เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ขอบพระคุณครับสำหรับบทความดีๆขอให้หายปวดตาไวๆนะครับ

 

ค่อยๆ เขียนไปเรื่อยๆ ก็ได้ครับ เป็นห่วงสุขภาพครับ

 

ขอบพระคุณมากครับสำหรับบทความดีๆรักษาสุขภาพด้วยครับ

 

ขอบคุณครับ(เกรงใจคุณอาและทีมจริงๆ)

 

ขอบคุณครับ ดูแลสุขภาพ ด้วยครับ
สนุกตื่นเต้น อีกแล้ว.

 

อันที่จริงผมชอบชื่อนี้นะครับ อัศว เดียวรอให้พี่ท่านได้Likeหลายหมื่นก่อนจะไปเปลี่ยนชื่อเป็น อัศวชาติ (อันที่จริงแอบคิดว่าถ้ามีการพิมพ์เป็นPocket Book นี่จะให้เซ็นลายเซ็นว่า ให้คุณอัศวชาติ ม้าลำพอง อิอิ) ดูการบรรยายการเดินเรื่องรวมถึงการสอดแทรกตัวตนเล็กๆของพี่ท่านลงในเนื้อเรื่องด้วยแล้วผู้บรรยายต้องประสพความสำเร็จรู้จริงในหลายด้านถึงได้ถ่ายทอดออกมาได้งดงามในหลายแง่มุมนับถือๆ เข้าขั้นบรรลุในหลักวิชากระบี่จนเจนจบ555เทพกระบี่ผู้มีรังสีกระบี่เป็นเฉกเช่นนี้เอง ชนะโดยไม่ต้องชักกระบี่ออกจากฝัก จนถึงขั้นหยิบฉวยกิ่งไม้แทนกระบี่ได้ พูดไปใครที่ไม่อ่านโกวเล้งเขาจะว่าเอาได้ว่าพูดอะไร555 เอาเป็นผมขอบคุณจากใจเพราะรู้ว่าผู้อ่านได้กำไรเยอะมากกว่าประวัติศาสตร์เรื่องเล่าแน่ๆ และที่ท่านบอกว่าอายุเยอะๆไปเป็นหมอดูนี่ต้องบอกว่ามองทะลุได้เทพจริง แต่ขอบายดีกว่าเคยขอเป็นลูกศิษย์ อ.ชาวสิงค์โปรแต่ท่านไม่มีเวลาสอน เลยซื้อตำราดูลายมือทุกเล่มในท้องตลาดตั้งแต่ของไคโรถึงศาสตร์จีนพันปี ดูสาวเสริฟแม่นจนไปตามคนทั้งร้านมาดู แต่เอาเข้าจริงบางเส้นทางมีให้ชอบให้ลองก็ไม่ใช่ทางของเราครับ

 

"...ต้นไม้ใหญ่ข้างหน้าขนาดหลายคนโอบ ผมเห็นแล้วรีบเอาเป็นที่หมาย ผมวิ่งไปแอบหลัง มันวิ่งตามกลิ่นมัจจุราชคละคลุ้งผสานเสียงคำรณกัมปนาทก้องไพร...ผมวิ่งวนรอบต้นไม้เล่นเกมส์มอญซ่อนผ้า ความหนาหลายคนโอบช่วยได้ เจ้าหมีใหญ่เริ่มงุนงง เกิดมามันไม่เคยเล่นเกมส์นี้ ล้านเปอร์เซ็นต์ ป่าของมัน ต้นไม้ของมัน แต่เกมส์เป็นของมนุษย์ พอมันโผล่พ้นโค้ง ผมก็วนเป็นวงกลม ธรรมชาติของมันที่ต้องพุ่งไปข้างหน้า ทำให้มันไปไม่ถูก เห็นหลังผมไวๆทุกครั้ง แต่หาผมไม่เจอสักครั้ง..."
อ่านแล้วมองเห็นภาพเลยครับท่านพี่wanwi ต้องแอบยิ้มอยู่ในใจ นึกอยู่ว่าถ้าตัวเองเป็นหมีตัวนั้น และในสถานการณ์แบบนั้น จะรู้สึกอย่างไร ..ขอบคุณสำหรับความสำราญบำเรอสมองที่ได้รับ ประเทืองอารมณ์ให้สุนทรีย์ในยามเกษียณราชการ แต่ท่านพี่ต้องถนอมตัวด้วยนะครับ พวกเราเป็นห่วง แม้นมิใช่ญาติ ก็ประดุจญาติ..รักนะ

 

เนื้อเรื่องสนุกน่าติดตามมากครับ ถ้าเป็นหนังสือคงต้องอ่านจนจบตอนถึงวางได้ ดูแลรักษาสุขภาพด้วยครับ

 

สวัสดีครับพี่ wanwi ที่กรุณาถ่ายทอดเรื่องราวดีๆ ทั้งความรู้และบันเทิง
ผมขออนุญาตคัดลอกบทเขียนนี้ เพื่อนำไปให้ผู้สูงอายุ(พ่อผมเอง) ได้อ่านบ้าง
ท่านใช้ Comp ไม่เป็น อยากให้ท่านได้อ่านเรื่องราวดีๆ ในวัยอย่างพ่อผม 70+ เผื่อท่านจะได้ย้อนอดีตของท่านบ้าง เป็นการบริหารสมองของผู้สูงวัยไปในตัวครับ ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆนะครับ ขอขอบพระคุณด้วยความเคารพครับ

 

เพิ่งว่างได้กลับมาอ่านตอนเเช้าสนุกตื่นเต้นได้ลุ้นเหมือนเดิม ขอบคุณครับคุณอา.

 

ขอบคุณคุณอาสำหรับบทความเรื่องเล่ามาก ๆครับ ยังไงก็ต้องดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะครับ

เรื่องเล่าครบรส สนุก ตื่นเต้น น่าติดตามจริง ๆ ครับ

อ่านแล้วมีความสุข และอิ่มเอมใจยิ่งนัก

 

นี้มือขั้นเทพแล้วครับ จินตนาการเกินคาดเดา ทุกอย่างก้าวแฝงไว้ซึ่งแง่คิด คติเตือนใจ อ่านแล้วได้อะไรกว่าที่คิด มิเสียเวลาติดตาม.....น่าจะหาเลขาสักคนไว้รวบรวมได้แล้วครับ ขัดเกลาอีกนิด ตีพิมพ์ได้เลยดีกว่าปล่อยไว้แบบนี้นะ วันหน้ากลัวมีมือดีฉกไปจะยุ่งเอา

 

ขอบพระคุณคำแนะนำล้ำค่าครับ
เรื่องมือดีฉกคงยาก ผมมีต้นฉบับเก่าเป็นหลักเป็นฐาน
ชื่อสมัครในเว็ปเป็นชื่อหลานสาว
เดี๋ยวค่อยทำลิขสิทธิ์ต่อไป...ยังไงก็
แท็กกิ้ว ทรี ไทม์ สำหรับคำชี้แนะ..เลขามีครับ
แต่เกรงใจเธอ เพราะงานประจำล้นมือมาก

 

ผู้อ่านมีความสุข ผู้เขียนก็สุขใจปานกัน
ขอบคุณคำอวยพร เรื่องสุขภาพไม่มีอะไรครับ
แค่ปวดตายามจ้องจอนานๆ หยอดตาพักสักครู่ก็หาย
แต่จะหายช้า ถ้าเห็นตาเขียวๆยืนอยู่ข้างหลัง
ทั้งเสือ ทั้งหมี 555

 

ยินดีที่สนุกครับ
ขอให้สนุกต่อไป
แต่อย่าลุ้นมาก
เดี๋ยวเป็นโรคหัวใจ

 

โอ...รีบเลยครับ ก็อปให้ท่านอ่านเพื่อ
ความเจริญสมองและสุขภาพได้ทันที..
ผมสิต้องขอบคุณที่เห็นคุณค่างานชิ้นนี้
ว่าเป็นอาหารสมองแด่ผู้อาวุโสได้

 

ครับ...ขอบคุณที่สนุก ทำให้ผู้ถ่ายทอดสนุกไม่เบื่อด้วย
เรื่องสุขภาพก็ขอให้รักษาเหมือนผู้อวยพร แข็งๆแรงๆครับ

 

อา...ท่านหมื่นยิ่งกล่าวถ้อยคำได้กินใจยิ่งนัก
เป็นถ้อยนที่ประดุจนำ้ทิพย์ชโลมใจ ทำให้ผม
ต้องยอมฝ่าดงสายตาของเสือสมิงที่บ้านอย่างไม่
ยอมแพ้...ช่วงหลังนี้ สมิงร้ายชักระอากับความ
ดื้อผมแล้วครับ ขออย่างเดียวเย็นให้ไปออกกำลัง
สักชั่วโมง...ก็ดีสมองยิ่ง
โปร่งแล่นฉิว หลังเหงื่อท่วมตัว...ขอบพระคุณท่านหมื่นฯ
รักเช่นกัน ไม่งั้นไม่ทนมาขนาดนี้

 

ผมว่าท่านอัคฯก็เขียนหนังสือได้สบาย เพราะการเขียนยาวๆ
ไม่สะดุดขั้นตอน อ่านได้เรียบง่ายราบรื่น (หรือเป็นนักเขียนอยู่
ก็มิรู้?)...ชื่อเทพแห่งอัคนีเรียกยากนะ แถมโหดเกินไปนิด อัศวเทว อัศวทิพย์ อัศวธรรม เหมาะเหม็งแน่ ต่อไปทำอะไรพุ่งฉลุยประดุจอาชาแห่งจอมเทพพุ่งละลิ่วข้ามอุปสรรค เจ็ดมหาสมุทร แปดขุนเขา สบาย สบาย

เขียนให้อ่านเพลินๆ มิใช่แนะให้ทำตามนะครับท่าน
ทุกชีวิตมีวิถีตนเองเป็นของเที่ยงแท้...หลายอย่าง
เลียนแบบได้ แต่ทำให้เหมือนหรือดีเท่าไม่ได้...บางอย่าง
ทำตามดีกว่าของจริงก็มี อันนี้ท่านอัคฯย่อมจิตสว่างกระจ่าง
ชัดในตัวตน แม่นแแท้...ขอบคุณเม้นท์ดีๆ ที่เสียเวลามาเป็นเพื่อนกัน

 

ครับ จะรักษาสุขภาพเพื่อให้ไม่เป็น
นิ้วล็อคแน่นอน...ขอบคุณแฟนพันธุ์แท้
อีกครั้งครับ