เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ขอบคุณครับ. คุณอา. รักษาสุขภาพ ด้วยนะครับ
ติดตาม

 

ในความสุขใดๆก็จะมีความทุกข์แทรกอยู่เสมอ อ่านแล้วต้องถอนหายใจหลายเฮือก สวัสดีท่านWanwiและทุกๆท่านค่ะ
;41

 

ละครชีวิตหนักหน่วงจริงๆ นี่หละคนสมัยก่อนหรือจะสมัยนี้ก็ตาม เขาทำตามหน้าที่ที่จะต้องเป็น ลูกหลานควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง คนที่ได้ทำอะไรตามใจชอบ นับว่าเป็นคนมีบุญ แต่ถ้าไม่รู้หน้าที่พลเมือง ต่อครอบครัว ต่อสังคมคนรอบข้าง เมืองไทยก็จะเละเป็นโจ๊ก

 

สวัสดียามเช้าคุณลุง และทุกๆท่าน อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยครับ

 

กว่าจะสร้างงานเขียนออกมาให้เสพกันได้แบบสนุกลืมโลกนี้ ดูๆไปท่านผู้อาวุโสต้องทำหลายหน้าที่ เพราะมีขั้นตอนที่ซ้อนทับและซับซ้อนอยู่หลายอย่าง ต้องเป็นทั้งผู้แปลงสาร เขียนบท สร้างฉากและพร็อพ คอสทูมส์ ลำดับภาพ กำกับการแสดง ให้ออกมาสมบูรณ์แบบที่สุด ต้อง balance ทั้งภาค realistic และ fantastic รวมทั้งคุม mood & tone ให้ลงตัวพอดี ทำให้เนื้อเรื่องแข็งแรงไม่อ่อนปวกเปียก หรือหลุดโลกจนออกไปดาวอังคาร ทั้งหมดนี้ต้องทำให้เสร็จในดาบเดียว เท่าที่เคยได้พบเจอมา คนที่สามารถทำแบบนี้ได้ สมองทั้ง 2 ซีกทำงานได้อย่างยอดเยี่ยม เป็นทั้งนักบริหารจัดการและ artist ในคนๆเดียวกัน.

 

สวัสดียามเช้าครับคุณลุง wanwi และทุกๆ ท่านที่เข้ามาอ่านในกระทู้นี้ทุกท่านเลยครับ ผมเพิ่งได้มีโอกาสอ่านเรื่องราวของคุณลุงเอ๊กซ์ เมื่อประมาณ 4 วันก่อน พออ่านตอนแรกก็ชอบมากเลยครับ เลื่อมใสและชื่นชมในประสบการณ์และวิถีชีวิตของลูกผู้ชายในยุคนั้น ยุคที่น้ำใจ และความจริงใจยังหาได้ง่ายกว่ายุคปัจจุบันนี้มากนัก พออ่านตอนแรกเท่านั้น ผมคิดเลยว่าพลาดไมไ่ด้ ต้องขอติดตามขบวนของลุงเอ๊กซ์ และคุณลุง wanwi ให้ทัน ผมจัดแจงเก็บเสื้อผ้า และเครื่องใช้ เท่าที่จำเป็นในกระเป๋าเป้ เหน็บมีดคู่ใจ มัดสายร้องเท้าให้แน่น อาราธนาหลวงพ่อที่เคารพขึ้นคอ (บ๊ะ... อย่างกะทำจริง 5555) เร่งรีบเดินตามรอยคุณลุงเอ๊กซ์ และคุณลุง wanwi กว่าจะตามทันผมใช้เวลาถึง 4 วัน นั่งอ่านตั้งแต่หน้าแรก ยันหน้าสุดท้าย ขอเป็นหนึ่งในคณะตามผจญภัยถึงไหนถึงกันด้วยอีกคนน๊ะครับ ต้องขอขอบคุณคุณลุงเอ๊กซ์ที่ได้ทิ้งมรดกชีวิตที่มีค่าไว้ให้ชนรุ่นหลังได้รับรู้เรื่องราวที่มีค่าของคำว่า ลูกผู้ชาย และประสปการณ์ต่างๆ ที่มี... ขอบคุณคุณลุง wanwi ที่ได้นำเรื่องของคุณลุงเอ๊กซ์และชุบชีวิตคุณลุงเอ๊กซ์ให้มาโลดแล่น กลับมามีชีวิตดั่งท่านมานั่งเล่าด้วยตัวเองให้พวกเราได้ฟังอีกครั้งหนึ่ง ผมรู้สึกเหมือนได้นั่งฟังคุณลุงผู้สูงอายุที่เล่าเรื่องประสบการณ์ของตนเองให้ฟังในร้านกาแฟ ถึงแม้ร่างกายและสังขารจะโรยรา ผิวหนังเหี่ยวย่น ร่างกายหดเล็กลงบ้าง เรี่ยวแรงก็มีไม่มากดั่งวัยหนุ่มตามอายุขัยและการเวลา แต่ยังหลงเหลือเค้าของคนที่เคยมีร่างกายใหญ่โต กำยำ หน้าตาอาจมีรอยเหี่ยวย่นอันเกิดจากวัยและประสบการณ์ที่เคี่ยวกรำชีวิตมาอย่างโชคโชน แต่ดวงตา และแววตากลับยังคมกริบเมื่อสบตาแล้วเหมือนถูกมองลึกทะลุเข้าไปถึงเบื้องลึกของจิตใจ มีอะไรก็ปิดไมไ่ด้ สายตาที่ยังมีไฟแห่งความมุ่งมั่น เด็ดเดี่ยวที่ยังคงอยู่เหมือนเดิมไม่ลดน้อยลงตามสังขารที่เปลี่ยนแปร พอเล่าถึงตอนที่ตื่นเต้น ผมเป็นอันต้องยกแก้วโอเลี้ยงยกล้อกระดกเข้าคอไปอึกใหญ่ เพื่อดับความตื่นเต้นจากเรื่องทีไ่ด้รับฟัง.... ขอบคุณสำหรับเรื่องราวอันมีค่าที่หาได้ยาก และขอให้คุณลุง wanwi และภรรยา มีสุขภาพแข็ง แรง ไม่เจ็บไม่ไข้ อยู่เป็นตัวแทนของยุคสมัยที่คำว่า "ลูกผู้ชาย" ที่ยุคนี้สมัยนี้มันหาแทบไม่มี ให้คนรุ่นหลังแบบผมได้ชื่นชมไปอีกนานๆ น๊ะครับ .... ที่จริงอยากเม้นนานแล้ว แต่กัวตามอ่านไม่ทันเลยกะว่าอ่านจบค่อยเม้นทีเดียว ขออภัยหากเขียนยาวเยิ่นเย้อรบกวนกระทู้นะครับ ^__^

 

หยุดหลายวันไม่ได้เข้ามา...มาอีกครั้งอ่านยาวเลย...ขอบคุณครับ นี้เป็นงานเขียนที่ทรงคุณค่าอย่างยิ่ง สอดแทรกทุกเรื่องราว ลด เลียว เอี้ยวตัวไปได้เรื่อยๆ พล็อตเรื่องที่อยู่สองต่อสอง ก็บรรยายให้เห็นภาพ หา กาพย์ โคลง กลอน มาสอดใส แทนการบรรยายสดๆ ไม่ต้องเซ็นต์เซอร์ ให้เสียชื่อเว็ปธรรมะเขาเลย ทุกอย่างสมดุลเลื่อนไหล ไม่ติดขัด ยอดเยี่ยมมากครับ

 

อยากให้ท่าน วันวิ ร่วมเป็นเล่มไว้ครับ อยากได้ไว้อ่านย้อนหลังครับ เพราะมีลักษณะเป็นประสบการณ์ของบุคคลที่สื่อให้รู้เรื่องๆต่างๆบนโลกนี้ สำนวนการใช้ภาษาก็น่าเก็บไว้ให้ลูกหลานอ่านครับ มีหลายสิ่งหลายอย่างครับ หากมีเป็นรวมเล่มไว้คงจะดีมากครับท่าน วันวิ กราบขอบพระคุณท่านวันวิเป็นอย่างสูงครับ ที่ได้สื่อเรื่องราวต่างๆของ คุณเอ็กซ์ ให้ไดรับรู้ครับ ว่าในโลกนี้ยังมีสิ่งที่เราไม่รู้อยู่มาก กราบขอบพระคุณท่านเป็นอย่างสูงครับ

 

ได้อ่านหนำใจ ยินดีด้วยครับท่านนำทาง
เรื่องกาพย์กลอนประกอบที่จริงแต่งเองก็ได้
แต่คิดอีกที ทำให้คลาสสิคหน่อยดีกว่า

ลองแต่งดูสดๆกันเดี๋ยวนี้เลยนะครับ

กอดเกี่ยวกระหวัดรัดสัมพันธ์
ร่างกระสันต์แน่นเหนียวเป็นเกลียวเชือก
เสโทหลั่งราดรดหยดคาวเมือก
สะดุ้งเฮือกฟ้าร่ำน้ำนองริน

ไหมมั้ยครับท่านนำทาง ไม่อ้อมมากเหมือนคนโบราณ-ฮ่า

 

ยินดีครับ มัวแต่เขียนไม่เคยคิดเลย
เอาให้จบตอนเหล็กไหลค่อยปรึกษา
เพื่อนเจ้าของโรงพิมพ์ เผื่อมันอ่านแล้ว
ตกใจ...อยากพิมพ์ขาย-แฮ่ม

 

สุดยอดหลานสไปเดอร์แมน เขียนมาให้อ่านสะใจ
ขอบคุณคำพร การเขียนกระทุ้งให้รู้สึกไม่เบื่อที่จะเขียน

ต้องยกนิ้วให้ที่ใช้เวลาเพียง4วันตามอ่านจนทัน
ผมเคยไล่กลับไปหน้าต้นๆ แล้วคิดว่า เขียนมาได้มาก
ขนาดนี้ได้ไง ถ้าจะเริ่มอ่านเอง จะใช้เวลาสักกี่วัน?

อย่าเบื่อที่จะเม้นท์มา ยินดีต้อนรับเสมอครับ

 

ท่านรังสีผู้อบอุ่น มาตามห้วงคำนึงถึงตลอดเวลา
ดังมีรังสีบางอย่างสื่อถึงกัน...เรื่องคุมมูด แอนด์ โทน
ให้ลงตัวยากจริงๆครับอย่างท่านว่า

เนื้อหาบางครั้งมีบรรทัดเดียว อย่างเช่น"การสิง" เขียนว่า
หวั่นเกรง "วิญญาธาตุ"สะเทือน แสดงว่าผู้บันทึกรอบรู้
เรื่องธาตุ ดิน-น้ำ-ไฟ-ลม-อากาศธาตุ-วิญญาณธาตุ อย่างดี

ผมจะยกตัวอย่างว่า ร่างคนถูกสิงนานๆ จะเปลี่ยนเหมือนหนัง
"เอ็กซอร์ซิสส์"เพื่อขยายความให้ตะลังงัน ก็ดันนึกขึ้นได้ว่า
เรื่องนี้ก่อนหนังผีที่ทำเงินถล่มทลายทั่วโลกยุคนั้น จึงต้องเบรค
นิ้วไว้

หรือบางทีในถ้ำ บันทึกอีกบรรทัด "ยิงตัวประหลาดจมน้ำ รูปร่าง
พิกล ใหญ่โตมาก"...ต้องคิดหัวแทบผุ กว่าชื่อ"พรายบาดาล"
กับ วิธีบรรยายรูปลักษณ์ จะโผล่ขึ้นมากลางสมอง

อีกทีบันทึกเต็มหน้า นำมาขยายความได้เกือบสิบหน้า...สะใจไปเลย

ยินดีจริงๆที่ได้สนทนากัน ท่ารังสวีฯ อย่าเบื่อเขียนเน้อ

 

หวัดดีด้วยครับ ลมหนาวเริ่มมาทั้งทางใต้กับเหนือ
รักษาสุขภาพเช่นกันครับ

 

ใช่ครับ ท่านชัยฯ เริ่มเข้าโหมด"หนังชีวิต"หลังจาก
ผจญภัย เคี่ยวกรำกันมานาน แบบหนังไทยครับ มีเศร้า
แซมบ้าง พอน้ำตาหยดแหมะๆ แม่ค้าชอบนักแล-ฮ่า

 

โลกก็เป็นของเขาเช่นนี้แลคุณสุภาฯ
รูปสวยเสมอนะครับ ส่งมาลงได้เรื่อยๆ
แต่ประเภทเลือดกำเดาไหล ยั้งๆไว้หน่อย
สงสารผู้สว.ในที่นี้หลายคน(รวมผมด้วย-แฮ่ม)

 

ขอบคุณเช่นกันครับ

 

ยินดีจ้า น้องสกายฯ

 

มาในบรรยากาศตรึงใจมั่ง หลังจากที่บู๊ท่วมจอหลายยก
เบรคสะกดอารมณ์แบบนี้ หนังฮอลลีวู้ดเขาเก่ง...ของไทย
ก็พอไหว แต่ติดที่ชอบเยิ่นเย้อ ยืดซีน เอาโฆษณาเพิ่ม
ดูไป ดูมา เลิกดูมาหลายสิบปีละ

 

บอกน้องเมษตามตรง
ผมก็ลุ้น!...แต่อะไร
จะเกิดก็ต้องเกิด โลกเขา
เป็นเช่นนั้น

 

สวัสดีครับท่านพี่วันวิ อ่านจุใจ สมกับความหวังได้ลิ้มรสเรื่องราว อ่านไปลุ้นไป
ขอบพระคุณที่มอบความสุขผ่านอักษรอันละเมียดครับผม