กรรมอะไรทำให้ถูกนินทาว่าร้าย(ขอชี้ทางสว่างด้วยค่ะ)

ตอนนี้มีความทุกข์มากค่ะ ระยะเวลาหลายเดือนมานี้ หนูถูกโจมตีทางจิตใตมาตลอดจาก ญ ผู้หนึ่ง เธอพยายามใส่ร้าย นินทา ชักจูง ให้คนรอบข้างมาเกลียดเรา ทั้งๆที่ตัวหนูเองยังหาสาเหตุไม่ได้ว่าเพราะอะไร จากคนที่เคยสนิทสนมกัน อยู่ๆก็มาว่าร้ายกันเหมือนคนที่แค้นกันมานาน หนูอยากรู้ว่าเพราะกรรมอะไรค่ะ ถึงต้องมาทุกข์ใจเช่นนี้ ทุกวันนี้บางทีก็นอนร้องไห้ค่ะ อยากตอบโต้ แต่ทำไม่ได้ เพราะไม่รู้ทำไม ตั้งแต่หันมาทางธรรม วิถีชีวิตเปลี่ยน แนวคิดเรื่องนี้ก็เปลี่ยน แต่ต้องมานอนร้องไห้เพราะแค้นใจตัวเอง เดือดร้อนไปถึงคนข้างตัวที่พลอยทุกข์ ไปด้วย พอเข้าใจค่ะ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม แต่หนูนิ่งแล้ว ไม่ตอบโต้ ยอมรับกรรมแต่โดยดี สวดมนต์ อุทิศบุญให้ทุกค่ำคืน แต่เธอผู้นั้นยังไม่ยอมลดละ ลำพังผลกระทบมีแต่ตัวหนูไม่เป็นไรค่ะ แต่คนข้างตัวหนูที่รักหนูก็พลอยโดนหมางเมินไปด้วย มันทุกข์ตรงนี้ค่ะ ตั้งใจเข้าพรรษานี้จะไปบวชชีพราห์ให้ค่ะ คือหนูทำทุกอย่างแล้วจริงๆค่ะ ที่ทางธรรมจะช่วยได้ ปล. พื้นนิสัยหนูไม่เคยว่าร้ายใครหากไม่เป็นจริงเลย แต่เค้า คนนั้น ทั้งนกสองหัว ว่าคนนึง ก็ไปว่ากับอีกคนนึง เค้าด่าทุกคนไม่เว้นแม้แม่บังเกิดเกล้าของเค้า แต่ทำไมทุกวันนี้กรรมถึงไม่ถึงเค้าซักทีค่ะ หนูไม่ได้อยากให้เค้ารับกรรมหรอกค่ะ อโหสิกันไปชาติหน้าจะได้ไม่มาราวีกัน เพียงแต่ปล่อยหนูไปเถอะ T_T ท่านใดพอมีทางสว่างชี้บ้างค่ะ บางทีพอได้รับรู้ เดือดมากอย่างจะไปเอามือประกรบหน้าเธอซักที แต่พระธรรมทำให้มีสติ แต่พอหนูนิ่งเค้ายิ่งมองว่าหนูอ่อนแอ ขอบคุณค่ะที่รับฟัง

 

ขอให้คุณเข้มแข็งไว้ แล้วก็ตั้งใจทำงานตรงหน้าที่มีอยู่ให้ดีครับ มีเกิดก็ต้องมีดับ ถ้าเราถูกใส่ร้าย เราต้องเข้มแข็งและสู้เข้าไว้ครับ ใช้ความอดทนทำงานให้ดี รอเวลามันผ่านไปครับ ทุกสิ่งทุกอย่างจะดีขึ้นเอง ใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ตัวเราเองครับ สู้ๆครับ

 

อุเบกขา

 

ไม่มีใครทราบได้แน่ชัดว่ามาจากกรรมใด แต่พอประมาณได้ตามหลักเหตุและผลที่สอดคล้องต้องกันที่มีในคำสอนของพระพุทธศาสนาว่า เจตนาของตนในกาลก่อน ย่อมนำผลที่สอดคล้องมาให้...สิ่งที่ตนประสบในบัดนี้ เพราะตนนั่นเองเคยทำอย่างที่คนรอบข้างกำลังทำกันอยู่..

บาปเก่านั้นเ้็ป็นเหตุปัจจัยหนึ่งในบรรดาเหตุปัจจัยอื่นๆอีกมากเช่นการอยู่ในหมู่กลุ่มคนพาล หรือการทุจริตของตนทางกายวาจา จึงเป็นช่องทางนำร่องให้บาปเก่านำวิบากมาส่งให้เสวย และยังมีปัจจัยอื่นๆอีกนับไม่ถ้วน ที่ทำให้เราได้พบเจอเรื่องเช่นนี้ได้..

ท่านSpynemo แนะนำไว้ดีมากแล้ว หนูเองก็มีบุญมากที่มีธรรมะเป็นเครื่องคุ้มครองตน ..ขอให้พ้นเวรภัยโดยเร็ว และเป็นกำลังใจให้ครับ

 

มองคนอื่นด้วยความไม่เป็นมิตร ไม่มีความหวังดีให้คนอื่น เลยทำให้คุณได้รับกรรมอย่างนี้

 

การที่หนูไม่โต้ตอบเลย หนูทำถูกแล้วใช่มั้ยค่ะ แต่เหมืนยิ่งนิ่ง เค้ายิ่งได้ใจมองว่าหนูอ่อนแอ

 

การพูดคุยทำให้เกิดความเข้าใจกัน คุณคิดไปเองเออเอง คิดว่าเขาเป็นอย่างนู้นอย่างนี้ ทำไมไม่ไปพูดกันตรงๆเลย เปิดใจมองเขาในแง่ดี แล้วไปคุยกับเขา ถามว่าทำไมเดี๋ยวนี้ถึงเป็นอย่างนี้ แล้วเก็บคำตอบเขามาพิจารณาเดี๋ยวก็รู้ ว่าเป็นเขาหรือเป็นเราที่เปลี่ยนไป

 

คนพาลมักคิดว่าการไม่ทำร้ายตอบเป็นเรื่องของคนขลาดเขลาอ่อนแอ ...แต่บัณฑิต มีพระพุทธเจ้าเป็นต้นย่อมสรรเสริญผู้ที่อดทนได้ไม่ประทุษร้ายตอบ.....

เรื่อง นายพรานสุนัข ชื่อ โกกะ

(ว่าด้วย ประทุษร้ายผู้ไม่ประทุษร้าย ย่อมถึงทุกข์)

พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ ในพระเชตวัน

ทรงปรารภ นายพราน (ผู้เลี้ยงสุนัข) ชื่อ โกกะ.


นายพรานนี้ ไปในป่า...ไม่ได้อะไรเลย เมื่อพบพระเถระ

คิดว่า "เราพบคนกาลกิณี....จึงไม่ได้อะไร."

แล้วพูดว่า.... เราจักให้สุนัขกัดพระนี้

พระเถระ อ้อนวอนว่า

"อุบาสก อย่าทำอย่างนั้นเลย."...แล้วรีบขึ้นต้นไม้

นายพราน หาสุนัขมาล้อมต้นไม้........แล้วพูดว่า

"แม้ท่านขึ้นต้นไม้...ก็ไม่พ้น."

แล้วเอาลูกธนูแทงเท้าพระเถระ ท่านเสวยเวทนา

จีวรของท่าน หลุดลงมา คลุมร่างนายพราน

พวกสุนัขเข้าไปในจีวร แล้วกัดนายพราน ด้วยสำคัญว่าเป็นพระเถระ

ครั้นพวกมันรู้ว่า........เรากัดกินเจ้าของ จึงพากันหนีไป

พระเถระ สงสัยในศีลของตน จึงไปกราบทูลพระศาสดา.


พระองค์ตรัสว่า

" นายพรานนี้ ก็ประทุษร้ายผู้ไม่ประทุษร้าย แม้ในกาลก่อน."


ดังนี้แล้วได้ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า


โย อปฺปทุฎฺฐสฺส นรสฺส ทุสฺสติ

สุทฺธสฺส โปสสฺส อนงฺคณสฺส

ตเมว พาลํ ปจฺเจติ ปาปํ

สุขุโม รโช ปฏิวาตํว ขิตฺโต.


แปลว่า บุคคลใด ย่อมประทุษร้ายต่อนรชน ผู้ไม่ได้ประทุษร้าย

ผู้บริสุทธิ์ ผู้อันบุคคล พึงเลี้ยงดู ผู้ไม่มีกิเลสดุจเนิน

บาป ย่อมกลับถึง บุคคลนั้น ผู้เป็นพาล นั่นเอง

เหมือนธุลีอันละเอียด ที่เขาซัดทวนลม ฉะนั้น ดังนี้ ฯ

อ่านเพิ่มที่นี่..
http://palungjit.org/tripitaka/default.php?cat=4200013

ดังนั้น ผู้ที่ร่าเริงยินดีในการทำบาปเบียดเบียนใครอยู่ ย่อมเข้าถึงความทุกข์คับแค้นในภายหน้า..พึงกรุณาสงสารคนที่ไม่มี ศีลหรือธรรมะคุ้มตนเถิด

 

ทนเอานะหนู คนไม่ถูกนินทาไม่มีในโลก .. เราเคยทำมา ตอนนี้เรารับมันนะ และเดี๋ยวมันก็จะผ่านไป ...

อย่าไปรับมาสิ รับมามันก็ทุกข์ ลองปล่อย ลองวางมันลงนะ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=BjK1juDL728]ปล่อย อ้น ธวัชชัย ชูเหมือน - YouTube[/ame]

พี่ฟังทีไร สบายใจดีทุกที

 

สาธุ สาธุ ค่ะ ขออนุโมทนาบุญ ในการให้ปัญญาชี้ทางในครั้งนี้ค่ะ

 

อ่านแล้วเหมือนหนูได้ยินเสียงเย็นๆมาบอกเองเลยค่ะ ตอนนี้หนูขอก้มหน้ารับกรรมตนค่ะ ไม่ตอบโต้เขาหรอก มาลองพิจารณา ว่า เอ .. ชีวิตนี้ เราก็ไม่เคยว่าร้ายใครจนทุกข์ในเรื่องที่ป้ายสีนะ ผิดเราก็ว่าตามผิด ตั้งแต่เกิดมาก็พึ่งโดนเขานี่แหละว่าร้าย หรือเขาอาจเป็น เจ้ากรรมเราในอดีต หรืออาจเป็นกรรมที่เคยติบุพการีจนเสียใจเมื่อยังเป็นวัยรุ่น ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้หนูสำนึกผิดทุกสิ่ง ก้มหน้าใช้กรรมค่ะ

 

นิ่ง และ ห่าง ออกมา (เท่าที่ทำได้ ) นั่นละถูกแล้ว
อีกวิธีคือการปฎิบัติธรรม ให้บารมีเราสูงกว่าเขา เขาจะทำอะไรเราไม่ได้มากนัก
ยกเว้น ยังเป็นเจ้ากรรมนายเวร ใช้กันไม่หมด

เราโดนยิ่งกว่าค่ะ เยอะมาก ยอมรับว่า ทุกวันนี้ยังอุเบกขาไม่ได้จริงๆ เราใช้วิธีห่างออกมา
ไม่ห่าง ก็โดนเรื่อยๆ ทั้งยุให้บ้านแตก /โกงเงิน หลายแสน เงินเลี้ยงลูกต้องเอาไปใช้หนี้แทนเขา
พอใช้แทนได้ พอลืมตาอ้าปากได้ ก็ไม่พอใจ เริ่มกระแนะกระแหน
..ห่าง ปิดหู ปิดตา..เราทำได้แค่นั้น (ปิดความคิดเรายังทำไม่ได้ค่ะ)

เราหันมาปฎิบัติธรรม ก็ยังโดนนินทา
ตอนไม่ปฎิบัติ ก็หาว่าเป็นคนบาป เพราะโรคเยอะ
ไม่บริจาคเลือด ก็หาว่า ไม่มีน้ำใจ (เรายังเอาตัวเองไม่รอดเลย ยาเต็มตัวไปหมด)



มีคำๆนึงโดนใจเรามาในเฟซ
" อย่าเป็นคนดี ที่ชี้หน้าว่าคนอื่นเลว" ..นึกถึงคนๆนึ้ทันที

แต่บารมีไม่ได้ขึ้นกับ "ปากคนอื่น" อยู่ที่ตัวเราปฎิบัติเองล้วนๆ

แต่ได้มองกลับกันบ้างมั้ยค่ะ

ถ้าเราไม่ทำกรรม คนอื่นแค่ฟัง ทำไมเชื่อได้โดยง่าย หูเบาจัง
เพราะเราเองก็ทำกรรมมากับคนอื่นๆ ด้วยเช่นกันค่ะ (ไม่ใช่แค่คนนินทา)

 

นิ่งค่ะ..สยบความเคลื่อนไหวของมาร ยิ่งเราหวั่นไหวมารยิ่งได้ใจ ที่สำคัญอย่าไปโต้ตอบทั้งทางกาย วาจา และใจ เดี๋ยวจะติดกรรมกันไปอีก (ทั้งที่ใจก็อยากจะให้นำฝ่ามือไปประกบหน้าแหละนะ 555)

เป็นผู้รู้แจ้งในตนเองดีกว่าค่ะ วัตถุประสงค์คือการตัดความโกรธออกจากใจ ไม่ได้เป็นไปเพื่อสิ่งอื่น นอกเสียจากการสร้างความสมดุลให้เกิดขึ้นในจิตใจ ก่อนก่อเกิดความเป็นกลางที่เรียกว่า อุเบกขา เพื่อใช้พิจารณาความจริงแห่งธรรมนิยาม นั่นคือการเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป เมื่อทำความเข้าใจสภาวะทั้ง 3 นี้ซ้ำๆ เราก็จะค่อยๆ สลัดกิเลสตัณหาได้ทีละนิด ซึ่งเป็นวิถีแห่งอริยะ

อริยบุคคลหาใช่ผุ้ที่มีความรู้ไปสุดขอบโลก เขาไม่ได้รู้เรื่องจักรวาล ระบบเศรษฐกิจ การเมือง การปกครอง ฯลฯ ทว่าเป็นผู้ที่รู้แจ้งเกี่ยวกับตนเองและความเป็นจริงจนถึงที่สุด และสามารถลื่นไหลไปกับมันได้เท่านั้นเอง..

ในการดำเนินชีวิต เราจะเห็นได้ทั่วไปว่า.. "ปุถุชนมักต้านทานความจริง แต่อริยะชนกลับทำตัวกลมกลืน" ถ้ารู้ซึ้งและเข้าใจถึงเรื่องการปล่อยวางแล้ว คุณจะอยู่กับทุกข์ได้โดยที่ไม่รู้สึกทุกข์เลยหละค่ะ

พอจะเห็นแนวทางออกบ้างหรือไม่คะ ท่านจขกท. เพราะที่อ่านๆมา ทุกๆ ท่านนั้นให้ข้อคิดและความเห็นที่ อยู่แล้วค่ะ สู้สู้นะคะ ^^

 

ง่ายๆครับ คุณเคยทำอย่างที่เขาทำกับคุณ จนเขาขันติต่อไปไม่ไหว จึงตั้งจิตอธิฐานจองเวรกรรมกับคุณด้วยตัวเขาเอง และจะไม่ยอมอโหสิกรรมให้คุณง่ายๆ จนกว่าคุ๊จะไปขอกราบเท้าขอขมาเค้าครับ ผมขอแนะนำคุณนะครับ เอาดอกไม้ธูปเทียนแพ ไปหาเขาแล้วลงกราบขออโหสิกรรมกับเขาเลย ผมเคยทำมาแล้วแต่ก็แค่เอาพวกมาลัยไปขออโหสิกรรมนะครับ จากการถูกกลั่นแกล้งกลายมองในแง่ร้ายต่างๆ กลับกลายเป็นกัลญานมิตรมักชวนผมไปทำบุญ + มักพาผมไปเลี้ยงอาหารบ่อยๆ พระท่านว่าอโหสิกรรมทาน นี่ได้ผลบุญมากเลยนะครับ

 

ถึงกับไปกราบเรยหรอค้ะ เค้าก้อรุ่นๆเดียวกันกับเรา วัดวาไม่เคยใส่ใจ คนไหนไปทางธรรมยังด่าว่างมงายอีก หนูว่าคนแบบนี้ขุดไม่ขึ้นแน่ค่ะ แม้แต่แม่แท้ๆเค้ายังด่ายังจิกหัวใช้โชว์คนอื่นเลย ทุกวันนี้ลูกสอง ก็ให้แม่หาเลี้ยง หนูว่าถ้าทำแบบนั้นเค้าคงเอาเท้าเหยียบหนูแน่ๆ ( แต่ในกรณีนี้ได้ผลจิงค่ะหนูเคยดื้อกับแม่กับยาย มากๆ วันนึงคิดได้ เอาดอกไม้ไปกราบเท้าท่าน ทุกวันนี้ชีวิตดีขึ้น เรียนจบ ทั้งๆที่คิดไว้ว่าไม่จบแน่ ถ้าเป็นผู้มีบุญคุณแต่เราอกตัญญูวิธีนี้ได้ผลแน่นอนค่ะ)

 

เวลาสุนัขเห่าคุณน้อง คุณน้องจะลงไปเห่าแข่งกับสุนัขหรือครับ
เราเป็นมนุษย์ เราก็ต้องอยู่เฉยๆ ไม่ไปใส่ใจสิครับ
กรรมที่ทำให้คุณน้องเป็นแบบนี้เพราะคุณน้องไปเอาเสียงเห่าสุนัขมาใส่หัวนะครับ

 

ถ้าตอบกันสั้นที่สุด คงต้องบอกดูไตรลักษณ์นั่นละค่ะ


เจ้าของกระทู้อ่านมาหลายเม้นต์แล้ว
แล้วได้ดูไตรลักษณ์(ในใจตัวเอง)แล้วหรือยังคะ ตอนที่อ่านคำตอบ
และ ไม่ต้องดูตัวเขา(คนนินทา)
แต่กลับไปดูไตรลักษณ์ในใจตัวเองแทน
ใช้โอกาสนี้เป็น กรณีศึกษา เปรียบเทียบกับคำสอนพระพุทธเจ้า แทนที่จะไปท่องหนังสือธรรมะ (ท่องจำกับ ความเข้าใจต่างกันมากค่ะ)


ส่วน ผลมาจากเหตุที่กระทำไว้ อันนี้เป็นกฎแห่งกรรม ที่ต้องยอมรับ

แต่ถ้าเอาเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นประโยชน์ ทุกข์นั่นล่ะ ทำให้เราเข้าใจอะไรๆหลายอย่างมากขึ้น

(อย่างเราเองอุเบกขาไม่ได้ แต่ก็เข้าใจอะไรๆมากขึ้นค่ะ ตั้งแต่อยู่บอร์ดนี้)

 

อ่า ขอโทษนะค่ะหนูไม่ทราบว่าไตรลักษณ์ นั้นหมายความว่าอะไร ^_^ แต่จากที่อ่านในคำตอบรู้สึกกระจ่างขึ้นค่ะ ตอนนี้แม่บอกว่าหนูเริ่มมีสติ เพราะตอนคุยกับแม่ "บอกแม่ไปว่าไม่เป็นไรแม่ชั่งเขาเถอะ" แม่ก็บอกว่าวิถีคิดหนูได้เปลี่ยนแล้ว ถือว่านำคำชี้แนะไปปฏิบัติได้ดีค่ะ อารมตอนนี้คือ ไม่โกรธไม่อยากโต้ตอบ แต่จะมีอารมเสียใจบ้าง ก็ต้องฝึกจิตดูใจกันต่อไปใช่ใหมค้ะ

 

อยู่ในสังคมปัจจุบัน หนีไม่พ้นที่จะต้องพบเจอกับโลกธรรมแปด อยู่ที่ว่าจะหนีหรือจะสู้
ถ้าจะสู้ต้องเรียนรู้ที่จะเข้าใจชีวิตว่า ทุกสิ่งไม่เที่ยงต้องเสื่อมสลายไปตามกาลเวลา จึงวางใจไว้ในจุดที่เป็นกลางไม่บวก ไม่ลบจนมากเกินไป ก็หนีไม่พ้นทางสายกลางที่พระพุทธเจ้าสอนอีกนั่นแหละ

ไม่มีใครทำให้เราสุขหรือทุกข์ได้นอกไปเสียจากใจของเราเอง ค้นหาใจของตนเองให้เจอ แล้ววางมันลงในจุดที่เหมาะที่ควร ตามที่องค์พระศาสดาได้ทรงวางแนวทางไว้ให้แล้ว