ทำไมอ่านข้อความในพระไตรปิฎกแล้วปวดหัว แต่อ่านเรื่องวิทย์กับรู้สึกดีกว่า

มึนกับตัวเองมากๆ เหมือนพลังสองสายมานตีกัน
จะให้มานสมดุลให้ได้สินะ เอนเอียงไปด้านใดด้านหนึ่งอีกด้านก็อันตราย
ต้องเด้งกลับมาตั้งต้นใหม่ ใช้สกิลขี้ลืมให้เป็นประโยชน์

 

เพราะปัญญาไม่พอ

 

พระไตรปิฏก กล่าวไว้ ตรงเรื่องสกิลขี้ลืม

ด้วยสำนวนภาษา ให้กำหนดรู้ สัญญา ไม่เที่ยง

คำว่า ไม่เที่ยง ไม่ได้แปลว่า หลงๆ ลืมๆ

คำว่า ไม่เที่ยง คือ การเข้าไปเหนประโยชน์ จาก
สามัญลักษณะของสัญญา ที่จำได้แม่นบ้าง บางที
ก็จำไม่ได้เลยบ้าง อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ

ประโยชน์จากการเหนสามัญลักษณะ ความไม่เที่ยง
ของสัญญา คือ ไม่ปวดหัว สับสน ไม่เครียด
เพราะไม่สำคัญผิด สัญญาเปนเรา มีเราในสัญญา
ในสัญญามีเรา

ถ้ากำหนดรู้ อนิจจังไม่เที่ยง ตั้งอยู่ไม่ได้ ไม่อยู่ในอำนาจ
จะเกิด สกิลใช้ประโยชน์จากการพ้นจากสัญญา(สกิล
ใช้ประโยชน์จากการลืม อย่างมีสัมปขัญญะ มีศีล ที่ออกมา
จากจิตอัตโนมัติ ไม่ต้องเค้น หรือแสร้งกระทำ

การใช้สกิลใข้แระโยขน์จากการลืม โดยจงใจ เจตนา
จะมีอาการเครียดๆแฝงอยู่ แถมถูกคนประนาม

 

อ่านเจอนางสุชาดาผลักช้างปลิวนี่ก็ ซุปเปอร์เกริลลูกซุปเปอร์แมนเปล่าเนี่ย
มันเหมือนความรู้ในอวิชาไงไม่รู้ คนบ้าไรผลักช้างปลิว รอดูหนังจากฝรั่งอีก
เป็นซุปเปอร์ฮีโร่แล้วจะตีกันอีก เพราะยังมีโลภ โกรธ หลง ตำนานๆ

 

หลังๆ เกินความรู้ที่มนุษย์ธรรมดาจะรับได้ ถึงขนาดเอาไปทำการ์ตูน หนัง ขายกัน
คนดูจิตไม่แกร่งพอดูแล้วจะเพี้ยนเอา ย้อนไปตอนกำเนิดเจ้าชายสิทธัตถะเถอะ
แต่ก็สงสารท่านนะฝึกวิชามากต้องฉายเดี่ยวคนเดียว ต่อสู้กับอวิชามากมาย
แต่บางทีเจอวิชามากๆ ก็จะบ้าได้อย่างโรงงานไฟฟ้านิวเคลียร์อะ ใครก็ว่าอันตราย
รึความรู้มานไม่พอ ผมคนกลางก็ศึกษานิดๆ หน่อยๆ มันก็มีข้อดีข้อเสียหมดแหละ
คิดมากชวนผมร่วง ไปไม่สุดสักสาย เลยไม่ได้เด่นได้ดังกับเขามั่งเลย ได้แต่วิจัยฝุ่น

 

[URL="http://palungjit.org/posts/10051420[/URL]

 

อาจจะเป็นกลไกของสมอง และความเอนเอียงความชอบส่วนตัว ก็เป็นได้gclub

 

ตอบแบบภาษาธรรมะก็ว่า ฉันทะ ไม่มี
ตอบแบบวิทยาศาสตร์ ก็ว่า ความถนัด ไม่มี

 

วันนี้ผมตั้งใจทำงานหาเงิน มีความสุขมากคับ เกี่ยวกันใหมนี้