♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

แหมน้ำใส ทำไม ไม่เห็นแต่ง
บุษบากาญจ์ เขาแต่ง เห็นไหมหนอ
ข้าอีโต้ ก็ได้แต่ รอร๊อรอ
นั่งโก่งคอ รอน้ำใส แต่งกลอนมา

 

นี่เพิ่งตื่น รึว่า คนนอนดึก
ส่วนเรานึก ถึงฝัน วันข้างหน้า
หากวันพรุ่ง ไม่ยุ่ง มีเวลา
จะพูดจา ว่าสอน แลกกลอนธรรม
ส่วนวันนี้ ขอหนี หลีกตัวก่อน
ขอไปนอน หย่อนกาย คลายแข้งขา
เติมพลัง วันหน้า อาจโผล่มา
หลับนิทรา วันรุ่งมี สุขขีเอย

 

โอ้ละหนอ ขอให้นอน ฝันดีเถิด
แสนประเสริฐ มากแม้น หมื่นแสนเห็น
ได้แลกกลอน สอนธรม ฉ่ำใจเย็น
ขอให้เห็น เช่นสัจธรรม คำสอนเทอญ

 

เมื่อคืนองค์ลง 55555555

 

ทำไงนะจะได้ตอบกระทู้นี้
เป็นคนที่อ่อนไทยรู้ไหมหนอ
อยากจะเป็นส่วนหนึ่งคงต้องรอ
โอ้ละหนอขอไปแค่บทนี้

 

จะกลุ้มใจไปใยคุณAddเอ๋ย
คนคุ้นเคยทั้งนั้นอย่าขวัญหนี
จะผิดถูกดูกันไปภัยไม่มี
เข้ามาซิฝึกสมองทดลองกัน (มาเล่นกันนะ)

 

โธ่คุณบุษพูดได้เพราะเขียนเก่ง
ตัวเราเองไม่สันทัดก็หวาดหวั่น
เหมือนรอครูคอยแก้ตรวจให้พลัน
สุดไหวหวั่นขอลาไปไกลจริงจริง

 

ถ้าครื้นเครงนั้นคงเป็นไปได้
แต่จะให้เพราะพริ้งคงนิ่งหงอย
หากเป็นเรื่องเป็นราวอย่าเฝ้าคอย
เพราะไม่ค่อยเป็นเพลงละเลงไป (หุหุหุ)

 

สุริยาเลื่อนลาลับ ตะวันดับสิ้นแสงศร
สิบนิ้วประนมกร สรรเสริญบทพุทธคุณ
บูชาพระสัมพุทธ วิเศษสุดในธันดร
สิบนิ้วที่ประนมกร ขอเพียงเพื่อได้ร่มเย็น
(อยากแจมครับ..แหะๆ)

 

เพียงแค่นี้ แค่นี้ ก็แค่นี้
เพียงแค่นี้ แค่นี้ จะแค่ไหน
เพียงแค่นี้ ดูที่ ลมหายใจ
เพียงแค่ไหน เพียงแค่นี้ ที่พุทโธ

 

เฮียปอนั้นแต่งกลอนไม่ค่อยเก่ง
ถ้าร้องเพลงกับสาวสาวนั้นพอไหว
มือมันแข็งสมองตันคิดไม่ไกล
แต่ชอบใจเพราะองค์ลงคุณบุษ ฯ เอ๋ย

 

เฮียจ๋าโปรดอย่าแซวนะขอร้อง
คนต๊อง ๆ แต่งกลอนเล่นเห็นขำ ๆ
วัน ๆ ว่างมันไม่มีอะไรทำ
แต่งขำ ๆ เล่น ๆ เป็นไรไป

 

อยู่คนเดียวโดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวจิต
ฉันนึกคิดถึงเธอละเมอหา
ทำอย่้างไรใจเธอจะมองมา
เช็ดนํ้าตาให้กันได้ไหมเธอ

 

สังเกตเห็น รูปแทนตัว ดูแปลกไหม
มันเปลี่ยนไป เป็นขาวดำ เพราะผู้หญิง
เพราะสูญเสีย มิตรภาพ ที่รอจริง
ชื่อผู้หญิง ไม่อยากบอก หรอกนะคุณ
(เพราะอะไร ดูลายเซ็นด้านล่าง)

 

อย่าไปโศกไปเศร้าเพราะเขาร้าง
แม้อยู่ห่างก็ดีมิใช่หรือ
เขาไม่รักอย่าร้องไห้ฮือฮือ(ตันครับพี่น้อง งุงิ)
ถือว่าคนสองคนไม่คู่กัน

 

ใครบังอาจทำน้องกิ๊บให้โดดเดี่ยว
เฮียปอเที่ยวกังวลทนไม่ไหว
เห็นน้ำตาของน้องกิ๊บกลุ้มดวงใจ
อยากจะไปอังกฤษพรุ่งนี้เลย

(อิอิ...แต่ไม่มีตังค์ซื้อตั๋ว)

 

เมื่อแรกรักริเริ่มเติมคำหวาน
มิรำคาญจำนรรสร้างช่างสรรหา
ร้อยคำรักเรียบเรียงกลั่นออกมา
ให้สูงค่าด้วยวจีที่เรียบเรียง
แต่เมื่อเนิ่นนานวันย่อมแปรผัน
เมื่อเปลี่ยนวันเปลี่ยนเวลาอย่าเศร้าหมอง
ไม่วันนี้ก็วันหน้าตามครรลอง
ให้ตริตรองแล้วปล่อยวางอย่ายึดมัน
เมื่อมีรักย่อมมีเลิกนี่คือสัจ
อย่าไปมัดให้มันแน่นมั่นหนักหนา
เมื่อถึงวันวันนั้นที่จะมา
เราก็ลาโดยดีมิอาวรณ์

 

คิดอดใจไม่แต่งตอบกระทู้นี้
เพราะรู้ดีแต่งกลอนไม่ค่อยไหว
ถ้าให้เขียนให้พิมพ์คงถูกใจ
จะมาใหม่อีกครั้งถ้าต้องการ

 

นู๋แต่งไม่เป็นหรอกค่ะ อิอิ เข้ามาอ่านดูก็ขำดีนะคะ เก่งกันทุกคนเลยค่ะ(good)

 

คุณAdd อย่าถ่อมตนไปเลยนะ
เห็นจะๆ ว่าแต่งเก่งไม่เป็นสอง
ทั้งถูกถ้อยถูกคำตามทำนอง
แม้นไม่ลองจะเสียใจไปอีกนาน