เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๑๙ มกราคม ๒๕๖๖

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๑๙ มกราคม ๒๕๖๖

​

 

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๑๙ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ วันนี้กระผม/อาตมภาพมีกิจกรรมพิเศษอยู่อย่างหนึ่ง ก็คือการอธิษฐานจิตชื่อสกุล นี่เป็นภาษาทางการ ชาวบ้านทั่วไปเขาเรียกว่า "นามสกุล" นั่นแหละ ของสำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง ซึ่งระยะหลังจะมีการขอให้สมเด็จพระสังฆราชทำการตั้งชื่อสกุลหรือว่านามสกุลให้ แล้วก็มอบให้กับผู้ที่ต้องการจะเปลี่ยนนามสกุล ถึงเวลาถ้าหากว่านามสกุลไหนมีเจ้าของแล้ว ก็จะโดนขีดฆ่า ลบออกไปจากบัญชี หมดเมื่อไรค่อยมาเริ่มต้นตั้งกันใหม่อีกบัญชีหนึ่ง

กระผม/อาตมภาพเป็น ๑ ใน ๙ พระเกจิอาจารย์ของประเทศไทย ที่โดนกำหนดจากกรมการปกครองว่าให้เป็นผู้อธิษฐานจิตขอศิริมงคลแก่นามสกุลเหล่านั้น ฟังดูก็แปลก ๆ ดี แต่ว่าในเมื่อทางราชการ โดยเฉพาะท่านนายอำเภอคนใหม่ คือท่านชาคริต ตันพิรุฬห์ นำมาด้วยตนเอง ก็ทำให้ไปตามความต้องการ เพียงแต่ว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ นาน ๆ ถึงจะมีสักทีหนึ่ง ถ้าหากว่าเปรียบไปแล้ว จะเป็นการดึงเบื้องสูงลงต่ำหรือเปล่า ? คล้าย ๆ กับการเสกน้ำศักดิ์สิทธิ์ถวายในหลวง ก็คือวาระที่สำคัญจริง ๆ ถึงจะมีสักครั้งหนึ่ง

คราวนี้ในส่วนที่อธิษฐานจิตไปนั้น ก็ได้พูดคุยกับทางท่านนายอำเภอด้วยว่า ที่ทองผาภูมิของเรามีความจำเป็นเกี่ยวกับเรื่องของชื่อสกุล ก็เพราะว่าทองผาภูมินั้นมีโครงการจัดตั้งเป็นจังหวัดมานานมากแล้ว ไม่ว่าจะเป็นขนส่งจังหวัด เรือนจำจังหวัด ศาลจังหวัด มีมาตั้งกันโดยถ้วนหน้า แต่ยังไม่สามารถจะแยกเป็นจังหวัดได้ ก็เพราะว่าประชากรในทะเบียนจริง ๆ มีอยู่แค่ ๖๐,๐๐๐ กว่าคน ที่เห็นกันนับล้านก็คือบรรดาต่างด้าว..!

ทางราชการก็เลยกำหนดแนวทางในการปฏิบัติ ก็คือให้บรรดาต่างด้าวที่ถือบัตรชนกลุ่มน้อยบนพื้นที่สูง ไม่ว่าจะเป็นบัตรสีชมพูหรือว่าบัตรสีฟ้า สามารถเปลี่ยนชื่อเป็นไทยแล้วขอมีบัตรประชาชนชั่วคราวได้ เมื่อมีบัตรประชาชนชั่วคราว ก็กำหนดข้อปฏิบัติเอาไว้ด้วยว่า ถ้าภายใน ๕ ปี ไม่มีคดีความใด ๆ ก็สามารถขอมีนามสกุลและขอบัตรประชาชนไทยแบบถาวรได้

ดังนั้น..พวกเราจะเห็นว่าทองผาภูมิของพวกเราค่อนข้างจะสงบเงียบเรียบร้อย คดีต่าง ๆ แม้กระทั่งการทำร้ายร่างกายกันเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ไม่ปรากฏเลย เพราะว่าทุกคนต้องรักษาเนื้อรักษาตัว เพื่อที่จะให้ได้บัตรประชาชนไทยตามกำหนด ทางราชการก็จะได้รับผลพลอยได้ ก็คือถ้าประชากรมากเพียงพอก็จะได้ตั้งเป็นจังหวัดเสียที..!

 

ตอนแรกที่ตั้งใจไว้ น่าจะเป็นการรวมเอาอำเภอไทรโยค ทองผาภูมิ สังขละบุรี แล้วอาจจะมีศรีสวัสดิ์อีกอำเภอหนึ่ง มารวมเป็นจังหวัดทองผาภูมิ แต่ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใด ดูท่าว่าทองผาภูมิอำเภอเดียวอาจจะต้องแยกเป็นจังหวัด หรืออาจจะรวมสังขละบุรีเข้าไปด้วย

เหตุเพราะว่าประการหนึ่งก็คือพื้นที่ของทองผาภูมิใหญ่มาก อำเภอเดียวแต่ใหญ่ขนาดจังหวัดสมุทรสงคราม สมุทรสาคร สมุทรปราการ ๓ จังหวัดรวมกัน เพียงแต่ว่าประชากรค่อนข้างจะน้อย พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรและอุทยานแห่งชาติต่าง ๆ แถมยังมีป่าสงวนเขาพระฤๅษี - เขาบ่อแร่แทรกเข้ามาอีก มีนิคมสหกรณ์ทองผาภูมิแทรกเข้ามาอีก ก็ต้องรอดูว่าเมื่อไรทองผาภูมิจะได้แยกเป็นจังหวัดเสียที ถึงเวลานั้นแล้ว ถ้าใครยังอยู่ ก็จะได้เป็นบุคคลในประวัติศาสตร์ คือได้เห็นการตั้งจังหวัดใหม่ด้วยตนเอง

ประเทศไทยเรา ตั้งแต่กระผม/อาตมภาพยังเรียนหนังสืออยู่นั้น มี ๗๒ จังหวัด ปัจจุบันนี้มี ๗๗ จังหวัด มีอยู่จังหวัดหนึ่งที่ควรจะแยกออกไปสัก ๔ หรือ ๕ จังหวัด แต่ไม่ยอมแยกอย่างเด็ดขาด ก็คือจังหวัดนครราชสีมา เพราะว่าคนจังหวัดนครราชสีมาถือว่าตนเองเป็น "ลูกย่าโม" มีบารมีของย่าโมคุ้มหัวคุ้มเกล้าอยู่ ถ้าแยกจังหวัดเมื่อไร เดี๋ยวจะไม่ได้เป็นลูกย่าโม

ความจริงกระผม/อาตมภาพก็เคยให้คำแนะนำไปแล้วว่า ไม่ยากหรอก จะแยกเป็น ๔ จังหวัดหรือ ๖ จังหวัด ก็วาดกลม ๆ แล้วก็ขีดกากบาท โดยมีอนุสาวรีย์ย่าโมเป็นศูนย์กลาง ทุกจังหวัดก็จะมีมุมหนึ่งที่ติดอนุสาวรีย์ย่าโมอยู่ แต่วิธีบ้า ๆ แบบนี้ไม่มีใครเขาทำกันหรอก เพราะว่าสร้างความลำบากมาก เขตแดนจังหวัดต่าง ๆ ส่วนใหญ่ก็ใช้ถนน คูคลอง หรือว่าแนวเขา แม่น้ำ เป็นเกณฑ์ อยู่ ๆ ถ้ามาทำในลักษณะอย่างนั้น จะเหมือนอย่างกับมนุษย์ต่างดาวมากกว่า..!

มนุษย์ต่างดาวในดาวบางดวง แนวเขตประเทศเป็นถนนกว้าง ๑๖ เลน แถมยังมีทางรถไฟวิ่งตรงกลางอีกด้วย ก็คือใช้ประโยชน์ทั้ง ๒ ประเทศ แล้วกี่ประเทศในจักรวาลนั้นก็ใช้สกุลเงินเดียวกัน ไม่ต้องลำบากมาทะเลาะเบาะแว้งกันเหมือนอย่างกับบ้านเราทุกวันนี้

ดาวโลกของเรา เงินดอลลาร์อเมริกันกำลังลดความสำคัญลงไปเรื่อย ๆ เงินสกุลท้องถิ่นมีความสำคัญมากขึ้น ที่เหลือเชื่อมากก็คือประเทศไทยของเรา สกุลเงินไทยเป็นหนึ่งในไม่กี่สกุลเงินที่ต่างประเทศเก็บเป็นเงินทุนสำรอง คาดว่าส่วนหนึ่งที่เป็นเช่นนั้น เพราะว่าบ้านเราเป็นอู่ข้าวอู่น้ำ ถ้าไม่ส่งออกแล้วเลี้ยงประเทศอย่างเดียวนี่อยู่ได้สบายมาก เขาน่าจะพิจารณาจากความมั่นคงในเรื่องของอาหารอย่างหนึ่ง

 

อีกอย่างหนึ่งก็คือแร่ธาตุสำคัญต่าง ๆ ในบ้านเรามีมาก ต่างประเทศที่ใช้ดาวเทียมสำรวจ เขารู้มากกว่าเราอีก ก็เลยให้ความสำคัญแก่เราค่อนข้างจะมาก เงินไทยตอนนี้จึงเป็นเงินสกุลเดียวในอาเซียนที่แข็งค่าอยู่ ขณะที่รอบข้างของเรา โดยเฉพาะประเทศลาว ประเทศพม่า ค่าเงินตก "รูดมหาราช" ไปเลย..!

ถ้ามีแนวโน้มความเป็นไปได้ก็คือ ในระยะแรก ๆ เงินไทยเราอาจจะเป็นเงินสกุลหลักในอาเซียนนี้ได้ เพราะว่าแม้เงินสิงคโปร์จะแข็งค่ามาก แต่อัตราห่างจากสกุลอื่นมากเกินไป ของไทยเราต้องบอกว่าอยู่ในระดับที่พอจะรับกันได้ แล้วรอบข้างบ้านเราปัจจุบันนี้ จะไปเขมร จะไปลาว จะไปพม่า ไม่ต้องแลกเงินก็ได้ สามารถใช้เงินไทยได้เลย แต่ทางพม่าบังคับแลก ลาวกับเขมรไม่ต้องแลกก็ได้

กระผม/อาตมภาพไปเขมรมา คิดเงินเขมรแบบง่าย ๆ ว่า ตัด ๐ ออกสองตัวก็เป็นเงินไทย อย่างเช่นว่าเงินเขมร ๒,๐๐๐ ก็เท่ากับ ๒๐ บาทไทย กระผม/อาตมภาพจึง "ทิป" เด็กมือหนักไปหน่อย ทิปทีละ ๒,๐๐๐ เรียล..!

ส่วนทางประเทศลาวนั้น เขาอยากได้เงินไทยมากกว่า เพราะว่าอย่างที่เพิ่งจะพาคณะไปมานั้น ๑ บาทแลกได้ประมาณ ๔๕๐ กีบ ตอนนี้ลดหนักลงไปอีก แต่ความจริงเขาจะแลกได้มากกว่านั้น เพียงแต่ว่าอัตรานี้ก็คือ เขาขอมีส่วนกำไรตอนที่ไปแลกต่อบ้าง แล้วบรรดาคนลาวก็นิยมเก็บเงินไทยมากกว่า เพราะว่าไม่ได้มากมายจนกระทั่งเก็บยากเก็บเย็นเหมือนอย่างกับเงินของตัวเอง

ฉะนั้น..เวลาไปถามซื้อของที่ประเทศลาว ราคาที่เขาบอกคือเงินไทยนะ คิดดูให้ดี ๆ อย่าไปคิดว่าเป็นเงินลาว โอ๊ย..ราคาถูกมาก แล้วรีบสั่งซื้อ ส่วนใหญ่เขาจะบอกราคาพวกเราเป็นเงินไทยเลย

 

ในเมื่อเป็นในลักษณะอย่างนี้ จึงเป็นที่น่าเสียดายว่า ถ้าหากว่าเรามีผู้บริหารที่มีความสามารถในการบริหารจัดการ ให้เศรษฐกิจของเรารุ่งเรืองขึ้นมาอีกสักรอบหนึ่ง เราจะเป็นศูนย์กลางอาเซียนจริง ๆ แล้วอาจจะเป็นหนึ่งในชาติหลักของเอเซียก็ได้ เพราะว่าแม้ในปัจจุบันนี้อาการร่อแร่ แต่เงินไทยก็ยังเป็นเงินสกุลหลักที่ต่างชาติเก็บเป็นทุนสำรองของตัวเองอยู่ดี

ที่กล่าวมาถึงตรงนี้อยากจะบอกว่า ไม่ว่าจะอยู่ประเทศไหนก็อยู่ไม่สบายเหมือนกับบ้านเรา ชาวต่างชาติ โดยเฉพาะยุโรป อเมริกามาบ้านเราแล้วไม่อยากจะกลับ สิ่งที่เขาปลาบปลื้มมากที่สุดก็คือ จะกินเวลาไหนก็มี บ้านเขาขายอาหารตามเวลา นอกเวลาไม่ขาย อาจจะเป็นเพราะว่าทรัพยากรเขามีจำกัด ส่วนบ้านเรากินทิ้งกินขว้าง ถ้ารู้จักประหยัด กินกันอย่างชนิดที่หมดเกลี้ยงไม่เหลือเลยอย่างกระผม/อาตมภาพเอง คาดว่าเรามีทรัพยากรเหลือพอเลี้ยงคนอีกเป็นล้าน ๆ..!

เรื่องพวกนี้ปล่อยให้รัฐบาลเขาปวดหัวไป ของพวกเราพอถึงเวลาเหลือก็นำไปไล่แจกเขา แบ่งปันทรัพยากรกัน อย่างน้อย ๆ ก็ได้ปฏิบัติตามหลักพรหมวิหาร ๔ ของพระพุทธเจ้าหรือสังคหวัตถุ ๔ ยึดโยงกลุ่มชนเข้าด้วยกัน ด้วยน้ำใจไมตรี ตลอดจนกระทั่งทานบารมี

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๙ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)