ปิดประมูลวัชระบัว ๒ องค์ หน้า ๖๖๑ ,ธรรมะจากพระอาทิพุทธะ หน้า ๖๕๙ ค่ะ

ขอแสดงความยินดีกับ ท่าน widya และ คุณ KoKoWalk ด้วยครับ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยครับ

 

วันศุกร์ ที่ ๘ ส.ค.๕๗ เวลา ๑๙.๓๔ น.

ได้โอนปัจจัยเข้า ธ. ไทยพาณิชย์ ๐๘๐ - ๒๕๒ -๖๔๗๒

จำนวน ๗,๕๑๑ บาท

เพื่อบูชาพระเขีั้ยวแก้วพระพุทธรัตนสัมภาวะตถาคตพุทธเจ้า

ส่วนปัจจัยที่เกินให้ถือว่าเป็นปัจจัยร่วมประมูลหรือแล้วแต่คุณโยมน้ำใสจะพิจารณา​

.... ฝากพระเขี้ยวแก้วไว้คุณโยมน้ำใสก่อน เนื่องจากไปต่างจังหวัดกลับวันที่ ๑๒ ส.ค. ๕๗ ตอนค่ำ

 

ขอแสดงความยินดีและอนุโมทนาบุญกับท่าน widya และคุณ KoKowalk ด้วยครับ

อนุโมทนาบุญ ทั้งหมด ทั้งมวล

 

ขอแสดงความยินดีกับท่าน widya และคุณ KoKoWalk ด้วยนะคะ
และขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ

 

สาธุ สาธุ สาธุ

ขออนุโมทนาบุญในการบำเพ็ญพระสัมมาสัมโพธิญาณของคุณ KoKoWalk (อดีตเคยเป็นพระโอรส ๑ ใน ๑๐๐๐ พระองค์ของพระอมิตตาภะพุทธเจ้า ร่วมสมัยกับพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ และพระมหาปราบโพธิสัตว์)

ขอให้สำเร็จ ขอให้สำเร็จ ขอให้สำเร็จ เป็นพระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณในเบื้องหน้านั้นด้วย เทอญ ฯ

 

ผมขอร่วมทำบุญตาลปัตรหางนกยูงจำนวน ๒๐๐ บาท (พรุ่งนี้จะดำเนินการโอนให้ครับ) ขอกราบอนุโมทนาร่วมกันกับทุกท่านด้วยครับ /\ /\ /\

 

ยอดปัจจัยล่าสุดคืนนี้น่ะครับ
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยน่ะครับ

 

ขอให้ความปรารถนาในการบำเพ็ญพระสัมมาสัมโพธิญาณของท่านวิทยา และ คุณ KoKoWalk
ทั้ง 2 ท่าน จงเป็นผลสำเร็จ ด้วยเทอญ เมื่อสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าแล้วอย่าลืมลงมาโปรดชาวเมืองนะครับ
ขออาราธนาล่วงหน้าเลยครับ นิมนต์มาโปรดผมบ้างนะครับ ผมยังต้องเดินทางอีกไกลครับ

 

การสรรเสริญพระพุทธนาม​

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=FDWjNwVi44s]กษิติครรภ์โพธิสัตว์ ตอน9 (1/1) - YouTube[/ame]

 

​

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=B-bQHmzWOJw]การ์ตูนอนิเมชั่น เรื่องพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ ตอนอานิสงส์ของการได้เห็นและได้ยิน1 2 - YouTube[/ame]

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=721CzstRRrI]การ์ตูนอนิเมชั่น เรื่องพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ ตอนอานิสงส์ของการได้เห็นและได้ยิน2 2 - YouTube[/ame]

 

โอนให้เรียบร้อยแล้วนะครับ กราบอนุโมทนาบุญร่วมกันกับทุกท่านอีกครั้งครับ /\

 

​

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆ กุศลจิตที่เกิดในกระทู้นี้ด้วยค่ะ
และขอให้ทุกท่านสมปรารถนาดังตั้งใจหวังทุกๆ ประการนะคะ
วันนี้ตาลว่างค่ะ แหะๆ และได้รับคำสั่งมาให้มาเขียนต่อให้จบ
จึงขออนุญาตทุกๆ ท่านแชร์มุมมอง ความคิดต่อการบำเพ็ญบารมีของพุทธภูมิและนางแก้วนะคะ
หากมีสิ่งใดที่ขัดข้องหมองใจก็ได้โปรดข้ามไป อย่าให้จิตที่ฝึกมาดีแล้วมัวหมอง
มันจะเกิดอกุศลกรรมเปล่า ๆ นะคะ หรือท่านใดมีความคิดเห็นที่แตกต่างก็ได้โปรดแชร์ความเห็นได้ค่ะ
ตาลยินดีน้อมรับความเห็นต่างเสมอ แต่ขอให้แตกต่างแต่ไม่แตกแยกนะคะ

 

หลายๆท่านที่มีสามีหรือมีภรรยาแล้วคงเข้าใจคำว่าครอบครัวใช่ไหมคะ
ยิ่งมีลูกก็คงจะเข้าใจในคำว่าครอบครัวมากขึ้น
คำว่าครอบครัวนั้นมีความหมายยิ่งใหญ่ เด็กๆที่ได้รับการเลี้ยงดูด้วยความรักและความเอาใจใส่
ก็ย่อมเติบโตเป็นคนดีในสังคม ทำไมตาลถึงยกเรื่องครอบครัวขึ้นมาพูด
มันเกี่ยวอะไรกับการบำเพ็ญบารมีหนอ? มันเกี่ยวพันกันค่ะ และเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ


อดีตหลายหมื่นหลายแสนชาติที่พระโพธิสัตว์และนางแก้วบำเพ็ญบารมีมาด้วยกันนั้น
ทางเดินไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบหรอกค่ะ มีอุปสรรคนานับประการที่เราต้องฝ่าฟันและต่อสู้
ผู้ที่เป็นหัวหน้าครอบครัวนั้นก็คือพระโพธิสัตว์ ที่เป็นผู้ที่ต้องผจญกับแรงเสียดทานมากที่สุด
และหากไม่ได้รับกำลังใจที่ดีจากภรรยาคือนางแก้ว ท่านจะเอาแรงที่ไหนไปต่อสู้กับอุปสรรคภายนอกบ้านล่ะคะ
ยิ่งหากนางแก้วไม่เข้าใจ ก็เป็นเรื่องยากค่ะที่ทั้งคู่จะสามารถร่วมใจกันฝ่าฟันอุปสรรคไปได้


หลายๆท่านที่ปรารถนาพุทธภูมินั้นบอกว่าไม่ต้องการนางแก้วหรือหญิงใดมาเพื่อช่วยในการบำเพ็ญบารมี
ซึ่งความคิดนี้ควรปรับเสียใหม่ โลกนั้นมีสองด้าน มีหยินและหยางค่ะ
มีด้านมืดก็มีสว่าง มีความดีงามก็มีความเลวทรามเป็นของคู่กัน
มีคนบอกว่าโลกนี้ทุกสิ่งมีสองด้านคู่กันเสมอ เพื่อถ่ายเทพลังงานและเพื่อความสมดุล
ยกเว้นพระนิพพานที่เดียว ที่มีเพียงหนึ่ง คือมีเพียงความสุขที่เป็นเอกันตบรมสุขเพียงอย่างเดียว


เพราะฉะนั้นศาสตร์ของการบำเพ็ญบารมีเพื่อพระโพธิญาณก็ย่อมมีนางแก้วมาเกี่ยวข้อง
การบำเพ็ญบารมีร่วมกันก็ต้องอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวค่ะ
ครอบครัวที่เข้มแข็งก็ต้องเข้มแข็งมาจากภายใน จากสองใจนั้นรวมเป็นหนึ่งเดียว
ความรักที่เกิดขึ้นระหว่างกันนั้นแรกเริ่มอาจจะเป็นรักแบบหนุ่มสาว
แต่ภายหลังจะค่อยๆ กลายเป็นความรักที่มีพื้นฐานจากเมตตาค่ะ
เมื่อหล่อเลี้ยงสองใจให้อิ่มเอมด้วยกระแสเมตตาแล้ว กระแสนั้นจะไหลท่วมท้นออกจากใจมายังภายนอก
เมื่อมากขึ้นเรื่อยๆ ก็จะกลายเป็นบ่อน้ำให้ผู้ที่หิวกระหายได้มาพักพิงเพื่อดับความกระหายนั้น

 

ธรรมจากปากหลวงปู่ใหญ่ ธรรมปฏิบัติบท ๒


​

มาพูดถึงอริยสัจจ์ ๔ กันดีกว่า บางทีจะมีหนทางดับทุกข์ พระพุทธเจ้าบอกว่า ถ้าเรารู้อริยสัจจ์ ๔ ได้ดีทั้ง ๔ ข้อ เราก็ดับทุกข์ได้ แต่จะต้องรู้ให้ถูก ให้ดีทั้ง ๔ ข้ออีกด้วย จะรู้เพียงข้อหนึ่ง หรือ ๒ ข้อ ๓ ข้อก็ไม่ได้ จะต้องรู้ให้ถูกทั้ง ๔ ข้อ ถึงจะได้ เอาละสิเราจะต้องตอบปัญหาทั้ง ๔ ข้อ ให้ได้ให้ถูกอีกด้วย ถึงจะเข้า ศาสนาพุทธด้วยได้ ถ้าเราตอบถูก ก็ปฏิบัติถูก ถ้าตอบผิด ก็ปฏิบัติผิด ก็เข้าไม่ได้ พวกที่ตอบไม่ถูกและปฏิบัติจมกระบุงปากบานกันเลย

การที่เราจะรู้อริยสัจจ์ ๔ มีทุกข์ เหตุเกิดทุกข์ ความดับทุกข์ ทางถึงความดับทุกข์ มี ๔ อย่างที่จะต้องรู้ แค่ทุกข์ก็ไม่รู้จักกันแล้ว ถ้ารู้จักทุกข์ ทุกข์จะเกิดได้อย่างไร เรารู้จักเราก็ไม่ให้มันเกิด แต่เราไม่รู้จัก ทุกข์มันจึงเกิดกับเรา พอทุกข์เกิดขึ้นแล้วเราถึงได้รู้ว่าเราทุกข์ ใครจะช่วยเหลือก็ช่วยไม่ได้แล้ว เพราะทุกข์มันเกิดขึ้นเสียแล้ว ก็จะต้องทนปล่อยเลยตามเลย บางครั้งก็ทนไม่ไหวเหมือนกันเพราะว่าทุกข์นั้นมันร้ายกาจจริง ๆ บางครั้งถึงกับฆ่าตัวตายยังมี ที่เป็นเช่นนี้เพราะเราไม่รู้จักทุกข์ คนในโลกนี้ที่จะรู้จักทุกข์ไม่มี นอกจากพระพุทธเจ้าองค์เดียวเท่านั้น ท่านรู้จักทุกข์ จึงมาสอนเรื่องทุกข์ให้พวกเรารู้กัน ถ้าท่านไม่สอน พวกเราก็ไม่มีวัน,พ้นทุกข์กันได้ ทั้ง ๆ ที่สอนบางคนก็ไม่ยอมจะทำตาม ยอมให้ทุกข์อยู่เหนือเราเป็นนายเรา นี่พูดถึงเรื่องทุกข์ ความจริงพวกเรามิได้เฉลียวใจกัน ทุกข์ที่จะเกิดมิใช่เกิดได้เอง จะต้องมีเหตุ ถ้าไม่มีเหตุ ทุกข์เกิดไม่ได้ เหตุเกิด,ทุกข์นั้นสำคัญมาก ทุกสิ่งที่จะเกิด จะต้องมีเหตุด้วยกันทั้งนั้น

เพราะฉะนั้นที่เราจะรู้จักทุกข์ได้ เราก็จะต้องรู้ที่เหตุ เพราะ เหตุเป็นตัวบอก และตัวให้เกิด เว้นแต่เราจะโง่เสียกว่านั้นจึงไม่รู้ อะไรเป็นเหตุให้เกิดทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์เป็นเยื่อบาง ๆ ปิดหูปิดตา เรา เราจึงไม่รู้ ถ้าใครไม่รู้ก็ไปถามพระท่านเถิดว่า อะไรเป็นเหตุ ใครก็ตามที่รู้จักเหตุของการเกิดทุกข์แล้ว เราก็ทำการดับเหตุเสีย ทุกข์ก็จะไม่เกิด ตอนนี้ถึงการดับทุกข์ การดับทุกข์เราจะดับอย่างไร หรือดับด้วยวิธีไหน มันก็มีมากเหมือนกัน วิธีที่ง่าย ๆ เราก็ทำจิตใจเฉย ๆ ต่อสิ่งเหล่านั้นเสีย ทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในใจของเรา เราก็วางเฉยเสีย หรือทำใจเฉยเสีย ก็เท่านั้น ทุกข์ก็ไม่เกิดขึ้น เหตุก็ดับไป แต่เราจะทำใจเฉยอยู่ได้นานสักเท่าใด ทำได้กี่ครั้งกี่หน

วิธีการดับทุกข์ เขาก็มีแบบอย่างสอนกันอยู่เหมือนกัน ตามวิธีของเรา ได้แก่การทำให้มรรคเกิดขึ้น หรือที่เขาเรียกว่าทำปฐมมรรค ให้เกิดขึ้นนั่นแหละ ไต้แก่การทำจิตเฉย หรือทำจิตให้เกิดอุเบกขาขึ้นมา เอาจิตไปตั้งไว้ที่ใดที่หนึ่ง ใช้ลืมตาเพ่งหรือหลับตาเพ่งที่เราเอาจิตไปตั้งไว้ เพ่งอยู่ตลอดเวลาหรือ ๑๕-๒๐ นาทีแล้วพัก แต่จะต้องเพียรทำบ่อย ๆ ทำอยู่ตลอดเวลา มรรคจึงจะเกิดขึ้นเรียกว่าปฐมมรรคเกิด มรรคเท่านั้นที่ดับทุกข์ได้ ปฐมมรรคดับทุกข์ได้ชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น ถ้าจะดับทุกข์อย่างถาวร ก็จะต้องทำอริยมรรคให้เกิดขึ้น การดับทุกข์ ก็ได้แก่การทำปฐมมรรคให้เกิดขึ้น ปฐมมรรคเป็นตัวดับทุกข์

ต่อไปก็จะพูดถึงทางของความดับทุกข์ ได้แก่อัฐฐัง คิโก มรรคโค แปลว่าฐานในการกระทำการดับทุกข์อย่างถาวร ก็ได้แก่ การทำมรรคมีองค์ ๘ ให้เกิดขึ้น ทางมีอยู่ ๘ ทาง ทำรวมกันให้เป็นหนึ่งเดียวเพื่อเป็นการสร้างพละ ที่จะทะลุทะลวงกิเลสให้แตกย่อยยับไป จะต้องใช้กำลังทั้ง ๘ นั้นเป็นตัวกระทำ

มรรคมีองค์ ๘ ก็ได้แก่ สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมากัมมันตะ สัมมาวาจา สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ ๘ องค์สัมมาด้วยกัน แต่องค์ไหนเล่าที่จะเป็นพระเอก ที่จะแสดงนำหน้าก่อนใคร ๆ บางคนก็ว่าสัมมาทิฏฐิเป็นใหญ่ บางคนก็ว่าสัมมาสติ สัมมาสมาธิเป็นใหญ่เป็นพระเอก อีกคนก็ว่าสัมมากัมมันตะบ้างละ แต่เราขอยกให้สัมมาวายามะเป็นใหญ่ เป็นหัวหน้าทั้ง ๗องค์ สัมมาวายามะ เพียรชอบ ธรรมมะก็พูดอยู่แล้วว่า ทุกสิ่งที่จะสำเร็จได้ก็เพราะความเพียร หรือใครว่าไง ถ้าขาดความเพียรเสียแล้ว ก็เอวังกันเท่านั้น พระเอกตัวที่หนึ่งก็ได้แก่สัมมาวายามะ นางเอกก็ได้แก่สัมมากัมมันตะ อะไร ๆ ก็เอาศีลกันก่อน เอาอย่างอื่นเก็บไว้ก่อน ยังไม่ถึงตาจะแสดง เอาศีลมาแสดงกันก่อน มรรค ๘ ก็มีศีลให้รักษา และก็ต้องรักษาศีลกันให้ได้ให้ดีอีกด้วย คนไม่มีศีล แล้วจะมีศีลธรรมได้อย่างไร คนลองมีศีลเสียแล้ว ศีลธรรมมันมีเอง จะไม่ต้องไปหาที่ไหน ๆ กันอีกให้เสีย เวลา คนบางคนที่อวดว่ามีศีลธรรม ๆ แค่ศีลจะมีหรือเปล่า อย่าอวดดีว่ามีศีลธรรมเลย โกหกทั้งเพ

ศีลในองค์มรรคก็มี สัมมากัมมันตะ สัมมาวาจา สัมมาอาชีวะ รวมสามสิ่งที่จัดเป็นศีล ได้แก่ การกระทำ การงานชอบ เจรจาชอบ เลี้ยงชีวิตชอบ ปลีกย่อยหาดูเอาเอง การรักษาศีลในองค์มรรคมีความสำคัญมาก ใครรักษาศีลได้ คนผู้นั้นก็มีศีลจัดว่า เป็นพระ

ขั้นต่อไปก็ถึงการทำสติกับสมาธิรวมกันไป สติมีสมาธิก็มี สมาธิมีสติก็มี สองอย่างนี้ฝาแฝดกัน จะไม่ต้องไปทำทีละอย่าง ๆ ตามที่เข้าใจกัน การมีสมาธิก็จะต้องมีสติกำกับอยู่ด้วยเสมอไป ถ้าสมาธิไม่มีสติจะรู้อะไร ปัญญาก็ไม่มี สมาธิมีสติก็จะมีปัญญารู้เห็นธรรม ไม่ใช่ฌานสมาบัติ ฌานสมาบัติอย่างนั้นไม่มีสติ เฉยลูกเดียว

เราขอร้องอย่าได้เอาฌานมารวมในการปฏิบัติธรรมในทางพุทธศาสนา มันของคนละศาสนากัน รวมปนเปกันไม่ได้ จะทำให้ของเราเสียไป แม้แต่พระไตรปิฎกก็ใช้คำว่าฌานอยู่มากเหมือนกัน ฌานกับมรรคหรือมรรคกับฌานจะไม่เหมือนกัน ของเราใช้คำว่ามรรค ได้แก่ปฐมมรรค มรรค ๘ ก็จะเรียกว่า อริยมรรค มรรคต่อไปก็ได้แก่โสดาปฏิมรรค สกิทาคามิมรรค อนาคามิมรรค ที่สุดอรหันตมรรค-ผล มรรคฌานก็ได้แก่องค์คือ สมาธิ ปัญญา ที่สมบูรณ์ บางคนไปพูดใช้คำว่า ฌานแทนมรรค จึงยุ่งฌานสมาบัติ

การนับถือศาสนาพุทธ เป็นศาสนาที่เว้นความชั่ว ทำความดี โดยมากผู้คนไม่ยอมทำกัน คนบางคนชอบทำความชั่วกันเพราะอะไร ความชั่วที่จะทำแต่ละครั้งจะต้องลงทุนลงแรงก็ยังอุตส่าห์กระทำกัน ความชั่วทุกคนไม่ปรารถนา แต่บางคนก็ยังขืนกระทำ ทั้งๆ ที่รู้อยู่ว่าเป็นความชั่ว แล้วก็พูดว่าฉันนับถือคาสนาพุทธ ก็ศาสนาพุทธเขาให้เว้นการกระทำความชั่ว คนอย่างนี้เข้าใจว่าแอบอ้างในการนับถือมากกว่า จริงๆ แล้วไม่ได้นับถือศาสนาพุทธ เขามีศีลเป็นข้อห้ามไม่ให้กระทำความชั่ว แต่ก็ทั้งที่รู้อยู่ว่าเขาห้าม ความดีที่มีกระทำ ทำความดีจะไม่ต้องลงทุนลงแรงใด ๆ เพียงแต่เว้นไม่กระทำความชั่วเสียเท่านั้น ก็ชื่อว่ากระทำความดีแล้ว เว้นแค่ทำความชั่วก็แสดงว่าทำดีแล้ว

บางคนซมซานอยากทำความชั่ว ทั้งๆ ที่รู้อยู่ว่าเป็นความชั่ว ความดีหรือความชั่วนั้น ได้รับผลกันในชาตินี้เลย ผู้คนบางคนเข้าใจกันว่าตายเสียก่อนจึงจะได้รับ การเข้าใจอย่างนั้นเป็นการเข้าใจกันผิด ๆ ความชั่วหรือความดีจะส่งผลอยู่ตลอดเวลา จะตายหรือไม่ตายก็ส่งผลให้ได้รับต่อเนื่องกันไปทุกภพทุกชาติ จนกว่าจะสุดอายุความของบาปบุญ คนบางคนทำชั่วไม่กลัวบาปก็เพราะถือว่า ตายแล้วไม่รู้เรื่อง จะบาปจะตกนรกก็ช่างมัน ขอให้ชาตินี้กำลังอยู่ เดี๋ยวนี้สบายก็แล้วกัน คนอย่างนี้ถือว่าบาปบุญไม่มีจึงไม่กลัว คนบางคนไปดูหมอดูทำไม จะดูเท่าไรก็ฝืนบาปบุญไปไม่ได้ บุญกรรมเท่านั้นที่จะบันดาลให้เป็นไป บาปบุญเป็นตัวส่งผลให้เป็นไป ดินฟ้า อากาศก็บันดาลให้เป็นไปไม่ได้ บุญถึงก็ถึงบุญก็สบายไป พอถึงบาปก็เจ็บท้องร้องครวญคราง ร้องว่าไม่หน้าจะเป็นอย่างนี้ ก็ใครเขาทำให้เรา เราก็ทำของเราเอง คนที่ชั่วที่สุดก็จะไม่รู้จักบุญบาป ชีวิตจะยากแค้นไปวันหนึ่ง ๆ หาจุดจบไม่ได้ ศาสนาอื่นถึงได้สอนให้ทำดี ไม่ให้ทำชั่ว ก็เพื่อชีวิตของเราเอง ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ ศาสนาก็ไม่มีส่วนแบ่งด้วย คนบางคนไม่รู้จักความดีความชั่ว จะสอนเท่าไรก็ไม่ยอมทำ จะทำแต่ความชั่วอย่างเดียว คนที่เห็นแก่ตัวชอบทำความชั่ว

ยังมีต่อ

 

การบำเพ็ญบารมีนั้นคือการทำกำลังใจให้เต็ม บารมีมีทศบารมี อันมีทั้งสามสิบทัศน์ ตั้งแต่ต้น อุปบารมีและปรมัตถบารมี
ผู้ที่สามารถก้าวข้ามมายังปรมัตถบารมีได้นั้นก็ต้องย่อมสามารถเสียสละชีวิตเพื่อกระทำบารมีให้เต็ม
หากเป็นพระโพธิสัตว์ก็ต้องสละชีวิตได้ ยกตัวอย่างเช่นพระสุวรรณสามที่สามารถสละชีวิตได้
โดยไม่มีความอาฆาต ผูกพยาบาทแก่ผู้ที่สังหารพระองค์ท่าน เพื่อเติมเมตตาบารมีให้เต็มเป็นต้น


ท่านที่ปรารถนานางแก้วเองก็ต้องผ่านด่านนี้เช่นกันค่ะ คือต้องสามารถสละชีวิตเพื่อพระโพธิสัตว์ได้โดยไม่ลังเล
ลองคิดย้อนกลับไปดูนะคะ ว่าท่านพระโพธิสัตว์เองก็ต้องมีความดีงามขั้นสูงมากทีเดียว
จึงจะมีคนเคารพและสามารถเสียสละแม้ชีวิตอันเป็นที่รักยิ่งให้ได้เช่นนี้
หากไม่มีความดีมากพอ ใครจะยอมเสียสละชีวิตให้จริงไหมคะ?


อีกด่านใหญ่ที่เหล่าผู้ปรารถนานางแก้วต้องเผชิญคือเรื่องความเจ้าชู้ของพระโพธิสัตว์ค่ะ
หรือจะเรียกว่าเมตตาบารมีของนางแก้วก็ว่าได้นะคะ
การบำเพ็ญบารมีมายาวนานนั้น ถึงจะมั่นคงต่อกันมากเพียงใด แต่ก็มีหลายๆ ชาติที่ไม่ได้เคียงคู่
อาจจะไปคู่กับคนนั้นคนนี้บ้าง มันก็เป็นธรรมดา ยิ่งเกิดเป็นกษัตริย์ก็ยิ่งมีสนมนางในเยอะ
ซึ่งผู้ปรารถนานางแก้วนั้นต้องมีใจเปิดกว้างในเรื่องนี้ค่ะ และด่านทดสอบนี้ก็ต้องใช้ความอดทนและเมตตาบารมีเยอะมาก

 

สู้ๆ นะครับ ตาล ไงก็กินข้าวเยอะๆ จะได้มีแรงมาเขียนต่อให้จบนะ
เรามาปูเสื่อรออ่านอยู่ จะเป็นกำลังใจให้ทำสำเร็จนะครับ ^^

 

ช่วงนี้ไม่ค่อยสบายค่ะคุณชาย นอนทั้งวันทั้งคืนมาสองวันแล้วก็ยังไม่หาย
อาการที่เกิดขึ้นนั้นไม่ใช่เพราะธาตุภายในแปรปรวน แต่เป็นกรรมเก่าค่ะ
ต้องกราบขออภัยหลายๆท่านที่ทำให้รอเก้อนะคะ

 

สู้ๆ ค่าเป็นกำลังใจให้คุณน้ำตาลนะคะ...รออ่านเช่นเคยค่ะ อิอิ (kiss)

 

โอเค เข้าใจแล้ว รักษาตัวด้วยนะครับ ตาล