ไสยศาสตร์ฉบับชาวบ้าน..มี.สาระ แบบกันเอง

บรรทัดที่ ๑ นโมพุทธายะ นะมะพะธะ จะภะกะสะ สะ

บรรทัดที่ ๒ หะวะสะทะสะนะ สังวิธาปุกะยะปะ กะ

บรรทัดที่ ๓ ยะวะ สีหะนาธัง อิมัสสัง กะยะนะจะ

นโมพุทธายะ หัวใจพระเจ้า ๕ พระองค์

นะมะพะทะ หัวใจธาตุ ๔

สะหะวะสะทะสะนะ (ไม่ทราบว่าหัวใจอะไร)

สังวิธาปุกะยะปะ หัวใจพระอภิธรรม ๗ คัมภีร์

กะยะวะ (ไม่ทราบว่าหัวใจอะไร)

สีหะนาธัง หัวใจราชสีห์

อิมัสสัง กะยะนะจะ (ไม่ทราบว่าหัวใจอะไร)

 

อักษรล้านนา พัฒนามาจาก อักษรปัลลวะ หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า อักษรคฤนถ์ มีใช้แถบบอินเดียใต้ นิยมใช้จารึกพระธรรมหลังการสังคายนา เหมาะสำหรับเขียนภาษาบาลีมากกว่าตัวอักษรเทวนาคิรีที่ใช้เขียนภาษาสันสกฤต

อักษรปัลลวะเข้ามาในสุวรรณภูมิในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช ตรงกับยุคทวารวดี(มอญโบราณ) อักษรปัลลวะ เข้าในสุวรรณภูมิจึงได้พัฒนาขึ้นตามภูมิปัญญาปราชญ์ท้องถิ่นปรับให้เข้ากับการเขียนลงใบลาน จึงเป็นต้นแบบของตัวอักษรมอญ อักษรพม่า อักษรธรรมล้านนา อักษรธรรมอิสาน ตลอดจนอักษรขอม และอักษรสิงหลที่ใช้ในศรีลังกา

เมื่อแต่เดิมใช้จารึกพระธรรมคำสอน จึงถือเป็นอักษรศักดิ์สิทธิ์ จึงนำมาใช้เขียนคาถาในยันต์ต่าง ๆ และอีกอย่างในสมัยก่อนแยกใช้ตัวอักษร เวลาบันทึกพระธรรมคำสอนหรือพระสูตรต่าง ๆ ภาคกลางจะใช้ตัวอักษรขอม ภาคเหนือใช้อักษรธรรมล้านนา ภาคอีสานใช้อักษรธรรมอีสาน และใช้เขียนยันต์ต่าง ๆ

แต่หากเป็นเรื่องทั่วไปไม่เกี่ยวกับศาสนา จะใช้ตัวอักษรชนิดอื่นในการบันทึกเช่น ภาคกลาง , ภาคใต้ จะใช้ตัวอักษรไทย ภาคเหนือจะใช้ตัวอักษรฝักขาม ภาคอีสานจะใช้ตัวอักษรไทยน้อย(คล้ายตัวอักษรลาว) ดังนั้นตัวอักษรชนิดนี้จึงไม่ค่อยนิยมใช้เขียนยันต์ เพราะเป็นตัวอักษรธรรมดาใช้ทั่วไป

ยันต์ที่ลงเป็นอักษรไทย มีใช้ที่ภาคใต้ตามหนังสือบุด(สมุดข่อย)บางเล่ม แต่ไม่นิยมเท่ากับอักษรขอม คงเป็นเพราะครูในสมัยก่อนพาใช้ก็เลยใช้ต่อ ๆ กันมา

 

ยอดเยี่ยม นับถือๆ

 

คุณครูศนิวาร มาเองเลยครับงานนี้ แน่นจริงๆ ขอบคุณครับ อ.ศนิวาร

 

ขอบคุณมากนับว่าเป็นความรู้ที่ดีมากครับ
ผมเคยให้อาจารย์พม่าทำยันต์ให้ ท่านก็ลงเป็นภาษาพม่าเลย ก็ยังสงสัยว่าทำไมไม่ใช้ อักษรขอม ต่อมาผมได้เรียนภาษาพม่า จึงสงสัยเข้าไปอีกว่า อักษรพม่า บางตัว ตรงกับ อักษรลานนา หลายตัว..
ยังเคยสอบถามอาจารย์ อักษรศาสตร์ เหมือนกัน ท่านบอกว่า แนวทางพัฒนามาจากที่เดียวกัน..แต่อาจจะมีความแตกต่างกันตรง อักษรพม่ามีการใช้ต่อเนื่องมากกว่า อักษร ล้านนา ซึ่งนับวันจะหายไปเนื่องจากไม่ได้ใช้
กระจ่างแล้วครับ..ขอบคุณ ท่าน ศนิวารอีกครั้ง.ครับ.

 

ผมก็นั่งอย่างเดียวนะ ไม่ค่อยได้เดินเพราะ สถานที่จำกัด
สมาธิมีัท้ง ยืน เดิน นั่ง นอน(ท่านี้เอาไว้ท้ายสุดดีกว่า๕๕)
แต่ครูอาจารย์ท่านว่า สมาธิที่เกิดจากท่าเคลื่อนไหวทรงตัวได้นานที่สุด แต่ก็เกิดยาก ผมก็ลองทำจริงๆก็ จริงครับ เดิน วันละ ๒ รอบรอบละ ๒-๓ชม. แต่พอเกิดก็ได้นาน คือมีสภาวะที่ ทรงตัวดี นั่งผมเกิดเร็ว..แต่ทรงตัวไม่นาน...นี่ ปบ.แบบพวกเราชาวทำงานนะครับ
แต่ เรื่องการเปิด ธรรมะ ไปด้วยนั้น ผมว่า อยู่ที่ จริต ครับ...บางคนฟังแล้ว สงบ บางคนไม่สงบ ถ้าผม ต้อง วิเวก อย่างเดว คือ เงียบ แต่เมื่อเรารู้ ช่องทางมันแล้ว เป็น วสี แล้ว ผม ว่า สมาธิ ก็ฝึกได้ทั้ง ๒ ทาง คือ แบบมี เสียง กับ ไม่มีเสียง รบกวน แต่ว่าจะใช้อุบายแบบใดเท่านั้น ถ้าวันใดเสียงมาก อึกทึกมีมหรสพ ผมก็นั่งถ้าไม่ได้สมาธิขั้นลึก ก็ถือว่าได้ ธรรม ข้อ วิริยะ ขันติ
ผมว่า อยู่ที่ตัวเราครับ...ถามใครว่าทำแบบนั้นดี ปบบนี้ดี ไปทำตาม ค่อนข้างยากหน่อย...เพราะผมก็ เรียนมาหลายแนวทางเหมือนกันจนเกือบจะเลิก เพราะทำไม่ได้ซั้กทาง...พอตั้งใจ เอาเป้นเอาตาย กับมัน มันก็ได้ครับ..
ไม่มีอะไรเกิน คำว่า วิริยะ ขันติ เราไปได้ครับ

 

ขอตอบเรื่อง คาบ อีกครั้งให้ท่านที่สงสัยถามมา

ครูอาจารย์ท่านก็บอกว่า คาบ นั้นก็คือการบริกรรมแบบไม่มีลม หรือ ไม่รับรู้สภาวะลม ซึ่งแรกๆที่ผมใช้คาถานั้น ครู ท่านให้ฝึกหายใจเข้ากลั้นไว้ แล้วผ่อนออกพร้อมกับคำภาวนา...มันก็จะตรงกับการใช้ เคล็ด ธาตุลม ออกมา....แต่ ระบายออกจากปากด้วยคำภาวนา ไม่ใช่ ระบายออกทางจมูก.

ลองฝึกง่ายๆ ท่านหายใจเข้าทีเดียว ตั้ง นะโม ๓ จบ ให้ได้...นั่นคือท่านว่า นะโม ได้ ๓ คาบ แล้ว...

อย่างผมสวดคาถาบทมหาจักพรรดิ์ ลป.ดู่ ๕ คาบ ผมจะหายใจเข้าแค่ ๕ ครั้ง คือ เข้า ๑ ครั้งสวดได้ ๑ จบ(ก็คือ ๑ คาบ)สวดเปล่งเสียงพอประมาณออกมา พร้อมกับระบายลมออกมาด้วยแบบไม่สนใจในลมออกนั้น(มันออกเองอยู่แล้ว) ...นี่คือคำว่า คาบ ในขั้นต้นของการใช้โดยทั่วไป

แต่ถ้า คาบ แบบสมบูรณ์แบบ ก็คือ ขั้น อุปจารสมาธิ ครับ ว่าคาถาไปกี่จบในขณะจิตอยู่ขั้น อุปจาระ นั่นก็คือจำนวน คาบ ที่สมบูรณ์ ครับ...

 

แต่ก่อนผมวิ่งจ๊อกกิ้ง ตอนเย็น ก็ภาวนาไปด้วย เหนื่อยกว่าวิ่งธรรมดาอีกครับ แต่ได้สมาธิดีมากๆ

 

..

สวัสดีครับ พี่คำรณ และผู้รู้ทุกท่าน....

กรณี ยังไม่เข้าสมาธิ อุปจารสมาธิ หายใจเข้า+ว่าคาถา คือ 1 คาบ แสดงว่าตอนว่าคาถาลมก็จะออกมาทางคาถาที่เราท่องใช่ไหมครับ....

กรณี เข้าอุปจารสมาธิแล้ว ว่าคาถา เราก็จะไม่นับตรงที่ว่า หายใจเข้าออกกี่ครั้งใช่ไหมครับ เพราะ เข้าสมาธิได้แล้ว คงไม่สนใจลมหายใจแล้ว...เราจะนับจำนวน คาถาที่ว่าไป เป็นคาบเลย

 

อย่างงี้ผมสักยันต์รูปครุฑ ไว้ไหล่ขวา นาคไหล่ซ้าย ก็ไม่น่าจะดีน่ะสิครับ พี่คำรณ แล้วมีวิธีแก้อย่างไรไหมครับ

 

"เคยมีหนังสืออักษรลานนาเล่มหนึ่ง ไม่รู้ไปอยู่ไหนแล้ว

เคยแปลกใจเหมือนกันว่า ทำไมตัวอักษรล้านนานั้น ใช้แทนภาษา ขอมได้

ซึ่งแตกต่างจาก อักษรไทย ซึ่งไม่มีใครเอาลงจารในคาถา...

แสดงว่า อักษรขอม กับ ล้านนา นั้นมีความเก่าแก่พอๆกัน..

ตัวคาถา เท่าที่เห็นนำลงมาจาร/ลงในยันต์ จะมี อักษรตัวขอม อักษรลานนา อักษรมอญ ที่พม่า ก็มีอักษรพม่าใช้เขียนยันต์บางยันต์
ยังไม่มีอักษรไทยที่ลงในยันต์นะ...น่าจะมีแต่ คงน้อยมาก..และถ้ามีคงจะลงร่วมกับอักขระขอม.."
เสธ.ครับ ถ้าเรื่องนี้เสธ.ต้องตามไปอ่านในนี้ครับ

พุทธสาสนสุวัณณภูมิ ปกรณ : ราชบุรีวัตถุกถา ตำนานเมืองขุนไทย

ของหลวงปู่อ่ำ อดีตพระราชกวี วัดโสมนัสวิหาร(วัดที่ม๊อบมักจะไปตั้ง) แต่ท่านเขียนรวมเผ่าไท ไว้ครับ (งานนี้ยาวครับ) เพราะต้องตามไปตามตำนานพระนางจามเทวีอีกครับ เพราะ อักษรพม่าปัจจุบัน ตามตำนานว่า คืออักษรสมัยพระนางทำไว้ใช้น่าจะได้อิทธิพลจากขอมละโว้เมืองของพระราชสวามี (ท่านรามราช)

 

คาถาหลวงพ่อเสือดำ
อิทะคะมะ อิธิเจ ตะโส คันหาหิ ทามะสา สัตถาเทวะ มึงเห็นหน้ากูทุกคน สานัง พุทโธภะคะวาติ ฯ

สอบถามผู้รู้ครับ เป็นคาถา เมตา มหาเสน่ หรือเป็นค้าถาค้าขาย

 

สวัสดีครับ ตามอ่านมานานตั้งแต่เริ่มสนุกดีครับ นอกจากคาถาแล้วยังได้ข้อคิดดีๆหลายอย่างด้วย
พอดีผมอยากหาพระอาจารย์ที่เขียนผ้ายันต์นะลือชา เอาใว้ใช้ส่วนตัว พอมีใครแนะนำได้บ้างครับ
พอดีอาชีพผมเกี่ยวกับงานออกแบบ ชื่อเสียงมีผลต่อราคางานนะครับ ขอบคุณล่วงหน้านะครับ

 

นะ ลือชา ผมเคยถามอาจารย์ ท่านว่าเป็นยันต์สายหลวงปู่ศุข
และส่วนใหญ่มารู้จักกันตอนที่เขานำแผ่นยันต์ของ ลพ.ชาญณรงค์
มาให้ได้ชมกัน คนเลยรู้จักยันต์ตัวนี้ กันมาก

แต่อาจารย์ผมไม่ได้เรียนมา เลยแห้วไป...55

 

อดเบยยย แต่ก็ขอบคุณครับ

 

ถ้าไม่เข้าอุปจาร ก็ตือขณิก(สมาธิขั้นต้น)ลมจะยังปรากฎ จึงต้องสูดลมแล้วระบายลมออกพร้อมว่าคาถาไปด้วย
ถ้าอุปจารแล้ว สิ่งรบกวนจะไม่มี ลมก็ไม่ปรากฏ จิตมันนิ่งว่าง แต่เราสามารถกำหนดรู้เฉพาะตัวคาถาได้ตามที่เราอยากว่า..กี่คาบก็ได้

 

ผมว่าน่าจะแปลกมาเลย คนที่สักแบบท่าน..ครูที่สักทำไม ไม่สงสัยถามว่า จะเอาทั้ง ครุฑ ทั้ง นาค เลยหรือ...สักมาคนละครู หรือครูเดียวกัน อันนี้ต้องถามก่อน..
เพราะพลัง นาคกับครุฑ ยังไงก็ขัดกันในตัว...เว้นเสียแต่ พลังทางใดมาข่มไว้เท่านั้น..จึงไม่ส่งผล...
ปกติ ท่านจะแพ้กันในระดับภูมิธรรม ครุฑภูมิต่ำก็แพ้นาคภูมิสูง...
แต่อย่างไรเสีย ท่านเทพทั้งสองจะเป็น เทพที่ไม่เข้าใกล้กัน ไปศึกษาในตำนานให้ดีจะรู้ว่าทำไม..ครูผมเองก็ไม่ได้บอกวิธีแก้..บอกแค่ว่าไม่ควรนำไปใช้ร่วมกัน..หรือเก็บไว้ที่เดียวกัน..

 

พี่ก็ไม่ทราบนะ คาถาบทนี้ ไม่เคยผ่านตา หรือปรากฎในตำราพี่..
แต่ดูๆจากตัวคาถา น่าจะไปทาง มหาอำนาจ นะ..

 

ผมเคยได้ยินมาว่า คนที่สักหลายๆ ตัว เช่นพวกเสือ ลิง หรือลายต่างๆ พวกนี้พลังจะมาก ต้องมีการคุม โดยการสักพ่อปู่ฤาษี เพื่อควบคุมรายสักเหล่านั้นให้อยู่ในกรอบ จริงรึเปล่าครับพี่คำรณ

 

จริง...เพราะการสัก รูปสัตว์ต่างๆนั้น ไปนำปราณ ความสามารถของสิ่งนั้นมาสู่ตัว...จริงๆแล้ว จะต้องมีคาถากำกับทุก ยันต์..หมายถึง ต้องสะกดไว้ได้ไม่เช่นนั้นบางที เกิดจิตอุปทานขึ้น มันจะวิ่งเข้าไปสู่ พลังปราณนั้น เช่น เวลาไปครอบครู คนที่คุมวิชาไม่ได้ ก้แสดงอาการ ออกมาเป็นต้น...นั่นคือตัวอย่าง จริงๆแล้วคนที่สัก ไม่จำเป้นต้องแสดงอาการแบบนั้น ถ้าฝึกถึงขั้นสูงแล้วจะแค่พลังวิ่งอยู่ภายในตัวเท่านั้น ไม่ได้วิ่งออกภายนอก

เราจะเรียกว่า จิตส่ง/จิตบังคับ พลังอยู่ภายในก็ได้...ไม่ใช่จิตส่งพลังออกนอกแบบนี้ยังไม่ใช่