตีเก๊" ไว้ก่อนว่าเสียเวลาส่อง

แต่ถ้าเราแม่นพิมพ์บ้าง บางทีอาจเจอองค์ที่เราร้อง "เอ๊ะ" ในใจแล้วคว้าขึ้นมาได้ถูกที่ ถูกเวลา โดยเฉพาะจำพวก "เขี่ยกองประคองชีพ" ที่มีคนเจออยู่บ้างสำหรับคนที่แม่น!

สุขสันต์วันครอบครัว สำหรับสมาชิกทุกท่าน ขออาราธนาบารมีพระนางพญาซึ่งสร้างโดยสมเด็จพระนางเจ้าวิสุทธิกษัตริย์ พระราชมารดาสมเด็จพระนเรศวรมหาราช(ตามตำรา-ตามประวัติ-ตามความเชื่อ) แผ่บารมีคุ้มครองป้องกันสมาชิกและผู้เข้ามาอ่านทุกท่าน จงอยู่ดีมีสุข สุขภาพดี สวย-หล่อสง่างามดั่งนางพญา ประสบความสำเร็จทุกประการ!

 

สวัสดีครับอาจารย์วันวิ พี่น้องทุกท่าน
อนุโมทนาบุญกับอาจารย์ พี่น้องทุกท่าน
ขอให้ทุกท่านและครอบครัว มีแต่ความสุข ไร้ทุกข์โศก ไร้โรคภัย ไร้อุปสรรค คิดทำสิ่งใดขอให้สำเร็จสมปรารถนา เจริญรุ่งเรืองในหน้าที่การงาน ธุรกิจเฟื่องฟู รวยๆเฮงๆ ทุกท่าน สาธุ

 

เทศกาลมหาสงกรานต์ดำเนินมาถึงวันที่ 3 ตรงกับวันจันทร์ที่ 15 เมษายน กลางเดือนอันร้อนระอุ เตือนว่า ระวังพายุฤดูร้อนมาเยือน เหมือนวันวานพายุงวงช้างเล่นงานปั้มน้ำมันที่ลพบุรีซะราบ!

ร้อนอย่างไร เทศกาลอะไร คำทักทายและพรวันจันทร์ จาก น้องน้อตคงสม่ำเสมอ สุขสันต์เทศกาลปีใหม่ไทย จงมีแต่ความสุข รุ่งเรือง ร่ำรวย เช่นกันครับ

 

นางพญาสุดสวาท
สุดยอดนางพญา!
=============

***'สุดสวาท'.....นวยนาดนิตย์
พาเพ่งพิศ.......ประสิทธิ์ผล
ล้นลือเลื่อง....กระเดื่องมนต์
นางหน้ามน..ชนโหยหา
--'2465'.....กว่าศตวรรษ
--กรุสมบัติ....ขัตติยา
--ปรากฏโฉม...โนมเนื้อนา
--"นางพญา".......มหาเทวี!

นางพญาสุดสวาท หรือ "สุดสวาสดิ์" จะเขียนแบบไหนถูกทั้งหมด แตกกรุจากเมืองสองแควในปี 2465 หรือเมื่อ "หนึ่งศตวรรษ" กับอีก 2 ขวบปีที่ผ่านมา!!!

นักขุดได้พระเนื้อดินพิมพ์นางพญาหลายร้อยองค์ ส่วนสมบัติอื่นไม่ทราบ และจำนวนพระเครื่องก็เป็นเรื่องไม่แน่นอน

สมัยโบราณพระเครื่องไม่ใช่สิ่งที่นักขุดเสาะหา แต่สมบัติในกรุต่างหากเป็นสิ่งล้ำค่าที่สุดจากอดีตจวบปัจจุบัน!!!

จึงขอให้ทุกท่านทำความเข้าใจไว้เลยว่า "ข้อมูล" ของนักขุดฯ ไม่มีวัน "ตรงความจริง" ร้อยละร้อย ในกรณีที่ไม่มีประจักษ์พยานอยู่ร่วมขุดด้วยเป็นโขยง

(((เว้นการแตกตื่นไปขุดตามพื้นที่วัด อาทิ วัดพระรอดมหาวัน,วัดบ้านกร่าง(เจดีย์พังลงน้ำ) และวัดอื่นๆอีกมาก อย่างนั้นจะได้ข้อมูลจริง แต่ก็ระวัง "พระผียัด" ตั้งแต่ปากกรุ...คนขุดกำลังขุดเหยงๆ คนขายก็ขายของเก๊ที่ปากหลุมยังมี เอากะพี่ไทยสิ)))

พวกเขาอาจขุดที่ไหนก็ได้ แล้วบอกอีกที่ ด้วยเกรงกลัวอาญาแผ่นดิน หรือเกรงบารมีคนเจ้าถิ่นที่อาจเอาของคืนด้วยวิธี..."ศาลเตี้ย"!

ดังนั้นเรื่องราว "พระแตกกรุ" สมัยโบราณ จำไว้เลยว่า "ความจริง" มีน้อยมากที่ตรงกับการบันทึก

แต่ "ของจริง" คือพระที่ขุดขึ้นมานั้น เป็นของแท้-ของจริง ถ้าไม่นับของทำเทียมมือผีมายัดไส้ เพื่อหลอกขาย!

พระกรุวัดสุดสวาทซึ่งเป็นวัดร้างกลางป่าริมแม่น้ำน่าน พิษณุโลกเมื่ออดีต(ปัจจุบันไม่ร้างแล้ว ได้รับการบูรณะเป็นวัดมีพระสงฆ์ดังเดิม) จึงได้รับความนิยมไม่แพ้ "พระนางพญา-กรุวัดใหญ่" หนึ่งในเบญจภาคีเมืองไทย และนิยมสูงกว่าด้วยเมื่ออดีต แต่ความที่ปริมาณหมุนเวียนมีน้อยกว่า พระนางพญาซึ่งประวัติชัดเจน เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินแจกข้าราชบริพารตามเสด็จ เกิดประสบการณ์หลากหลาย จึงแซงหน้า "กรุสุดสวาท" ไป

กระนั้น พระนางพญากระสุดสวาทก็ยังคง "ยืนหนึ่ง" ในมุมหัวใจของพลพรรคผู้รักพระนางพญา "ของล้ำค่า-ราคาไม่แพงเวอร์" ของกรุสุดสวาทอยู่ไม่เสื่อมคลาย

นางกรุสุดสวาท ถูกจำแนกแยกพิมพ์ออกจากผู้ค้นคว้าไว้ ถึง 12 พิมพ์(ขนาดพระมีไม่มากนะเนี่ย) มีพิมพ์ใดบ้าง อย่าจำให้เสียเวลาเปลืองพื้นที่ในหัวสมอง เพราะของมีน้อย(มากๆ)เสียจนไม่รู้จะจำไปทำไม?

มีสีดำ แดง เหลือง เทาปนดำแบบ "แมวสีสวาด" หรือลูกสวาด สีหลังสุดนี้แพงสมชื่อ แต่ขอให้เป็น "สุดสวาท" แท้เถอะ เฉดสีอะไรก็ต้องคว้าไว้ก่อน หากมีปัญญาจ่าย!

สงกรานต์นี้จึงเปิดกรุ นำพระนางพญา "สุดสวาท" พิมพ์หูประบ่า เนื้อดำ 1 ในหลักร้อย...มอบเป็นของขวัญวันปีใหม่ ในราคาห่างไกลจากความจริงมากโข เพราะอยากจะมอบจึง "ปลดจากสร้อย" ให้ร่วมบุญ...

ชม "ภาพเล่าเรื่อง"ทุกอณู ทุกมิติ ไม่ปิดบังอำพรางแม้เม็ดกรวดเม็ดทราย

=======15,000=======

ความงามที่อยากท้าองค์ไหนก็ได้ที่ชอบสถาปนาตัวเองว่าเป็น "องค์ดารา" มาประชัน!!!

"สุดสวาท" บาดจิตเนื้อสีดำ ผิวยับย่นด้วยกาลเวลา คราบกรุคลุมระเรื่อบางเบา ไม่มีวันชำระขัดล้างออกได้ตราบนิรันดร์

ใบหูทั้งสองข้างของท่าน ลงมาแตะบ่า ก็กลายเป็นชื่อพิมพ์ตามนั้น ไม่ซับซ้อนให้เวียนหัว

ขอบพระด้านขวามือท่าน (ซ้ายมือเรา)ต้องมีเส้น 2 เส้นเสมอ เป็นเฉพาะด้านนี้ด้านเดียว แต่อาจมีบางองค์บางพิมพ์ มีอีกข้างเหมือนกันก็ได้ พระโบราณอายุหลายร้อยปี อย่าเอานิยมนิยายตามพวกเสี้ยนชี้ตำหนิมากนัก

คนโบราณสร้างพระไว้ใส่กรุ ไม่ได้สร้างออกมาเพื่อ "ชี้ตำหนิ" หรือจงใจทำตำหนิเป๊ะๆมาให้เอาไปเล่น ไปซื้อขายกัน...เล่นพระ สะสมพระควรเข้าใจ "ปฐมบท" เหล่านี้ก่อน แล้วจะเล่นด้วยสติปัญญา ไม่ใช่เดินตามเสี้ยนที่บางคนยังพูดไทยไม่ชัด อ่านหนังสือไทยผิดๆถูกๆ!!!

หลังเนื้อเต็มสมบูรณ์ไม่เสียหายระคายเคืองทุกส่วนสัด รอยนิ้วมือประทับรำไร และถูกฝ้ากรุคลุมไว้อย่างคลาสสิค เนื้อไม่ร่อยไม่หลุด เป็น "องค์ครู" ดูไม่จืดไม่จาง

เนื้อสีนี้ หายากกว่าเนื้อสีเหลือง-แดง แต่ที่หายากอันดับหนึ่ง ก็คือเนื้อสีสวาด!

ชมขอบข้างขวามี2เส้น
และลายนิ้วมือด้านหลัง

ความหนาสุดยอด
สมบูรณ์อลังการ
สวยครบเครื่อง
เนื้อหา-มวลสาร

ด้านล่างใต้ฐาน
ก็งามสมบูรณ์

ความงามของขนาดจัดเป็น
ยอดนางพญาเพื่อสุภาพสตรี
แต่สุภาพบุรุษสุดสวาทก็บูชา
ดี ไม่ผิดกติกา..กลับเป็นยอด
ด้านเมตตา เสน่หา มหานิยม!!!

"ปลดจากสร้อย" เพื่อ
ต้อนรับมหาสงกรานต์
ชมเฉยๆ ก็มีความสุข
ไม่จำเป็นต้องซื้อหา!!!

 

.
พระพุทธศาสนา ไม่ได้บังคับในความศรัทธา
คนเฒ่า คนแก่ สูงอายุ นี่ ฟังเทศน์ ฟังธรรม
เอาเทศน์ เอาธรรม ไปใช้ประโยชน์
ไม้ใกล้ฝั่ง เกรงว่า ตายแล้วจะได้ไปใน
ที่ๆ ตนเองไม่อยากไป นี่กลัวอย่างนี้
ก็ เอาเทศน์ เอาธรรมกัน
อีกประเภท ก็ไม่เอา เทศน์ ธรรมไม่เอา
แต่เอา วัตถุมงคล เอาพระเครื่อง เอาเครื่องราง
นี่ ก็ดี ดีกว่า ไปเอา กิเลส เอา ตัณหา
เอาวัตถุอื่น ที่ให้โทษ
ก็เลือกเอา ว่าจะเอา อย่างไร
เดี๋ยวนี้ มาวัดประดู่ เป็นอย่างนี้ ผู้ทำพระ เค้ามีเหตุผล
นี่ ไม่บังคับกัน

(หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี)

 

วันที่ ๑๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๗ ตรงกับวันอังคาร ขึ้น ๘ ค่ำ เดือน ๕ ปีมะโรง
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

เข้าสู่เช้าของวันส่งท้ายสงกรานต์ ยังเป็นวันหยุดตามปฏิทินหลวงอีกหนึ่งวัน แต่บางที่ก็เปิดทำงานเพราะหยุดมากไปไม่ไหว ยังดีที่ไม่บ้าจี้จัด "สงกรานต์ 1 เดือน" เป็นซอฟท์ เพาเวอร์ เหมือนดีเอ็นเอปัญญาสตึ(แต่มีสตังค์)ของใครก็ไม่รู้ จำไม่ได้นึกไม่ออก ว่ามีพวกปัญญาอย่างนี้ได้ดิบได้ดีบนแผ่นดิน

วันนี้ยังเป็นวันพระ มาพร้อมวันลุ้นเลข ทำบุญใส่บาตรกับอนุโมทนาบุญยามเช้าแล้ว ก็ขอให้ทุกท่านโชคดียามเย็น เป็นฝ่ายมีชัย

 

คำสอน"หลวงปู่" เข้ายุคกาล
อย่างทันสมัยแม้ผ่านมานาน
ไม่ตกเทรนด์คนพระ-ชาวพุทธ...

ศาสตร์พุทธา.....นำพาสว่าง
'ศีล'เสริมสร้าง..ร่างศรัทธา
'สมาธิ'ทบ......พบวิชชา
'ปัญญา'มา...หาหนละ
--พึ่งพระเครื่อง....เนื่องเนานำ
--เติมต่อธรรม...ย้ำพุทธะ
--คุณพระช่วย..ฉวยสมถะ
--วิปัสสนะ.....ชำนะมาร!

 

@wanwi ขอปล่อยนกน้อยด้วยเกมส์เดิมได้ไหมคะ ต้อนรับปีใหม่ รอมุเคลียร์งานเสร็จก่อนนะคะ มุขอทำหน้าที่ดูแลคนที่บ้านกับร่างกายตัวเองก่อน ก็ให้เจ้าตัวร่วมบุญคุณลุงไป แล้วแต่ศรัทธาเลย

ต้องเรียกเพื่อนสมาชิกหน่อย บางคนมาลุ้นแล้วลุ้นอีก เลยมาขออนุญาตคุณลุงก่อนค่ะ

 

ดีเลยครับ วันนี้วันพระ เหมาะกับการปล่อยนกปล่อยปลา ทำบุญ เป็นนกแบบไหนก็ได้บุญทุกอย่าง เชิญด็อกเตอร์เปิดกรงปล่อยออกมาตามสบาย โมทนาด้วย

จะปล่อยเป็นตัว หรือเป็นฝูงก็ย่อมได้ เรียนเชิญสมาชิกมาร่วมครึกครื้น หลังจากรดน้ำดำหัวสงกรานต์กันพอแรง ยังมีแรงจับนกกันหรือเปล่า? อย่างให้ด็อกเตอร์เสียความตั้งใจ-ฮ่า

 

ชม"เนื้อดิน" สารพัดกรุ
"แม่เหล็กดูดติด"พิศวง!
===============

ให้ดู "รุ่นเล็ก-รุ่นจิ๋ว" กันไปแล้ว ตานี้มาชม "รุ่นเดอะ" กันบ้าง ว่ากันด้วย "ภาพเล่าเรื่อง" เช่นเคย บางองค์อาจนำให้ชมเมื่อนานครัน ถือซะว่าทบทวนวิชาและความทรงจำ เผื่อพบเจอด้วยวาสนา จะได้ไม่เผลอปล่อยหลุดมือ!


มีภาพ 2 แถว เริ่มจากแถวบน จากซ้ายมาขวา

--องค์ที่ 1..พระกำแพงอู่ทอง พิมพ์ถ้ำเสือ ขึ้นจากกรุ"ท่าเดื่อ"ฝั่งนครชุม เห็นชัดเลยว่า...อดีตนั้น เมืองกำแพงเพชรคือเมือง "รวมญาติแห่งพุทธศิลป" หลายยุคหลายสมัยเข้าไว้ในที่เดียวกัน จะพบพระเครื่อง-พระบูชาศิลปสุโขทัย อู่ทอง ลพบุรี กระทั่งอยุธยาตอนต้นปะปนกันไป แล้วแต่กรุหรือพระเจดีย์และวัดนั้นสร้างช่วงไหน

กำแพงเพชรกับทุ่งเศรษฐีก็เปรียบเสมือน "ทุ่งหมื่นเจดีย์" เมืองพุกาม เมืองมรดกโลกของพม่า แต่ของไทยเรารักษาไว้ยืนยาวแบบของเขาไม่ได้ จึงมีวัดกับเจดีย์หลงเหลือประปรายเพราะอิทธิพลของ "นักขุดค้นสมบัติ" ตั้งแต่สมัยโบราณ เป็นตัวทำลายล้างผลาญ ตัวใหญ่สุด!!!

พิมพ์ถ้ำเสือองค์นี้เนื้อเทาดำ ใบหน้าขึงขังไม่อ่อนหวานอย่างสุโขทัย

--องค์ที่ 2..นางสุโขทัย แต่ไม่ใช่นางแขนอ่อน มีพิมพ์ฐานเตี้ยกับฐานสูง พบเห็นทั่วไปหลายกรุ จึงไม่ได้บันทึกไวั เอาเป็นนางสุโขทัยแท้ แม่เหล็กดูดติด แม้เป็นเนื้อดินเก่าโบราณอายุหลายร้อยปี เนื้อแห้งผาก ใช้เป็นครู ดูดินเก่าได้อย่างดีเยี่ยม

--องค์ที่ 3...นางท่ามะปรางค์ เทพแห่งตำนาน "เงี้ยวทิ้งปืน" ตัวจริงเสียงจริง พระพิมพ์นี้นอกจาก พบที่พิษณุโลก อันเป็นจุดเริ่มต้นค้นพบแล้ว ก็ยังเจอที่กำแพงเพชร ทุ่งเศรษฐีหลายกรุและอีกหลายเมือง แต่ความนิยมของนักสะสมกับพุทธพาณิชย์จะยกให้กรุทางพิษณุโลกเป็นต้นตำรับราคาแพงสุด กำแพงเพชรรองลงมา

องค์นี้เป็นกรุวัดป่ามืด กรุเก่า ซึ่งพบเจอเนื้อชินเงินเป็นส่วนใหญ่ เนื้อดินมีไม่มาก ขึ้นมาก็เอาขายเป็นกรุเจดีย์ทองฝั่งเมืองสองแควเพื่อทำราคาทำให้นักเล่นรุ่นหลังๆหมดปัญญาเล่นหา

มีองค์งามๆมาให้ชมประดับความรู้ อย่าไปเสาะหาเอง รับรอง นอกจากไม่เจอ ยังเผลอโดนมือผีทะลวงไส้แหงๆ

--องค์ที่ 4...พระยอดนิยมพิมพ์กลีบบัว กรุท่าเดื่อ ฝั่งนครชุมเนื้อดินผสมว่าน อาจดูสีสันแปลกตาเพี้ยนๆเล็กน้อย เพราะเป็นพระชำรุด "ผิวหน้าเปิด" มาจากในกรุ เจ้าของเดิมนำไปเสริมสวย "ไล้ผิว-แต่งผิว" ใหม่ สีเนื้อจึงดูขัดตาเล็กๆ

แต่ความจริงที่ไม่เล็กก็คือ เนื้อหา 95 % เป็นของเดิม "แม่เหล็กดูดติด" อย่างสบาย สบาย ครับท่าน

--2 องค์แถวล่าง
**องค์ซ้าย...พิมพ์ปางทรมานกาย ที่พบเห็นยากเสียยิ่งกว่ายาก ขึ้นกรุมาคนไม่รู้ คิดว่าพระไม่สวยก็อาจเขี่ยทิ้ง โยนทิ้ง

ทั้งที่จริงเป็นปฏิมากรรมขนาดเล็กถ่ายทอดพุทธลักษณะพระพุทธองค์ก่อนปางตรัสรู้อันน่าทึ่งและวิเศษสุด!

เคยนำองค์นี้ให้ชมเมื่อนานมาแล้ว ก็เอามาฉายซ้ำอีกรอบ เพราะ "แม่เหล็กดูดติด" หมุนติ้วน่ารัก น่าพิศวงเสียนี่กระไร

**องค์ขวา เป็นพระกำแพงพิมพ์ตื้น พิมพ์เล็ก พบได้ทุกกรุและพบมากที่สุด เมื่อก่อนเป็น "พระน้ำจิ้ม" ของเมืองนี้แต่ปัจจุบัน หา"ของแท้" ไม่เห็น ท่านเสด็จไปอยู่ในมือนักสะสมรุ่นเก่ารุ่นใหม่ที่รู้คุณค่าเสียหมด รวมทั้งบนคอคุณสุภาพสตรีที่นิยมชมชอบความเล็กความงามเรียบง่ายแต่อุดมด้วยประสิทธิภาพของคำว่า ...มีกูไว้ไม่จน!

ด้านหลังของแต่ละองค์ พึงสังเกตว่า 2 องค์ด้านล่างเนื้อดำ แห้ง แกร่งหมดยาง หมดกลิ่น ดินสิ้นความชื้นตามธรรมชาตินานแล้ว มี "ลายนิ้วมือ" คล้ายคลึงกันมาก ดูเผินๆแทบจะเป็นลายนิ้วมือคนเดียวกัน ทั้งที่พระคนละกรุ คนละพิมพ์!?!

อีก 2 องค์ด้านบนคือ องค์ที่ 1 "กำแพงอู่ทอง-พิมพ์ถ้ำเสือ" กับ "ท่ามะปรางค์" องค์ที่ 3 ก็มี "ลายนิ้วมือ" ใกล้เคียงกัน

สำหรับองค์กำแพงกลีบบัว มีการแต่งผิว ไล้ผิว จึงไม่พบร่องรอยนี้

ทั้ง 6 องค์ขนาด ใหญ่ปกติ-เล็กนิดหน่อย ล้วน "แม่เหล็กดูดติด" หนัก-เบา มากน้อย เป็นวิทยาศาสตร์เบื้องต้นง่ายๆ ไม่ต้องลงทุนมากมายในการพิสูจน์ทราบ และไม่ต้องพึ่งน้ำลายเสี้ยนแต่อย่างใด
ขนาดของแต่ละองค์ เปรียบเทียบกับ "หลวงพ่อเงิน "ที่ "มีไว้(มากๆ)ไม่จน" ชั่วนิรันดร์กาลแน่นอน!!!

 

พระลีลากำแพงขาว-จิ๋ว
แขนหักศอกหลังลายผ้า
===============

ชมเนื้อดินกันมากโข เปลี่ยนชม "เนื้อชิน" ชนิดเด็ดสะระตี่กันบ้าง

พระกำแพงลีลาขาว พิมพ์จิ๋ว จากเมืองนักรบ พิจิตร ซึ่งนอกจากมีพระเนื้อชิน เนื้อดินมากที่สุดไม่แพ้เมืองใดในอาณาจักรสยามโบราณ ยังสามารถสร้าง "พระองค์จิ๋ว" ไว้หลากพิมพ์มากที่สุดอีกด้วย

แน่นอน...พระเอกจิ๋วเมืองนี้ ต้องยกให้กับพระเม็ดข้าวเม่า ชินเงิน ชินตะกั่วผสมดีบุก รวมทั้งชินเขียว(ชินอุทุมพร)

แต่...ผมอยากตั้งข้อสังเกตส่วนตัวไว้อย่างสำคัญว่า คนที่เล่นสะสมพระเนื้อชิน มักจะเลือกเล่นเนื้อชินเงิน ชินตะกั่วสนิมแดงเป็นหลัก ตามนักเล่นที่ซื้อ-ขายชักนำ!

ส่วนชินเขียวหรือชินอุทุมพร มักถูกละเลย!!!

หากเราไปอ่านบันทึกใบลานเงิน ใบลานทองตั้งแต่สมัยสุพรรณบุรี สมัยกำแพงเพชร หรือสุโขทัยก็ตามที ไม่เคยมีการพูดถึงการสร้างพระโดยเหล่าฤาษีผู้ทรงฤทธิ์ ด้วย "ชินเงิน" แม้แต่บันทึกเดียว

ทุกบันทึกอันล้ำค่าควรเมือง บันทึกไว้แต่การเสก-สร้างด้วย "ชินอุทุมพร " ที่เรียกกันว่า "ชินเขียว-ชินกรอบ"ในปัจจุบันเท่านั้น โดยใช้คำว่า "เมฆพัตรอุทุมพร"ในบันทึกฤาษีตาไฟ ตาวัว สร้างพระบรรจุกรุวัดบรมธาตุ กำแพงเพชร

อีกบันทึกใบลานเงิน-ทองสุพรรณบุรี แค่บอกว่าสร้างด้วยสังฆวานร หมายถึงวัสดุที่สร้างจากโลหะสังกะสี ดีบุก แล้วซัดด้วยปรอทอาคม

ตั้งข้อสังเกตเล็กๆแต่อุดมความหมายยิ่งใหญ่ไว้เพียงนี้ก่อน ยังไม่ถึงกับลอกบันทึกใบลานเงิน-ทองและศิลาจารึกแต่ละแห่งมาให้อ่าน มันจะยืดยาวมากเกินไป

เราจะเล่นพระสะสมพระด้วยน้ำลายของคนขายพระ หรือจากบันทึกอันมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ระดับโลกกันดี???

ทิ้งไว้ให้คิดด้วยสติปัญญาแค่นี้ ในยุคที่อะไรก็สามารถพิสูจน์ได้เป็นวิทยาศาสตร์ และ "ขุมพลังแห่งความรู้" หลั่งไหลออกมายิ่งกว่าสายน้ำเขื่อนแตกในยุคไซเบอร์ ซึ่งปลุกคนที่เคยนอนหลับใหล "ทับความรู้" เอาไว้ ตื่นขึ้นมา เขียนเรื่องราวความรู้จริง มีหลักฐานพร้อม หลามไหลออกมามากมาย

ไม่ใช่พึ่งเฉพาะ "น้ำลายคนขายพระ" ที่เอาแต่พร่ำบอก ...เขาเล่นกันมาอย่างนี้ ก็เล่นตามกันไป...หรือ

--เขาเล่าว่า เขาบอกว่า บลา บลา บลา!

ล้วนแต่น้ำลาย ไม่มี "หลักฐาน" ใดประกอบเลย!!

เชื่อ"แผ่นใบลานเงิน-ใบลานทองคำ" เถิดครับ บันทึกมาเป็นหลายร้อยปี อีกไม่นานเท่าไหร่ก็ถึงพันปีแล้ว มีแต่ การทำฤทธิ์เสกด้วย "ชินอุทุมพร "เท่านั้น จำไว้!!!

พระลีลากำแพงขาวองค์จิ๋วจากเมืองพิจิตรนี้ เป็นพิมพ์หักศอกไม่เหมือนพระลีลาสกุลกำแพงเสียทีเดียว ซึ่งวาดข้อศอกโค้งมน

หลังลายผ้า เลี่ยมเก่า เนื้อหาสุดยอด ลองชมกัน ถ้ารักชอบก็มอบร่วมบุญ...

=======1,500=======

จิ๋วแต่แจ๋วไร้เทียมทาน ชินตะกั่วผสมดีบุกเข้าปรอท ทำให้ไม่ขึ้นสนิมแดง แต่ไขขาวแห่งกาลเวลาขึ้นคลุม เนื้อมีคราบปรอทขาวจึงเรียกกันว่าลีลากำแพงขาวตามแบบพระเมืองกำแพงที่ถูกเรียกไว้ก่อน ก็เรียกพระที่มีผิวลักษณะคล้ายกัน อย่างเดียวกัน

หลังลายผ้า กับเลี่ยมเก่าแก่แต่บรรพกาลด้วยทองเหลือง บางองค์อาจเป็นเลี่ยมนาก รักษามาดี ไม่เคยผ่านการใช้ ยังสมบูรณ์ครบทั้งกรอบเลี่ยมและองค์พระ

การหักข้อศอกเป็นเหลี่ยม
ไม่โค้งอ่อนช้อยเหมือนพระ
เมืองกำแพงหรือเมืองอื่น !

 

ดูไว้ได้ความรู้-ชินสังฆวานร
กรุวัดไชยวัฒนารามอยุธยา
===============

พระเนื้อชินตะกั่วผสมดีบุกเข้าปรอทเป็นยอดชินสมัยโบราณ จากกรุ "วัดไชยวัฒนาราม" วัดหลวงยิ่งใหญ่แห่งอยุธยาตอนปลาย สร้างไว้โดยพระเจ้าปราสาททอง ปัจจุบันเป็นโบราณสถานแห่งอุทยานประวัติศาสตร์ของเมืองมรดกโลก เป็นหนึ่งแหล่งท่องเที่ยวที่ละเลยไม่ได้หากไปเยือนอยุธยา

วัดโบราณสถานแห่งนี้ปรับปรุงบ่อย และพบพระกรุพระโบราณบ่อยครั้ง คราวละพอประมาณ ไม่ถึงกับเป็นกรุใหญ่โต แต่ทางกรมศิลป์และเจ้าหน้าที่บ้านเมืองดูแลอย่างดี พระที่พบก็เป็นเนื้อดิน เนื้อชินหลากพิมพ์ ทั้งพระโคนสมอ พระอย่างขุนแผน และพระเนื้อชินพิมพ์ใหญ่เล็กมารวิชัยกับสมาธิ

มีของเก่าเก็บที่เปิดกรุให้ชม พร้อมบันทึกที่รับมาอีกทอด ต้องขออภัยนามที่ถูกบันทึกไว้ในแผ่นกระดาษ แต่รับมอบมาอย่างนั้นจริงๆเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว
จากถุงเก่าเก็บที่ยังรักษาไว้ ผู้มอบเคยเป็นถึงอดีตรองนายกรัฐมนตรี บุคคลสำคัญเลือดเนื้อเชื้อไขเมืองกรุงเก่าเป็นผู้แทนทุกสมัย ผมไม่ได้สนิทกับท่านหรอกครับ ผู้มอบให้มาเป็นผู้สนิท และเขียนบันทึกสั้นๆนี้ไว้ให้กันลืม!

พระเนื้อชิน ผิวขาวปรอท เห็นมั้ยครับ พระกรุล้ำค่าทางประวัติศาสตร์ แม้นว่าจะไม่มีราคาเล่นหา เพราะไม่เป็นของที่แพร่หลาย

ดูเนื้อพระเนื้อชินที่อายุหลายร้อยปีเถิด ชินตะกั่วเข้าดีบุกผสมปรอทเป็น "สังฆวานร" ค่อนไปทาง "ชินอุทุมพร"
ของแท้แต่โบร่ำโบราณ ปราศจาก "ชินเงิน" อย่างที่พวกนักขายสรรหามาเล่นกันจนกลายเป็น "ชินยอดนิยม" ทางด้านพุทธพาณิชย์

คราบไขแห่งกาลเวลาขึ้นคลุมทั้งหนาหลัง เป็น "ตะกรัน" คลุมผิวที่ยากจะขัดล้างถูออก ต้องปล่อยไว้อย่างนั้นห้ามทำความสะอาด ผิวองค์ท่านจะเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆตามเวลา

เทียบขนาดให้ดูครบถ้วน
องค์ใหญ่ก็แค่เหรียญบาท
องค์เล็กเท่ากับเหรียญสลึง
งามซึ้งติดตาตรึงใจสำหรับ
ผู้นิยมชมชอบรักและรู้คุณค่า

 

เลขจัดส่งวันนี้

--ED 3034 6994 4 TH สังขะ
--ED 3034 6995 8 TH ปากเกร็ด

 

พระสังกัจจายน์เนื้อชินเขียว
กรุอาวาสน้อย-กำแพงเพชร
===============

ให้ความรู้เรื่อง "เนื้อชิน" กันแล้ว ก็จัดพระกรุเนื้อชินอีกสักเมือง ชมกันเป็นความรู้ความบันเทิงทางสายตา ไม่ต้องคิดมากให้ปวดหมอง คนโบราณเขาเล่น เขารักษากันมาอย่างนี้ ก็ดูกันว่าเป็นอย่างไร

พระมหาโภคทรัพย์ โภคผลสมกับเป็นอรหันต์เถระเจ้าแห่งความมั่งคั่ง เคียงคู่กับพระสิวลี เราจึงเห็นชัดว่าคนโบราณไม่บานบุรีจากอดีตหลายร้อยหรือเป็นพันปีนั้น นับถือและให้ความสำคัญกับด้านนี้ ไม่แพ้เรื่องอยู่ยงคงกระพัน เหนียวเนื้อคงหนัง เพื่อสู้รบออกศึกสงคราม

มาจากเมืองกำแพงเพชร ที่แม้แต่กำแพงยังเป็นเพชร คิดเอาแล้วกันว่า "เด็ด" ขนาดไหน..."ภาพเล่าเรื่อง" ไม่เปลือง ตังค์...เอ้ย เปลืองเวลาเลยครับ...


มหาสังกัจจายน์เนื้อชินเขียว ชินอุทุมพร ผิวเขียวปั้ดอัศจรรย์ ข้ามกาลเวลามาในสภาพยอดเยี่ยม เพราะเป็น "สังกัจจายน์จิ๋ว" ไม่มีเนื้อที่ให้พอลลูชั่นทางด้านสนิมหรือสิ่งสกปรกอื่นรบกวนมาก เหลือแค่อย่างเดียวคือรักษาให้ดีอย่าเผลอทำตกหล่น รับรองว่า "หาย" แน่นอน

มีคราบไขขึ้นแซมระเรื่อตามซอกจิ๋วนั้นพองาม

"จิ๋ว" แค่ไหน? รอการเทียบเคียงขนาด

หลังลายผ้าไม่ติดเยอะมากเหมือนพระกรุทางพิจิตร มีนิดหน่อยเป็นกระสายยา ขอบรอบองค์หมดความคมนานแล้ว ลูบไม่บาดนิ้ว
ความบางด้านข้างหนากว่ากระดาษเอ 4 นิดหน่อย เรียกว่าเอากระดาษมาซ้อนกันสัก 4-5 แผ่นก็ได้ความหนาขอบข้าง ต้องชมคนโบราณที่รังสรรค์อัศจรรย์เช่นนี้ แถมยังหลุดรอดการถูกทำลายด้วยการเวลามาได้อย่างน่าเหลือเชื่อ

คราวนี้ชมความ "จิ๋ว"สมราคาคุย
เทียบเหรียญเล็กที่สุด"หนึ่งสลึง"
กรุอาวาสน้อย ชากังราว พิมพ์จิ๋ว
องค์ท่านยังเล็กกว่าเรียกว่านำวาง
บนปลายเล็บนิ้วก้อย ขนาดสูสีกัน

ภาพสังกัจจายน์พิมพ์ใหญ่ขนาดปกติ กรุวัดอาวาสน้อย ชากังราว พิมพ์เดียวกัน เนื้อชินสีผิวเดียวกันแต่ต่างด้วยรายละเอียดนิดๆหน่อยๆ ประสาพระแฮนด์เมด เททีละองค์แกะพิมพ์ด้วยมือไม่มีเครื่องจักร

คำว่า "ชากังราว" ก็คือฝั่งด้านเมืองกำแพงเพชรในปัจจุบัน กรุวัดอาวาสน้อย เป็นกรุที่พบพระเนื้อชินมากสุดเป็นประวัติการณ์มากกว่า 20 พิมพ์ ยกตัวอย่างเช่น...

--พิมพ์พระสังกัจจายน์ เนื้อชิน
--พระท่ามะปราง เนื้อชิน
--พระกำแพงห้าร้อย เนื้อชิน
--พระฝักดาบเนื้อชิน
--พระประทานพร เนื้อชิน
--พระกำแพงขาโต๊ะ เนื้อชินสนิมแดง
--พระลีลากำแพง เนื้อชิน
--พระนางพญาพิมพ์ใหญ่ เนื้อชิน

ยังมี...พระเปิดโลก/พระเชยคางข้างเม็ด/พระซุ้มยอ/พระกำแพงรัศมี/พระกำแพงคืบ/พระกำแพงขาว ฯลฯ

ทั้งหมดที่เอ่ยนามมานั้น เป็น "เนื้อชิน" ล้วนๆ เป็นชินตะกั่ว-ดีบุก มีคราบปรอท "ชินอุทุมพร-ชินแข็ง-ชินกรอบ " และมีแก่ตะกั่วกลายเป็น "ชิน-สนิมแดง" เพียงส่วนน้อย!

องค์จิ๋วน่าจะมีในกรุไม่กี่องค์ คงเป็นพระนับร้อย (ข้อสันนิษฐานส่วนตัวผิด-ถูกไม่ว่ากัน ไม่มีใครเกิดทัน เล่นกันตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์ และโบราณคดี เอกสารบันทึก...ไม่เล่นด้วยคำบอกเล่าและน้ำลายคนขายพระ)

ส่งบารมียิ่งใหญ่ในความ"จิ๋ว" แต่เป็นที่สุดแห่งโชคลาภและโชคดี มั่งมีโภคทรัพย์ รวมความแคล้วคลาดเป็นมหามงคล เป็นของขวัญสงกรานต์แด่ท่านผู้อ่านและปวงสมาชิก...

หากท่านไม่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด คงไม่ "แคล้วคลาด" ทุกพิบัติภัย ทั้งธรรมชาติและเงื้อมมือคนหลายร้อยปี รอดมาจนถึงวันนี้!

 

นางกำแพงลูกแป้งเดี่ยว
"กรุตาลดำ-ทุ่งเศรษฐี"!
===============

ลงรูปพระกำแพงกับเรื่องราวมากมาย ยังไม่มอบร่วมบุญ ก็จัดให้เป็น" ควันหลงสงกรานต์" กับพระเนื้อดินกำแพงงามๆ อ็อปชั่น มากกว่าองค์อื่นๆทั่วไป

พระกำแพงลูกแป้งเดี่ยว กรุตาลดำ นครชุม หรือฝั่ง "ทุ่งเศรษฐี" นั่นแล ป่วยการบรรยายสรรพคุณ ชม "ภาพเล่าเรื่อง" ดีแน่ จะร่วมบุญก็เชิญ...

=======2,700=======

พิเศษสุดก็คือ เป็นนางลูกแป้งเดียวที่ไม่ได้ตัดปีก เนื้อเต็มราวกับพระจันทร์ลอย แจ่มกระจ่างฟ้า "แม่เหล็กดูดติด" เป็นเรื่องปกติ

เนื้อแห้งผาก หมดยางสิ้นกลิ่นดิน แต่คงความ "หนึกนุ่ม" เป็นเอกลักษณ์แห่งทุ่งเศรษฐีเมื่อโดนมือจับ ยิ่งได้ไอเหงื่อ ไอตัว สักหน่อย งามอร่อยเหาะ-อย่าบอกใคร!

รอยว่านหลุดกับเม็ดว่านเห็นตาเปล่าหลายจุด งามเหลือ งามจริง

สำหรับ "เอกลักษณ์ของพิมพ์" หากเป็นนางกำแพงลูกแป้งจะต้องมีเส้นสามเหลี่ยมครอบที่องค์เสมอ ไม่ว่าเป็น "ลูกแป้งคู่-แป้งเดี่ยว" หรือ "ลูกแป้งตัดเดี่ยว" หมายถึงตัดการแบ่งออกมาจากลูกแป้งคู่ให้เป็น2 องค์ แบ่งกันบูชา

การกดด้านหลังที่ทำให้พระด้านหน้าติดเต็มทรง เต็มฟอร์ม ปล่อยความงามของดินทุ่งเศรษฐีโทนเดียวกับซุ้มกอ หรือพิมพ์แพงๆ บรรยาย

ด้านข้างมนสวย
ไม่มีริ้วรอยชำรุด
เป็นยอด 'ลูกแป้ง"

ใหญ่กว่าเหรียญบาทไม่มาก
ถ้าเจอองค์ตัดปีกหมด จะเล็ก
กว่านี้อีก องค์นี้พิเศษทั้งเนื้อ
และราคา!

วางทาบ วางเทียบกับ "ลูกแป้งคู่" จากหนังสือพระเครื่องเมืองกำแพง" คู่มือชั้นดีกว่าสี่สิบปีแล้ว ยังเป็นสุดยอดคัมภีร์ของนักเล่น-นักสะสมพระเครื่องเมืองกำแพงเสมอ ขอบพระคุณ ภาพงามๆ และข้อมูลสุดยอด

 

นิมนต์มาสะสมครับพี่วัน