เตือนภัยสำหรับผูุ้ที่มีทิพยจักขุญาณ

555 เห็นด้วยคับ สงสัยจะดูหนังมาก มั่ว

 

ผมว่าก็ถูกเหมือนกัน เพราะผมก็เจอมาแล้วในปัจจุบันนี้มันคือกลียุค...

 

ภาวนาว่า โอมมณีเปเมฮุม ประมาณครึ่งชั่วโมงถึงจะพอเอาตัวรอดได้
ผมว่า คงโดนเสพกามเสร็จไปแล้วล่ะ ๕๕๕

 

พอดีผมเสร็จช้าหน่อย ครึ่งชม.เลยทัน

 

คล้ายกับการวางไวรัสคอมพิวเตอร์ไว้เลยนะ พอใครคลิ๊กปุ๊บก็จะถูกล้วงของลับเอ๊ย ความลับทันที 555

 

เตือนไว้สำหรับคนที่นังสมาธิปฏิบัติธรรม แล้วชอบดูถูกไสยศาสตร์ว่าต่ำ
เพราะคิดว่าแค่ตนนั่งสมาธิได้นั้นเป็นของเลิศแล้ว ไสยศาสตร์ทำอะไรไม่ได้

เคยสังเกตไหมครับ คุณนั่งสมาธิจนได้ฌาน(ตามที่คุณคิดไปเอง) แต่คุณไม่มีปัญหา
ทำให้ตนเองหนังเหนียวคงกระพันได้ แต่ทำไมคนที่เรียนไสยศาสตร์แค่ท่องคาถา
ทั้งที่ไม่ได้ฌาน แต่กลับทำได้

คุณนั่งสมาธิได้ฌาน(ตามที่คึณคิดไปเอง) แต่ทำให้ตนเองเป็มหาอุด ห้ามลูกปืนไม่ได้
แต่ทำไมคนที่ใช้คาถาไสยศาสตร์ กลับเสกให้เป็นมหาอุดห้ามลูกปืนได้ ทั้งๆที่ไม่ได้ฌาน

ที่เป็นเช่นนี้เพราะคนที่เรียนไสยศาสตร์เขาไม่ได้มีแค่ที่คุณเห็น เขายังมีครูอาจารย์ที่ทรงฤทธิ์ ทรงตบะ ที่มีฌานกล้าแข็งกว่าคุณหรือใครมาคอยช่วยประสิทธิ์ประสาทวิชาให้อีกที
ครูอาจารย์ที่ว่านี้คือเทพพรหม หรือฤาษี ที่บำเพ็ญตบะมานับพันนับหมื่นปีและมีอายุที่ยืนยาวกว่ามนุษย์นับร้อยนับพันเท่า
จึงมีตบะเดชะมากกว่าคุณที่เพิ่งจะมาปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิแค่ไม่กี่ปีมากมายนัก
เพราะเหตุนั้น อย่าพึ่งรีบดูถูกไสยศาสตร์ว่าเขาจะทำอะไรไม่ได้

 

ว่าแต่ไสยศาสตร์กัน หมัด เท้า เข่า ศอก และสันแข้งได้หรือไม่

สิ่งต่างๆ มันมีทางแก้ของกันและกันนะ

 

ไม่เคยบอกว่าไม่มีทางแก้ ทุกอย่างล้วนมีข้อจำกัดเสมอ

แต่เห็นหลายคนมักชอบคิดว่าพอได้นั่งสมาธิกันแล้ว สูงส่งเลิศเลอ
ชอบไปดูถูกว่าไสยศาสตร์ต่ำต้อย คงจะทำอะไรไม่ได้ เป็นลักษณะของคนที่ตกอยู่ในความประมาท

แล้วถ้าจะถามในทางกลับกัน นังสมาธิได้ฌานแล้ว กันศอกเข่า แข้งขากันได้ไหม มันก็กันไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละ

ถึงต่อให้เป็นคนนั่งสมาธิ ถ้าตบะฌานไม่แก่กล้าจริง เชี่ยวชาญจริง
ก็มีสิทธิ์โดนดีได้

 

สำหรับใครที่คิดว่าจะแขวนพระปิดตาแล้วป้องคนมีตาทิพย์ตรวจสอบนี่เลิกคิดได้เลยครับ
พระปิดตาที่ปลุกเสกและขายกันอยู่ทั่วไปใช้ไม่ได้ผลแน่
สิ่งทีจะจัดการกับคนตาทิพย์ได้ต้องเป็นสิ่งที่ทรงฤทธิ์อำนาจมากกว่าเขา
เช่นเหล็กไหลแท้ๆ(ชนิดที่ปืนยิงไม่ออก หรือล่องหนหายตัวได้)
หริอปรอทสำเร็จ(ชนิดที่ล่องหนหายตัวได้)
เพราะสองสิ่งนี้ มีวิญญาณปู่ฤาษี(พญาสมิงเหล็ก) กับเทพหรือยักษ์ที่มีฤทธิ์มากพอที่จะจัดการกับเขาได้ แต่เราต้องบอกกับวิญญาณ
ที่รักษาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นให้ท่านกัน อย่าให้เขาใช้ตาทิพย์ตรวจสอบเรา
ถ้าใครยังกล้าลอง แบบเมตตาปรานี คือตรวจอะไรไม่เห็น
แบบเบาะคือตาทิพย์อาจจะมืดจนใช้ไม่ได้ แบบจัดหนักคือ เป็นบ้าหรือถึงขั้นเจ็บหรือตาย
หรือใครที่มีองค์เทพที่มีฤทธิ์มากๆจะขอให้ท่านช่วยกันการตรวจสอบก็ได้ ถ้าใครดื้อดึงก็ให้ท่านเล่นงาน
หนักเบา แล้วแต่ความเหมาะสม

 

เขียน ๑๕.๐๙

แล้วมีไหมครับ ใครที่มีองค์แยะๆ แบบว่ามีอะไรก็มาช่วยหมดเลย
ทั้งเทพ เทวดา พรหม ยักษ์ มาร นาครา พญาครุฑ รวมถึงฤษีท่านต่างๆ
และยังมีอื่นๆ อีกมากมาย จาระไนไม่หวาดไม่ไหวเลยล่ะมั้ง นะ

ถ้ามีแยะๆ แบบนี้ ท่านทั้งหลายจะคอยช่วยได้เอง แบบออโต้ไม๊ครับ
คือไม่ต้องรอ คำร้องขอให้ช่วยอะไร ท่านจะจัดคิวกันเอง แบ่งงานกันทำอ่ะ

มีใครทราบไม๊ครับ ว่าคนแบบนี้ จะมีบ้างไหม ในโลก


กระต่ายป่า ข้างวัด / ค้างคาวแห่งแสง
.

 

โอววว ตามที่ถามมา เอาเท่าที่อ่านจากตำรา ก็มีสองท่าน
คือ ๑.ท่านโชติกะเศรษฐี ก่อนบวช
๒.ท่านพระอนุรุทธะ ก่อนบวช

ท่านที่เป็นพระแล้ว ก็อย่างท่านพระสีวลี ไปที่ไหนเทวดาคอยต้อนรับคอยบริการหมด

ท่านพระมหากัจจายนะ เป็นที่รักของเทพเทวดาทั้งหมด

แต่มนุษย์ในปัจจุบันนี้จะเอาแบบที่คุณถามมา เกรงว่าจะบุญไม่ถึง

 

อ้อ ยังมีอีกคน มีลักษณะใกล้เคียงกับที่คุณถามมา
ก็คือ องค์ญาณ ที่เขียนเล่าถ่ายทอดโดย คุณ สันยาสีน่ะครับ
ที่มีองค์พ่อ จิตรา คอยคุ้มครองตลอดเวลา ใครล่วงละเมิดไม่ได้
จริงเท็จอย่างไรผมเองก็ไม่ทราบนะครับ เพราะอ่านมาอีกที

คิดว่าคงไม่ซักไซ้ไล่เลียงเพื่อต้อนผมนะครับ เพราะบอกไปแล้วว่าอ่านมาอีกที

 

.
เขียน ๑๙.๐๗

ครับ ขอบคุณที่ให้ความกระจ่าง
แต่สองท่านแรกนั้น ก็มีแต่เทพเทวดา นี่ครับ
และท่านสุดท้าย ก็มีท่านเดียว แต่ใหญ่มาก คอยดูแล

แต่ที่เราถาม คือแบบว่า มีพันธมิตรมากมายก่ายกองน่ะครับ
ครบถ้วนทุกหน่วย เท่าที่มีอยู่ในสามโลกเลย ขอบอก

แล้วมีไหมครับ ใครที่มีองค์แยะๆ แบบว่ามีอะไรก็มาช่วยหมดเลย
ทั้งเทพ เทวดา พรหม ยักษ์ มาร นาครา พญาครุฑ รวมถึงฤษีท่านต่างๆ
และยังมีอื่นๆ อีกมากมาย จาระไนไม่หวาดไม่ไหวเลยล่ะมั้ง นะ

นั่นคำถามที่หนึ่ง ส่วนถามที่สอง คือ ช่วยแบบออโต้น่ะครับ
ไม่ต้องร้องขอ พวกท่านพิจารณาหรือประชุมกัน แล้วตัดสินใจได้เองเลยอ่ะ
ช่วยแบบสไตล์ใครสไตล์มัน ถูกใจคนบ้าง บางทีก็ไม่ โอเวอร์ก็มี

แต่ละท่าน ก็ช่วยในแบบของตัวเอง แล้วก็มักจะไปคนละทิศละทางเลย ๕๕๕
แบบตามใจกู จะช่วยแบบเนี้ย ใครจะทำไม ไม่ต้องถามด้วย ว่าชอบอ๊ะป่าว หึหึหึ

กรณีเช่นนี้ ท่านหรือท่านใด เคยได้ยินได้ฟังจากไหนบ้างไม๊ครับ ขอบคุณ


กระต่ายป่า ข้างวัด / ค้างคาวแห่งแสง
.

 

กรณีที่ถามมา ต้องยอมรับว่าไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อน
แม้สมเด็จพระบรมศาสดาเอง ขณะก่อนตรัสรู้ก็ยังไม่ถึงขนาดนั้น
เช่น จำแลงมาเป็นเทวทูต ๔ เอาบาตรจีวรมาถวายขณะทรงผนวช
ฯลฯ แต่ก็ไม่ปรากฏว่ามากถึงขนาดว่าทั้งเทพทั้งมารทุกหมู่เหล่าจะมาช่วยกันตลอดเวลา
ใครที่เป็นแบบนั้นสงสัยคงมีบุญยิ่งกว่าพระบรมศาสดา หรือพระเจ้าจักรพรรดิเสียอีก
คนที่เป็นแบบนี้ บ้านเรือนปราสาทราชวังคงไม่ต้องให้คนสร้าง
เสื้อผ้าอาหาร ก็คงไม่ต้องอาศัยของมนุษย์
ไปทางไหน เทวดาเอายานมารับเสร็จ ไม่ต้องโดยสารเดินทางโดยยวดยานของมนุษย์
หรือบางทีพระมาตลีอาจจะอาสามาเป็นคนขับรถให้กระมัง
ควรจะมีอายุจนนับไม่ได้ ไม่มีวันตาย เพราะพระยามัจจุราชไม่กล้าหือ
แต่ถ้าไม่มีซักกะอย่างที่กล่าวมานี่ ก็คงจะเพ้อเจ้อให้คนเขาเหม็นขี้ฟันเล่น

 

ควรทราบว่า พวกผู้มีบุญที่ปรากฏในพระพุทธศาสนานั้น ถึงแม้จะมีบางครั้ง
ที่เทวดาลงมาให้การช่วยเหลือ แต่ก็ไม่ถึงขนาดมาเป็นทาสรับใช้
อย่างดีก็แค่ส่งบรวารระดับล่างมาคอยดูแล อย่างท่าโชติกะเศรษฐีเป็นต้น

 

ที่ต้องพูดว่าเพ้อเจ้อให้คนเขาเหม็นขี้ฟันเล่น เป็นเพราะในปัจจุบันนี้มันมีคนที่หลงผิด
คิดว่าตัวเองเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในภพทั้งสาม แม้แต่เทวดาอินทร์พรหมยังต้องกลัว
แต่ที่จริงไม่มีอะไรเลย เวลาตายก็นอนให้สัปเหร่อเขามัดแขนมัดขาเหมือนหมาตัวหนึ่ง

ผู้ที่หลงตัวเองว่ามีอำนาจยิ่งใหญ่เหนือฟ้าเหนือดิน ควรสำรวจตัวเองว่า มีความสามารถ
อะไรบ้าง ในยามที่ประเทศชาติเดือดร้อนเคยช่วยอะไรเขาบ้างไหม
มีพลังหยุดยั้งภัยพิบัติได้ไหม ฐานะความเป็นอยู่ของตัวเองในปัจจุบันเป็นอย่างไร
เทียบคนอื่นเขาได้ไหม มนุษยืด้วยกันให้การยอมรับท่านบ้างไหม คงไม่ต้องคิดไปไกล
ถึงเทพเทวดา
ท่านเคยทำอะไที่เป็นการสั่นคลอนฟ้าดินได้บ้าง
ยามประเทศชาติ หรือโลกมีภัยพิบัติท่านช่วยอะไรเขาได้บ้าง

เขียนความจริงเพื่อคนที่หลงตัวเองได้พิจารณา เผื่อจะบรรเทาความหลงลงไปได้บ้าง

 

.
เขียน ๒๑.๓๕

แหม..ลืมบอกไปเลย ว่าเราอยู่ในนิทานน่ะครับ
โลกแมตตริกซ์ของจริง มันมีข้อจำกัดแยะ อยู่ยาก และไม่สนุก
เลยชอบที่จะอยู่แต่ในนิทานของ "นักรบแสง แห่งหมู่บ้านในนิทาน" ครับ

เมื่อเป็นนิทาน ก็ไร้ขีดจำกัด แล้วแต่อารมณ์ จินตนาการ และการสร้างสรรค์
เมื่ออยู่ในขอบเขตของนิทาน ก็ไม่มีอะไรเป็นเรื่องเพ้อเจ้อ เกินเลย มั่วหรือโม้ เนอะ

เอาล่ะครับ เมื่อเข้าใจตรงกันแล้ว เราก็จะเล่นนิทานต่อไปละกัน นิ


จากโพสท์สามสิบสี่ เราก็นึกย้อนไปในนิทาน ที่ผ่านมา ของนักรบแสง
ก็พบว่า มีหลายครั้งหลายหน ที่ได้รับความช่วยเหลือแบบแปลกๆ เกินเหตุ
ทั้งเสื้อผ้า ของใช้ ของกิน ขนม หรือนมกล่อง ผลัดกันมาเป็นระยะ ไม่อดอยาก
รถก็มีให้ใช้บ้าง มอไซค์ก็มี ตั้งแต่มาวัดนี้ เมื่อสามปีก่อนโน้นแน่ะ
พระรูปนึง เพิ่งซื้อมอไซค์ไว้คันนึง พอเรามา ก็บังเอิญได้ใช้อยู่บ่อยเชียว ขอบอก
อืม..มีอีกแยะ ขี้เกียจโมเมเข้าข้างตัวแล้ว เปลี่ยนเรื่องอื่นดีกว่านะ เนอะ

มาถึงโพสท์สามสิบห้า นักรบแสงก็ไม่ได้มีทาสนะครับ
แต่เหมือนเป็นเพื่อนๆ กันมากกว่า อย่างยักษ์วัดแจ้ง ก็เคยไปลูบตีนทักทายกัน
เมื่อสามสี่ปีก่อน ตอนที่ยังอยู่เมืองเทพ แล้วกะลังทำศึกติดพัน ตอนน้ำท่วมเมือง
ก็ได้ไปปลุก ยักษ์วัดแจ้งมาช่วยงานกัน เป็นเรื่องหลังจากนางยักษ์มอบลูกแก้วให้

ช่วงนั้นกะลังฝึกมังกรฟ้า ที่ได้มาจากศาลเจ้ามังกรฟ้า ใต้สะพานกรุงเทพ
โค้งน้ำเจ้าพระยาช่วงนั้น เคยอ่านเจอ เค้าว่าเป็นท้องมังกร
สงสัยว่าเค้าคงออกลูกมังกรมาให้เราตัวนึงอ่ะ บินตามหลังมา จำได้ ในนิทาน

ต่อตอนนางยักษ์นะ มีบ่ายนึง กะลังฝึกมังกร ให้รับมือกะเมฆฝนก้อนใหญ่มากกก
อ้อ..วันก่อนหน้า เพิ่งมีนึกโผล่มาในจิต เรื่องยักษ์ขึ้นไปสวรรค์ คุยเรื่องสำคัญกัน
แล้ววันถัดมา ก็พบนิมิตรนางยักษ์ แทรกไว้ในต้นไม้ใหญ่ ตามกลอนมนตราบทนี้ บางส่วนว่า (จำถูกหมดป่าวไม่รู้นะ)


...เธอมา ให้ได้เห็น เมื่อตอนเย็นเย็น ฉันเห็นเต็มตา
เธอยืน โคตรจังก้า มือซ้ายกำมา กระบองของใหญ่
แม้ว่า ที่ตาเห็น ตัวเธอจะเป็น เพียงต้นไม้ใหญ่
แต่ว่า ในมือซ้าย คลับคล้ายเสาไฟ ที่แท้เสาเมร

...นิมิตร จัดวางเหมาะ รูปร่างจำเพาะ พอเหมาะหัวมี
โยกด้วย ตอนจิตชี้ ชั้นหนาวชีวี มีขนลุกชัน
ดูเธอ น่าเกรงขาม ตอนตามองตาม อยากห้ามอย่าหัน
อย่าจ้อง ตรงตากัน จะหนาวฉับพลัน หนาวสั่นถึงใจ

...ตอนนั้น มันบ่ายแก่ ฉันหวังจะแก้ เมฆแก่สีดำ
แผ่คลุม ทำฟ้าคล้ำ เมฆฝนครึ้มดำ น้ำใกล้ไหลนอง
เราร้อง เรียกมังกร ที่เคยฝึกสอน ต่อกรก้อนฝน
โบยบิน สู่เบื้องบน สู้พายุฝน ที่ใกล้รับเชิญ

...บังเอิญ เกิดเห็นนิมิตร รวมธาตุสิทิด นิมิตรสะท้อน
รวมยักษ์ ก๊ะมังกร สมการยอกย้อน คลอด.มังกรยักษ์
ตัวใหญ่ หลายสิบโล ชั้นร้องโอ้โฮ โม้ปล่าววะนั่น
จะใหญ่ ถึงไหนกัน สองตาจิตฉัน หนาวสั่นยินดี

...คราวนี้ มองที่ยักษ์ กลับรู้สึกรัก น้องยักษ์ซะนี่
ตัวน้อง มีของดี แอบส่งมอบพี่ แอบมีเมตตา
มิน่า ล่ะลูกแก้ว วิบวับวาวแวว แก้วเก้าพลัง
ใช้แล้ว ช่างเข้มขลัง แกร่งกร้าวพลัง ขลังเข้มเต็มตื้น

เอาแค่นี้ละกัน อยู่หน้าไหนไม่รู้ ในนักรบแสงนั่นแหละครับ
เนี่ยเนี่ย แต่ละท่าน มันก็มีเหตุปัจจัย ให้เชื่อมโยงถึงกันได้ เรื่อยมา
ไม่ใช่อยู่ๆ ก็จะมีใครหรืออะไรมาได้ลอยๆ แม้จะมีสัญญิงสัญญากันไว้ก็ตามเหอะ เนอะ

เช่น กสิณแม่น้ำเจ้าพระยา ที่ใช้เร่งน้ำในแม่น้ำ ให้ไหลเร็วและแรงขึ้น
ก็ได้มาจากท่าเรือที่วัดระฆัง ของท่านสมเด็จโต ตอนสองทุ่ม

หรืออย่างนาครา พญาครุฑ เปรตวัดหลังคาครืน อีใครวัดแค และอื่นๆ อีกมากมาย
ก็ล้วนมีฉากเชื่อมโยงกัน ก่อนหนิดหนม และชักชวนกันมาช่วยงาน

หรือเทวดาประจำชาติทั้งสี่ท่าน ก็ได้มาจากวัดราชาธิวาส
หลังจากต้องทำกิจอันน่าเหน็ดเหนื่อย หลายชั่วโมง เสร็จเกือบตีสามแน่ะ
ต้องรับมือกับร็อตไวเลอร์สองตัว กลางดึก ที่สวนริมน้ำ มีทหารเรือกะกระบองด้วยอ่ะ

หรือบางท่าน ก็รอเราอยู่แล้ว มีกิจร่วมกัน ไม่ต้องชวน พร้อมลุยได้เลย หึหึหึ
แหม..ชักยาว ส่งนิทานแค่นี้ก่อนละกันนะ เนอะ

เดี๋ยวแวะไปส่งกลอน "พรหมวิหารสี่ มีทั่ว มั่วที่ไหน" ให้ลูกค้าท่านอื่นก่อนนะครับ ๕๕๕


นักรบแสง แห่งหมู่บ้านในนิทาน / สมาคมพี่น้องญาติเพื่อน
.

 

เรื่องในนิทานหรือในนิยายนั้นคงไม่มีใครไปตำหนิว่าได้หรอก
เพราะคนทุกคนมีสิทธิ์จะเพ้อฝันด้วยกันทั้งนั้น
แต่คนบางคน ยังอับจนกระทั่งความเพ้อฝัน ต้องขอยืมหรือฉกฉวยสิ่งเพ้อฝัน
ที่คนอื่นจินตนาการไว้ก่อนแล้วเอามาเป็นความเพ้อฝันของตัวเอง
เพราะตัวเองคิดเองไม่ได้ เช่นชื่อตัวละคร ชื่อสถานที่ต่าง
ต้องหยิบยืมสิ่งที่มีอยู่แล้วไปใช้ อันนี้เขาเรียกว่าอับจนจินตนาการ

ความเพ้อฝันที่น่านับถือและฟังดูยิ่งใหญ่มาก น่าจะเป็นเรื่องของลูน่า(จำไม่ได้แล้วว่าอยู่ในกระทู้ไหน แต่มีผู้โพสต์ลงในเว็บพลังจิตนี้แหละ)
ถือเป็นความเพ้อฝันที่แปลกประหลาดมาก ไม่ซ้ำกับใคร

 

อ่านแล้วเวียนหัวชอบกล

 

เขียน ๒๓.๒๓

เออ..ขอบใจในคำวิจารณ์


ลูกแก๊งค์นาฬิเกร์ / โคแนน ยอดคนแดนเถื่อน
.