รู้กับสติสิ่งใดเกิดก่อนกัน

พุทธภูมิ ก็ มรรคจิตเข้าไปรู้ไปเห็น วิถีจิต ที่พ้นภพพ้นขันธ์ได้..

แค่เข้าไปรู้ ไปเห็นแจ้ง แต่ไม่เอานิพพาน..

ส่วนเรา ดวงจิตเรา มาจากทิศตะวันตก ของจักวาลนี้ โลกธาตุนี้..

 

ดินแดนอมตะ แต่ ไม่ใช่นิพพาน นั้นมีอยู่..

 

ขอให้เจริญในธรรม ยิ่งๆขึ้นไป..

ราตรีสวัสดิ์..

 

ครูดีไม่ขวนขวายอยากได้ศิษย์
ศิษย์อยากได้วิชาต้องเข้าหาครู

ของจริงนิ่งเป็นใบ้
ของพูดได้ มีแต่โฆษณา

 

เด๊๋ยวนี้ มีเวปบอดร์ดอะไร ศึกษาธรรมมั้ง เวป ลานธรรมหายไปแล้ว พอจะกลับไปอ่านไม่มีอีกแล้ว

 

ธรรมนี้ก็ดีเนาะครับ
เปิดเผยตัวเองตลอดเวลา
แค่มีโยนิโสมนสิการ
ก็รู้ได้ทุกเรื่อง
รู้มากกะทุกข์มาก
รู้รักษาตัวเองกะพอละผม

 

รู้มากแต่เป็นธรรมเมาเช่น
เป็นอดีตบ้าง
เป็นอนาคตบ้าง ปัจจุบันธรรมหาไม่เจอ
มีแต่ความหลง ทุกข์จะไม่เคยหมด
ถ้าไม่หมดหลง คือหลงยึดว่าขันธ์5
คือตัวเรา
หลงว่าขันธ์ 5คือกิเลส
หลงว่าขันธ์ 5 เป็นอวิชชา

 

ลุงแมว รับไป 10 บาท ค่าหนม

ฮ่าๆๆๆ

 

น่าจะ 20 คิดตั้งนาน555

 

ฮี้ๆๆๆๆ

ถึงเพลานี้ ยัง เหนสิ่งนี้เปน ปี่ไฉน?

พุกกาพุง บางองค์ สำเร็จ
อนาคามีผลขึ้น อรหัตถมรรค
แต่ ระงับไม่เอาอรหัตถผง
ขอเปน พุกกาพุงนายพิธี
รับงานตั้งศาลพระภูมิ
งานบุญ ทั่วราชอานาจักร

คำตอบ

ก. เฮียล้วนๆ
ข. เฮียดีๆ
ค. เฮียนั่นแหละ
ง. ถูกทุกข้อ
จฉ. ย่อมาจาก โจxโฉx

 

วาสนาขี้เหล้าบ่นิ
เป็นคนกะกินแต่เหล้า
ปฎิบัติธรรมกะเจอธรรมเมา
จร๊วจ...ให้กะชีวิต55

 

ฟังพระแล้วกัน

 

ในวงเหล้ากะมีธรรมะ ถ้าเบิ่งเป็น..

เหล้า รักษาคุณสมบัติของโตมันเอง นั่นคือควมเมา..

ในวงเหล้า บ่ เคย มี มิตรแท้..

ในควมเมาของเหล้า บ่เคยมี สติ..

กะแล้วแต่ไผสิเบิ่งมุมได๋ เห็นมุมได๋..

อันได๋สอนใจเจ้าของได้ อันนั้นกะเป็นธรรม ที่เหมาะสมกับเจ้าของแล้ว..

 

"กระร่อน"

กะ ร่อน เอา ว่า สิ เอา ทอง ฮึ เอา กรวดทราย..

ในกรวดมีทองปน ในทองมีกรวดปน อยู่ที่ควมสามารถ ในการ ร่อน(ฮ่อน) ของแต่ละคน..

 

ในเว็บบอร์ดนี้ บ่มีครู บ่มีศิษย์ มีแต่มิตรสหายธรรม กัลยาณมิตร..

จั่งซั่น ของจริง จั่ง บ่ จำเป็น ต้อง นิ่ง เป็น ใบ้..

พระพุทธองค์ พร้อมทั้ง สาวก ออกจาริก เผยแผ่ธรรม บ่เคยท้อ..

เฮา สิ สืบ ต่อ พระพุทธศาสนาของพระองค์ สิมาท้อ ต่อ คำเว้าคน เฮ็ดหยัง..

ดีซ่ำได๋มันกะด่า ซั่วซ่ำได๋มันกะย้อง

ถ้าเฮ็ดถืกใจส่วนกิเลสในใจมัน

แล้วสิมาใส่ใจหยังกับคำเว้าต่างๆ..

เฮาเฮ็ดหยังยุ เฮาฮู้โตเองดีกั่วไผ๋..

 

พูดถึง ธรรมเมา ไม่มีใครเกิน
พระอนุรุธธะ

พระอนุรุธธะ ใส่รองเท้าอนา
คามีผลแล้วแต่กำลังหา อรหัต
ถมรรค (รองต๊ะแลบแปร๊บ มีสี่คู่
แปดข้าง )

ก้มุ่งมั่นภาวนา จนเมาตุปัดตุเป๋

พระโมคคัลลา เหาะหาบาตร ด้วย
ความเมาฤทธิในอรหัตถผล เหาะ
ไปพบโลกธาตุอื่น ที่มีพระพุทธเจ้า
อีกพระองค์ปรากฏ ( เลยองค์ปลา
โถมของ วัดอุทัยธานีแจร๋นปร๋น
ไปอีกไกลโขเลย ) แล้วหาทางกลับ มะเจอ

แต่ พระอนุรุธะ พี่แก่เมาธรรมกว่า
คือไปส่องเห็นสรรพสัตวเกิดดับ
ใน พันโลกธาตุ ไปเจอโลกธาตุ
ที่มีพระพุทธเจ้าประกาศธรรมเปน
พันพัน มีองค์ปลาโถมเปนพันพัน

เดินป้อแป้ๆ ไปถาม พระสารีบุตร

ชะบุญ ดีที่พระสารีบุตร สามารถ
ไปพบโลกธาตุมากยิ่งกว่าอีกทั้ง
ในอนาคตที่โลกธาตุยังไม่ปลากด
( พระสมณโคดม มี สัธธรรมเลิศ
ที่สุด)เลยสามารถ ชี้ พระอนุรุธะ
ให้คลายเมาได้

พระสารีบุตร กล่าวว่า

ที่เห็นออกไปพันพันองคปลาโถม
นั่นเปน เดรัจฉานทาง ขวางนิพพาน
อุธธัจจะ

การมี เออะ ยังไม่คลายเมา อยาก
คลายเมาลึกๆนั่น กุกกุจจะ พากำ
กระถางบึ๊ดจั๊มบึ๊ด

ให้กำหนดรู้ หรือ ครอบงำซะ
พอกระเทิน

 

"กระร่อน" ถนัดทุบ ถนัดรื้อ กะลองเรื้อกายเจ้าของ ออกมาเบิ่งดู้..

พิจารณาตัดออกมาเถื่อละส่วน แยกส่วนออกมา คือ เขา หั่น ศพ นิ..

พิจารณาให้เห็น ว่า มันสวยมันงาม หม่องได๋ มันมีหม่องสวยงามอีหลี ยุบ้อ..

เอ้า!!! ลองเบิ่ง

 

คุณต้องแยกมิจฉากับสัมมาสตินะ
ลพ.พุธท่านก้อพูดในส่วนสัมมาสติ(ไม่ได้ฟังหมด)

ปุถุชนมีสติประกอบตัวรุ้ทั้งนั้น มีปัญญาด้วย แต่เป็นปัญญาหาข้าวกิน ไม่ใช่ปัญญาตัดกิเลส

จิตรุ้ตัวเองไม่ได้ แต่มันจำทุกอย่าง จำแล้วฝังลงในจิต ถ้าคุณไม่สร้างสมาธิอะไรสักอย่างให้มันเสพ มันรุ้ไม่ได้ สติเท่านั้นที่จะทำให้มันรุ้ว่ามันเสพอะไร

ถ้าคุณบอกปุถุชนไม่มีสติประกอบ มีแต่รุ้ งั้นถามคุณว่าคนบ้า100% มีรุ้ไหม เขาก้อมีรุ้อวิชชาทั้งนั้น แต่เขาไม่มีสติ ใช้ชีวิตในสังคมไม่ได้ ครอบครัวหรือไม่ก้อ รพ.ต้องดูแลเขา

ถ้าจะบอกว่าปุถุชนไม่มีสติ ก้อต้องต่อไปอีกว่าสติที่เป็นสัมมาสติ (คือสติที่มีวิปัสสนาเข้าไปสลับขั้วกับตัวอวิชชา)

 

ความละเอียดอ่อนในการดำรงชีวิตทั้งทางโลกและทางธรรม เป้นของยาก ความอนุเคราะห์ เมตตาย่อมไม่มีประมาณ ต่อจิตทุกดวง ทั้งในโลกปัจจุบันที่มีกายเนื้อ และจิตแห่งโลกทิพย์ เรามีสติรุ้ดีพอว่า เรากำลังทำอะไรเพื่ออะไร
เราจะมุ่งตรงต่อธรรมเพื่อนิพพานตรงๆเลยไม่ได้ทุกคนหรืทุกโอกาสหรือทุกกรณี เพราะปัจจัยที่แตกต่างกัน

และเรารุ้ว่าการสั่งสมความดี เมื่อเราคิดดีทำดี ผลบุญย่อมปรากฏ การทำความดีของเราจึงไม่เลือก อันควาเมตตาที่เรามีนั้นไม่มีประมาณ เทพพรหมก้มีกิเลส เราก้ยังมีกิเลส เราอนุเคราะห่ตามสมควรแก่เหตุปัจจัย ใครจะคิดอย่างไรก้เรืีองของเขา แต่เรามีพระรัตนตรัยเป็นเครื่องเคารพสูงสุด
การสร้างบารมีของเราจึงเป้นไปเพื่อประโยชน่ทั้งจิตที่มีกายเนื้อและไม่มี
ก้เท่านี้ นี้คือหน้าที่อย่างหนึ่ง และยังมีอื่นอีกมากมาย ซึ่งเรารู้ตนเองดี

 

หวัดดีครัย ท่านtgs หายไปจากห้องนี้ไปนาน..