หาคำตอบเกี่ยวกับอภิญญาที่ติดตัวมาครับ

อภิญญาอยาก ที่ ควรเก็บเอาไว้คนเดียวเถอะครับ...ไปสร้างภพของตนเอง เลยครับ

 

ตราบใดที่ยังมีอวิชชา...น่าจะเรียกว่า ตัณหาครับ

เพราะถ้าหมดอวิชชา..จึงควรเรียกว่า..วิชชาครับ

 

อย่าง ระวิพัน..สีลังอานห้า...ยังบอกว่า..การรับรู้อารมณ์ความรู้สึกของคนอื่น...คือ วิปลาส

คุรุประจำบอร์ดยัง...ด้อยปัญญาขนาดนี้...แล้วจะไปสอน ไปพัฒนาใครได้ล่ะครับ

คนทุกคนเกิดมาพร้อมผัสสะกายใจ ที่มีตั้ง6อายตนะ..แต่หลายล้านเส้นประสาท...การสื่อสารกันด้วย ภาษากาย ภาษาอักษร ภาษาใจ...สัมผัสสื่อสารกัน เป็นธรรมดาของสัตว์โลก

อิอิ...คุรุระวิพันบอก..นี่คือ วิปลาส...อิอิ

แต่ที่มันนั่งทางในดูจิตคนอื่นว่า..ไม่ถึงไหน แค่ปุถุชน พระโสดายังไม่ได้เลย...อันนี้มันคิดว่า มันไม่วิปลาส..อิอิ

อภิญญา ระวิพันเนี่ย แบบไหนกันนะ..แบบพวกหลงตัวเอง หรือแบบหลงในอวิชชา กันน้า

 

อภิญญาภาษาเพี้ยนๆของ เอกระวีร์ ก็เหมือนกัน...ใครรู้บ้างว่า เกิดแต่กรรมอันใด..เอกราวี จึงเป็น เช่นนี้...ฮะ

 

พระธรรม ธรรมะ...มันมีฤทธิ์มีอภิญญาของมันอยู่...ในตัว นั่นคือความจริง ที่..บุคคลใดที่ยังมีอวิชชา...จะไปแตะต้อง เอามาพูดให้คนอื่น เข้าใจผิด แปลผิด ความหมายผิด...นั่นถือว่า..คนนั้น..กรรมหนักนะครับ...ต้องรับผิดชอบรับผลกรรม อย่างหลีกเลี่ยง มิได้....นะฮะ

 

ทำไมเทพ เทวดา ถึงอยากฟังธรรม...เพราะธรรมมีคุณวิเศษในการชำระล้าง ขัดเกลา อวิชชา ให้ลดลง น้อยลง จนหมด ไปได้.....อ้าว แล้ว ฤทธิ์เดชอภิญญาของ เทพเทดา ใช้ชำระอวิชชาได้มั้ย....ก็ไม่ได้..น่ะซี้

 

เห็นเขาตั้งหน้าตั้งตาฝึกกสิณกันโครมๆ
นี่แปลว่า ไม่ว่าจะมีทุนทางอภิญญาติดตัวมาหรือมาเริ่มใหม่
ก็ต้องเริ่มเอาจริงเอาจัง กันที่กสิณ
ก่อนอื่นที่จะได้อภิญญาไปใช้งานจริง
ถูกมิถูกฮะ

 

เห็นผู้มีอภิญญาเมื่อ....เรามี...อภิญญาใง...
ถึงจะเห็น.....
แต่ระวังนะ.....
บางทีท่านก็ปิดไม่ให้เห็น....
......

 

อันนี้ระวังเรื่องศิลให้จงหนักคะ...
ถ้าฝึกได้แล้วไม่มีศิล...
จะน่ากลัว....
และรับกรรมหนักมาก...
..เวลาเกิดมาอีกชาติมัน....เสียเวลา......

 

อภิญญาที่ใช้ในการสอดส่อง อยากรู้อยากเห็นนี่ นั่น โน่น
ไม่ใช่คุณวิเศษที่ควรฝึกฝนนะฮะ

 

ฝึกผิดทางฮะ....มีกสิณ...กี่กอง แต่สอนให้คนเข้าใจในตัวเองไม่ได้ ก็แป๊กฮะ

มีอภิญญาร้อยแปด.แต่สอนให้คนชำระอวิชชาไม่ได้..ก็หมดความหมายฮะ

สอนคนให้เป็นมนุษย์..สิฮะ..จึงถือว่าเป็นวิชชา.เป็นปัญญา ฮะ

 

ถ้าฝึกแล้วได้วิชาเรียกเมฆฝนมาให้น้ำลงในข้าวให้ชาวนา
หรือย้ายเมฆออกจากพื้นที่เมืองหรือชุมชนที่มีระบบระบายน้ำขาดประสิทธิภาพ อย่างนี้เป็นคุณวิเศษที่น่าฝึก
ฝนนะฮะ

 

ก็ฝึกเพื่อแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ อยู่ดีครับ...ฮะ

 

บางเรื่องวิธีสามัญมันใช้ไม่ได้แลัวฮะ เช่นการจะปรับ
นิสัยคนให้ซื่อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่นนี่ก็ทำไม่ได้
ก็ต้องใช้วิธีเหนือสามัญ ออกแนวปาฏิหารย์แด้ขัดไปก่อน เพื่อบรรเทาทุกข์ให้แก่คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ฮะ

 

แนวนี้ กระต่ายป่า เขาทำของเขาอยู่ครับ...แต่ไม่รู้ว่า ทำได้จริง หรือ..ฝันคนเดียวฮะ

ส่วนตัวผมเอง ก็เพ้อจินตนาการเองครับ...คิดเอง เออเอง สำเร็จด้วยใจครับ...แบบว่า ...ไม่เรื่องมากน่ะครับ

 

เร่งกฏแห่งกรรม เร่งผลของกรรม ให้ตามสนองเร็วๆ...ได้ ครับ

ด้วยการที่คนส่วนมาก..ตื่นตัวเรื่อง การทำความดีครับ...และต่อต้าน การทำความชั่วครับ เพราะถ้าคนทั้งหลายมัวแต่ เอ้อระเหย ไม่สนใจศีลธรรม...คนชั่ว ความชั่ว มันก็ ได้ใจสิครับ....ใครกันนะ ที่จะต้องเป็นคนรับผิดชอบ เรื่องนี้

กล้วยดิบ เป็นคนรับผิดชอบแล้วกัน...อิอิ

 

อ้าว...เล่นกันงี้อีกแหละ
.เพื่อดับนิ
ไม่ได้เห็นเพื่อจุดไฟนิ..
มันไม่ได้ใช้พรํ่าเพรื่อ...เพื่อธรรม
ทุกอย่างมีเหตุและผลในตัว...
นี้ขนาดไม่เห็น...
ยังขยันจุดอย่างนี้....
ถ้าเห็นคงมันส์ไปเลยเน้ออ...

 

เนี้ยๆๆ..สร้างสรร
อยากเรียกฝนได้.....จะได้ช่วยหลวงท่านประหยัด

 

อะไรก็ต้องจารึกศิลไว้อย่างเดียวฮะ
ไม่มีศิลเก่งแค่ใหนก็...นะ

 

คนที่ไม่ซื่อสัตว์กับตัวเอง
ก็ไม่ซื่ิอสัตว์กับธรรมที่ได้
คิดนะ...