เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม.....2 กรรมกร2 สัญชาติ ที่ไม่ควรมีวิถีชีวิตบรรจบกันได้ในโลกอันกว้างใหญ่ไพศาล มุดปากถ้ำแคบๆออกไป ทิ้งชาวกรุงผจญภัยในถ้ำ เฝ้าเส้นทาง"เหล็กไหล"ลำพัง2 ชีวิต...!
__________________________________________________

เจ้ามะนำทางกลับทิศเดิม ไร้สัมภาระรุงรังก็เดินกันคล่องตัวปลิว คอยระวังสัตว์ใหญ่ อย่าง เสือ แรด หมี กระทิงหรือควายป่า แต่ไม่เดินซ้ำทางด่านสัตว์ อ้อมเข้ารกชัฏเล็กน้อย มุดซ้าย มุดขวา อย่างชำนิชำนาญราวกับเดินในบ้านตัวเองไม่ปาน

เจ้ามะจัดเป็นนักเดินป่ามีอนาคต ประสบการณ์ข้ามตะนาวศรีมาแล้ว 2 ครั้งจากทะวาย ทำให้มันกล้าตัดสินใจเดิน อาศัยได้ พึ่งได้ยามคับขัน สิ้นไร้

เหมือนที่เขาว่า...ยามไร้เด็ดดอกหญ้าแซมผม...นั่นเทียว...!

มีดพร้าถากไม้หัวแหลมของเจ้ามะ ทำให้หญ้ารก เถาวัลย์เลื้อย หนามไหน่ ถูกตวัดตัดขาดเป็นระยะ ช่องทางเดินเปิดราบเป็นรายทาง

พลังหนุ่มสองแรงแข็งขัน ตะบี้ตะบันไม่หยุดพัก ไม่กินน้ำ ลุยไม่ยั้งพักใหญ่ ก็กลับถึงถ้ำภูนมโต ทำเวลารวดเร็วเกินคาด!

ดวงรื้อกล่องข้าวของชาวกรุง ไม่ต้องมีการเกรงใจ เพราะได้ฉันทานุมัติแล้ว เอาบุหรี่นอกจุดสูบสักมวน ส่งให้เจ้ามะหนึ่งมวน ดูดทำเท่ไปงั้นอยากลองดูรสชาติ แล้วหยิบเหล็กค้ำเต้นท์ออกมา เหล็กท่อนยาวหนาหนักใช้ได้

อีกกล่องข้าวของที่เปิดเพื่อหาลูกปืน ไอ้ดวงตาโต มีกล่องเครื่องมือทันสมัย มีค้อน สิ่ว ตะปู ที่สกัดครบ...แสดงว่าชาวกรุงให้ขนมาด้วย แต่ลืม

สิ่งที่พบอันหลัง มีค่ากว่าเหล็กเต้นท์ แต่ดวงบอกเจ้ามะ พับเต้นท์แบกไปด้วยทั้งหลังเลยว่ะ เผื่อพวกนายจะได้กางนอนคืนนี้

ไอ้หนุ่มที่ราบสูงเพื่อนรักบักสม โง่ซะที่ไหน?...สมองคิดงานเป็นระบบใช้ได้ทีเดียว ตัวเองหิ้วลังเครื่องมือใส่กระสุนปืน เจ้ามะแบกเต้นท์

2 สหายได้ของครบก็ไม่เหลียวหลัง กึ่งเดิน กึ่งวิ่งซอยเท้าเร่งรีบกลับทางเก่า เจ้ามะชะล่าใจใช้ทางด่านเพราะกลัวตะวันมืด ไปได้ครึ่งทางก็เบรคพรืดตัวโก่ง...

ช้างทั้งโขลง เดินตูดโด่งอยู่ข้างหน้า พอเลี้ยวโค้งในระยะไม่เกิน30เมตรถึงเห็น เพราะต้นไม้บังตา ทั้งคู่ตาเหลือกแต่ไม่ร้อง กระโดดแยกเข้าพงรกคนละด้าน เจ้าดวงอยากกระโดดเตะไอ้มะสักป้าบ คุณเทพอุตส่าห์พร่ำเตือน อย่าเดินบนทางด่าน ความที่อยากไปให้เร็ว กลับช้า

อะไรไมว่า เจ้าลูกช้างน้อยซุกซน ดันวิ่งทะลุลอดขาแม่ช้างใหญ่ วกมาทางด้านหลัง พี่ช้างตัวย่อมขนาดภูเขาเคลื่อนที่ก็วิ่งตามน้อง...

ทั้งคู่มาทางเจ้ามะแบกเต้นท์ซุ่มอยู่ มันเห็นไม่เข้าท่า รีบโยนเต้นท์ แล้วตะกุยหนีเปิดเปิงเข้าดงรก ทิ้งเจ้าดวงไว้คนเดียวอีกฟาก

ลูกช้างน้อยร้องเสียงร่าเริง แต่เจ้าตัวพี่ทำหูลู่แล้วสะบัดบานพึ่บพับ เพราะได้กลิ่นแปลกปลอม...กลิ่นสาบสางคน!

มันย่ำร่างยักษ์สวบสาบไปที่เต้นท์ เอางวงจับขึ้นมา แล้วฟาดตูมตามกับพื้น คราวนี้ทั้งป่าก็ตื่น เสียงโกญจนาทจากโขลงช้างทั้งหมด ทุกเชือกหันหลังกลับ รุดมาหาลูกน้อยทันที

พวกมันกระทืบเต้นท์แหลกราญ ชูงวงร้องอย่างโมโหโกรธา เกรี้ยวกราด ใบหูกระดิก หางส่ายระริก ฝุ่นผงคลีท่วมเหมือนเกิดยุทธหัตถี ไม้เล็กใหญ่ น้อย รอบโขลง ราบเป็นหนังหน้ากลอง!!!

 

สวัสดีครับคุณอา
พักผ่อนเยอะหน่อยก็ดีนะครับ อากาศแบบนี้พวกแก๊งค์ภูมิแพ้ชอบออกอารวาด
ผมว่าฟึดฟัด น้ำมูกไหลย้อย อ่อนเพลียกันไปหลายท่าน ออกไปตีกอล์ฟให้เหงื่อออกก็น่าจะดีครับคุณอา
รักษาสุขภาพกันทุกท่านนะครับ

 

(ต่อ).....เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

ไอ้ดวงกลัวแทบขี้แตก ขี้แตน เหงื่อกาฬไหลท่วมตัว คิดว่าไม่รอดแน่แล้ว เพราะมัจจุราชทั้งโขลงอยู่ใกล้แค่เอื้อมงวงคว้า มันทิ้งสัมภาระทั้งปวง มุดคลานไปด้านตรงข้าม ไม่ใยดีหนามเกี่ยวตัวหน้าตา ไม่สนว่ากระเสือกกระสนไปทิศใด

หนี หนี หนี เท่าที่ขาน้อยและการคลานสี่ขาจะพาไปได้ เห็นต้นไม้ขนาดย่อม มีกิ่งก้านพอตะกายปีนไหว ก็รีบโผขึ้น ไต่ว่องไวลิงยังต้องอาย ซุ่มเงียบกริบ แทบไม่หายใจ!

โขลงคชสารกระทืบสิ่งแปลกปลอมจนหนำใจ ก็ต้อนลูกน้อยกลับทางเดิม เจ้าดวงหลบเข้าดงลึกไปไกลไม่น้อย โชคดีที่ต้นไม้นี้ค่อนข้างสูง มองเห็นหลังโขลงช้างไปอีกทาง...นึกขึ้นได้ รีบไต่สูงอีก ส่ายสายตาหาเจ้ามะ

"มะ วู้ มะ โว้ย"...หาเท่าไหร่ก็ไม่เห็น เจ้าดวงจึงป้องปากตะโกนจากยอดไม้

เงียบ...มันอดทนรอไม่ไหว ควักปืนกระบอกน้อยจากกระเป๋า ยิงเปรี้ยงไปหนึ่งนัด

คราวนี้ เสียง วู้ วู้ วู้ ตอบแว่วมาจากไกลๆ มันรีบ วู้ ตอบ พักใหญ่ก็เห็นหัวดำๆของเจ้ามะฟากฝั่งตรงข้าม อยู่บนต้นไม้สูงพอๆกัน

2สหายกลับมาสมทบกันใหม่ อนิจจา เต้นท์แหลกเหลวเป็นผ้าขี้ริ้ว แต่ยังเหลือเหล็กยาว2-3ท่อน เจ้ามะน้ำตาคลอ ขอโทษ ขอโพย...

"เฮ่ย ไปหาลังเครื่องมือเร็ว ใกล้มืดแล้ว"...เจ้าดวงไม่ถือสาเพื่อนร่วมชะตากรรม ช่วยกันมะงุมมะงาหรา หาลังเครื่องมือเจอ อุปกรณ์จำเป็นครบถ้วน เต้นท์ก็เอาผ้าใบส่วนที่ยังพอใช้ได้ห่อท่อนแป็ป

คู่กรรมกร พระเอกขี่ม้าขาวจำเป็น เร่งรีบวิ่ง ทั้งเดินเร็ว แข่งกับสุริยันที่กำลังชักราชรถ ลับเหลี่ยมเขาและยอดไม้

มืดสนิท พระจันทร์ค่อนดวงขึ้นค้างฟ้า 2 กรรมกรเหมืองยอดทรหด ก็ถึงถ้ำเหล็กไหลอย่างอีบัดอีโรย หิวและเหนื่อยแทบขาดใจ ใช้พลังทั้งปวงหมดสิ้น

มาถึงก็ล้มแผละ หวิดสลบไสล!!!

 

วันนี้เข้ามาหาน้าวันหลายรอบแล้วครับน้าวัน ดูแลสุภาพด้วยครับน้าวัน อากาศเปลี่ยนแปลงเดี่ยวหนาว เดี่ยวร้อน มีฝนตกด้วยครับแทวอีสาน ร้อยแก่นสารสินธุ์ อีสานกลางครับน้าวัน หลานน้อยก็เป็นหว่งด้วยครับ

 

ฝนเข้ามาคลุมกรุง แต่ไม่หนัก
เฉลี่ยกันไปให้ทั่วถึง
ตกน้อยๆ ตกทุกที่ อย่างนี้ไม่เดือดร้อน
เขาว่าลูกใหม่รอจ่อซ้ำ น่าเป็นห่วง

แต่แผ่นดินไทยสิ่งศักดิ์สิทธิ์เยอะ
ประเภทซ้ำเติมจนไม่เหลือทราก
ไม่ค่อยเกิด...และจงอย่าเกิด เพี้ยง !

 

ทั้งสองอย่างครับ ออกรอบได้ออกเหงื่อ ไม่ต่ำกว่า4ชั่วโมง
ส่วนแมวที่บ้านผมเลี้ยงมาตั้งแต่เป็นหนุ่ม
เลี้ยงหลายรุ่นหลายสิบปี ทิ้งกันไม่ได้
ขนาดสร้างห้องให้อยู่กันต่างหาก
พอคลุกคลีมากๆ ภูมิแพ้ก็เล่นงาน
ไปหาหมอทีไร เบื่อตอบครับ
เพราะหมอจะให้เลิกเลี้ยงแมวสี่ขาลูกเดียว
มันบอก มรึงเลี้ยงน้องแมว2ขาเถอะ เชื่อกรู ภูมิแพ้หาย
(หายไปจากโลกนี้นะสิ ไอ้หมอ-ฮ่า!)

 

ครับ อย่าลืมแจ้ง ...ชื่อ ที่อยู่ ยูสเซอร์
เอสเอ็มเอส- 081-657-2783 คุณน้ำฝน
ขอบพระคุณและโมทนา แทนเว็ปด้วยครับ

 

ใช่ครับ นั่งหน้าจอนานไปก็มึนเหมือนกัน
แสดงว่า ภูมิแพ้ยังมีผล เดี๋ยวพักแล้ว
ขอตอบโพสท์หมดก่อน ขอบคุณกำลังใจ
ความห่วงใยที่มีต่อกัน รักษาสุขภาพทุกท่านด้วยครับ

อากาศช่วงนี้ พิลึกพิลือจริงๆ ไม่ค่อยเจอสภาพนี้นัก
ดินฟ้าอาเพศ วิปริตผิดปกติมากเหลือเกิน เฮ้อ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
โลกมนุษย์
สองมือสองขาสู้ศึกได้ทุกทิศ
โลกซ้อนโลก
ต้องอาจารย์ดี คนดี
และมีของดี

 

โอ หลานน้อยน่าชัง โตวันโตคืน
ขอบคุณกำลังใจครับ รักษาสุขภาพ
ทั้งครอบครัวด้วยเช่นกัน
อิสานเริ่มมีฝนหรือครับ
เออ สัปดาห์เดียวมีครบ3 ฤดู
อยู่กทม.หนักกว่าหน่อย
มีแถมฤดูรถติด ไม่เว้นวรรคมาด้วย-ฮ่า

คุยกันเพลินๆไม่เครียดครับ
ต้องพักล่ะ ช่วงค่ำพอไหวก็เจออีกยก
ถ้าไม่ไหว ก็ยกยอดไปวันพรุ่ง...สวัสดีจ้า

 

ขอบคุณคุณอา wanwi ที่เสียสละทั้งเวลา แรงกาย แรงใจ ที่เขียนเรื่องราวดีๆให้อ่านครับ
อ่าน 4 วันรวดจนถึงหน้านี้ (167) ผมพยายามอ่านเรียงหน้า ให้ได้มากที่สุด
ทั้งที่ใจจริงอยากกดข้ามหน้าไปอ่านล่วงหน้าเลย เพราะเนื้อเรื่องชวนให้ติดตาม
และมีปมปริศนาให้ตื่นเต้นตลอด

 

โอ้!!โอ้!!
กว่าจะหาห้องเจอและกว่าจะไล่ทันเล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันแฮะ
แต่ไล่อ่านมาๆ เพื่อนๆ ร่วมชะตากรรมเยอะเหมือนกัน ดังนั้นไม่ใช่เราเซอะอยู่คนเดียว

นอกจากพี่ wanwi เจ้าของกระทู้แล้ว ผมยังประทับใจกับลีลา ลวดลาย และภูมิความรู้ของแฟน
พี่ wanwi อีกสองท่านคือ ท่าน cosmo ray กับท่าน chaisiriv

ขอคารวะทั้งสามท่านด้วยใจ

 

SMS แล้วครับ

 

ส่งปัจจัยให้เวบนั้นส่งแบบไหนคะ ถึงจะขึ้นจอให้ท่านwanwi เห็นคะ

 

ขอให้คุณอาวันวิ หายอาการภูมิแพ้ไวๆครับ

 

ขอขอบพระคุณคุณอา wanwi ที่ได้ร่ายมนตรา ปลุกเรื่องเล่าหลังดงไม้ในสมัยก่อน ก่อนที่อารยะธรรมป่าคอนกรีตจะกลืนเซลสมองของเราปัจจุบันไป ให้เห็นอะไรเป็นวิทยาศาตร์ ทั้งๆ ที่วิทยาศาตร์ก็ยังไม่อาจเอื้อมไปพิสูจน์ด้านจิตได้แม้แต่น้อย ยอบรับว่าเป็นเรื่องที่อ่านแล้วต้องใช้สมาธิในการอ่านมากจริงครับ ในการที่จะนำตัวเองเข้าไปอยู่ในโลกของปู่ x อ่านตั้งแต่ สามทุ่ม ถึงเที่ยงคืน เป็นเวลา สามวัน จนมาทันปัจจุบันกับเค้า
และขอบพระคุณภาพประกอบสวยๆ และผู้มาอ่านทุกท่านที่ได้ให้กำลังใจงานเขียน ที่ยิ่งใหญ่ไม่แพ้ใครเรื่องหนึ่งครับ ขอน้อมเศียร คารวะ ครับ และขอให้คุณอา ให้หายหรือทุเลาจากอาการภูมิแพ้โดยไวครับ

 

เคยอ่านหนังสือของTerry Pratchett อยู่พักหนึ่ง แปลไปหลายๆภาษา จนได้Knightกลายเป็นSir นี่การเขียนของท่านมั่นใจว่าจะเป็นหนังสือที่ขายดี เป็นภาพยนตร์ และน่าจะแปลไปหลายๆภาษาแบบนั้นบ้างน่าจะดีนะคะ (ภูมิแพ้โดยมากเกิดกับคนที่ฉลาดมากๆ แต่มิได้อมภูมิ..ขอให้หายเร็วๆค่ะ ทานไวตามินC ให้มากๆ)

 

ถ้าเขียนลงพิมพ์เป็นหนังสือภาษาอังกฤษแล้วลง Base on True Story รับรองดังระเบิดระเบ้อ พระท่ากระดานอาจจะราคาเกินพระสมเด็จได้สำหรับผู้ชอบบู๊ล้างผลาญ เพราะพระนี้มีตำนาน แต่อย่างว่าขนาดคนไทยยังหาของแท้กันไม่ได้เลยต้องใช้ของใหม่มีเชื้อกระสาย แต่ฝรั่งจีนดูไม่เป็นอาจตกเป็นเหยื่อของใหม่ทำเก่าที่เสี้ยนไทยถนัด หรือพิมพ์นี้ไม่ใช่เนืี้อนี้ไม่ใช่ สะมาคอมเปลี่ยนรูปแบบมาตรฐานหลอกขายของไม่แท้ราคาแพงโลดซะเลยนิ

 

ก็เข้าทำนอง...ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นไป นั่นแหละน้องบานชื่น
ทีมเหล็กไหลนี้มองอีกด้าน จะเห็น"หัวใจนักสู้"ไม่ถอย
เอาเป็นแบบอย่างได้หลายเรื่องเชียวนะ

 

อื้อหือ ท่านสุฯเป็นแฟนมหากาพย์ DW
ของยอดนักเขียนท่านนี้ด้วย
ขอบพระคุณ คำแนะนำมีค่าและกำลังใจ
ไม่แน่ อาจจะทำได้อย่างท่านว่า

ส่วนเรื่องภูมิแพ้ สมัยหนุ่มสูบบุหรี่จัดมาก
เพิ่งเลิกมาได้เกือบยี่สิบปี
กรรมแต่ปางก่อน มันตามติดราวี ไม่มีอะไร
รักษาเท่าไหร่ก็ไม่หาย มันคงเข้าไปอยู่ในเซลแล้ว
ปล่อยมันเต๊อะ...วิตามินซีวันละสองเม็ดเป็นประจำครับ