หาคำตอบเกี่ยวกับอภิญญาที่ติดตัวมาครับ

แล้ว โดต้า0321..ทำไมไม่คุยเรื่อง ภาษา ต่อละฮะ.ฮะ

 

เขียน ๒๐.๓๖

ก็พูดยากนะ ยี่สิบปี ที่ไม่ค่อยยอมให้กิเลสตัณหา ปรากฏในหัว
มันก็มีเรื่องแปลกประหลาด เข้ามาในหัวแทน ตลอดตลอด
เคยสงสัยมานาน ว่าในหัวเราเนี่ย ใครคิดกันหว่า ใช่เราคิดเองรึป่าว

จนปีห้าสี่ ที่โดนปลุกขึ้นมารับมือกับภัยพิบัติ
ก็เริ่มได้รับข่าวสารที่ดูน่าเชื่อถือ ที่พอเข้าใจได้ ว่าเราเกิดมาทำไม
ก่อนวัยรุ่น ก็มั่นใจแล้ว ว่าเราไม่ได้เกิดมาเหมือนคนอื่นๆ
ไม่ใช่เพื่อมาเรียนให้จบ ทำงาน สร้างครอบครัว สะสมเงินทอง เหมือนชาวบ้านเค้าอ่ะ

ถ้ามีใครเริ่มฝึกลมหายใจตั้งกะสิบขวบ ประมาณนะ
แล้วก็สนใจในการฝึกฝนตนเอง ทางจิตมาตลอดชีวิต ก็อาจจะเข้าใจเราได้

สิ่งที่เรารู้ ก็ไม่ได้เชื่อหรือไม่เชื่อ เพียงแค่รู้
และที่โพสท์ออกมา ก็เหมือนแค่ทำตามคำสั่ง ตามโปรแกรม หรือป่าวหว่า
เมื่อเราไปถึงอนัตตาแล้ว ก็เหมือนตัวเราไม่มี เจตนาของตัวเองไม่มี
ความเชื่อของตัวเองก็ไม่มี มีแต่ความรู้ โน่นนี่นั่น

แล้วสิ่งที่รู้ ก็ไม่อยากสนใจ ว่ามันจะจริงเท็จแค่ไหน อย่างไร
มันคงเกินกำลังสมอง ที่จะวิเคราะห์เขี่ยคุ้ยค้นหา ว่าอะไรเป็นจริง แท้ แน่นอน
ที่พิมพ์ออกมา ก็คงเป็นหน้าที่ หรือโดนสิง โดนสะกด ประมาณเนี้ยล่ะมั้ง นะ

แน่นอน มีผิดด้วย ถูกก็มี ปะปนกันไป ก็ไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเหมือนกันแฮะ หึหึหึ


กระต่ายป่า ข้างวัด / ค้างคาวแห่งแสง
.

 

อารายๆ...ไม่ค่อยเข้าใจตนเองเนี่ย..ตกลง เข้าใจแล้ว หรือ ไม่เข้าใจจริงๆ

ไอ้อาการ ที่ว่า โดนใครสิง ใครสะกด..เนี่ย..ผมเรียก คลื่นจากภายนอก ที่เข้ามาที่ใจเรา ใจเรารับ มารู้ ..อาจมีเจตนาที่เขาสื่อมา...เพื่อให้ท่าน..รับรู้..ทำหน้าที่...ก็อาจเป็นได้....โอ้..ที่แท้ท่านคือ อุลต้าแมน..รึเป่า อิอิ

ส่วนที่ท่านว่า ใครเป็นคนคิด..กันแน่...ตกลง เข้าใจจริงๆหรือยัง

 

ปกติ...เมื่อเราว่างเปล่าไม่คิด...สงบๆ ใจเราจะสามารถ รู้...ได้เองจาก....โลกธาตุ..ที่มีอยู่

อันได้แก่...คลื่นจิตของ..คนอื่น ทุกคน ภพอื่น ทุกภพ..จากสัตว์..ผี เทวดา ..ที่เคยรู้จัก กันแต่ ปางหนหลัง...เพื่อ...ให้เราช่วย...เขา..หรือแบ่งปันความรู้ ให้กับเขาเหล่านั้น

มันคือ..โลกและจักรวาล แห่งจิต..วัฏะสงสารคือ จิต..ที่เหมือน วงจรของใครของมันที่ทำงานอยู่...

เมื่อเรา เลิกหลงคือรู้ตัวเอง..ได้จริง สิ่งเหล่านี้ ก็เหมือน โรงละคร ที่ ไม่มีวันหยุด นั่นเอง

ท่านกระต่าย รู้สึก แบบไหนกันล่ะฮะ

 

ส่วนตัวผมจะรับรู้ ได้แต่ความทุกข์ทรมาน ของจิตเขาเหล่านั้น

คนมีความสุข เขาไม่ค่อย คิดถึงเราหรอก นะฮะ

 

การปวดที่ ผิวหนัง แป๊บๆเหมือนโดนไฟจี้ เหมือนโดนไปเผา...ที่ผิวฝ่าเท้า...มันบอกให้รู้ว่า..ความทุกข์ของเขาเหล่านั้น..มัน คงทรมานน่าดู อิอิ...ส่งสัญญาณหาความช่วยเหลือ

แต่...นั่นคือ การรับกรรม..ชดใช้กรรม...อยากออกจากความทุกข์..แต่ยังไม่รู้จักสำนึกใน บาปของตน...แบบนี้..ใครก็ช่วยไม่ได้หรอกครับ

บางทีนะ สะดุ้งเลย กับ ความทุกข์ทรมานของ จิตอื่น....อิอิ

 

เขียน ๒๑.๐๕

ไม่รู้ว่าที่ถูกต้องที่สุด คืออย่างไรนะครับ
แต่สำหรับเราแล้ว ต้องเริ่มที่อาณาปาครับ
ควบคุมลมหายใจให้ได้ก่อน เป็นอันดับแรก
ที่มั่นใจ เพราะว่าฝึกไอ้นี่มาก่อนอื่น แบบออโต้

คงเป็นการฝึกการควบคุมจิต ผ่านกายเนื้อ ด้วยกายลม ล่ะมั้ง นะ


กระต่ายป่า แห่งเกาะนาฬิเกร์ / ชาวหมู่บ้านในนิทาน
.

 

คงต้องถามก่อนว่ารู้เพราะอะไร
ถ้ารู้เพราะเรียน คงต้องนับว่าเป็นเรื่องของพรสวรรค์

 

ความทุกข์ของคนอื่น...ผมมองแล้วมันคือ ความโง่ การชดใช้กรรมที่เขาเหล่านั้น ต้องรับผลกรรม...ก็สาสมใจดีครับ...ทำอะไรไว้ ก็ต้องรับผลกรรม ที่ตนเองเคยทำ

จะว่าน่าสงสารก็สงสารครับ...แต่..ช่วยไม่ได้..เพราะ ไม่รู้จักสำนึกครับ

ถ้าสำนึกได้...สัมมาทิฐิจะ ส่องทาง ให้ทันทีครับ

 

ผมโม้..ได้เยอะ..ครับ
จนคนอื่น...หาว่า ผมโม้...นั่นแหล่ะ

ผมก็ยังว่า ผมโม้เลย

แต่ คนที่ ..ว่าให้ผม...เขายังโม้สู้ผมไม่ได้เลย..อิอิ..

 

เขียน ๒๑.๑๔

ถ้าจะให้ตอบจริงๆ ก็คงต้องตอบแบบเซ็นล่ะครับ ว่า
ทั้งเข้าใจ และไม่เข้าใจ ทูอินวันเลย ๕๕๕

เรื่องคลื่น ก็พอวิเคระห์ได้บ้างล่ะครับ ว่าถ้าเป็นเรื่องความรู้แปลกๆ
หรือการรับมือภัยพิบัติ อย่างเช่น สะกดแผ่นดินไหวที่เชียงราย
ซึ่งมีเหตุให้ร่ายกลอนมนตรา สะกดล่วงหน้าตั้งสามเดือนแน่ะนะ เนอะ หึหึหึ
จากครูติงติง กระทู้ ด้วยรัก ฉันจักให้ ความเชื่อใจ มิคลอนคลาย ใช่มั้ง นะ

หรือเรื่องดาวผลุบโผล่ อุกกาบาต หรือพายุต่างๆ
อันนี้น่าจะจากเทพภายในโลกนี้ หรือไกอา หรือแม่พระธรณี
หรืออาจจะเป็นเหล่าเทพเทวดาแยะๆ ลงขันกันแบบผ้าป่า ๕๕๕

แต่บางทีก็เหมือนรับจากคนรอบๆ ก็มีนะ รู้สึกแปลกๆ
แบบว่า ไอ้ความคิดแบบนี้ มันมาจากไหนวะ พิเรนทร์จริง หึหึหึ
เคยหลุดคำพูดของเพื่อน ที่เค้าคิดในหัวออกมาด้วยล่ะ
พูดเสร็จก็งงตัวเอง ว่าพูดอะไรออกมาทำไมวะ
ค่อยๆ นึกทีหลัง จึงเข้าใจ ว่าน่าจะเป็นเพื่อนเราคิด
แต่เราเสือกได้ยิน แล้วหลุดปากออกมา ๕๕๕

จากจิตวิญญานต่างๆ ก็มีเยอะแยะ ถ้าไล่อ่านกระทู้ของเรานะ
จะเห็นว่าสามปีมานี้ ที่มาอยู่วัดนี้ ไปงานตามวัดต่างๆ
เจอแปลกๆ มากมาย จิตรับรู้ได้ และตอบสนองไปโดยอัตโนมัติ
แบบมันรู้ได้เอง ว่ารับรู้แบบนี้ แล้วจะต้องทำอย่างไรออกไปอ่ะนะ เนอะ
ซึ่งก็เดาเอา ว่าน่าจะเป็นเทพทั้งหลาย ฝากงานมาน่ะ แล้วแบ่งบุญกัน มั้ง

ปล่อยผีจากโอ่ง ให้ของที่ต้องการ แก่นางตะเคียนพันปี
ขุดวิญญานที่โดนสะกดฝังดินไว้ เพราะโจทย์แยะ และเค้าก็ตามเรากลับวัด
ต่อร่างให้รุกขเทวดา ที่โดนโค่นต้นไม้ แล้วหั่นเป็นท่อนๆ
แกะผีตายโหงตามถนนหลวง ทำศัลยกรรมให้เปรต ปากจะได้กินสะดวก ๕๕๕
บริการส่งบุญกุศลตามงาน ไปให้ญาติพี่น้องเค้า ทั้งในนรกและสวรรค์
สร้างเสาลำแสง เชื่อมสวรรค์กับนรกและโลก
นำทางให้เทวดา ช่วยญาติบนโลกได้ง่าย และเหล่าคนที่มีกรรมสัมพันธ์กันก็ช่วยกันได้ด้วย

รับมอบกระแสคลื่นคล้ายหลุมดำ จากหลวงปู่ทวด กับสมเด็จโต จากวัดหุบตาโคตร
แล้วนำมาประยุกต์ใช้งานได้หลากหลาย ส่งพลังงานบุญให้ขาใหญ่หลวงด้วยอันนี้แหละ
ปักกระดูกไก่ไว้ที่ทางสามแพร่ง ล่อหัวหน้าปอบออกมา แล้วเรียกเบื้องบนมาช่วยเค้าไป
รับพี่น้องตานี จากในหมู่บ้านเล็กๆ มาอยู่ด้วย ที่ฝั่งตรงข้ามวัด เค้าพาพวกมาแยะเชียว หึหึหึ

ช่วยตามหาผัวนางเปรตวัดหลังคาครืน จนเจอกัน เกือบหาผัวใหม่ให้มันแล้ว ๕๕๕
แต่โชคดี ผัวมันตามลำแสงมาหาเราเจอก่อน เกือบโดนเปรตวัดสุทัศน์แย่งเมียไปซะแร้วววว หึหึหึ
เที่ยวถอนตะปูตามต้นไม้ในกรุงเทพ ถอนคำสาบแช่งออกไปได้แยะเชียว
ไปแกะขยะออกจากท่าเรือ ที่ท่าวาสุกรี เหนื่อยชิบ แก้อาถรรพ์ให้เมืองเทพ
เพ่นพ่านกลางดึกที่วัดราชา หลายชั่วโมง สุดท้ายช่วยเทพสี่องค์ออกมาได้

โอย..นึกไปนึกมา ตั้งแต่แปลงร่างเป็นนักรบแสงมาสี่ห้าปีนี่
ตูทำบ้าอะไรลงไปมั่งวะเนี่ย หึหึหึ ยังมีอีกนะ แต่ขี้เกียจโม้แล้วอ่ะ ๕๕๕

ส่วนอุลตร้าแมน ก็เคยเป็นตั้งแต่เด็ก เป็นไอ้มดแดงด้วย ซุปเปอร์แมนก็เป็น
ฮีโร่สมัยนั้น เค้าเป็นมาหมดเลยล่ะ ขอบอก ๕๕๕


กระต่ายป่า แห่งประเทศไทย / ชาวหมู่บ้านในนิทาน
.

 

โพสต์ของท่านกระต่ายป่ามีความพิเศษอยู่ ๒ อย่างที่
ยากที่ใครจะเลียนแบบได้คือ
๑.เขียนเล่าเรื่องต่างๆ ออกแนวปาฎิหารย์ฟังดูคล้ายนิทานหรือเทพนิยายเป็นส่วนใหญ่
๒.อ่านแล้วออกอาการงงงวยบางครั้ง แต่ไม่พบว่ามีใคร
คัดค้าน คืออ่านแล้วอึ้งรู้สึกตัวเองมึนงงได้ทุกที
มีบางครั้งก็มีสงสัยบ้าง อยากถาม
แต่ไม่รู้ว่า
จะถามอะไร
ข้อสังเกต : กล้วยดิบไม่เคยพบเม้นต์ที่ปรามาส
ท่านกระต่ายป่านะฮะ
เข้าใจว่าเม้นท์แต่ละเม้นท์นั้น
ใช้สำนวนบอกเล่าที่ป้องกันตนเอง
และป้องกันไม่ให้มีการจาบจ้วงล่วง
ละเมิดอยู่ในตัวพร้อมกัน

 

เขียน ๒๒.๒๘

นี่แปลว่าคำชมหรือป่าวครับ ลุงไม่เลี้ยงแมว ๕๕๕

ถามได้นะ อยากให้ถามจะแย่ ลุงที่อยู่ใกล้ประตู ถามได้เลยครับ หึหึหึ

ที่ออกอาการงง อาจจะเป็นเพราะกระแสจิตเราแรง ได้รึป่าวหว่า ลุงคิดว่าไง

แล้วเชื่อบ้างไม๊ครับ ที่เราโม้ไป เราเล่านิทานเรื่องจริงนะ ขอบอก
เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นและรับรู้ได้ในจิต จริงๆ แต่จะเป็นจริงรึป่าว อันนี้ไม่ยืนยัน

ที่ออกตัวให้เป็นนิทาน ก็เพื่อป้องกันไว้ก่อนล่ะครับ เบื่อคนบ่น คนเถียง
อีกอย่าง บางทีเราก็ขี้โมโห กระแสจิตแรงๆ ต้องคอยระวังครับ
ห้ามคิดไม่ดีกะคนอื่นๆ เค้าจะซวยเอาได้ง่ายๆ สังเกตุเห็นมาหลายครั้งแล้ว
ต้องคอยระวังตัวแจอยู่เหมือนกัน สติต้องตื่นตัว เสมอเสมอ

อยู่ที่วัดนี่ บางทีไม่ทันคิด แต่คนอื่นที่พูดไม่ดีกะเรา ก็มีโดนอะไรแปลกๆ
อันนี้ยืนยันได้ เจอมากะตัวเอง แบบว่า พวกแยะน่ะครับ ร้อยพ่อพันแม่
บางพวกไม่สนอะไรเลย ใครมีปัญหากะเฮีย เดี๋ยวโดนดี หึหึหึ


กระต่ายป่า แห่งแก๊งค์นาฬิเกร์ / แสงสว่างตราค้างคาว
.

 

การอยากมีชีวิตยืนยาวขึ้น เป็นความคิดที่มีประโยชน์

ส่วนใครที่ชอบตายเร็ว เราก็ไม่ขัดขวางหรอก

 

การมีสัมผัสพิเศษนี่ทำได้หลายอย่างจริงนะฮะ
โดยเฉพาะทางโลกวิญญาณหรือโลกทิพย์
ยังงี้พวกโลกทิพย์จะมาร่วมเป็นพันธมิตร
ยามที่เราต้องการความช่วยเหลือสำหรับ
เรื่องที่มนุษย์สุดปัญญาแก้ด้วยตนเอง
ถ้าเราร้องขอ...หรือว่าเขาต้องพิจารณาองค์
ประกอบอื่นๆ ก่อนลงมือช่วยเหลือ
มีตย.ไหมฮะ

 

ขออ้างอิงข้อความนี้มาตอบนะครับ
ข้อแรก เชื้ออภิญญาที่ติดตัวมาโดยไม่ต้องฝึกมีมากสุดได้ตาม
''เนื้อหาเดิมแท้ของจิตดวงนั้นๆครับ'' ขึ้นอยู่กับว่า
เคยสะสมอะไรมาครับ...และปกติจะเริ่มมาถ้าจิต
เริ่มคลายตัวพูดง่ายๆไม่มีกิเลสมาเกาะซึ่งมักเกิดขึ้นได้ง่าย
สำหรับเด็กๆและเกิดขึ้นได้สำหรับผู้ใหญ่บางท่านหากวาระมาถึง
ลองตีความคำว่า เนื้อหาเดิมแท้ของจิตและวาระให้ออกจะพอเข้าใจครับ.
และหลักสังเกตทั่วไปถ้าดูจากภายนอกจะดูไม่ออกครับ
และถ้าดูแบบใช้ตาพิเศษที่ยังไม่พ้นการเห็นภายในร่างกายตัวเอง
คือภาพขึ้นจากจิตแต่ยังปนความคิดความเห็นภายในกระโหลกนี่ก็
จะไม่ชัวครับเพราะจะยังติดกิเลสยังติดขันธ์ ๕ ส่วนนามธรรมหรือ
กระแสพลังงานที่คอยมาแหย่ให้ปรุงร่วมได้ครับ..
.ยกเว้นว่าจะเป็นตาพิเศษที่สร้างภาพไปปรากฏกลาง
อากาศภายนอกกายเหมือนพวกที่นั่งสมาธิได้ในระดับสูงมาก่อน
และมีกำลังสติทางธรรมมากพอที่จะบังคับจิตไม่ให้ออกไปท่องเที่ยว
และก็ให้จิตวิ่งในจิตหรือเรียกง่ายว่าจิตในจิต พวกนี้ตาพิเศษแบบ
เห็นภายนอกคล้ายๆฉากๆจะเกิดเป็นปกติได้ทุกครั้งที่ดำริจะใช้งานครับ..

และหลักสังเกตบุคคลมีอภิญญานั้นดูได้ ๒ แบบครับแต่ต้องดูลักษณะพลังงาน
ภายในร่างกายครับใช้เครื่องตรวจทางวิทยาศาสตร์ได้ครับ
. กลุ่มที่มีอภิญญาจิตภายใน คือมีเครื่องรู้พิเศษต่างๆ
แต่รู้เฉพาะตนทำให้บุคคลอื่นๆรับรู้หรือสัมผัสเหมือนตัวเองไม่ได้
เช่น หมอดูต่างๆ คือบอกเราได้และอาจตรงแต่ไม่สามารถทำให้เราเห็น
เหมือนๆที่เค้าบอกเราได้ กลุ่มนี้ จะมีกระแส
พลังงานหมุนอยู่ที่ท้องตรงรอบๆสะดือหรือบริเวณจักระ ๒ และ ๓ ครับ
ถ้านับจักระ ๑ คือช่วงอวัยวะเพศนะคับ...และขนาดและความหนาแน่น
แตกต่างกันไปแล้วแต่บุคคลครับ และกระแสพลังงานขึ้นตรงจากจักระ ๓
วิ่งตรงๆไปยังใต้กระโหลกส่วนบนและหมุนเป็นวงกลมก่อนที่จะขึ้นตรงๆ
ไปด้านบนครับ(คือเชื่อมองค์ความรู้จากคุรุท่านต่างๆครับ)

และบุคคลที่มีอภิญญาจิตภายนอก หรือ กลุ่มบุคคลที่สามารถทำให้บุคคล
อื่นๆรับรู้และสัมผัสเหมือนกับที่ตนเองรู้ได้ ไม่ว่าการเห็น เรื่องพลังงานต่างๆ
เรื่องสัมผัสต่างๆได้เช่นเดียวกับที่ตนเองรับรู้ พวกนี้จะมีกระแสพลังงาน
ขึ้นผ่านบริเวณแนวกระดูกสันหลังขึ้นผ่านท้ายทอยตรงไปยังกระโหลก
ศรีษะส่วนหลังครับ
และก็บุคคลที่มีกระแสทั้ง ๒ แบบครับ...แต่สำหรับพระป่ามีชื่อในอดีต
หลายท่านนั้น กระแสพลังงานตามแนวกระดูกท่านพลิกมาออกทางด้าน
ปัญญาทางธรรมแทนการนำไปใช้ ในด้านพิเศษต่างๆครับ...

และกระแสพลังงานสำหรับบางท่านที่เข้าใกล้หรือปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้า
ในอนาคตกลุ่มคนพิเศษเหล่านี้กายทิพย์จะเป็นเหมือนพระพุทธรูปและองค์ใหญ่
มากมักพบเห็นในห่มเหลืองบางรูปครับ
กระแสพลังงานด้านหน้าต่างแนวจักระและกระแสพลังงานตาม
แนวกระดูสังหลังจะเป็นท่อตรงๆเหมือนท่อน้ำประปาขนาดเท่าตัวท่านวิ่ง
ขึ้นตรงๆครับ ปกติท่านเหล่านี้เครื่องรู้ต่างๆจะมีอยู่แล้วเป็นปกติครับ
และดูภายนอกจะดูออกอยากครับ....

อีกเรื่อง การรู้ภาษาต่างๆถ้าไม่ใช่จากการการอ่าน หรือการรู้ด้วยจิต
เป็นคุณลักษณะอย่างหนึ่งของความสามารถที่เรียกว่า ปฏิสัมภิทาญานครับ
ซึ่งก็มีหลายระดับแตกต่างกันออกไปครับ การไปรู้ภาษาสัตว์ก็คือ จิตได้รับ
สัญญานคลื่นเสียงนั้นๆแล้วตัวจิตแปลออกมาเป็นภาษาที่ผู้ที่รับได้เข้าใจ
ถ้าเป็นภาษามนุษย์ต่างภาษากัน ก็คือ ต่างฝ่ายต่างพูดภาษาตนเองแล้ว
จิตก็แปลเป็นสัญญานให้ตนเองเข้าใจครับ. ส่วนการสื่อสารผ่านจิตโดย
ไม่ได้ใช้คลื่นเสียงเป็นความสามารถในกลุ่มของอภิญญาจิตภายในครับ
ถ้าภายนอกจะต้องแปลจากคลื่นเสียงที่ได้ยินก่อน เช่น เสียงมดเอาหนวด
เอาขาแตะกัน เสียงนกร้อง(อภิญญาจิตภายนอก) เสียงกบ เสียงสัตว์ที่
เงียบๆ เสียงวิญญานต่างๆ(อภิญญาจิตภายใน) และไม่ว่าจะแบบไหน
ประเด็นสำคัญก็คือ
ต้องใช้งานในเวลาลืมตาปกติครับ. ถ้าได้ยินเสียงยุงบินดังเท่าเสียงผึ้ง
บินเป็นฝูง เสียงติ๊ดดดดดดด ขนานหู เสียงคนคุยกันแต่ไม่ชัด เสียงคน
คุยกันไกลๆแต่หาพิกัดไม่ได้ พวกนี้เรียกว่าพอมีเชื้อแต่จะใช้ได้ก็ต่อเมื่อ
ได้ยินเสียงนานธรรมต่างๆชัดเจนบริเวณใกล้ๆหูครับ..
และข้อควรระวังคือ ไม่ว่าการเห็น การได้ยินเสียงต่างๆ ถ้ายังไม่พ้นร่างกาย
ออกไปภายนอก พูดง่ายๆว่ายังติตธาตุร่างกายอยู่ เช่นอยู่กลางจิต
อยู่ภายในกระโหลก จะยังถือว่าไม่ปลอดภัยครับ
และโอกาสคลาดเคลื่อนสูงในอนาคตหากยังยึดมั่นถือมั่นครับ
แม้แต่การเห็นภายนอกด้วยตาเปล่าๆ การได้ยินเสียง
จากภายนอกจากสิ่งที่มองเห็นได้ยาก
ก็ใช่ว่าปลอดภัยเช่นกัน พวกนี้ถือว่า เป็นมายาจิตอย่างหนึ่ง
ซึ่งไม่ว่าจริงหรือไม่จริง ถ้าเรายึดอย่างใดอย่างหนึ่งก็ไม่ปลอดภัย
ได้ทั้งนั้นครับ เพราะฉนั้นสิ่งที่ไม่ควรลืมก็คือการรู้จักปล่อยวางครับ..

 

ครับ

 

เพิ่งเจอคำตอบที่ทำให้หายแปลกใจว่าก่อน
หมดสติก่อนหลับตอนหัวค่ำทำไมได้ยินเสียง
คนคุยกันบ่อยๆ แต่จับใจความไม่ได้ว่าคุยกันเรื่อง
อะไร เมื่อตั้งสติจะจับใจความและทิศทางของเสียง
ก็เงียบไปทุกครั้ง เสียงที่ได้ยินบ่อยๆเป็นคนกลุ่มเดิมฮะ
ใช่ครับ.....ในขณะที่จะหลับมิหลับแหล่เราหยุดคิด
หยุดคำนึงถึงสิ่งทั้งปวง เป็นจังหวะสั้นๆที่รับคลื่นเสียงเข้า
มาได้เข้าใจกว่าการพูดคุยที่เป็นที่มาของเสียงนั้น คงเกิดขึ้นตลอดเวลาแต่เครื่องรับเราไม่พร้อมที่จะรับก็เลยไม่ได้

เสียงคุยที่ได้ยินก็เป็นเสียงคนประมาณ ๓ ถึง ๔ คนเป็น
เสียงผู้ชาย มีท่วงทีถามตอบกันแต่ค่อนข้างเร็วกว่าคน
ปกติคุยกัน ได้ยินแต่ละครั้งจำได้ว่าเป็นเสียงของคนกลุ่มเดิมฮะ
แต่ไม่ใช่
ภาษาที่เราพูดกันและไม่ใช่ภาษาต่างประเทศ

 

นี่ถ้าท่านนพไม่บอกว่าอย่าไปยึด
ไปติด ผมก็อาจเตลิดไปคิดว่าตัวเอง
นี่มีญาณพิเศษ สามารถฟังเสียงเทพคุยกันได้
ถึงไม่รู้ความหมาย แต่ใครก็ไม่ได้ยินแบบเรา
เรานี่เก่งเหนือชาวบ้านไปแล้วนะฮะเนี่ย
ขอบคุณท่านนพ บอกกล่าวได้ตรงกับข้อสงสัยมานาน
หลายเวลาฮะ

 

หลายปีก่อน...
ข้าพเจ้า..เจอผู้ชายคนหนึ่ง...ในนิมิต
เขากำลังขึ้นลง...บันใดแห่งสมาธิ...แบบชำนาญ
ลงอยู่บนบันใดนั้นด้วยกัน...
เขากำลังก้าวลงมาอย่างคล่องแคล่ว...
แต่ข้าพเจ้า..จะได้แต่ละขั้น....มันกลัวสุดๆ
บันใดนั้นมีลักษณทอดยาวจากพื้นดินและหายไปในก้อนเมฆ.....เรามองกันเขาเห็นความกลัวในตัวเรา...เราเห็นความเอื่อยเฉื่อยสบายยยยของเขา....
....พลิกกลับมาอีกภาพ....
พระราชามีเมียมาก...เมียใหม่ย่อมใหม่กว่าการปลดคนที่มาก่อนก็เกิดขึ้น..ด้วยเหตุเพียงเล็กน้อย
คนเคยนั่งข้างกลายเป็นคนใหม่
เมื่อโดนสั่งลงโทษจากคนไม่ธรรมดาเป็นวามัญชน....
ผลจากการสะสมบุญก็สะสมบุญต่อไป....
ผู้หญิงห่มสใบเสื้อแขนยาวโจงกระเบนชุดชาวบ้านจัดดอกบัวหลวงถวายพระ...ภาพนั้นติดตา
....พลิกกลับมาเรื่องดอกบัวหลวง..ในปัจจุบันที่ทำงาน...
ดอกบัวหลวงสีชมพูดอกใหญ่ๆที่เราชอบซื้อไปใหว้ศาลที่บริษัท....บานทั้ง2แจกันเหมือนอยู่กลางสระสวยมากก..เวลาเราจะลาออก...ท่านมาบอกอย่าออกเลย....
...,..............