เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

กรรมควายตามล่า


(จากธัมมวิโมกข์ กุมภาพันธ์ 2532 หน้า 26-29)

 

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

ในเวบลิงค์วัดท่าซุงด้านล่างนี้เป็นตอน พิสูจน์ "หนังสือเล่มเก่าของวัดบางนมโค" (ตอนที่ 7 ของกระทู้เรื่องพระคาถาล้างกรรม)

http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=981#7

เป็นกระทู้ที่ให้ความกระจ่างในเรื่องพระคาถาล้างกรรมที่มีผู้กล่าวอ้างว่าเป็นของหลวงปู่ปานครับ

ปัจจุบันธรรมของหลวงพ่อและหลวงปู่ปานที่โพสต์กันในโลกออนไลน์มีการบิดเบือนแต่งเติมกันขึ้นมาเองอยู่เสมอๆ เราควรเลือกอ่านธรรมจากเวบของวัดท่าซุงและเวบที่มีิลิงค์ในเวบวัดเองโดยตรงหรือเพจที่ จนท.วัดจัดทำขึ้นครับ

 

หลวงพ่อศักดิ์สิทธิ์ลอยองค์เนื้อทองคำและนวโลหะ

 

ภาพบนนี้นำจากเวบวัดท่าซุงตามลิงค์ด้านล่างนี้ครับ
http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=2401

เวลาพิธีพุทธาภิเษกเสาร์ 5 ที่ 26 สิงหาคม นี้เปลี่ยนมาเป็นเวลา 9.00 น. แล้วนะครับ

 

ขอบคุณพี่ Wannachai มากครับ ต้องเปลี่ยนแผนใหม่ครับ

 

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

กำหนดการงานพิธีพุทธาภิเษกและทำบุญอาคารที่พักปฏิบัติธรรมพระพินิจอักษร 26-27 สิงหาคม 2530

 

หลวงพ่อเล่าให้ฟังถึงคำทำนาย 10 รัชกาลตั้งแต่รัชกาลที่ 1 มหากาฬผ่านมหายักษ์จนถึงรัชกาลที่ 10 ชาวศรีวิไล หลวงปู่ดาบส สุมโน จ.เชียงราย พูดต่ออีก 2 รัชกาลดังนี้ครับ....



เรื่องต่อจากด้านบนนี้สามารถอ่านต่อได้ในลิงค์เวบวัดท่าซุงส่วน E-Book ด้านล่างนี้เลยครับ คลิกเข้าไปก็จะเป็นหน้า 100 ของธัมมวิโมกข์ฉบับเดือนธันวาคม 2540

http://thasungmedia.com/wat/puy/ebook/2556/dummavimok2540201/#/110/zoomed

 

กราบหลวงพ่อพระราชพรหมยานด้วยความศรัทธาเคารพ
สวัสดีพี่วรรณและทุกๆท่าน

​

 

สวัสดีครับคุณนอร์

 

ตอบข้อสงสัย

วัดท่าซุงถึงไม่จัดเป่ายันต์เกราะเพชร..ในวันเสาร์ ๕

.....การที่นำเรื่องหลวงพ่อเล่าไปจันทบุรี เพราะมีความเกี่ยวเนื่องกับ การเป่ายันต์เกราะเพชร ช่วงนั้นท่านมีชื่อเสียงมาก อีกทั้งมีวัดอื่นๆ ต้องการจะนิมนต์หลวงพ่อไปทำพิธีนี้บ้าง จึงทำให้หลวงพ่อต้องชี้แจงไป

จึงพอสรุปได้ว่า ผู้ที่จะทำพิธีนี้ได้นั้นมีแค่หลวงปู่ปาน แล้วก็หลวงพ่อเป็นรุ่นสุดท้าย และต้องเป็นวันเสาร์ ๕ เท่านั้น สมดังคำที่พระพรหมท่านพูดไว้ว่า

"...ฉันเป็นต้นตระกูล..ต้นตำรา เจ้าของตำรา และตระกูลของฉันก็มีคุณเป็นคนสุดท้ายของตระกูล..."

นี่เป็นถ้อยคำของท่านเอง ที่คิดว่าน่าจะเป็นด้วยเหตุนี้ ทางวัดท่าซุงโดย ท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาโกศล (พระครูปลัดอนันต์) จึงไม่ได้ทำพิธีนี้สืบต่อมา

คงใช้วิธีปูผ้าขาวแล้วทำพิธีบวงสรวงปลุกเสกวัตถุมงคลของวัด ตามที่หลวงพ่อเคยทำไว้เป็นตัวอย่าง แต่ทางวัดก็เลือกทำเฉพาะวันเสาร์ ๕ โดยการเปิดเทปเสียงอัญเชิญเทวดาของท่าน ไม่ได้ใช้เสียงของตัวเอง จึงเป็นธรรมเนียมที่คณะศิษย์ได้ถือปฏิบัติตลอดมา

เพราะหลวงพ่อท่านบอกว่า ผู้ที่จะกล่าวคำบวงสรวงได้ทั้งบท ท้าวมหาราชจะต้องอนุญาตผ่านหลวงพ่อก่อน ในฐานะที่ท้าวมหาราชเป็นพระอริยเจ้า ผู้ที่ไม่ได้รับอนุญาตไปเรียกใช้ท่านไม่ได้ แต่ท่านอนุญาตให้กล่าวแค่ "สัคเค" เท่านั้น ในกรณีที่ไม่มีเสียงเทปหลวงพ่อฯ

.....แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ความสงสัยในเรื่องนี้คงห้ามกันไม่ได้ เพื่อเป็นการไขข้อข้องใจที่มีคนสงสัยในเรื่องนี้ จึงขอนำบทความตอนหนึ่งใน "เสียงจากถ้ำ" โดย ท่านพระครูภาวนาพิลาศ (หลวงตาวัชรชัย) ที่เล่าความเป็นมาไว้ในบทความ "เรื่องในบ้านใหญ่" ตอนที่ ๕ ว่า...

".....ก็อย่างที่หลวงตาเขียนเล่า "เรื่องในบ้านใหญ่" เปะปะ เล่าลำดับเหตุการณ์มาถึงตอนที่ ๕ นี้ ก็พอดีมาถึงช่วงครบรอบวันเกิด ๖๐ ปี ของ ท่านพระครูปลัดอนันต์ พทฺธญาโณ เจ้าอาวาสวัดท่าซุงองค์ปัจจุบัน ทำให้นึกถึงเหตุการณ์เรื่องราวย้อนหลังกว่า ๒๐ ปีก่อนหน้านี้ อยากจะบันทึกเล่าไว้เกี่ยวกับท่านอาจารย์โดยตรง

เห็นชัดเจนว่า พระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ได้ฟูมฟักฝึกฝนท่านอาจารย์มาเพื่อเป็นเจ้าอาวาส ทายาทเจ้าสำนักของท่าน โดยที่คนอื่นพระอื่นสังเกตเห็นไม่ชัดเจน แต่ค่อย ๆ เด่นชัดมาตามลำดับกาลเวลา มารยาทวาสนาของท่านอาจารย์ก็รองรับบทปฏิบัตินั้นมาได้ไม่พลาดพลั้ง โดยเฉพาะที่หลวงตาได้สัมผัสผูกพันมาด้วยตัวเอง

ขอเล่าเหตุการณ์สำคัญเมื่อ ๑๕ - ๑๖ ปีก่อนโน้น..ก่อนพระคุณพ่อจะมรณภาพ ๑ ปี มีพิธีเป่ายันต์เกราะเพชรวันเสาร์ ๕ ค่ำ ในวันศุกร์ ๔ ค่ำก่อนงาน พ่อก็บอกพระอาจารย์และพระภิกษุสงฆ์วัดท่าซุงว่า

งานนี้พระ.. ("พระของพ่อ" หมายถึงครูบาอาจารย์ มีพระพุทธเจ้าเป็นต้นสุด) สั่งให้จัดพิธีครอบครูเป่ายันต์เกราะเพชร ก็ให้เตรียมพานครูไปวางไว้ข้างหน้าที่ตนนั่งเข้าพิธีรับยันต์เกราะเพชรที่พ่อจะเป่า ปรากฏดังนี้ ..

พระอาจารย์ (พระครูปลัดอนันต์ พทฺธญาโณ) บอกว่า ท่านไม่ขอครอบเป็นครูเป่ายันต์ เพราะไม่อยากวัดรอยเท้าครูบาอาจารย์ ขอให้จบลงในสมัยชีวิตหลวงพ่อฤๅษีฯ เถิด พระองค์อื่นก็ไม่กล้าขอเข้าพิธีเพราะพระอาจารย์ไม่เอา

เมื่อท่านผู้อาวุโสสูงและได้รับคำประกาศจากพ่อ ท่ามกลางสงฆ์ในสังฆกรรมปาติโมกข์ว่า ให้ทำหน้าที่เจ้าอาวาสแทนพ่อ และเป็นเจ้าอาวาสเมื่อพ่อตายแล้ว ถ้าองค์นี้ไม่เข้า.. ใครจะกล้าเข้าพิธี

ก็ปรากฏอีกว่า มีโยมที่เป็นหัวหน้าช่างทำบายศรีของวัดท่าซุง คือ โยมศุภาพร (ธรรมบดี) เข้าไปขอพรจากพระอาจารย์อนันต์ว่า

ขอให้พระสงฆ์ได้โปรดรับเข้าพิธีครอบครูเป่ายันต์เถิด ได้มาแล้วไม่ใช้ก็ไม่เป็นไร ถ้ามีเรื่องต้องใช้จะเสียโอกาสมงคลสูงสุดนี้ โยมจะจัดพานไหว้ครูมาถวายทุกองค์

พระอาจารย์อนันต์ยิ้มรับ พระสงฆ์ทั้งหลายก็เลยได้โอกาสนั้นด้วย ตกลงว่าทุกองค์ที่มีศรัทธาและเข้าพิธีวันนั้นเป็น "ครูเป่ายันต์เกราะเพชรทุกองค์"

พอพ่อสิ้นชีวิต ตั้งศพที่ศาลา ๑๒ ไร่ เจ้าประคุณ สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ วัดสามพระยา (หลวงปู่สามพระยาของลูกหลาน) ปรารภฝากมาว่า อยากให้วัดท่าซุงจัด "เป่ายันต์เกราะเพชร" เสาร์ ๕ ต่อไป

เพื่อเป็นเหตุรวบรวมศิษยานุศิษย์หลวงพ่อฤๅษีฯ ให้เป็นปึกแผ่น ไม่แตกสลายหายหน้าไปเพราะขาดหัวแถว พระสงฆ์ส่วนใหญ่ต้องการให้พระอาจารย์จัดงานเป่ายันต์ พระอาจารย์ก็บอกว่าไม่จัด ศพพ่อก็ยังตั้งอยู่ในศาลา ๑๒ ไร่ และยังตั้งใจว่าจะไม่ขอวัดรอยเท้าพ่อ

พระส่วนใหญ่ยืนยันให้จัด ส่วนน้อยคอยมติผลสรุป หลวงตาก็บอกพระอาจารย์ให้ท่านเตรียมตัว พรุ่งนี้ประชุมที่ศาลา ๑๒ ไร่ ต่อหน้าศพพ่อ จะมีมติส่วนใหญ่ให้เป่ายันต์

พระอาจารย์อนันต์หันมายิ้มบอก.."คอยดูวันประชุมก็แล้วกัน.."



.....อยากรู้ว่าจะเป็นอย่างไร..ก่อนจะเล่าเรื่องผลสรุปมติการ "เป่ายันต์เกราะเพชร" ของบรรดาลูก ๆ พระสงฆ์ ศิษยานุศิษย์พระคุณพ่อ..หลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงต่อไป

ก็ขอแจ้งให้ลูกหลานรุ่นหลังได้ทราบว่า เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ ๑๖ ปี ผ่านมาแล้ว คือก่อนพระคุณพ่อจะทิ้งสังขารหนึ่งปี บรรดาลูกๆ พระภิกษุในสมัยนั้น ต่างก็ถูกกาลเวลาและกฎธรรมดาบังคับให้แก่บ้าง. ตายไปแล้วบ้าง สึกไปแล้วบ้าง

ที่ยังเหลืออยู่จนบัดนี้ ที่นึกได้จำได้ก็มี พระคุณอาจารย์อนันต์, พระอาจารย์โอ(พิชิต), หลวงพี่ทีป, หลวงพี่สุรจิต, หลวงพี่ชัยวัฒ์, หลวงพี่ละออง, หลวงพี่ดุ่ย, หลวงน้าสัมฤทธิ์, หลวงน้าสุนทร

ขออภัยที่จำได้แต่นึกไม่ออกอีกหลายองค์ ที่ยังทรงชีวิตพระอยู่ได้ถึงปัจจุบันวันนี้ และที่ลืมไม่ลงเลยก็มี อาจารย์เล็ก อาจารย์สมปอง และ หลวงตาวัชรชัย.. ผู้เขียนนี่แหละ...

เอ้า..ฟังกัน..อ่านกันต่อ วันนั้น.. เมื่อพระทั้งสิ้นกราบศพพ่อเสร็จแล้ว ก็เข้าห้องประชุมที่ศาลา ๑๒ ไร่ ใกล้ ๆ ศพพ่อตั้งบำเพ็ญกุศลอยู่นั้นแหละ

.....พระอาจารย์อนันต์ ตอนนั้นได้รับตราตั้งเจ้าอาวาสจากเจ้าพระคุณสมเด็จวัดสามพระยา เจ้าคณะใหญ่หนกลางเรียบร้อยแล้ว ก็กล่าวเปิดประเด็นปรารภเรื่องที่สมเด็จฯ อยากให้จัดเป่ายันต์เกราะเพชรทุกวันเสาร์ห้า ..ท่านใดจะมีความเห็นอย่างไรบ้าง

ก็มีการแสดงความเห็นนำขึ้นองค์หนึ่ง (ตอนนี้สึกไปแล้ว) ว่าควรจัดอย่างยิ่ง เพราะหลวงปู่ปานและพระคุณพ่อฤๅษีฯ ได้ทำ นำตั้งแบบแผนไว้มั่นคงดีแล้ว..

ลูกศิษย์ทั่วโลกก็ยอมรับนับถือว่าการเป่ายันต์เกราะเพชรเป็นเรื่องของมงคลชีวิตสูงสุดอย่างหนึ่ง ซึ่งจะคุ้มภัยให้ร่างกายคนรับยันต์ได้อย่างวิเศษสุด จิตใจก็จะมั่นคงในสรณธรรมกรรมฐานมากยิ่งขึ้น

เรียกว่าจัดเป่ายันต์ครั้งไร มีคนเข้ารับยันต์เต็มแน่นศาลา ๑๒ ไร่ และต้องจัดถึง ๒ รอบ เป็นการรวมศิษย์เก่า เรียกศิษย์ใหม่ได้โดยชอบธรรม.. ต้องเป่าครับ.. ต้องจัดครับ และที่สำคัญหลวงปู่วัดสามพระยาสนับสนุนให้จัดเป่าอีกด้วย ไม่เป่าไม่ได้หรอกครับ..

ยกมือกันมาก...เกือบหมดแหละ..พระอาจารย์ก็บอก...

"ดี ๆ..มีเหตุผล ผมไม่ค้านเลย แต่ผมลืมเล่าให้ทุกท่านฟังอยู่เรื่องหนึ่ง คือก่อนหลวงพ่อท่านจะมรณภาพสัก ๑ เดือน หลวงพ่อเรียกผมเข้าไปหา..พูดเรื่องยันต์เกราะเพชรว่า...

"เออ..นันต์ จำไว้ไปบอกกันด้วย หลวงปู่ปานเคยบอกว่า คนที่จะเป็นอาจารย์เป่ายันต์เกราะเพชรให้ศิษยานุศิษย์ได้นั้น จะต้องมีความสามารถเป็นพิเศษ ที่จะรู้กฎของกรรมเฉพาะหน้าของศิษย์ทั้งหลาย จะได้บอกให้จิตทำอารมณ์ให้ตรงกับที่ท่านผู้เป็นใหญ่ ผู้มีทิพยอำนาจผู้ประสาทพิธีลงมา เพราะฉะนั้นต้องมีใจเป็นทิพย์มั่นคง ไม่ถอยหลังแล้ว คือ ...

ต้องเป็นพระอรหันต์วิชชา ๓ เป็นอย่างน้อย หรือ...
ต้องเป็นพระโพธิสัตว์บารมีเต็มแล้วอย่างหลวงปู่ปาน เป็นต้น..."

จึงจะรับคำสั่งจากท่านเบื้องบน มีสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นประธาน แล้วประสาทบอกอารมณ์ควบคุมอารมณ์ศิษย์ที่เข้าพิธีได้

แล้วพระอาจารย์อนันต์ก็พูดต่อว่า "...ผมพร้อมที่จะจัดพิธีเป่ายันต์ให้ แต่ผมเป่าไม่ได้ เพราะผมไม่ได้เป็นพระอรหันต์เหมือนหลวงพ่อ และก็ไม่ได้เป็นพระโพธิสัตว์บารมีเต็มแล้วเหมือนหลวงปู่ปาน

เอ้า...ใครเป็นพระอรหันต์วิชชา ๓ เป็นอย่างน้อย หรือเป็นพระโพธิสัตว์บารมีเต็มแล้วบ้าง.. ยกมือขึ้นนะครับ... ผมจะน้อมจัดพิธีเป่ายันต์ถวาย มีไหมครับ ?"

ในขณะบัดนั้นก็เงียบสนิท...ไม่มีมือยกรับรองตัวเอง แล้วพระอาจารย์ก็บอกว่า

"...ในเมื่อยังไม่มี ผมก็ยังไม่กล้าจัดเป่ายันต์ เพราะจะขัดคำครูบาอาจารย์ พวกเรามาเร่งความเพียรกัน ใครเป็นพระอรหันต์เมื่อไร เป็นพระโพธิสัตว์พร้อมจะตรัสรู้เมื่อไรบอกผมด้วย จะได้จัดพิธีถวาย..."

ตั้งแต่วันนั้นมา...ในวัดท่าซุงก็ไม่พูดถึงเรื่องจัดเป่ายันต์เกราะเพชรอีกเลย...

ที่มา - www.facebook.com/Tamroyluangpor/posts/488553554639653

...........................................................................................................................................

.....เรื่องราวเหล่านี้ต้องขอยกความดีให้หลวงตา ในฐานะที่เป็นผู้ทรงจำยอดเยี่ยม สามารถถ่ายทอดเหตุการณ์มาเล่าสู่กันฟังได้เป็นอย่างดี ทั้งนี้ เป็นด้วยความปรารถนาดีของท่าน ที่มีต่อลูกหลานหลวงพ่อภายหลังทุกคน

โดยเฉพาะศิษย์วัดท่าซุงก็คงมีเจตนาดีเช่นกัน ในเหตุการณ์ที่ผ่านมาอาจจะมีใครคิดว่า เมื่อทางวัดท่าซุงจัดพิธีนี้ไม่ได้แล้วคงกีดกันวัดอื่นด้วยนั้น คงเป็นไปไม่ได้นะ ด้วยเหตุผลตามที่หลวงตาเล่าไว้ในตอนท้ายว่า ผู้นั้นจะต้องมีคุณสมบัติ ดังนี้

๑. หลวงพ่อประทานครอบครูเป่ายันต์เหมือนพี่น้องทุกองค์
๒. จัดเป่ายันต์ในวันเสาร์ห้าตามแบบฉบับครูบาอาจารย์
๓. เรื่องเป็นพระอรหันต์หรือพระโพธิสัตว์ หลวงตาผู้เขียนไม่รู้

ผู้เขียนขออภัยที่จะต้องอธิบาย "คุณสมบัติ" เพิ่มเติมไปอีกว่า นอกจากคุณสมบัติ ๓ ข้อนี้แล้ว บุคคลผู้นั้น ต้องเป็นคนที่เกิดในตระกูลพระร่วงด้วย จึงจะมีสิทธิ์ใช้ "ตำราพระร่วง" นี้ได้ แต่ในเมื่อพระพรหมท่านบอกว่า

"ตระกูลของฉันก็มีคุณเป็นคนสุดท้าย"

....จึงเป็นอันว่า "การเป่ายันต์เกราะเพชร" ที่วัดท่าซุงคงยุติแค่สมัยท่าน คือทำพิธิ ๑๙ ครั้งเท่านั้น เพียงแต่ท่านไม่บอกตรงๆ การที่หลวงพ่อท่านเรียกท่านเจ้าคุณฯ ไปพบก่อนมรณภาพเพียง ๑ เดือน คิดว่าท่านคงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าแล้วว่าจะเป็นอย่างไร จึงได้สั่งไว้ว่า

"จำไว้ไปบอกกันด้วย" ท่านหมายถึงให้ไปบอกพระองค์อื่นๆ ด้วย แล้วหลวงตายังเล่าอีกว่า

"...หลวงปู่ปานเคยบอกว่า คนที่จะเป็นอาจารย์เป่ายันต์เกราะเพชรให้ศิษยานุศิษย์ได้นั้น จะต้องมีความสามารถเป็นพิเศษ ที่จะรู้กฎของกรรมเฉพาะหน้าของศิษย์ทั้งหลาย จะได้บอกให้จิตทำอารมณ์ให้ตรงกับที่ท่านผู้เป็นใหญ่ ผู้มีทิพยอำนาจผู้ประสาทพิธีลงมา..."

ขออธิบายคำว่า "ท่านผู้เป็นใหญ่ ผู้มีทิพยอำนาจผู้ประสาทพิธีลงมา" นั่นหมายถึง พระพรหมชั้นที่ ๘ ผู้เป็นเจ้าของตำราพระร่วงนั่นเอง ท่านเห็นควรช่วยผู้ทำพิธีนี้หรือไม่ ข้อนี้สมกับที่ท่านพูดไว้กับหลวงพ่อว่า

"...ถ้านอกจากคุณแล้ว ใครจะนำตำรานี้ไปใช้ จะมีผลไม่ถึง ๕๐ เปอร์เซ็นต์ เพราะฉันไม่ช่วย..."

เรื่องนี้คงชัดเจนขึ้นอีกว่า "ทำไมวัดท่าซุงถึงไม่จัดเป่ายันต์เกราะเพชร" เพราะคำว่า "ใครจะนำตำรานี้ไปใช้" หมายถึงว่า "ใครจะนำการเป่ายันต์เกราะเพชร ที่มีอยู่ในตำราพระร่วงไปทำพิธีนั้น..ท่านจะไม่ช่วย"

แต่ถึงแม้จะไม่มีพิธีเป่ายันต์เกราะเพชรอีกก็ตาม เราคงห้ามที่อื่นอีกหลายแห่งไม่ได้ เพราะสมัยหลวงพ่อก็มีเรื่องแบบนี้มาแล้วเหมือนกัน ตามที่ท่านบอกว่า "ลิงคนละฝูง" จึงขอน้อมนำคำพูดของท่านที่กล่าวไว้ในตอนนั้นว่า

"...แต่ว่า..ขึ้นชื่อว่าความสามารถ บรรดาท่านพุทธบริษัท..จะเหยียดหยามกันไม่ได้ และความสามารถของท่านอาจจะมี และก็ต้องมีด้วย ถ้าไม่มี ท่านก็ทำไม่ได้.."

อนึ่ง แม้นว่าบางแห่งจะอ้างเป็นคำสั่งจากพระให้ทำพิธีนี้ก็ตาม แต่ถ้าได้อ่านคำพูดของท่านก่อนมรณภาพเช่นนี้ ท่านผู้อ่านคงคิดพิจารณาได้ว่า คำสั่งแบบไหนจะน่าเชื่อถือกว่ากัน

จึงขอย้ำไว้อีกสักครั้ง ถึงแม้จะสุดแสนเสียดาย แต่คิดว่าคงไม่ได้เห็นวัดท่าซุงจัดแน่นอน เพราะคงไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งครูบาอาจารย์นั่นเอง

อีกประการหนึ่ง สมัยนั้น การที่ท่านเพิ่งสั่งให้หลวงพ่อเป่ายันต์เกราะเพชร ทั้งๆ ที่หลวงพ่อมาอยู่วัดท่าซุงหลายปีแล้ว คงจะมีเหตุผลกับเหตุการณ์สมัยนั้น เพราะมีคนปล่อยของกันมาก บางครั้งจะมีตะปูตกลงมาหน้าโบสถ์ จึงทำให้รู้ว่าคนเล่นไสยศาสตร์กัน การเป่ายันต์ก็เพื่อป้องกันอันตรายจากมนต์ดำเท่านั้น

ปัจจุบันนี้กาลสมัยเปลี่ยนไปแล้ว หลวงตาจึงเข้าใจลีลาหลวงพ่อได้ดี สมกับเป็นลูกและเป็นศิษย์ที่ดี ที่อยู่กับท่านมานาน และมีความเคารพในครูบาอาจารย์อย่างแท้จริง ท่านเจ้าคุณฯ จึงได้ไปร่วมงานที่วัดเขาวงเป็นประจำ หลวงตาเขียนต่อไปอีกว่า

เรื่องที่ถูกถามมากอีกกระแสหนึ่งก็คือ หลวงพี่นันต์จะเป่ายันต์เกราะเพชรไหม...
ทำไมหลวงพ่อนันต์ไม่เป่ายันต์วันเสาร์ห้า...
หรือว่า ต่อไปวัดท่าซุงจะจัดเป่ายันต์เกราะเพชรไหม ?

คำตอบก็ต้องอยู่ที่พระอาจารย์อนันต์แล้วลูกหลานเอย... ท่านได้บอกไว้แล้วตามที่เล่าให้ฟังมา ส่วนว่าถึงกาลอันควรที่จะเป่านั้น.. กาลนั้นจะมีได้ไหม ? ลูกหลาน ผู้อ่านทั้งหลายเอย... เอากาลเวลาปัจจุบันเถิด..

ถ้าปรารถนาจะได้ยันต์เป็นมิ่งขวัญกำลังใจจริง ๆ แล้ว.. พอท่านอาจารย์จัดสะเดาะเคราะห์ในวันเสาร์ห้าใด กาลนั้นแหละจงเข้าไปร่วมพิธี เข้าไปอธิษฐานเอาเองตามปรารถนา เพราะพระอาจารย์อนันต์จะตั้งพิธีบวงสรวงชุมนุมเทวดา อาราธนากรรมฐาน อาราธนาครูบาอาจารย์

ตั้งแต่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตลอดลงมาถึงพระบรมโพธิสัตว์ครูใหญ่ คือหลวงปู่ปานต้นตำรับเป่ายันต์เกราะเพชร.. มาจนถึงพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ องค์เอกอรหันต์ ผู้เป็นทั้งพ่อและครูของเราทั้งหลาย.. ก็จงตั้งใจอธิษฐาน ขอให้อานุภาพยันต์เกราะเพชรจงมาสถิตย์ในกาย ในใจของเรา ณ กาลบัดนี้เถิด...

เท่านั้นแหละ ลูกหลานเอย... แม้พระคุณอาจารย์อนันต์จะไม่ได้เอ่ยปากบอกเป่ายันต์ แต่พระปรมาจารย์เบื้องบน จะเมตตาประสาทยันต์แก่ผู้มีศรัทธาจริงๆ นั้น ได้อยู่...

.....ผู้เขียนขอจบบทความของหลวงตาไว้เพียงแค่นี้ พร้อมทั้งขออนุโมทนาไว้ ณ โอกาสนี้ รวมทั้งผู้อ่านทุกท่าน คิดว่าเรื่องนี้คงแจ่มแจ้งเป็นอย่างดี เพราะมีข้อมูลมากล่าวอ้างอย่างสมบูรณ์ที่สุด

ลูกแก้วจักรพรรดิ์


.....และก็ยังมีตัวอย่างอีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งถือเป็นมรดกตกทอดของท่าน เช่นเดียวกับ ตำราพระร่วง ที่ท่านไม่ได้มอบหมายให้ใครเป็นทางการ แต่ผู้ที่เป็นเจ้าอาวาสองค์ต่อไป จะต้องมีหน้าที่รักษาสมบัติอันมีค่านี้สืบต่อไว้เช่นกัน นั่นก็คือ ลูกแก้วจักรพรรดิ์ ที่หลวงพ่อนำเข้าพิธีปลุกเสกทุกครั้ง



ปัจจุบันนี้ ท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาโกศล เป็นเจ้าอาวาสวัดท่าซุง ท่านมีหน้าที่เก็บรักษาไว้โดยตำแหน่งเจ้าอาวาส และนำเข้าประกอบพิธีพุทธาภิเษกทุกครั้ง

ฉะนั้น เรื่อง "การเป่ายันต์เกราะเพชร" ก็เหมือนกัน ถึงแม้หลวงพ่อไม่ได้มอบหมายให้ใครอย่างเป็นทางการ เพียงแต่ให้สิทธิ์พระทุกองค์ที่ต้องการจะทำพิธีนี้ คือเป็นการแสดงออกว่าท่านไม่หวงวิชานี้ แล้วไม่เป็นการเลือกบุคคลด้วย นี่เป็นจริยาของท่าน พระที่อยู่ใกล้ชิดท่านคงรู้ลีลาเป็นอย่างดี

ส่วนการที่เรียกท่านเจ้าคุณฯ ไปพบเป็นการส่วนตัวนั้น ผู้เขียนคิดเอาเองนะ ถ้าผิดต้องขอออภัยด้วย เป็นเพราะท่านรู้คุณสมบัติของพระที่มีอยู่ในวัดทุกองค์ แล้วสั่งว่าให้ไปบอกกัน คือท่านดักคอพระประเภทนี้ไว้ก่อนนั่นเอง (นี่ผู้เขียนไม่ได้หมายถึงใครนะ เพราะไม่ทราบว่าพระวัดท่าซุงองค์ไหนรับครอบกันบ้าง)

ส่วนที่วิเคราะห์ว่าผู้นั้นผู้นี้คงได้คุณสมบัติครบถ้วนแล้ว จึงได้กระทำพิธีเช่นนี้ได้ ตามความเห็นทั่วไปคิดว่า ถ้าผู้ใดได้คุณสมบัตินั้นจริงก็ขอต้องอนุโมทนาด้วย ที่ท่านรู้เท่าทันครูบาอาจารย์ แล้วคงจะพิจารณาตัวเองได้ โดยไม่ต้องมีใครมาบอกกล่าวอย่างแน่นอน

เพราะตามมรรยาทของลูกที่ดี จะต้องรู้ว่าพ่อประสงค์อย่างไร พระบางองค์ท่านคงรู้ทันพ่อว่า ต้องเป็นหน้าที่ของรุ่นพี่ที่จะเป็นเจ้าอาวาสองค์ต่อไป เหมือนกับลูกแก้วจักรพรรดิ์นั่นเอง

ในเมื่อท่านพี่สละสิทธิ์ไม่ยอมนำสมบัติของพ่อมาใช้ พระน้องๆ ก็ย่อมไม่ถือสิทธิ์เช่นกัน ในฐานะท่านเป็นหัวหน้า คือเป็นผู้นำของวัดท่าซุง ที่ได้รับการแต่งตั้งจากหลวงพ่อโดยตรง

เป็นอันว่า ถึงแม้ท่านเจ้าคุณฯ จะไม่ทำหน้าที่เป็นทายาท คือเป็น "ลูกพระร่วง" ก็ตาม ซึ่งท่านไม่ยอมถือสิทธิ์ที่จะใช้ตำรานี้ แต่น่าภูมิใจที่ยอมเป็น "หลานพระร่วง" เพื่อช่วยกันสืบสานเจตนารมย์ของท่านไว้ แม้ท่านจะล่วงลับไปแล้วก็ตามที ท่านก็คงปลาบปลื้มใจที่ได้ช่วยกันรักษาวงศ์ตระกูล "พระร่วง" ไว้เป็นอย่างดี...สวัสดี


ภาพและบทความด้านบนนี้ทั้งหมดนำมาจากเวบวัดท่าซุงในกระทู้ "
จดหมายจาก...พระเดชพระคุณหลวงพ่อ "พระราชพรหมยาน" เป็นตอนที่ 7 ฉบับที่ 5 ตามลิงค์เวบวัดด้านล่างนี้ครับ

http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=2379#11

 

พระคำข้าวรุ่น 2