อยากบรรลุธรรมเข้ามา

3ลิตรหลบไป->พี่บิ๊ก มาแว้วว

อเมซิ่งแบบนี้พอได้ป่าว ^^

 

newamazing ก็ปรุงแต่งครับ เพราะ newamazing ยังมิได้เป็นอรหันต์หรอกครับ เพียงแต่ืำ ข้ามความสงสัยในทั้งปวงไปได้โดยการดังกล่าว ก็อยากบอกตามความจริงที่ประจักษ์ แก่ผู้ที่ควรถึงกาล ด้วยอานาปานสติที่ล้ำค่า แม้ผู้นั้นความรู้งูๆปลาๆ ก็ยังรู้ว่าอนัตตาในที่สุดแล้วไม่มีอะไรเป็นแก่นสารอะไรเลย

 

ผู้ที่มีจิตปรุงแต่งมีความสามารถปราบเทวดา เล็กอยู่ในใหญ่ ให่ญอยู่ในเล็ก มีค่าเท่ากันคือว่างเปล่า

 

โค้กพี่บิ๊ก

ผมก็พิมพ์ได้ พูดได้

สรรพสิ่ง ล้วนว่างเปล่า เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

ผมพิมพ์ พูดได้ แบบนี้ เรียกว่า บรรลุธรรมเลยไหมครับ โค๊กพี่บิ๊ก

 

ไม่ใช่พระอรหันต์ แล้วรู้ได้ไงว่า ทำตามที่บอกแล้วบรรลุธรรม

ก็ตัวเองยังเดินไม่ถึงเลยไม่ใช่เหรอ?

ทำไมกล้ารับประกันหละ ว่าดูลมหายใจจนถึงที่สุดแล้ว เป็นพระอรหันต์ได้

นั่นไม่ใช่คำพูดของคุณนี่ แต่เป็นพุทธวัจน

แล้วยกเอาพุทธวัจนมาแสดง แต่บอกว่าตัวเองรับประกัน ทั้งที่ตัวเองยังทำไม่ได้ มันยังไงกัน?

 

มีเรื่องพระพุทดำรัสชมเชยและตรัสอนุญาติแก่ท่านพระโสณโกฬิวิสเถระ อยู่ในพระบาลีคัมภีร์มหาวรรค พระวินัยปิฏก ซึ่งว่าด้วยเรื่องธัมมขันธกะ ( เครื่องหนังต่าง ๆ มีรองเท้าและเครื่องลาดต้น) กล่าวต่อไปว่า
“พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงสดับแล้วตรัสสรรเสริญพระโสณโกฬิวิสเถระกับภิกษุทั้งหลายว่า “ กุลบุตรทั้งหลายเช่นโสณะ ย่อมประกาศความเป็นพระอรหันต์ด้วยอาการอย่างนี้ ย่อมกล่าวแต่ใจความไม่น้อมตนเข้ามาเปรียบเทียบ ส่วนโมฆบุรุษ ( คือบุรุษไม่มีความรู้) บางจำพวกชอบ อวดอ้างยืนยันว่า “ ตนเป็นพระอรหันต์ แล้วเดือดร้อนในภายหลัง”

 

ไปเอา มาจากกระทู้ น้าปราบฯจ๊ะ (จากกระทู้ท้าวสักกะบรรลุโสดาบัน)
เห็นชอบกล่าว.. ขณะจิตเดียว รู้(รอบ)โลก ....

สิ่งใดสิ่งหนึ่ง มีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา
สิ่งนั้นทั้งมวล ล้วนมีความดับเป็นธรรมดา

...เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่เหนือความเกิดดับมีอยู่ แจ้งสภาวะสุญตาคือว่างจากขันธ์ห้า เห็นแล้วเข้าใจโลก อาทิ รู้ไตรลักษณ์ รู้ปฏิจจฯ รู้อริยสัจจ์ ..รู้ทุกข์แห่งการเกิด ..รู้เหตุแห่งการเกิด(ทุกข์) ..รู้ความดับของการเกิด(ทุกข์) ..รู้หนทางของความดับการเกิด(ทุกข์)

รู้ลมนี่(อานาปาฯ) เป็นตัวศึกษา(ขณะเจริญหนทางหรือเจริญอริยมรรคหรือเจริญสติปัฏฐานสี่) ...เมื่อถึงที่แล้ว ก็เข้าใจในสิ่งที่เป็นจริงที่ควรเข้าใจ... (สัจธรรมต่างๆ)

 

ถูกต้องแล้วพิมพ์ก็พิมพ์ได้ พูดก็พูดได้ จะบรรลุธรรมเลยไหม

 

ข้าพเจ้าหายสงสัย กับอรหันต์ต่างกัน เพียงการหายสงสัยก็บอกได้ว่า สามารถทำให้บรรลุธรรมได้แน่นอน

 

เรามิกล้าเปรียบเที่ยบกับท่านใดเพราะเราไม่มีญาณวิเศษอันใดจะทราบได้ว่าใครคือ อริยบุคคล เพียงเราเป็นผู้เห็นนิมิตหมายในตัวเราเป็นอย่างนี้ เรายินดีในนิมิตธรรมที่ปรกฎแก่เรา

 

สุภาษิตนี้น่ารื่นรมย์นัก สาธุๆ

 

กล่าวแต่ใจความ ไม่น้อมตนเข้ามาเปรียบเทียบ คือ แสดงธรรมะ โดยธรรมะ ไม่ใช่แสดงตัวเองไปคู่กับธรรมะ

 

สรุปว่า เชื่อ โดยไม่ได้พิสูจน์ด้วยตนเอง

จะพูดว่า ก็ข้าพเจ้าหายสงสัยแล้ว อีกสักล้านรอบ ก็ได้นะ

แต่ความจริงก็คือ ยังไม่ได้พิสูจน์ทราบด้วยตนเอง แล้วป่าวประกาศต่อ นั่นไง...

 

ท่านผู้มีจิตใจสูงส่งทั้งหลาย ข้าพเจ้าอ่านมาน้อยฟังมาน้อย แต่ได้ลงมือปฎิบัติอย่างจริงจัง กับอานาปานสติ เพียงมีความรู้สึกตัวอยู่กับลมตลอดจนเข้าถึงธรรมที่มีแต่ความว่างเปล่า ในโลกธาตุนี้มีแต่ความว่าง ข้าพเจ้าก็เพียงหายสงสัยในธรรมที่พระองค์ทรงแสดงก็อยากเชิญชวนกันให้ ลงมือปฎิบัติอานาปานกันให้มาก

 

โลกมันว่าง แล้วมันเห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไหม?

อนัตตา คืออะไร? คือการที่ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่เขาไม่ใช่เรา และไม่มีอะไรอยู่ในบังคับของเรา ใช่ไหม?

ทีนี้ มันก็กลับไปเรื่องที่ผมบอกคุณตั้งแต่ต้น แล้วคุณไม่ยอมฟังนั่นแหละนะ
ก็ทุกคน เขาไม่อยู่ในการบังคับบัญชาของเรา ใช่ไหม

อยู่ดีๆ คุณจะไป "อยาก" ให้คนอื่นปฏิบัติธรรม แล้วเขาจะปฏิบัติตามไหมเล่า

อยู่ในโลกแห่งสมมติ ก็ต้องรู้จักใช้สมมติให้ถูก

จะเผยแพร่ธรรม กับคนที่ยังอยู่ในสมมติ ก็ต้องรู้วิธีการใช้สมมติ
คนในสมมติ เขาเชื่อแบบสมมติ กันยังไง เราจะเรียกศรัทธาแบบสมมติได้ด้วยวิธีใด เราก็ต้องสมมติตัวเอง ใช้สิ่งเหล่านั้น ใช้ธาตุขันธ์ของเรา ใช้ขันธ์ 5 ของเรา ในการสมมติ เพื่อให้คนทั้งหลาย พ้นจากสมมติ

จะไปบอกว่า ปฏิบัติธรรมแล้วเจอโลกว่าง เจอความว่าง

ก็อยู่มันเข้าไปสิ ความว่างหนะ มันว่าง มันไม่มี แล้วมันจะคุยกับคนที่ติดอยู่ในสมมติรู้เรื่องได้ยังไงกัน มันคนละภาษา

นี่เรียกว่า ใช้สมมติไม่เป็น หลงติดอยู่ในโลกแห่งความไม่มี

มาเกิดเป็นมนุษย์ มีขันธ์ 5 เนี่ย เขาให้เอาไปใช้ทำประโยชน์

ไม่ใช่เอาไปนั่งคิดว่า โลกมันว่าง โลกมันไม่มี มันก็ว่างอยู่เท่านั้นแหละ ไม่ได้ประโยชน์อะไรหรอก

การใช้ประโยชน์ในขันธ์ ของพระอริยเจ้าทั้งหลาย ท่านใช้ขันธ์ แต่ท่านไม่ติดขันธ์ ขันธ์มันจะเป็นยังไง ก็เรื่องของมัน ท่านใช้มันทำงาน จบแล้วก็แล้วไป ไม่ไปยึดติด อาลัยอาวรณ์ เสียดาย

พวกติดอยู่ในความว่าง นี่แหละ เป็นพวกที่ลึกๆ แล้ว กลัวการใช้ขันธ์ เพราะกลัวมันจะไปรบกวนความว่าง รบกวนความสงบ ที่ตัวเองพยายามรักษาไว้ ก็เพราะโดนกิเลสละเอียด ที่ตัวเองยังไม่เห็น มันหลอกเอานั่นไง

หากไม่ยึดติดกับอะไรเลย มันก็รู้ทุกอย่าง ทำงานทำการ จะพูดจะคุย มันก็รู้หมดทุกอย่าง แต่ตอนรู้ มันก็ว่างไปด้วยพร้อมๆ กัน กับการรู้นั่นแหละนะ... มันก็ไม่มีอะไรให้ต้องรักษา ไม่มีอะไรให้ต้องกลัวไปโดนรบกวน เพราะมันสงบอยู่ทุกขณะจิตอยู่แล้ว

 

ข้าพเจ้าเข้าใจที่ท่านกล่าวดี ข้าพเจ้ามิได้เกิดมาเพื่อสิ่งนั้น(หมายความว่าไม่ได้เป็นครูใคร) ข้าพเจ้าเกิดมาเพื่อรู้สิ่งนี้ เมื่อรู้ก็กล่าวให้ฟัง ใครจริตตรงกัน นำไปปฎิบัติก็เกิดผลได้แน่นอนรับประกันได้ ง่ายๆสบายๆกับการหลุดพ้นความทุกข์ ส่วนเรื่องธรรมที่พิศดารนั้นขอเป็นหน้าที่ท่านหรือท่านอื่นๆ ที่มีจริตเกิดมาเพื่อสิ่งนั้น ข้าพเจ้าเข้าถึงความเป็นอนัตตาด้วยอานาปานสติ ทำให้มากเจริญให้มากเท่านั้นเอง ตรงตามพระพุทธองค์ทรงสั่งสอน ข้าพเจ้ามั่นใจในสิ่งนี้ ขออนุโมทนาในจิตอันเป็นกุศลของท่านที่กล่าวชี้แนะ

 

^คงต้องดูเรื่องความประมาท ในการรู้(จับ)ลม

 

มีนัมขอขอบพระคุณคุณ newamazingมากมาย และคุณพี่เล่าปัง ที่ให้ความรู้

สำหรับโกมีนัม อานาปานสติ ที่ถึงที่สุด ก็ยังงมอยู่เลย แว๊บๆละ
อ่ะ ทีนี้ ว่าเรื่องกสิณ วาโยกสิณ ไง

อาการน่ะเป็นอาการของวาโยกสิณ จากคำๆนึงที่ได้มา คือ สัพเพธัมมาอนัตตา ไง

แต่มีนัมน่ะ กสิณดินนะ ลักษณะวาโยเนี่ย เออ พอถึงจุดที่เรียกว่าปล่อยวางสังขารแล้วหมดสงสัยอะไรแบบนั้น เป็นอาการวาโยกสิณ มีนะ เพ่งน้ำ เพ่งดิน จับลมหายใจ ดูสีๆน่ะ
แต่อาการเป็นวาโยกสิณน่ะ อาการแบบนี้ เรียกวางแบบเพ่งไง

ส่วนอานาปาณสติ มีนัมก็เข้าใจว่า อาการกตัญญูจะมาด้วย การเรียบเรียงคำพูด ครูบาอาจารย์ และ อย่างพี่เล่าปังว่าในคุณของ อานาปาณสติ อานาปาณสติ กิริยานอบน้อมเรียบร้อย จะเป็นแบบนี้
บางคน ฝึกอานาปานสติ พอถึงรอยต่อกลับทะลุที่กสิณดินเฉยเลย เป็นเรื่องธาตุๆ ^_^

 

ผมเห็นด้วยกับพี่บิ๊กโค๊ก เพียงแค่รู้ลม-เข้าออก

อย่างเดียวก็ไปได้

เพียงแต่ อยากฟังพี่บิ๊กโค๊กเฉยๆ

 

^อย่างเดียวก็ไปได้ ไปไหนเหรอพี่ ป.ปราบนิ้วเทวดา