อยากบรรลุธรรมเข้ามา

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ อยู่ในป่าก็ตาม อยู่ ณ โคนไม้ก็ตาม อยู่ใน
สถานที่สงัดก็ตาม นั่งคู้บัลลังก์ตั้งกายตรงดำรงสติบ่ายหน้าสู่กรรมฐาน

ภิกษุนั้นย่อมมีสติหายใจเข้า มีสติหายใจออก
เมื่อหายใจเข้ายาว ก็รู้สึกว่าหายใจเข้ายาว
หรือเมื่อหายใจออกยาว ก็รู้สึกว่าหายใจออกยาว
เมื่อหายใจเข้าสั้น ก็รู้สึกว่าหายใจเข้าสั้น
หรือเมื่อหายใจออกสั้น ก็รู้สึกว่าหายใจออกสั้น

ย่อมสำเหนียกว่า เราจักรู้แจ้งซึ่งกองลมทั้งปวงหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักรู้แจ้งซึ่งกองลมทั้งปวงหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักระงับกายสังขารหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักระงับกายสังขารหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักรู้แจ้งซึ่งปีติหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักรู้แจ้งซึ่งปีติหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักรู้แจ้งซึ่งสุขหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักรู้แจ้งซึ่งสุขหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักรู้แจ้งซึ่งจิตสังขารหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักรู้แจ้งซึ่งจิตสังขารหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักระงับจิตสังขารหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักระงับจิตสังขารหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักรู้แจ้งซึ่งจิตหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักรู้แจ้งซึ่งจิตหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักยังจิตให้บันเทิงหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักยังจิตให้บรรเทิงหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่าเราจักตั้งจิตไว้มั่นหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักตั้งจิตไว้มั่นหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่าเราจักปล่อยจิตหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักปล่อยจิตหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักพิจารณาเห็นธรรมอันไม่เที่ยงหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักพิจารณาเห็นธรรมอันไม่เที่ยงหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักพิจารณาเห็นวิราคะหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักพิจารณาเห็นวิราคะหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักพิจารณาเห็นนิโรธหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักพิจารณาเห็นนิโรธหายใจออก
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักพิจารณาเห็นปฏินิสสัคคะหายใจเข้า
ย่อมสำเหนียกว่า เราจักพิจารณาเห็นปฏินิสสัคคะหายใจออก


************

เก่งอานาปานสติ ใช่ไหม ไหนอธิบาย ตรงที่ทำสีแดง จิ " เราจักปล่อยจิต "
เนี่ยะเป็นยังไง

ไม่ต้องหวั่นเกรงเรื่อง บัญญัติ ภาษา คุณจะใช้ ภาษาเสียงในฟิลม์ อื๊ดๆ อ๊อดๆ จึมปึ๊ๆ
จิ๊งปิ้งๆ แจงแวงๆ ยังไงก็ได้ เราสามารถรับฟังได้ เท่าที่คุณจะบัญญัติมันออกมา

 

555+ทุกวันนี้ตอนเราทำแบบนั้น(กระเดี๋ยวแห่ว) มันต่างกันมาก ถ้าเรากล่าวแล้วท่านไม่เข้าใจนะ 1ท่านบรรลุแนวอื่นจะเป็นปัญญาวิมุติหรืออะไรเราไม่รู้ได้ 2ท่านไม่เข้าใจในสิ่งที่เราพูด

 

เข้าใจ ทำไมจะไม่เข้าใจ

แต่ หากคุณกล่าวแค่นั้นแล้วบอกว่า อยาตนะ5ดับ อันนี้ มันก็พร่องแล้ว
เพราะ โสดาบันหนะ เขากล่าวกันที่ อยาตนะ6 ดับหมด หากมีเหลือ
ทวารใดทวารหนึ่ง พระพุทธองค์บอกว่า ยังไม่พ้น ยังถือว่า ฟังธรรม
เอาแบบ สุตมัยปัญญาอยู่

ยังเปรียบเทียบเอา ว่างั้นเหอะ

ซึ่ง ในแง่ของอยาตนะนั้น คนที่เขา ทำสมาธิแบบมากๆ เขาจะไม่
หลุดเรื่องนี้ เพราะ มโน ตัวเดียว ใน มโนตัวเดียว อยาตนะยัง
ครบ6 เหมือนเดิมทุกประการ ยังรับรู้ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ได้หมด
เขาไปพุทธภูมิ หรือ ไปฟังเทศนาที่วัดเนี่ยะ เขาไม่ต้อง ขึ้นเครื่องบินไป

เขาไปโดย หิ้ว มโน ไปอันเดียวพอ หู จมูป ปาก ตา กาย มีครบ

แต่ถ้าพูดมาทางนี้ เดี๋ยวคุณก็ กระปอดกระแปดอีก สู้ อิงไปเรื่อง

"หมามันตาย มันโสเป็นโสตาย ด้วยหรือเปล่า " อันนี้ มันก็เอามาถามได้
จะได้ไม่ต้องมา กระซิบข้างหู กันอีก

 

ทำไมท่านมาสนใจในพยัญชนะเหล่านี้เล่า การเข้าถึงต่างคนก็ต่างกัน ท่านจะสนใจทำไม ท่านน่าจะสนใจความจริงที่ปรากฎ อย่างเช่น ที่สุดแล้วลมหายใจ เข้าออกก็ต้องดับไป อะไรก็ดับไม่มีเหลืออารมณ์ใด
ๆนอกจากอาการประจักษ์ความจริง

 

เฮ้อ เหมือนกันกับ ขาโน้นเลย

อ้างว่า ทำมาด้วยตัวเอง ปะจักจริง

อ้างว่า ไม่ไดใช้สลิง ไม่สามารถอิงเข้า พระไตรปิฏกได้

ทั้งๆ ที่ หัวกระทู ใคร วะ รับรองว่า อานาปานสติของพระพุทธองค์ ใช้ได้แน่นอน

แล้ว พอคนเขาให้อธิบาย ก็ แบะ แบะ ฟาดงวง ฟาดงา หาวา คนยกมาถามผิด !!

พูดง่ายๆ กลับไปเล่นมุข " แหวกหน้าออกมาจากกลีบเนื้อ เอากู คำกู " เข้าว่า

***********

ก็ลอง เสียหน่อยจะเป็นอะไรไป ช่วง " ปล่อยจิต " เนี่ยะ ทำยังไง

นี่ยังรอ ช่วง ปฏินิสสัคคะ ( สลัดคืนจิต ) รออยู่อีกนะ หากอธิบาย
จำแนก แยกแยะไม่ได้ ก็อย่ามากล่าวเลยว่า รู้อานาปานสติ

รู้ อานาปานสติ ก็ต้อง อธิบาย อานาปานสติ ได้สิคร้าบ

ถ้าอธิบายไม่ได้ แล้ว คุณ ทำกรรมฐานอะไรมา !?

 

หู ตา จมูก ลิ้น กายไม่รับรู้เรื่องแล้ว แต่มโนนที่รับรู้ถึงไตรลักษณะนั้นจำเป็นต้องรับรู้ จะดับไปได้อย่างไรเป็นครั้งแรกที่ไม่ใช่การนึกคิด ที่เห็นตามจริง

 

ถ้าคุณจะอธิบายตามตัวหนังสือมานั้นไม่อยาก เพราอานาปานสตินั้นคนที่บรรลุมีมาก ทั้งคนที่อธิบายได้ละอียดก็มีเยอะ ตามลำดับขั้น เพราะอานาปานสตินั้นเป็นเครื่องบรรลุตั้งแต่เข้าใจน้อยนิดถึงเข้าใจมาก ข้่าพเจ้า รับรู้ตั้งแต่อากรปีติ สุข ความสิ้นไปราคะ รู้ว่าลมหายใจหายไปตอนไหน จิตหลุดพ้นตอนไหน ส่วนจะอธิบายตามพยัญชนะอะไรนั้นไม่สำคัญเลย

 

คุณคร้าบ คุณ เบิ่งตากว้างๆ นะ

แล้วอ่านให้ดีๆ อานาปานสติ มันมีด้วยเหรอครับ ลมหายใจหายไปตอนไหน

ตั้งแต่ต้น จน จบ อานาปานสติ ทำกรรมฐานไปจนถึงขั้น ตามพิจารณา
การ " สลัดคืน " คุณเห็นไหมว่า ยังตามด้วย รู้ลมหายใจเข้า รู้ลมหายใจ
ออกอยู่

แล้วคุณไป ควักกะปิ ควักกรรมฐานอะไรมาครับ ถึงได้ มี " ลมหายใจหายไปตอนไหน "

 

คุณไปไม่ถึงหรอครับที่ลมหายใจอัสสาสะ ปัสสาสะ ดับไปนะ ถ้าไม่ถึงครงนี้ก็จบกัน

 

ถ้าพูดแบบนี้ ก็รู้เลย ไม่ได้ทำ อานาปานสติแล้วหละ

เพราะ ไอ้จุดที่คุณบอก ลมหายใจดับไป แบบ บ้านๆ เขาภาวนากันหนะ

หาก จัดเข้า อานาปานสติ มันเป็น ช่วง

ลมก็คือกาย กายก็คือลม ดังนั้น

ตรงเนี้ยะ ลมหายใจหายไปหมดแล้ว

แต่ ลมหายใจดับหมดในแบบพุทธศาสนา ดับแต่ยังมีอยู่

เพราะว่า ระงับ คือ ปล่อยวาง ไม่ยึดถือ จึงเรียกว่า ดับ เคยได้ยินไหม

ดังนั้น

ลมหายใจดับไปแล้ว แล้วก็ให้ตาม เห็นลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ต่อไป

ตรงนี้ หากใครทำได้ จะเหมือนว่า ตัวเราไม่หายใจ

จะเดิน จะวิ่ง จะขึ้นสพานลอย ก็จะรู้สึกว่า ไม่ได้หายใจ กายสังขารระงับ
หมด ไม่มีเรื่อง หมาหอบแดก เด็ดขาด

แต่ ยังหายใจอยู่ นะเว้ย เฮ้ย

แล้ว ยังมีอีกตั้งเยอะ ที่จะภาวนาต่อ ต่อจากตรง ลมหายเจอ"ใจ" จิตที่
เจือปิติ เจือสุข ก็ว่ากันต่อ เล่นกันจนกว่าจะระงับอีก ใจ ดับหายไปด้วย

ฮะเอ่อ...........แล้วก็ ยังหายใจอยู่นะ

 

ยังก่อนท่านยังไปไม่ถึงแน่ๆลมดับ

 

กั๊กๆ คุณเอ้ย

คุณ อ่านดีๆ

นั่นมันส่วนว่า ด้วยอานิสงค์ของ การเจริญกรรมฐาน ไม่ใช่ ขั้นตอนการปฏิบัติ

ขั้นตอนการปฏิบัติ นู้น อยู่ข้างบนนู้น ที่ผมยกมานั่นแหละ พระสูตรเดียวกัน

ทำการปฏิบัติให้มากๆ ทำได้มากแล้ว จึงจะได้อานิสงค์

อานิสงค์ ก็คือ ในลมหายใจเฮือกสุดท้าย ก่อน จุติ ก่อนตายจริงๆ ตายจริง
นะครับ ไม่ได้ หมายถึง หายใจเข้าดับ หายใจออกดับ แต่ ยังนั่งยิ้มหรา กิน
ตับป๊าปๆๆๆๆ

คือ วาระสุกท้ายของลมหายใจ มันระพรากหรือไม่พราก เนี่ยะ หากเป็นคน
ที่ ลงมือปฏิบัติอานาปานสติตามขั้นตอนข้างต้น แล้ว ทราบชัด กระบวนการ
ทั้งหมด เวลา ลมหายใจสุดท้ายเฮือก !!! จิตจะปล่อยได้ หากยังยึดอยู่
ก็จะต้องไปเกิดอีก

หากปล่อยได้ ก็จะ นิพพานขณะที่ตายนั้นเลย ไม่ต้องไปเกิดเป็นพรหม(อานาคามี
ประเภทต่างๆ อาสาวะที่หลงเหลือ)



โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

สรุปว่า ตอนนี้คุณ เข้าถึงจุด ปรินิพพาน ไปเรียบร้อยแล้ว แต่ ยังนั่งกระดิกสิบอยู่

กล้วยทอดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

อาการแบบนี้นั้นยังอีกไกลครับ ลมหาย ปีติ สุขอะไรนี่นะ สักพักก็หายไปหมด จะเหลือความเจ็บปวดเข้ามาตรงนี้นี่แหล่ะครับที่คนไม่ผ่านกัน ผ่านไปให้ได้ซิ แล้วจะรู้ว่าไม่หายใจมันเป็นยังไง จิตหลุดจริงๆมันเป็นยังไง ไม่ใช่สมธิในช่วงแรกที่เกิดนะครับ ขั้นสุดท้ายของปลายทางของอริยะคือการดับลมอัสสาสะ ปัสสาสะ ดังพุทธพจน์ ดูก่อนราหุล อานาปานสตินั้นทำให้มาก อบรมณ์ให้มากแล้ว อัสสาสะ ปัสสาสะ อันมีในครั้งสุดท้าย แล้วจึงดับ

 

จายเย็นๆ คุณ คุณ มีความประมาทมาก อ่านเอาส่วนผล จับมาเป็น กรรมฐาน

อันนี้ รับรองได้เลย โง่สุดๆ ทำแบบ นึกๆ คิดๆ

คุณคร้าบ อย่าประมาทนะคร้าบ คนทำ สมาบัติ8 ได้ อรูปฌาณได้ ทำออก
มาแล้ว ก็ คว้าความคิดว่า จบแล้ว เนี่ยะ มีเยอะแยะ ของกล้วยๆ ใครเขา
ก็พิจารณาได้แบบนั้น

สมาบัติ8 ยัง ติดคิด เนี่ยะ เรืองธรรมดา สามัญ มะนุด ขี้เหม็นเลย


********

อานาปานสตินั้น กายแน่นเปรี้ยะ หัวแน่นเปรี้ยะ แทบแตก แทบระเบิดเนี่ยะ
ก็ตอน กายคือลม ลมคือกาย แล้ว ตามพิจารณา ทำกายสังขารให้ระงับ ตรงนั้น
แหละครับ เวทนากาย เวทนาจิต ประเคนมาให้พิจารณา สู้กัน ไปแล้ว

พอผ่านตรงนี้ ก็หายใจปรกติ พวกบาดแผล เดินชนนั่น ชนนี่ หน้ามืด จะเป็นลม
อะไรนี่ หรอกคนภาวนาผ่านตรงนี้ไม่ได้แล้ว จิตจะไม่เคลื่อนไปกับมัน

เปรรียบนักรบ ก็เหมือน แรมโบ้ .... กวนอู ซึ่ง ตรงนี้ถือว่า ทิ้งกายแบบ ขี้ๆ
อ่อนมาก คนที่ไม่มีศาสนาเลย ก็สามารถทำได้

 

คุณไม่เคยผ่านไงก็บอกว่าต้องเข้าถึงปรินิพาน ผมจะบอกให้ เมื่อจิตแยกออกจากกายนั้น ลมหายใจจะดับเวทนาทางกายก็ต้องดับด้วยตรงนี้แหล่ะครับเป็นที่สุดของอานาปานสติแล้ว เมื่อเวทนาดับกิเลสจะถูกทำราย แต่จะมีเงื้อนไขของเวลาเข้ามาเกี่ยว ดั่งกิจในอริยสัจ

 

นี่ ถ้าเสวนาต่อไป คุณ ยังควักกะปิ อ้างว่า เห็นลมดับ ปรินิพพานไปเรียบร้อย

แต่ยัง เจื้อยแจ้วได้ รู้จริงเห็นจริง ดิ้นรนอ้างเลห์ต่อ อันนี้ ผมก็จะขอยุติการสนทนา

แต่ถ้า จะยอมๆ ฟังสิ่งที่ผมกล่าวบ้าง ก็อาจจะเสวนาต่อได้

เพราะ หากคุณสำคัญตนว่า ปรินิพพาน เรียบร้อยแล้ว อันนี้ ก็นะ แหม ไม่รู้จะเสวนาไปทำไม

 

นั้นเป็นพุทธพจน์ที่พระองค์กล่าวกับพระราหุลนะครับที่สุดของอานาปานสตินั้นชัดเจนอยู่แล้ว ถ้าลมไม่ดับก็แค่สมาธิเท่านั้นได้ปัญญาบ้างเท่านั้น ผมจึงกระซิบข้างหูไง ว่ามันหลังความตายนะ เพราะลมมันดับไปหมดตายแล้วชั่วขณะ แต่เป็นการตายของกิเลสครับ

 

ผมเข้าใจกรรมฐานดีครับ ผมยังไม่ปรินิพพานหรอกผมจะบอกให้ครับ ผมพึ่งรอบสองเอง ยังเหลืออีกสองรอบ ขนาดรอบแรกผ่านแล้ว รอบสอกก็ยากจริงๆกว่าจะทำได้ห่างกันเป็นสิบปี คุณมันไม่ง่ายหรอก ขนาดผมรู้ต้องทำอย่างไร ผมยังทำแบบเดิมไม่ได้เลย มันต้องตามเหตุปัจจัย นั้งอยู่ทุกวันยังดับแบบเดิมไม่ได้เลย ไม่รู้อาจจะสักชาติสองชาติมั้ง

 

สังเกต ตรงนี้ไหม

ตรงที่คุณ เอาตัวบุคคลแทรกเข้าไป ตรงเนี่ยะ เขาเรียกว่า

" กริยาเอาหน้าแหวกกลีบเนื้อมาเกิด "

ส่วน สาระอื่นๆ นะ ก็นั่นแหละ คุณก็ จับผสมสิบ เล่นมันส์ไปเรื่อยแหละ

จะผสมสิบอย่างไรก็ได้ ทั้งที่ แจงให้ดู อรรถ พยัญชนะ แต่หากหน้า
มืด จิตยังยึดมั่นถือมั่นว่า กูถูก ก็คุยกันไม่รู้เรื่องหรอก

พอคุยไปๆ เดี๋ยวคุณก็ต้อง งัดตัวบุคคลมาฟาด อีก เสียศีลเปล่าๆ

ไอ้ผมหนะไม่เท่าไหร่ แต่ คุณเนี่ยะ อย่างคุณเนี่ยะ เสียศีล มันจะดีรื๊อออ!!

 

เห็นหมะ ๆ เนี่ยะ เริ่มเสียศีลไปอีกแล้ว

แหวกลูกเดียวเลยคุณ

เอาเนาะ เอาเป็นว่า " ตามฉะบาย " ละกัน