ถ้าปรารถนาเป็นนางแก้ว แต่ว่ายังไม่มีคู่บารมี

ผมคัดลอกของคุณโอม มาให้อ่านครับ ขออนุญาตินะครับคุณโอม
เรื่องราวของพระนางพิมพาที่อธิษฐานเป็นคู่บารมีของพระโพธิสัตว์มาตั้งแต่ ๔ อสงไขย กับเศษแสนมหากัป ความเสียสละของพระนางนั้นยิ่งใหญ่ไม่แพ้พระโพธิสัตว์ไม่ว่าจะเกิดมายากดีมีจน จะสุขหรือทุกข์ พระนางก็ไม่เคยทอดทิ้งพระโพธิสัตว์ไปไหน แม้พระโพธิสัตว์จะบริจาคทรัพย์สมบัติเป็นทานจนไม่มีส่วนเหลือ พระนางก็ยินดีในทานนั้น แม้บุตรและธิดารวมทั้งตัวพระนางเองจะถูกบริจาคเป็นทาน พระนางก็ไม่เคยโกรธ จิตใจของพระนางพิมพานั้นยิ่งใหญ่จริงๆ ครับ


สุมิตตาพราหมณี
เริ่มตั้งจิตอธิษฐาน

ในอดีตกาลล่วงมาได้ ๔ อสงไขยกับเศษแสนมหากัป
พระนางพิมพาได้เกิดมาเป็นนางสุมิตตาพราหมณี อาศัยอยู่ในนครอันรุ่งเรืองนามว่า อมรวดีนคร
ในครั้งนั้น เป็นพุทธกาลของพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า พระทีปังกร อันเป็นพระพุทธเจ้าลำดับที่ ๔ ในมหากัปนั้น เมื่อพระองค์ทรงตรัสรู้แล้ว ก็ได้เผยแผ่พุทธศาสนาอยู่ที่รัมมกนคร
ครั้งหนึ่ง ชาวนครอมรวดีก็ได้อัญเชิญเสด็จพระทีปังกรให้มารับมหาทานในนคร ในวันที่พระทีปังกรพุทธเจ้าเสด็จพุทธดำเนินมาพร้อมกับพระสาวกขีณาสพจำนวน ๔ แสนรูปนั้น มหาชนผู้มีศรัทธาจำนวนมากก็พากันมารอรับเสด็จ และได้ช่วยกันถากถางทาง และปรับพื้นที่ขรุขระมีน้ำขังให้ราบเรียบ เพื่อให้พระทีปังกรเสด็จดำเนินได้โดยง่าย
นางสุมิตตาพราหมณีผู้มีศรัทธา ก็ได้มารอรับเสด็จพระทีปังกรด้วย โดยนางได้เก็บดอกบัวมา ๘ ดอก เพื่อนำมาถวายเป็นพุทธบูชา
ระหว่างที่ชาวเมืองกำลังรอรับเสด็จ โดยมีส่วนเมืองอีกกลุ่มหนึ่งช่วยกันปรับทางกันอยู่นั้น พระโพธิสัตว์ผู้บำเพ็ญบารมีมาแล้ว ๑๖ อสงไขย นามว่าสุเมธดาบส ได้เหาะผ่านมาแลเห็นมหาชนกำลังปรับถนนกันอยู่ก็ลงมาถาม เมื่อรู้ว่าพระทีปังกรพุทธเจ้ากำลังจะเสด็จดำเนินมาก็มีศรัทธา ขอร่วมในการปรับถนนด้วย ชาวเมืองเห็นว่าท่านสุเมธดาบสเป็นผู้มีฤทธิ์ จึงได้แบ่งงานบริเวณที่เป็นหลุมเป็นแอ่ง และมีน้ำท่วมขังมาก ให้ท่านดาบส
สุเมธดาบสนั้นกำลังมีใจปิติที่จะได้เฝ้าพระพุทธเจ้า คิดว่าหากตนใช้ฤทธิ์ปรับถนน แม้จะเสร็จเร็ว แต่ก็ไม่ชื่นใจ ไม่สมกับที่ตนมีศรัทธา จึงได้อดทนขนดินทรายมาถมหลุมบ่อด้วยแรงกายเช่นสามัญชนทั่วไป
การกระทำของสุเมธดาบสนี้สร้างความศรัทธาให้แก่นางสุมิตตาพราหมณีที่เฝ้ามองอยู่สุเมธดาบสยังปรับพื้นที่ไม่เสร็จดี พระทีปังกรพร้อมพระสาวกทั้ง ๔ แสนรูปก็เสด็จดำเนินมา สุเมธดาบสเห็นไม่ทันการณ์ เพราะยังมีบ่อที่น้ำท่วมขังอยู่ช่วงตัวหนึ่ง จึงตัดสินใจทอดตัวลงนอนปิดทับแอ่งน้ำนั้น ตั้งใจถวายชีวิตให้พระทีปังกรและพระสาวกเดินไปบนแผ่นหลังของตน
พระทีปังกรพุทธเจ้า เสด็จมายืนอยู่ที่เบื้องศีรษะของสุเมธดาบส ทรงตรวจสอบดูด้วยพระสัพพัญญุตาญาน ก็รู้ว่าสุเมธดาบสผู้นี้เป็นหน่อเนื้อพระโพธิสัตว์ผู้มีบารมีเต็ม สมควรได้รับลัทธยาเทศน์ได้แล้ว พระองค์จึงได้ทรงตรัสพยากรณ์ว่า

“ท่านทั้งหลายจงดูดาบสผู้มีตบะอันรุ่งเรืองนี้ ดาบสนี้กระทำความปรารถนายิ่งใหญ่เพื่อความเป็นพระพุทธเจ้า ความปรารถนาของเขาจักสำเร็จ ในที่สุดแห่งสี่อสงไขยยิ่งด้วยแสนกัปนับแต่นี้ เขาจักได้เป็นพระพุทธเจ้านามว่าโคตม ในอัตภาพนั้นของเขา นครนามว่า กบิลพัสดุ์ จักเป็นที่อยู่อาศัย พระมารดาทรงพระนามว่ามายา พระบิดาทรงพระนามว่าสุทโธทนะ พระอุปติสสะเป็นอัครสาวก พระโกลิตะเป็นอัครสาวกที่สอง พระอานนท์เป็นพุทธอุปฐาก พระเขมาเถรีเป็นอัครสาวิกา พระอุบลวรรณาเถรีเป็นอัครสาวิกาที่สอง เขามีญาณแก่กล้าแล้วออกมหาภิเนษกรมณ์ ตั้งความเพียรอย่างใหญ่ รับข้าวปายาสที่โคนต้นไทร เสวยที่ฝั่งเเม่น้ำเนรัญชรา ขึ้นสู่โพธิมณฑล และจักตรัสรู้ที่โคนต้นอัสสัตถพฤกษ์”

ชาวเมืองและเทพเทวดาทั้งหลายในที่นั้น เมื่อได้ฟังพุทธพยากรณ์แล้ว ต่างก็กล่าวสาธุการ สนั่นดังไปทั่วทั้งไตรภูมิ





<TABLE class=ipbtable cellSpacing=1><TBODY><TR><TD class=post2 id=post-main-17333 vAlign=top width="100%">ขณะนั้นเอง นางสุมิตตา ผู้เห็นเหตุการณ์มาตั้งแต่ต้น ก็เกิดปิติศรัทธาไปกับสุเมธดาบส นางจึงได้แบ่งดอกบัว ๕ กำ ให้สุเมธดาบสใช้บูชาพระพุทธเจ้า ส่วนดอกบัวอีก ๓ กำ นางนำไปถวายพระพุทธเจ้าแทบพระบาทของพุทธองค์ แล้วกล่าววาจาว่า

"ข้าพระบาทได้แลเห็นท่านดาบสเหาะลงมาจากนภากาศ ข้าพระบาทมีความศรัทธาในท่านดาบส เห็นท่านดาบสสร้างทางและทอดกายเป็นสะพาน ข้าพระบาทมีปีติและศรัทธายิ่งขึ้น และเมื่อพระพุทธองค์ทรงพยากรณ์ท่านดาบสว่า จักได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตกาล ข้าพระบาทศรัทธาปีติยินดียิ่งนัก มีใจรัก และปรารถนาจะเป็นคู่สุข คู่ทุกข์ คู่ยาก ช่วยท่านดาบสสร้างสมบารมีให้สมบูรณ์"

พระทีปังกรพุทธเจ้าจึงทรงตรวจสอบนางสุมิตตาพราหมณีด้วยพระญาณ แล้วจึงตรัสวาจาพยากรณ์ว่า

“ดูกรฤาษีผู้ใหญ่ อุบาสิกาผู้นี้ จักเป็นผู้มีจิตเสมอกัน มีกุศลกรรมเสมอกัน ทำกุศลร่วมกัน เป็นที่รักของบุญกรรม เพื่อประโยชน์แก่ท่าน น่าดู น่าชม น่ารักยิ่ง น่าชอบใจ มีวาจาอ่อนหวาน จักเป็นธรรมทายาทผู้มีฤทธิ์ของท่าน ความปรารถนาของอุบาสิกานี้จะสำเร็จตามปรารถนา ในอัตภาพอันเป็นที่สุดจะได้เป็นพระชายานามว่า พิมพา"

เหล่ามนุษย์และเทพยดาต่างสาธุการดังก้อง แล้วพระพุทธองค์ก็ทรงนำดอกไม้ ๘ กำมือบูชาสุเมธดาบส ทรงกระทำประทักษินแล้วดำเนินหลีกไป เหล่าพระขีณาสพทั้งสี่แสนก็บูชาพระดาบสด้วยของหอมและพวงดอกไม้ แล้วดำเนินหลีกไป
เมื่อพระภิกษุสงฆ์เดินไปหมดแล้ว สุเมธดาบสซึ่งบัดนี้ได้เป็นพระนิยตโพธิสัตว์ผู้เที่ยงแท้ที่จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธ
เจ้าอย่างแน่นอนแล้ว ก็ลุกขึ้นนั่งบนกองดอกไม้ พิจารณาตนเองด้วยอภิญญา ทบทวนบารมีทั้ง ๓๐ ทัศ ที่ได้บำเพ็ญเพียรมา เมื่อพิจารณาครบถ้วนสมบูรณ์แล้วก็บังเกิดแผ่นดินสั่นหวั่นไหว แล้วเหล่าเทพเทวดาทั่วหมื่นโลกธาตุก็ประชุมกันสักการะด้วยทิพย์สุคนธมาลัย แล้วกล่าวอำนวยพร
แล้วสุเมธดาบสก็เหาะกลับไปป่าหิมพานต์ เจริญอภิญญาสมาบัติมิให้เสื่อม เมื่อสิ้นอายุขัยก็ไปอุบัติในพรหมโลก

ในชาตินี้จึงเป็นชาติสำคัญของพระโพธิสัตว์ และพระนางพิมพาผู้ซึ่งเป็นคู่บารมี เนื่องจากเป็นชาติที่พระโพธิสัตว์ได้รับลัทยาเทศจากพระพุทธเจ้า และพระนางพิมพาก็ได้รับพุทธพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าด้วยเช่นกัน นับจากชาตินี้เป็นต้นไป ทั้งสองจึงได้เกิดมาสร้างสมบุญบารมีต่างๆ ร่วมกันตามที่ได้ตั้งความปรารถนาไว้ นับเป็นบุญบารมีอันยิ่งใหญ่ที่บุคคลทั่วไปทำได้อย่างยากยิ่งนัก

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ตามคำถาม 2 ข้อ นั้น ก็เพื่อให้นางแก้วนั้นลองถามตัวเองดูว่ามีความตั้งใจและตั้งมั่นขนาดไหนที่สุดก็อยู่ที่ตัวของนาง<?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-comแก้วเอง ว่า</st1ersonName> จะไหวมั้ย <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
ธรรมดา พระโพธิสัตว์และนางแก้วนั้นเมื่อยังบารมีอ่อนอยู่ก็อาจจะไม่แน่ใจตนเองว่าจะไหวมั้ย แต่อาศัยความอยากเป็นหรือความศรัทธาในการปรารถนานั้น จึงพยายามเดินต่อไปโดยไม่เลิกความตั้งใจนั้น เมื่อบำเพ็ญ บารมี ไปเรื่อยๆบารมีก็มากขึ้นกำลังใจและความตั้งใจพร้อมทั้งจิตใจก็เข้มแข็งมากขึ้น มีปัญญามากขึ้น มีจิตเมตตาอนุเคราะห์มากขึ้น จนบารมีมากจิตใจกล้าแข็งพอที่จะสระอวัยวะและชีวิตให้เป็นทานได้ เมื่อต่างคนตางมีปัญญามากอยู่แล้ว ต่างคนก็ต่างเข้าใจซึ่งกันและกันอย่างลึกซึ้งอยู่แล้ว ว่ากระทำไปเพราะอะไรและเพื่ออะไร เมื่อเป็นอย่างนี้ก็ไม่ต้องกังวลไปหรอกเมื่อตั้งใจดีไม่เปลี่ยนแปลงก็จักสำเร็จได้โดยไม่เหลือวิสัย<o></o>
ส่วนนางแก้วที่ปรารถนาแล้วยังไม่มีคู่นั้นท่านก็ปรารถนาไปอีกว่า *** ด้วยความตั้งใจจริงของข้าพเจ้านี้ที่จักช่วยพระโพธิสัตว์ให้บำเพ็ญบารมีเพื่อได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้านั้นและความปรารถนาที่จะเป็นนางแก้วนั้นซึ่งเป็นความตั้งมั่นที่มาจากจิตของข้าพเจ้า ขอพระโพธิสัตว์องค์ใดองค์หนึ่งที่เห็นความตั้งใจจริงของข้าพเจ้าแล้วจงช่วยรับซึ่งความตั้งใจจริงของข้าพเจ้าด้วยเถิด ***<o></o>
ธรรมดาพระโพธิสัตว์มีปัญญาอยู่แล้วและถ้าท่านยังไม่มีคู่บารมีหรือมีอยู่ แต่หญิงเหล่านั้นหาได้มีความตั้งใจจริงและมีจิตที่จะเสียสระต่อท่านไม่ ท่านก็ย่อมเลือกคนที่มีอุปนิสัยมีความตั้งใจและจริงใจเพื่อจะไม่ทำให้ท่านหนักใจในเวลาสร้างบารมี ต่างๆ เพราะพระโพธิสัตว์มีปัญญาท่านย่อมพิจารณาถึงเหตุและผมถึงความเป็นไปได้อยู่แล้ว เพราะคนที่จะมาเป็นคู่บารมีของท่านไม่ใช่จะรักท่านเพียงเท่านั้นต้องยอมสระแม้กระทั่งชีวิตเพื่อท่านได้ และท่านก็ไม่เอาเปรียบหรอกท่านก็สามารถสระชีวิตให้ได้เช่นกัน หุหุ สาธุสาธุสาธุ <o></o>
<o> </o>

 

5555+กำ

 

555555555แหมมมมโว้ยยยยย....แบบนี้มันเข้าอีหลบ"โคกลัดมันเขี้ยวญ่าอ่อน"หนิหว่า55555555(||) (||) (||) (||) (||)

 

ด้วยกุศลและบุญทั้งหมดที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาตั้งแต่อดีตชาติมาจนถึงชาตินี้ ขอยกให้แด่เหล่าเพื่อนร่วมทุกข์ทั้งหลาย ขอท่านทั้งหลายจงมีแต่ความสุขความเจริญสิ้นกาลนาน และ อานิสงส์นี้ขอให้ข้าพเจ้า ได้ตรัสรู้พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ เป็นพระพุทธเจ้าในด้านวิริยาธิกะในอนาคตกาลข้างหน้า เทอญ

 

ลุงตั้มๆๆฮะในวันงาน"พระบรมธาตุเจดีย์ทันใจ-ปั้นหลวงพ่อพระเจ้าทันใจ ลุงตั้มต้องไปให้ได้นะเพราะว่า อธิฐานอะไรในวันนั้นจะสมหวัง"อย่างเร็วสมใจเราเลย" ท่านทั้งหลายที่ปราดถนาอยากจะได้อะไรจะได้สมหวังโดยพลัน สมเด็จพระสังฆราชท่านได้ประทานพระบรมธาตุมาเพื่อบันจุในองค์พระเจดีย์ด้วย และ ยังมีพระบรมธาตุที่หลวงพ่อพระราชพรหมยานได้มอบให้เมื่อตอนท่านยังอยู่จะนำไปบันจุในพระเจดีย์ทั้งหมด ...วันที่30-31พ.ค นะคุณลุงตั้มและเพื่อนๆทุกคน ....คงสนุกเหมือนทุกๆครั้งที่ไปรวมตัวกัน สาธุๆๆ

พระเจดีย์ธาตุทันใจ-พระเจ้าทันใจ"ภาคกลาง"(บ่อเงินบ่อทอง)

 

อันนี้ต้องลองคิดดูก่อน เพราะไม่เคยถูกทิ้ง มีแต่ทิ้งเขาอิอิอิ

 

คู่รัก-คู่บารมี

นางแก้วคู่บารมี
เรียบเรียง โดย อังคาร ​

พระนางพิมพาและพระโพธิสัตว์นั้น ทรงเกิดมาเป็นคู่รักและเป็นคู่ครองกันมานับอเนกอนันต์ชาติ ผ่านความสุขและทุกข์ภัยของสังสารวัฏฏ์มาด้วยกันมากมายนับชาติไม่ถ้วน มีพบมีพลัดพรากจากกันเป็นธรรมดา แต่เมื่อใดที่ได้เกิดมาร่วมกัน ก็ส่งเสริมกันในการสร้างสมบุญบารมีโดยไม่ย่อท้อด้วยจิตที่เสมอกัน มีความผูกพัน ไม่โกรธไม่เคือง ไม่มีแม้เพียงสายตาที่ทอดดูกันด้วยความไม่พอใจ
ทั้งสองได้เป็นคู่ครองกันมาจนถึงชาติอันเป็นที่สุด ซึ่งพระโพธิสัตว์ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า และพระนางพิมพาได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์
นับว่าทั้งสองพระองค์เป็น คู่บารมี กันอย่างแท้จริง
เหตุชักนำให้หญิงชายมีใจรักกัน..
ก่อนที่หญิงชายจะมีปณิธานอันยิ่งใหญ่ร่วมกัน เป็นคู่บุญบารมีกันได้นั้น ต้องผ่านความรู้สึกและความผูกพันด้วยความรักกันมาก่อน
แต่เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจว่าเหตุใดเล่า ..

บางคนบางคู่ เห็นหน้ากันเพียงครั้งเดียวก็หลงรักกัน
บางคนบางคู่ รู้จักศึกษานิสัยใจคอกันพอสมควร จึงเกิดความรัก
บางคนบางคู่ ได้เกื้อหนุนจุนเจือกัน นานไปก็เกิดเป็นความรัก
บางคนบางคู่ สนิทสนมกลมเกลียวเป็นเพื่อนเล่นกันมาแต่เด็กแต่น้อย แล้วจึงค่อยแปรเปลี่ยน เป็นความรักเมื่อโตเป็นหนุ่มเป็นสาว
บางคนบางคู่ ได้สมหวังในความรัก ขณะที่บางคู่กลับต้องเลิกรา
บางคน ได้แต่หลงรักเขาข้างเดียว แต่เขาไม่เคยมีใจรักตอบ
บางคน เขามาชอบ พยายามทอดสะพานให้เรา แต่กลับไม่สนใจ..
ขณะที่บางคน ทั้งชีวิตกลับเงียบเหงา ไม่เคยมีลมรักพัดผ่านมาให้ชื่นใจเลย แม้แต่เพียงครั้งเดียว
ดูแล้วความรักของหญิงชายนี้ช่างวุ่นวายนัก จนน่าสงสัยว่ามีเหตุอะไรที่ทำให้หญิงชายมารักกัน หรือมีเหตุอะไรที่ทำให้หญิงชายนั้นไม่รักกัน
มีผู้กราบทูลถามพระพุทธเจ้าเรื่องความรักของหญิงชาย ปรากฎในสาเกตชาดกที่ ๗ พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๙ ว่า
"ข้าแต่พระผู้มีพระภาค เหตุไรหนอ เมื่อบุคคลบางคนในโลกนี้ พอเห็นกันเข้าก็เฉยๆ หัวใจก็เฉย บางคนพอเห็นกันเข้า จิตก็เลื่อมใส"
พระพุทธองค์จึงทรงแสดงเหตุที่ทำให้หญิงชายรู้สึกรักกันไว้ ดังนี้
"ความรักนั้น ย่อมเกิดขึ้นด้วยเหตุ ๒ ประการ คือ ด้วยการอยู่ร่วมกันในกาลก่อน ๑ ด้วยความเกื้อกูลต่อกันในปัจจุบัน ๑ เหมือนดอกอุบลและชลชาติ เมื่อเกิดในน้ำ ย่อมเกิดเพราะอาศัยเหตุ ๒ ประการ คือ น้ำและเปือกตม ฉะนั้น"

 

แด่สตรีทุกคนที่มีกำลังใจเสมอพระโพธิสัตว์

การปรารถนาเป็นคู่บารมี
<DD> หญิงชายที่ปรารถนาเป็นเนื้อคู่กันตลอดไปนั้น สามารถทำได้ไม่ยาก เพียงร่วมกันปฏิบัติตนให้มี ศีล ทาน และปัญญา ให้เสมอกัน และมีอธิษฐานร่วมกันเป็นหลักชัย
แต่การเป็นคู่บารมีนั้นหมายถึงฝ่ายหนึ่งเป็นพระโพธิสัตว์ มีความปรารถนาเอกอุในการบำเพ็ญพุทธการกธรรมเพื่อจะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ซึ่งจำเป็นต้องใช้เวลาสร้างสมบารมียาวนานอย่างเร็วสุดถึง ๒๐ อสงไขยกับเศษแสนกัป และอย่างช้าต้องเนินนานถึง ๘๐ อสงไขยกับเศษแสนกัป ซึ่งเป็นกาลเวลาที่ยาวนานมาก
แต่การสร้างสมบารมีของบุคคลใดบุคคลหนึ่งนั้น ใช้เวลาประมาณ ๑ แสนกัป ก็มีบุญบารมีมากพอที่จะบรรลุธรรม และหลุดพ้นจากสังสารวัฏฏ์นี้ไปได้ การผูกพันเป็นคู่บารมีจึงเป็นการผูกมัดตนเองไม่ให้มีโอกาสได้บรรลุธรรม แม้จะได้มีโอกาสได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้าเป็นแสนเป็นล้านองค์
นอกจากนี้ การเป็นคู่บารมียังต้องพบกับความทุกข์ยากนานับประการ ดังเช่นที่พระนางพิมพาได้ประสบตลอดเวลายาวนานถึง ๔ อสงไขยกับเศษแสนกัป
ดังนั้นการจะอธิษฐานติดตามเป็นคู่บารมีพระโพธิสัตว์สักองค์หนึ่ง จึงควรไตร่ตรองให้ดีว่าไม่ใช่อธิษฐานด้วยเหตุเพราะความรักและตัณหา แต่ต้องประกอบไปด้วยความรักและความศรัทธาอย่างแรงกล้าต่อพระโพธิสัตว์องค์นั้น นอกจากนี้ยังต้องมีน้ำใจสงสารและอยากช่วยเหลือสรรพสัตว์ให้ข้ามพ้นกองทุกข์ และมีกำลังใจเข้มแข็งเท่าเทียมกับพระโพธิสัตว์องค์หนึ่งเช่นกัน
</DD>

 

เรื่องนั้นข้าพเจ้าทราบดีเจ้าค่ะ ไม่กลัวความลำบากหรอกรอเพียงแค่โอกาสเท่านั้นไม่มีเรื่องตัณหามาเกี่ยวข้องแน่นอนเจ้าค่ะ

 

การที่จะเป็นคู่บารมีนั้น จะต้องปฏิบัติให้เท่าเทียมกันทั้งสองฝ่าย ไม่ว่า ฝ่ายพุทธภูมิ หรือฝ่ายนางแก้ว เพราะถ้าบารมีไม่ใกล้เคียงหรือเทียบเท่ากันแล้ว ก็ยากที่จะเดินทางเดียวกันได้

นางแก้วจะซื่อสัตย์ ทำหน้าที่เป็นบาทบริจาริกาให้ พุทธภูมิได้แค่ไหน มิใช่ขึ้นอยู่กับ นางแก้วเพียงฝ่ายเดียว แต่พุทธภูมิผู้เป็นคู่บารมี ต้องสร้างให้นางแก้วรู้สึก รัก ศรัทธา เทิดทูน และพร้อมจะยอมตายเพื่อพุทธภูมิเสมอ และพุทธภูมินั้นก็ต้องรู้จักให้ และดูแลนางแก้วเหมือนกัน

คนใจร้ายใครเค้าจะอยากเดินตาม 5555

นางแก้วบางท่านด้วยความที่บารมียังน้อยกว่าพุทธภูมิคู่บารมี จึงมีการลงมาเกิดเป็นมนุษย์เพื่อสร้างเสริมบารมีของตนเองให้ยิ่งขึ้นไป โดยพุทธภูมิคู่บารมีมิได้ลงมาเกิดด้วย เพียงแต่คอยดูแลสนับสนุนอยู่เบื้องบน หรือ บางทีก็อยู่เบื้องล่างไม่รับรู้อะไร ดังนั้น กรณีที่พุทธภูมิคู่บารมีอยู่เบื้องล่าง นางแก้วเองก็มีหน้าที่ฉุดดึงขึ้นมาสู่สุคติภูมิ เพื่อบำเพ็ญบารมีให้ยิ่งๆขึ้นไป

นางแก้ว เป็นทั้งชีวิตของพุทธภูมิ การบำเพ็ญบารมีจะรวดเร็ว เต็มที่เพียงไร ก็มีนางแก้วเป็นกำลังหนุนหลัง ส่งเสริม ผลักดันให้อยู่ในทางที่ถูกที่ควร เยี่ยงนี้แล้ว นางแก้วที่คิดดี ทำดี ประพฤติดี จึงเป็นสิ่งที่พุทธภูมิทุกท่านแสวงหา และบางครั้งก็เกิดการแย่งชิงกัน

นางแก้วเองก็สับสนไม่รู้จะเลือกใคร 555 ถ้าเจอพุทธภูมิที่ บารมีใกล้เคียงกับคู่บารมีของตน หรือ บางทีก็หลงเคลิ้มไปกับพุทธภูมิที่บารมีเหนือกว่าคู่ของตนเยอะแยะ

พุทธภูมิ อยากมีนางแก้ว ก็ต้องปั้นเอาเองนะจ๊ะ

 

ขอเป็นกำลังใจให้ นางแก้วทุกๆพระองค์
ขออนุโมทนาทุกบุญๆ กับพระโพธิสัตว์ทุกๆพระองค์
ขอให้ทุกๆพระองค์ มีความบริสุทธิ์ทั้งกาย วาจา ใจ ยิ่งๆขึ้นไป
สาธุ สาธุ สาธุ

 

มารอฟังเรื่องนางแก้วเด็กๆค่ะ