อยากบรรลุธรรมเข้ามา

วันนี้มีเหตุการณ์อีกอย่างหนึ่งผมเดินทางไป4คน เพื่อนผมขับรถผมเห็นร่มไม้ก้บอกว่าไปจอดทางนั้นซิ เพื่อนผมมองไปเห็นศาลอะไรสักอย่างอยู่ตรงนั้นจะจอดได้เหรอผมบอกว่ามันร่มดีจอดเลย เพื่อนๆผมลงจากรถแล้วยกมือไหว้ศาลนั้นหมดทุกคนเพราะสาเหตุอะไรไม่รู้ ผมดูอาการเหมือนว่าจะขอโทษที่มาจอดตรงนี้ ผมไม่ได้ยกมือไหว้เพราะ ไม่รู้จะไหว้ทำไมไหว้อะไร

 

19-10-2012, 06:28 PM #14
bigtoo
สมาชิก

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

เล่าปัง ท่านช่างซนจริงๆเลยท่านไม่รู้อะไรเลย ในดีมีเสียในเสียมีดี ในสั้นมียาว ในยาวมีสั้น

 

มีอยู่วันหนึ่งเิดินไปเจอทองเส้นหนึ่ง ถ้าเป็นสมัยก่อนผมไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไร แต่หลังจากได้เรียนรู้ธรรมะ วันนั้นเกิดรู้สึกว่าคนที่ทำหายเขาคงมีความทุกข์ ในขณะนั้นไม่มีจิตใจอยากได้ในสิ่งนั้นเลย ก็เอาทองไปให้เจ้าหน้าที่คอนโดเขาจัดการจนพบตัวเจ้าของทองจนสำเร็จ ก็บอกเจ้าหน้าที่ว่าไม่ต้องบอกหรอกว่าผมเป็นคนเจอ

 

วันนี้ตื่นขึ้นมาทำกับข้าวตักบาตรพระตามปรกติ เมื้อวานซื้อแฮมเบอร์เกอร์มา กระว่าจะกินตอนเช้าเพราาะไม่ได้ทานมานานมากแล้ว ปรกติชอบมากแต่พอเจริญมรณานุสติขึ้นมาว่าถ้าวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายของเราเราจะทำอะไร เราก็ตัดสินใจเอาฮมเบอร์เกอร์นั้นถวายพระไป ด้วยการที่คิดว่าถ้าเรากินไปก็เสียเปล่า แต่ถ้าเราสละให้ผู้อื่นก็จะทำให้ผู้อื่นได้รับรสชาติที่ดี น่าจะเป็นสิ่งที่ดีกว่า มรณานุสตินี่ถ้าเราทำให้มากด้วยการคิดว่าถ้าเราจะต้องตายเดี๋ยวนี้เราจะทำอะไร ถ้าเรารู้ว่าจะตายเราก็เอาจิตอยู่กับลมหายใจพิจารณากายเจริญมรณานุสติทุกลมหายใจก็เท่ากับเราอยู่กับลมหายใจพิจารณากายได้ตลอดเช่นเดียวกัน

 

สรุป จะบอกว่า ตัวเอง บางวันก็เสีย บางวันก็ดี ผสมๆ ปนๆ กันหรอกเหรอ??

อ้าว เฮ้ย นี่มันปุถุชนนี่หว่า!!??

 

เออ แทนที่จะพิจารณาธาตุ 4 ก่อนรับประทาน ดันไปกินอุปาทานแทนซะนี่...
ทำไมยิ่งปฏิบัติธรรม ยิ่งถอยหลังเข้าคลอง?

 

เสียตรงไหน

 

ท่านไม่เข้าใจจริงเนาะ!ว่าต้องการสื่ออะไร ธาต4น่ะพิจารณาจนป่นหมดไปนานแล้ว

 

ท่าน นิวอเมซิ่ง..เคยแยกขันธ์5 รึไม่ ผลเป็นอย่างไรครับ

 

ใครที่ปฏิบัติธรรมถึงธรรมแก่นแท้ เขารู้หมดแหละ ว่าใครคือฝ่ายที่ไม่เข้าใจกันแน่

ให้สังเกตคำว่า "ถอยหลังเข้าคลอง" นะ

 

ในขั้นตอนปฎิบัตินั้นการพิจารณาขั้นต์5นั้น เราจะเห็นขันต์เป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป ไม่เป็นแก่นสารเป็นตัวตนแต่อย่างใด มันเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยทำหน้าที่ของมันเสร็จกิจก็ดับไปอย่างนี้ตลอดไปไม่มีวันจบ ตราบใดที่สัตว์ที่ได้ชื่อว่าสัตว์ผู้มีอวิชายังไม่หมดอุปาทานยึดมั่นในขันต์ทั้ง5ว่าเป็นเรา ซึ่งนั้นหมายความว่าเป็นอรหันต์แล้ว ผลที่เกิดก็จะเป็นอย่างที่ว่าที่ผมได้ยกตัวอย่างในการดำเนินชีวิตรู้จักสละความเป็นตัวเราของเราโดยไม่ปราถนาอะไรเข้ามาใส่ตนมากนักตามกำลังของการไถ่ถอนได้ ส่วนเรื่องการพิจารณา ขันต์5ธาตุ4 อาตายนะ12นั้นเป็นขั้นการพิจารณาทั่วไปละสมควรพิจารณาอยู่เสมอๆก็ได้ แต่การเข้าถึงสภาวะตามแนวที่ผมอธิบายนั้นผมใช้ อานาปานสติ และบทอธิฐานความเพียรเพื่อละความหายสงสัยครับ

 

การเข้าใจธรรมะนั้นเข้าใจได้ไม่อยากนักจากการโยนิโสมนสิการ แต่การจะปล่อยวางจากตัวตนจริงๆนั้นยากมาก บทพิสูจน์นั้นมีเยอะแต่ต้องเป็นการประจักษ์กับสถานะการนั้นๆเองจริงๆจากเหตุการจริงที่ได้ยกตัวอย่างไปบ้างแล้ว

 

ถ้าบอกว่า การปล่อยวางจากตัวตนจริงๆ นั้นยากมาก ถ้าพูดแบบนี้ และจิตคิดแบบนี้จริงๆ สอบตกทันทีเลยนะ...

มันไม่มีคำว่ายากหรอก มันมีแค่เหตุปัจจัยยังไม่พร้อม ยังไม่ถึงเวลา ต้องสะสมเหตุปัจจัยไปเรื่อยๆ

การบอกว่า การปล่อยวางตัวตนมันยาก คำพูดแบบนี้เกิดเพราะ มีความอยากเข้าไปควบคุม แฝงอยู่

หากไปเห็นกระบวนการที่ขันธ์ 5 มันแตกสลายแยกออกเป็นส่วนๆ จริงๆ นะ จะเข้าใจว่า มันไม่ได้ยาก แต่มันต้องมีการทำเหตุปัจจัยให้มันเนืองๆ จนมันค่อยคลายไปตามวาระที่เหมาะสมถึงเวลาของมัน

สรุปว่า คุณสอบตกนะครับ

 

อย่างคำว่ามุทิตานี่ ที่หมายความว่ายินดีที่เห็นผู้อื่นได้ดี เห็นผู้อื่ประสบความสำเร็จนี่นั้นยากมากจริงๆ เพราะคนเราจะมีตัวอิจฉาอยู่ทุกคน ตัวผมเองเคยเห็นจิตของผมเพียงครั้งเดียวที่เห็นเต็มร้อยว่ามุทิตายินดีกับเพื่อนที่ประสบความสำเร็จ จิตมันจะสว่างโล่งขึ้นมาเลยสว่างจริงไม่ได้เปรียบเปรย ขณะนั้นเกิดขึ้นแล้วดับไปรับรู้ได้ถึงความยินดีที่ปราศจากอิฉาเคลือบ และมีอีกหลายครั้งที่ได้ยินดีเรื่องดีๆที่เกิดขึ้นกับคนที่เรารู้จัก มันยังเคลือบด้วยอิจฉาอยู่บ้างสว่าเล็กน้อยบ้างไม่าว่างเลยก็มี เพราะไม่ได้เหตุปัจจัยในขณะนั้นมันเป็นอนัตตจริงๆ ตราบใดตัวอิจฉาเรายังตัดไม่หมดมันก็มีกันทุกคนเป็นธรรมดาเพียงแต่ใครจะมีสตเท่าทันระงับได้มากกว่ากันเท่านั้น

 

ที่ท่านเล่าเรื่องมาข้างต้นนั้น ผมเคยกระทำมาแล้วทุกอย่าง ทุกวันนี้ผมก็กระทำอยู่ตลอด.. ยิ่งการปิดทองหลังพระนั้น แม้ความดีก็ไม่เอา ไม่ให้ใครรู้ มันกระแทกใจได้ยอดเยี่ยมจริงๆครับ..ที่สุดผลมันก็คือการลด..กาม ลงตามอัตภาพคัรบ...การแยกขันธ์5 ได้ จะทำให้เราอยู่เหนือสุข-ทุกข์ นะครับ นี่คือประตูแรกในการก้าวข้ามภพภูมิทีเดียว..ทุกคนต้องผ่านด่านนี้ครับ ผมเข้าใจเอาเองครับ:'(

 

ท่านน่าจะเข้าใจได้ที่ผมกล่าวอย่าเอาวลีมาเปลี่ยนแปลงให้งงเลย ทุกอย่างมันอยู่ที่เหตุปัจจัย อย่างเรื่องราวที่ผมยกตัวอย่างไป ไม่ว่าจะเรื่องโทรศัพย์หาย เรื่องเจอทอง และเรื่องอื่นเชื่อได้ว่าแต่ละคนต้องทำในสิ่งนั้นแตกต่างกันตามเหตุปัจจัย บาคนอาจทำเหมือนผม บางคนอาจทำได้ดีกว่าผม บางคนอาจทำได้แย่กว่าผมนั้นต่างหากเป็นตัวพิสูจน์สภาวะธรรมจริงๆที่ปรากฎเจอในปัจจุบัน ไม่ใช่คำพูดดูดีสวยหรู

 

เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วถ้าใครไม่สามารถแยกตรงนี้ได้ไปไม่ได้หรอกครับ มันจะติดแต่ทำอะไรก็หวังผลแม้แต่ทำบุญทำทาน ทำบุญหลังพระนั้นประเสริฐสุด

 

Quote:
04-12-2012, 04:06 PM #1
newamazing
สมาชิก

อยากถามผู้รู้ครับ

--------------------------------------------------------------------------------



เรามีครอบครัว แต่เราช่วยตัวเองแบบคิดถึงคนอื่นผิดศิลหรือเปล่าครับ ช่วยอธิบายตรงคำสอนนะครับไม่เอาความคิดส่วนตัวนะครับรบกวนด้วยครับไม่มีความรู้ครับ


Quote:
04-12-2012, 05:43 PM #3
newamazing
สมาชิก
Quote:
อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ rasa84000
ไม่ถือว่าผิดศีลทางวาจาและกาย คือวจีทุจริต และกายทุจริต
แต่เป็น มโนทุจริต คือผิดทางใจ เป็น อกุศล ของใจ
ให้ปล่อยวาง อย่าไปหลง อย่าไปมีความเพลิดเพลินในอารมณ์นั้น
จนกลายเป็นอนุสัย ความเคยชิน
แต่ให้มีสติอยู่กับลมหายใจ หรือกายเคลื่อนไหว
ที่เป็นอารมณ์ อันเป็น บุญกุศล
ขอบคุณตรับ ถามต่อนะครับและเป็นโทษอะไรหรือเปล่าวหมายความว่าไม่ผิดศิลทำให้ตกนรกได้ใช่มัย ยังไม่ผิดศิลห้าใช่มั้ยครับ(ศิลห้าบริสุทธิ์หรือเปล่า)ครับ






+++++++++++++++++++++++++++++++++++