อยากบรรลุธรรมเข้ามา

..มีคนไปแจ้งความผมว่า..เกิดเหตุมีการแทงธรรมกันในกะทู้นี้..เลือดสาด..บาดเจ็บ..ยังไม่ถึงกับล้มตาย ด้วยวาทะกรรม
ผมเลยเข้ามาแอบดู เห็นเป็น นักเลงธรรมด้วยกันทั้งคู่ จึงมั่นใจว่าเป็นคู่กรรมกัน ผมเลยไม่ยุ่งกลัวโดนลูกหลงครับ ขอมุงลูกเดียว อิอิ

 

ยิ้ม มันว่างนะครับเลยไม่ได้สนใจ

 

555++ สัพเพธรรมาอนัตตา ท่านทำถูกแล้ว

 

เอ้า ปู่ "ฉาบโฉนxด" ไม่สนับสนุน สกิทาคามี อ้ำอึ้ง ท่านนี้แล้วเหรอ

ก็ยากหน่อยนะ เกิดมาก็พึ่งเคยเห็นนี่แหละ สกิทาคามี อ้ำอึ้ง ต้องพูดน้อยๆ นะ

พูดยาวไม่ได้ ตอนนี้ กอด การละสมมติ อ้ำอึ้ง เป็น "วิมุด" เฉพาะตน เหมือใบบัว
ขาบที่บังทุคช ฉะนั้น

สกิทาคามีอ้ำอึ้ง จะจับ พระพุทธวัจนะมากล่าว ก็ยังไม่ได้เลย เพราะ ความที่ อวิชชา
มันปิดบังจนมืดบอด เวลาหยิบเลยหยิบบางส่วน ไม่สามารถแทงตลอด ก็เลยทำให้
แม้จะกล่าวด้วยพุทธพจน์ ก็ ล้มประดาตาย ไม่เข้าใจว่า ยกเป็นปฏิปทา กรรมฐานกัน
อย่างไร สำคัญว่า เขาเขียนไว้สงสัยใช้ได้ อิงได้ แต่พอเอามากล่าว ตายฮา ต้องกลับ
ไปนั่งอ้ำอึ้ง เพราะโดนย้อนแย้ง แล้ว ก็ งง เป็นไก่ตาแตก ไม่เข้าใจว่า ทำไมยังโดน
ย้อนแย้งให้เฮียปรากฏได้

แต่ช่วงหลังๆ ดีหน่อย เวลากล่าว แม้จะสั้น แต่ อาศัย กล่าวครบตามบทสั้นๆ ที่ ครูบา
อาจารย์ท่านถ่ายเอาไว้ในกระโถน ก็เลย หยิบจับมาอม มากล่าวได้ง่ายๆ สั้นๆ ดูดี

ก็เลยเหมือนว่า ไม่มีใครมาเล่นงาน เป็นไปแบบนี้อีกหน่อย ก็จะผลิกละ

จากเดิม เคยยืนยันด้วยตัวเอง เคยยืนยันด้วย สัทธรรม ก็ จะ เฮีย ไปคว้าเอา ของเก่า
ในกระโถน ง่ายดี เป็น คำเล็กๆ ย่อยแล้ว สลายแล้ว กล่าวง่าย กลืนง่าย

แถม ทำให้การ อ้ำอึ้ง เป็นอะไรที่ สุดยอด มิดชิด

 

LLnJกัuจsิJๆ

 

ยิ้ม เราไม่เห็นอะไรเลยนอกจาก อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

 

มวยค่ายมีสิทธิ์โดนมวยวัดน๊อค
(ไม่อยากเชื่อว่าจะฟัดกันมาถึง 38 ยก(หน้า)

 

ผ่านมาอ่าน แบบผ่านๆ

แค่ต้องการถามว่า ที่สุดอยู่ตรงไหน รู้ได้อย่างไรว่าถึงที่สุด ?

 

อยู่ในโลก แต่ไม่สนใจโลก สนใจอยู่แต่กับความว่างของตัวเอง โดยไม่พิจารณาถึงผลกระทบที่เกิดลงไปในโลก

 

ไม่เกิดไม่ดับ

 

ใส่ใจ แต่ไม่ติดใจ เลยว่าง

 

จากความเจ๊าะเเจ๊ะของคุณสามภพ ทำให้ติดตามอ่านคำ
อรรถาธิบายของนักธรรมหลายท่าน(ท่านทั้งหลายเหล่านี้
นับเป็นกัลยาณมิตรทั้งนั้น)ที่ได้เมตตาเเบบ
รุนเเรง หนักบ้างเบาบ้างทำให้ได้ความรู้ด้านปริยัติขึ้นมา
มากมาย เเละได้เห็นความร้อนรนของ จขกท.ทีต้องการ
สัมผัสมรรคผลฯจนเก็บอาการไม่อยู่ เเต่ก็ยังไม่สายที่จะ
ศึกษาให้มีพื้นฐานเพียงพอต่อการลงมือปฏิบัติ จะใด้ไม่
เดินผิดเป้าหมายทางธรรมที่ท่านตั้งจิตปรารถนาไว้
ขออำนาจคุณพระรัตนตรัย โปรดบันดาลให้ท่านของกระทู้
เจริญเข้าถึงที่สุดเเห่งมรรคผลโดยเร็วพลันเทอญ

 

ศึกษาธรรมะตรงๆกับพุทธวจนได้ที่http://watnapp.com/ แล้วจะเข้าใจอะไรมากขึ้น

 

^ผมยังสนใจในอานาปานสติอยู่ครับ พอจะเล่าประสบการในกองลม ให้ฟังเป็นวิทยาทานบ้างไหมครับ

 

จิต หรือ อะไร?

ว่าง หรือ ไม่ว่าง ครับ...?

 

มือใหม่ไปไม่เป็นเเล้ว เเต่พี่เลี้ยงยังไม่ยอมโยนผ้า

 

ปรกติจิตเราไม่เคอยู่นิ่งเลย เมื่อเรามีสติอยู่กัลมหายใจ เท่ากับเราเข้าไปเฝ้าดูลมทำให้จิตอยู่ที่กาย(กองลม)แต่จิตเราไม่เคยชินกับการอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งนานๆจิตเราจึงเผลอไปทั้งอดีตและอนาคตเพลินไปตามเหตุปัจจัย เมื่อเรามีสติก็ดึงกับจิตกลับเข้ามาที่ลมหายใจ

ถ้าเราพิจารณาดีๆเราจะเห็นความคิดเกิดดับสลับไปสลับมาอย่างนี้เท่ากับเราเริ่มเห็นการเกิดดับ อย่างนี้เท่ากับเราเริ่มเห้นความจริงของการเกิดดับของจิต แม้แต่ถ้าเรามีสติอยู่กับลมหายใจได้อย่างเดียวเราก็จะเห็นการเกิดดับอีกอย่างหนึ่งคือลมหายใจก็เิกิดดับๆๆๆอยู่ตลอดเท่ากับเราก็เข้าสู่มิติของปัญญาเช่นเดียวกันเพราะจุลภาคกับมหาภาคทั่วทั้งจักรวาลก็จะเป็นเช่นเดียวกันคือเกิดดับเิกิดดับอย่างนี้นี่คือวิปัสนาปัญญา

แต่การที่มีสติอยู่กับกองลมนั้นกำลังของสติจะมากขึ้นๆๆๆจนเป็นสมาธิระดับฌานได้ ตามลำดับผู้ปฎิบัติอย่างแน่นอน ขอเพียงมีสติอยู่กับลมหายใจให้ต่อเนื่องนานๆ อาจจะต้องเพ่งบ้างก็ไม่เป็นไรแต่อย่าให้มากเกิดกำลังของเราอาจจะทำให้ปวดตึงบ้าง ก็ขอให้เอาความพอดี สมถะกับวิปัสนานี้เป็นของคู่กันเกื้อหนุนกันถึงจะสมบูรณ์ขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่ได้ สติปัฎฐาน4สมบูรณ์อยู่ตรงนี้ทั้งหมด ลมคือกาย สุขทุกข์คือเวทนา เห็นความคิดเกิดดับคือจิต เห็นความเกิดดับคือธรรม ทั้งหมดจบลงตรงนี้

แต่จะเห็น ความดับของธรรมทั้งหมดจนเป็นมหาสตินั้นต้องออกแรงหน่อย(ตรงนี้แล้วแต่บุคคลผมเองกว่าจะพบสภาวะนี้นั้นเอาชีวิตเข้าแรกมา )ขอแนะเพียงว่าท่านมีสติอยู่กับลมหายใจอย่างเดียวให้ได้ทุกอย่างจะสมบูรณ์ในตัวทำให้มาก นี่เป็นมรรควิธีที่พระองค์ทรงแสดงไว้มากในพระสูตร และมีบทอธิฐานความเพียรอยู่พระสูตรหนึ่งนั้นขอให้ใช้บทนั้นเป็นการดำเนินบนเส้นทางมรรค รับลองท่านจะได้หายสงสัยในเรื่องทั้งหมด (ทั้งหมดนี่นั้นขอให้ศึกษาเรื่องอริยสัจก่อนนะครับ)และการปฎิบัตินั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขอให้อุเบกขาไม่ยินดียินร้ายอะไรทั้งนั้นแลัวท่านจะประสบความสำเร็จแน่นอน

 

การที่จะเห็นสภาวะความไม่เกิดไม่ดับนั้นไม่ใช่จิตว่างหรือกายว่าง เป็นสภาวะที่จิตแยกจากกาย เมื่อจิตแยกกับกายจะมีสภาวะหนึ่งไม่มีอะไรเกิดและอะไรดับ จิตเป็นผู้เข้าไปเห็นความจริงนั้นคือสภาวะนิพพานที่ว่าด้วยสูญญตา อธิบายอย่างไรก็ไม่เข้าใจนอกจากผู้ที่ประจักษ์

 

^พอได้อ่านอานาปานสติสูตรอีกหลังจากที่คิดว่าปฏิบัติมาทางนี้น่าจะเก่งแล้ว
กลับมาเข้าใจได้ว่า ความละเอียดของลมเข้าออกนั้น ไม่ใช่การคิดเอา หากแต่เป็นการเห็นจริงจากการปฏิบัติซ้ำๆจนระลึกได้ทันในขณะนั้นๆ เหมือนกับการรู้ลมในขั้นที่ 1-4 หมวดกายานุปัสสนาสติปัฏฐานต่อเข้าที่หมวด 2 เวทนานุปัสนาสติปัฐฐาน ละเอียดลงในการน้อมระลึก รู้ นำมาใช้ได้ และสามารถระงับจิตสังขารได้ ทีนี้เมื่อการศึกษาเทียบเคียงการปฏิบัติ ก็จะเห็นความหลงไปได้ด้วยสติที่ทันระลึกอยู่
...เข้ามาเล่าเรื่องน่ะครับ

 

ผู้ที่ประจักษ์ ใยต้องอวดตัว

อธิบายยาวหน่อย จะเป็นไรไป

หรือชอบแบบสั้นๆ จะได้ดูเท่ห์ จริตแบบนี้ ดูคุ้นๆ...