88 คู่ ชะตารักข้ามภพ กับ OneLostSoul

ขออีกคู่นะคะ ของตัวเองกับเพื่อนค่ะ

ตัวเองชื่อ ปุ้ย เป็นผู้หญิงค่ะ เกิดวันจันทร์ที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2529 เวลา 00.57 น. ค่ะ เกิดที่กรุงเทพค่ะ

เพื่อนชื่อ บีเวอร์ค่ะ เป็นผู้ชายค่ะ เกิดวันพุธที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2527 ไม่ทราบเวลาค่ะ ทราบแค่เป็นวันพุธกลางคืนค่ะ เกิดที่กรุงเทพค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณวัน ขอร่วมด้วยคะ

ผู้ชายชื่อป้อม เกิด 28 ธ.ค. 2516 เวลา 20.14 น. จ.นครสวรรค์
ผู้หญิงชื่อนุช เกิด 4 ต.ค. 2516 เวลา 03.40 น. จ.ชลบุรี

เป็นคู่แบบไหนค่ะ

ขอบคุณค่ะ ขอให้คุณวันมีความสว่างทั้งทางโลกและทางธรรม

 

รบกวนด้วยค่ะ
ญ เกิด 15 พย 21 1.55น ที่สิงห์บุรี กับ ญ เกิด 5 กพ 24 18.35น ที่ กัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย ค่ะ เคยคบกัน แต่เลิกกันไปแล้วค่ะ

 

รบกวนดูให้อีกคู่นะคะ
ญ กิ๊บเก๋ 9 ธ.ค. 24 เวลา 8.52 น. กทม
ช นาคิน 5 เม.ย. 23 เวลา 11.00 น.(วินาทีไม่ชัวร์คะ) ลำพูน
เป็นแฟนเก่ากัน แต่ยังคงติดต่อกันอยู่ สงสัยกรรมยังชดใช้กันไม่หมด

ขอบคุณมากค่ะ

 

ขออนุญาติตอบในส่วนของคู่ระหว่างคุณกับสามีก่อนนะคะ
สำหรับการใช้ชีวิตคู่ระหว่างคุณแบตกับสามีนั้นน่ะ
ให้เค้าอยู่ห่างบ้านบ้างดีกว่าค่ะ จะเข้ากับดวง
เพราะถ้าอยู่ร่วมบ้านกันตลอดเวลา สงสัยจะมีปัญหากับคุณและคุณแม่
แล้วอีกอย่างที่สำคัญกว่าก็คือ ถ้าเค้าไม่ได้เป็นทหาร ตำรวจ หรือหมอ
ให้เค้าอยู่ติดบ้าน เดี๋ยวจะป่วยค่ะ

ทางคุณสองคนก็รักใครกันดีอยู่แล้วให้มีระยะห่างบ้าง
เนื่องจากเมื่อคุณสองคนอยู่ใกล้กัน จะมีอำนาจในการดึงความรุนแรงทางอารมณ์ออกมาได้สูง ทั้งคู่เลยนะคะ ยิ่งอยู่ใกล้ทางฝ่ายสามีจะยิ่งแสดงความรุนแรงทางอารมณ์ออกมาได้สูง

ลดละเลิกการเอาแต่อารมณ์ซะนะคะ

คุณและสามีมีมุมมองความคิดที่แตกต่างกันในเรื่อง ศาสนา ความเชื่อหรือธุรกิจอยู่บ้าง แต่ไม่ได้สร้างปัญหามากนัก ตรงจุดนี้ถือเป็นบทเรียนอย่างหนึ่งของการใช้ชีวิตร่วมกัน คือ "เรียนรู้ความแตกต่างทางความคิดความเชื่อ" ค่ะ

ระมัดระวังการส่งเสริมกันใช้เงินไปในทางที่ผิด หรือหมั่นทำบัญชีการเงินด้วยนะคะ เพราะใช้เงินกันออกแนวเฮฮา

ชีวิตคู่คุณสองคนถ้าหากลดละเลิกการระเบิดอารมณ์ใส่กัน (ซึ่งการอยู่ห่างกันบ้างก็นับว่าดีอยู่แล้ว) ก็เป็นหนึ่งในคู่ที่สามารถอยู่กันได้อย่างยั่งยืนนะคะ

เพิ่มเติมสำหรับคุณแบต
หน้าที่สำคัญที่คุณเกิดมาเพื่อเรียนรู้ในชาติภพนี้คือ
การใช้ปัญญาของตนเอง ศึกษาหาทางค้นคว้า ค้นหาความจริงและคำตอบของชีวิต เพื่อฉุดดึงตัวเองให้ขึ้นมาจากปลักตมด้วยตนเองในคราวที่มีปัญหา ไม่วิ่งเข้าไปคว้าหรือหลงงมงายกับสิ่งที่จับต้องไม่ได้ รวมไปถึงการช่วยเหลือผู้อื่นด้วยปัญญาที่เห็นตามจริง ไม่ใช่อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ ด้วยค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ
สำหรับตัวเอง เป็นคนที่มีข้อเสียมาก ๆ คือขี้โมโห หงุดหงิดง่าย ใจจริงก็ทราบนะคะว่า ถ้าอยู่ใกล้กันนาน ๆ ไม่ค่อยจะได้ เพราะตัวเองเป็นคนชอบตัดสินใจอะไรเอง แล้วสามีบางครั้งขี้บ่น ไม่ชอบค่ะ แรก ๆ อยู่ด้วยกัน ก็ไม่มีใครยอมใคร เก่งกันทั้งคู่ เกือบไปกันไม่รอด แต่เพราะสามีเขาเย็นกว่า ก็เลยยอมเราอีก (หรือยังมีสัญญากันอยู่ ก็ไม่รู้ค่ะ) แต่ปัญหาเวลาทะเลาะกันส่วนใหญ่ ก็เพราะเราระแวงค่ะ สงสารลูกด้วย บางครั้งเลยอยากให้เขาอยู่ใกล้ ๆ คือไม่อยากให้ใครมาทำเหมือนเราเป็นคนโง่ ซึ่งถ้าอยากไปมีคนอื่น ก็ไปไม่ต้องแอบ เราอยากอยู่คนเดียวกับครอบครัวเราอยู่แล้ว ก็คงเสียใจถ้าเป็นอย่างนั้น แต่ตัดใจดีกว่า อยากอยู่คนเดียวมากกว่า

เรื่องเงินถ้าเป็นเมื่อก่อนนะใช่ค่ะ ก่อนมีลูกคนที่สอง ใช้เงินกันสะบัด แต่นั่นก็หลายปีมาแล้วค่ะ ตอนนี้ไม่มีเงินจะใช้มากกว่า อยากให้หนี้ให้หมด ก็หมดกันไม่ต้องการอะไรมาก แต่เลี้ยงพ่อแม่ เลี้ยงดูครอบครัวแบบสบาย ๆ อยากทำอะไรก็ได้ทำ อยากไปไหนก็ได้ไป อยากทำบุญช่วยเหลือเขาก็ได้ช่วย ไม่ต้องรวย ไม่ต้องเป็นหนี้ พอแล้วชีวิต

สำหรับชีวิตนี้ ขอชาติหน้าเป็นชาติสุดท้ายค่ะ ตั้งใจไว้อย่างนั้น คิดว่ามีหน้าที่ต้องทำ อายุผ่านมาขนาดนี้ก็ได้เรียนรู้อะไรเยอะจริง ๆ ค่ะ ทุกอย่างเกิดขี้น ตั้งอยู่ และดับไปด้วยตัวของมันเอง นาทีนี้มีความสุข ไม่แน่อีกไม่ถึงชั่วโมงไม่ต้องข้ามวันหรอกค่ะ มันอาจเปลี่ยนเป็นความทุกข์ก็ได้ ใช่แล้วค่ะ ทุกอย่างเราทำขึ้นมา เราก็ต้องแก้มันด้วยตัวเอง สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจคิด เคยถึงขนาดต่อต้านความคิด ต่อต้านความเชื่อบางข้อของพระธรรม เรื่องกรรมเก่า เวรเก่า ชาติที่แล้ว ชาติหน้า พิสูจน์ไม่ได้อันนี้ปฏิเสธเลย ถึงจะไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม ใครทำให้เกิด จะเกิดอีกไหม ถึงกระนั้นจิตก็รู้ว่าเราไม่ได้เกิดมาเพื่อทำความชั่ว ความชั่วจะไม่มีในเรา เราอยากทำแต่ความดี เราทำความดีแล้วมีความสุข ตอนนั้นยึดอยู่เท่านี้จริง ๆ สงสารพ่อแม่อยากทำให้ท่านภูมิใจ อยากให้เลี้ยงดูท่านให้สบาย ลำบากมามาก ดูทั้งเราแล้วยังต้องมาช่วยดูลูกให้อีก หากท้อก็ท้อตรงนี้แหละค่ะ

 

หญิงแอนดี้ 24 กค 23 เวลา 14.32 กทม. ชายเต้ 22 สค 23 ชลบุรี เวลาเกิดเขาเคยบอกว่า 5 ทุ่มกว่า เป็นแฟนเก่าค่ะ คบกันไม่ได้ แต่ตัดไม่ขาดค่ะ ทั้งคู่ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ
สำหรับตัวเอง เป็นคนที่มีข้อเสียมาก ๆ คือขี้โมโห หงุดหงิดง่าย ใจจริงก็ทราบนะคะว่า ถ้าอยู่ใกล้กันนาน ๆ ไม่ค่อยจะได้ เพราะตัวเองเป็นคนชอบตัดสินใจอะไรเอง แล้วสามีบางครั้งขี้บ่น ไม่ชอบค่ะ แรก ๆ อยู่ด้วยกัน ก็ไม่มีใครยอมใคร เก่งกันทั้งคู่ เกือบไปกันไม่รอด แต่เพราะสามีเขาเย็นกว่า ก็เลยยอมเราอีก (หรือยังมีสัญญากันอยู่ ก็ไม่รู้ค่ะ)

แต่ปัญหาเวลาทะเลาะกันส่วนใหญ่ ก็เพราะเราระแวงค่ะ สงสารลูกด้วย บางครั้งเลยอยากให้เขาอยู่ใกล้ ๆ คือไม่อยากให้ใครมาทำเหมือนเราเป็นคนโง่ ซึ่งถ้าอยากไปมีคนอื่น ก็ไปไม่ต้องแอบ เราอยากอยู่คนเดียวกับครอบครัวเราอยู่แล้ว ก็คงเสียใจถ้าเป็นอย่างนั้น แต่ตัดใจดีกว่า อยากอยู่คนเดียวมากกว่า << อันนี้ต้องชั่งน้ำหนักเอาเอง ธรรมชาติสามีคุณเจ้าชู้สะบัดอยู่แล้ว คุณอยากให้ลูกคุณมีพ่อ หรืออยากเป็นอิสระ แบบเลี้ยงลูกคนเดียวก็คิดเอง (แต่อย่าอินพุทความคิดเรื่องพ่อใส่หัวลูกล่ะ)เค้าผิดเหรอที่เป็นแบบนั้น เค้าจะผิดก็ต่อตัวเค้าเอง แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นด้วยความบังเอิญ ตัวคุณมาพบสามีเจ้าชู้ก็เนื่องด้วยกรรมของตัวเองด้วย จะร้อนรน หงุดหงิดไม่ได้อย่างใจ หรือจะยอมรับแล้วอยู่กับครอบครัวล่ะ?

เรื่องเงินถ้าเป็นเมื่อก่อนนะใช่ค่ะ ก่อนมีลูกคนที่สอง ใช้เงินกันสะบัด แต่นั่นก็หลายปีมาแล้วค่ะ ตอนนี้ไม่มีเงินจะใช้มากกว่า อยากให้หนี้ให้หมด ก็หมดกันไม่ต้องการอะไรมาก

แต่เลี้ยงพ่อแม่ เลี้ยงดูครอบครัวแบบสบาย ๆ อยากทำอะไรก็ได้ทำ อยากไปไหนก็ได้ไป อยากทำบุญช่วยเหลือเขาก็ได้ช่วย ไม่ต้องรวย ไม่ต้องเป็นหนี้ พอแล้วชีวิต << ไม่ต้องเห็นต้องรวยถึงช่วยคนอื่นเลยนี่คะ มีแรงก็ช่วยได้ 5 บาท 10 บาท ก็ช่วยได้ บุญสำเร็จที่ใจนะ


สำหรับชีวิตนี้ ขอชาติหน้าเป็นชาติสุดท้ายค่ะ<< ถ้าเคยลั่นคำพูดออกมาแบบนี้ แนะนำเป็นกรณีพิเศษเลยค่ะ ถอนคำพูดซะ ถอนคำสาบานเลย อย่าไปกะเกณฑ์ มันถึงเวลามันก็ถึง กะเกณฑ์ไว้น่ะ เหนื่อยตัวเองไม่รู้ด้วยนะ


ตั้งใจไว้อย่างนั้น คิดว่ามีหน้าที่ต้องทำ อายุผ่านมาขนาดนี้ก็ได้เรียนรู้อะไรเยอะจริง ๆ ค่ะ ทุกอย่างเกิดขี้น ตั้งอยู่ และดับไปด้วยตัวของมันเอง นาทีนี้มีความสุข ไม่แน่อีกไม่ถึงชั่วโมงไม่ต้องข้ามวันหรอกค่ะ มันอาจเปลี่ยนเป็นความทุกข์ก็ได้ ใช่แล้วค่ะ ทุกอย่างเราทำขึ้นมา เราก็ต้องแก้มันด้วยตัวเอง สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจคิด


เคยถึงขนาดต่อต้านความคิด ต่อต้านความเชื่อบางข้อของพระธรรม เรื่องกรรมเก่า เวรเก่า ชาติที่แล้ว ชาติหน้า พิสูจน์ไม่ได้อันนี้ปฏิเสธเลย << แล้วตอนนี้ยังคิดอยู่มั้ย มิจฉาทิฐินะนั่น

ถึงจะไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม ใครทำให้เกิด จะเกิดอีกไหม ถึงกระนั้นจิตก็รู้ว่าเราไม่ได้เกิดมาเพื่อทำความชั่ว ความชั่วจะไม่มีในเรา เราอยากทำแต่ความดี เราทำความดีแล้วมีความสุข ตอนนั้นยึดอยู่เท่านี้จริง ๆ สงสารพ่อแม่อยากทำให้ท่านภูมิใจ อยากให้เลี้ยงดูท่านให้สบาย ลำบากมามาก ดูทั้งเราแล้วยังต้องมาช่วยดูลูกให้อีก หากท้อก็ท้อตรงนี้แหละค่ะ

 

เป็นคิวต่อไปนะคะ ไม่ได้ลืมค่ะ แต่ที่แทรกคิวก่อนเพราะอยากทดลองกับคู่ที่มีเวลาเกิดชัดเจนก่อนน่ะค่ะ ขออภัยที่ไม่ได้แจ้งคุณก่อนค่ะ

 

ไม่เป็นไรจ้า รอได้อิอิ

 

ญ หนึ่ง เกิด วันอังคาร 24 กันยายน 2528 เวลา 09.14 จ. กรุงเทพ
ช นัท เกิด วันอังคาร 27 กันยายน 2526 เวลาไม่ทราบคะ จ.นนทบุรี


ความสัมพันธ์ - เป็นมากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟนค่ะ
อยากรู้ว่าทำไมต้องได้มาพบเจอกันด้วยคะ

 

นายเมธัส วัน พุธ ที่ 27 ตุลาคม 2536 เวลา 07.17 น. ที่ กรุงเทพครับ
นางสาวชนิตา วัน เสาร์ ที่ 12 เมษายน 2540 เวลา 15.38 น. ที่ยโสธรครับ
มีความสัมพันธ์ เป็น แฟนครับ

 

ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ

เท่าที่ผ่านมา ประสบการณ์ทั้งก่อนแต่งงานและหลังแต่งงาน สามีไม่ใช่คนเจ้าชู้เลยค่ะ ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิง(และผู้ชาย) ที่ผ่านมาพิสูจน์มาหลายครั้งแล้ว เขาชอบทำงานมากเกินไปอยู่แต่ในsite ก่อสร้างค่ะ แต่ชีวิตต้องดำเนินด้วยความไม่ประมาทเพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้ จึงเกิดความระแวง แต่ที่แจงให้ฟังว่าทะเลาะกัน นั่นเพราะอยู่ห่างกัน ระแวงไปเองตลอดค่ะ ก็เลยรู้สึกเบื่อ ทั้งที่รู้ว่าเขาไม่มี แต่ก็หงุดหงิดเองค่ะ เลยบอกไงคะ ว่าจะสุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจเราคิดเองค่ะ

มีคนเดือดร้อน ลำบาก ยากเข็นเยอะค่ะ ไม่ว่าจะเห็นใกล้ ๆ หรือผ่านสื่อต่าง ๆ พอได้ฟัง พอได้เห็นสงสารก็อยากช่วย ใช่ค่ะ มีน้อยก็ช่วยได้เท่าที่จะสามารถค่ะ

ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้น เข้ามาได้พบได้เจอกับชีวิต ลึก ๆ แล้ว หรือความจริงแล้วไม่มีใครรู้นอกจากตัวเราเองนะคะ เลยเล่าให้ฟังไงคะ ว่าทุกอย่างต้องเจอกับตัวเองถึงจะรู้ หากไม่มีเหตุให้ทุกข์ จนทำให้ความคิดเกือบออกนอกทาง มันก็ไม่มีทางเห็นสัจธรรมเหมือนทุกวันนี้ ครูบาอาจารย์เมื่อเห็นว่าเราสามารถเรียนรู้และเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น ในสิ่งที่เราคิดว่าแย่ที่สุดในชีวิต ใช้สติปัญญา ผนวกกับหลักธรรมคำสอนเพื่อแก้ไขปัญหาได้ด้วยตัวเอง เมื่อผ่านจุดนั้นมาได้ ต่อไปหากเจอกับอะไรที่แย่กว่า เราก็พร้อมที่จะรับมันได้อีกครั้ง ท่านว่า ชีวิตมันก็มีอยู่เท่านี้

ถ้าหากสิ่งใดทำให้คุณขุ่นข้องหมองใจ เพราะมันอาจจะไม่ตรงกับคุณบ้าง ขออภัยด้วยนะคะ นานาจิตตังค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ
สำหรับตัวเอง เป็นคนที่มีข้อเสียมาก ๆ คือขี้โมโห หงุดหงิดง่าย ใจจริงก็ทราบนะคะว่า ถ้าอยู่ใกล้กันนาน ๆ ไม่ค่อยจะได้ เพราะตัวเองเป็นคนชอบตัดสินใจอะไรเอง แล้วสามีบางครั้งขี้บ่น ไม่ชอบค่ะ แรก ๆ อยู่ด้วยกัน ก็ไม่มีใครยอมใคร เก่งกันทั้งคู่ เกือบไปกันไม่รอด แต่เพราะสามีเขาเย็นกว่า ก็เลยยอมเราอีก (หรือยังมีสัญญากันอยู่ ก็ไม่รู้ค่ะ) แต่ปัญหาเวลาทะเลาะกันส่วนใหญ่ ก็เพราะเราระแวงค่ะ สงสารลูกด้วย บางครั้งเลยอยากให้เขาอยู่ใกล้ ๆ คือไม่อยากให้ใครมาทำเหมือนเราเป็นคนโง่ ซึ่งถ้าอยากไปมีคนอื่น ก็ไปไม่ต้องแอบ เราอยากอยู่คนเดียวกับครอบครัวเราอยู่แล้ว ก็คงเสียใจถ้าเป็นอย่างนั้น แต่ตัดใจดีกว่า อยากอยู่คนเดียวมากกว่า <<< ก็คือคุณคิดไปเองเหรอคะ??



เรื่องเงินถ้าเป็นเมื่อก่อนนะใช่ค่ะ ก่อนมีลูกคนที่สอง ใช้เงินกันสะบัด แต่นั่นก็หลายปีมาแล้วค่ะ ตอนนี้ไม่มีเงินจะใช้มากกว่า อยากให้หนี้ให้หมด ก็หมดกันไม่ต้องการอะไรมาก แต่เลี้ยงพ่อแม่ เลี้ยงดูครอบครัวแบบสบาย ๆ อยากทำอะไรก็ได้ทำ อยากไปไหนก็ได้ไป อยากทำบุญช่วยเหลือเขาก็ได้ช่วย ไม่ต้องรวย ไม่ต้องเป็นหนี้ พอแล้วชีวิต

สำหรับชีวิตนี้ ขอชาติหน้าเป็นชาติสุดท้ายค่ะ ตั้งใจไว้อย่างนั้น คิดว่ามีหน้าที่ต้องทำ อายุผ่านมาขนาดนี้ก็ได้เรียนรู้อะไรเยอะจริง ๆ ค่ะ ทุกอย่างเกิดขี้น ตั้งอยู่ และดับไปด้วยตัวของมันเอง นาทีนี้มีความสุข ไม่แน่อีกไม่ถึงชั่วโมงไม่ต้องข้ามวันหรอกค่ะ มันอาจเปลี่ยนเป็นความทุกข์ก็ได้ ใช่แล้วค่ะ ทุกอย่างเราทำขึ้นมา เราก็ต้องแก้มันด้วยตัวเอง สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจคิด เคยถึงขนาดต่อต้านความคิด ต่อต้านความเชื่อบางข้อของพระธรรม เรื่องกรรมเก่า เวรเก่า ชาติที่แล้ว ชาติหน้า พิสูจน์ไม่ได้อันนี้ปฏิเสธเลย ถึงจะไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม ใครทำให้เกิด จะเกิดอีกไหม ถึงกระนั้นจิตก็รู้ว่าเราไม่ได้เกิดมาเพื่อทำความชั่ว ความชั่วจะไม่มีในเรา เราอยากทำแต่ความดี เราทำความดีแล้วมีความสุข ตอนนั้นยึดอยู่เท่านี้จริง ๆ สงสารพ่อแม่อยากทำให้ท่านภูมิใจ อยากให้เลี้ยงดูท่านให้สบาย ลำบากมามาก ดูทั้งเราแล้วยังต้องมาช่วยดูลูกให้อีก หากท้อก็ท้อตรงนี้แหละค่ะ

 

ใช่ค่ะคุณ คิดไปเอง หงุดหงิดไปเอง ก่อนนี้อารมณ์แปรปรวนง่ายมากค่ะ ขี้โมโหที่สุด เมื่อก่อนเคยบ้ามาก ๆ ขนาดตามขับรถไปให้เห็นกับตา ก็ได้เห็นกับตาค่ะ กรรมของตัวเองแท้ ๆ ค่ะ กรรมอยู่ที่ใจตัวเองแท้ ๆ ค่ะ มีหลายครั้งด้วยความระแวง ต้องทำให้เขาเสียใจ เราก็เสียใจ ทั้งที่ไม่มีอะไร โจทย์ก็คือใจตัวเราเองค่ะ เดี๋ยวนี้ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ได้ครูบาอาจารย์ คือท่านไม่ได้ช่วยตรง ๆ อย่างที่คุณว่าทีแรกค่ะ คือให้เราเห็นเหตุแห่งทุกข์นั้น แล้วให้เห็นเป็นอนิจจา ทุกขัง อนัตตา ไม่ใช่ทุกข์อย่างเดียว ความสุขก็เช่นเดียวกัน

เขาขอหลายครั้งแล้วให้ไปอยู่กับเขา แต่ไม่อยากไปเองค่ะ อยากทำงานเปิดร้านเป็นของตัวเอง ได้ดูแลพ่อแม่ด้วย ที่เขาต้องไปทำงานต่างจังหวัดก็เพราะเราอีกนั่นแหละค่ะ สร้างหนี้ขี้นบ้านอยู่กับพ่อแม่ก็ได้ ดันไปหาเรื่องซื้อตึก สามีก็เลยต้องหาเงินให้เยอะขึ้นเพื่อรองรับค่าใช้จ่ายต่าง ๆ เขาขอให้ไปอยู่ด้วยกัน พาลูกไปเรียนหนังสือที่โน่น จะได้อยู่ด้วยกัน แต่เราอีกนั่นแหละที่ไม่ชอบแบบนั่งรับเงินเดือน ทำงานไปวัน ๆ จึขออยู่ตั้งหลักสร้างตัวทำธุรกิจที่นี่ดีกว่า ให้ทุกอย่างสำเร็จตามที่ตั้งใจไว้เมื่อไหร่ ค่อยให้เขากลับมาหางานที่ไม่ต้องมีเงินเดือนแพงก็ได้

แต่ที่ได้ถามไปเพราะหวังว่าสักวัน ซึ่งหวังว่าคงจะไม่นาน จะได้อยู่กันเป็นครอบครัวเสียที ถึงตอนนั้น ทั้งประสบการ์ณ ทั้งวุฒภาวะ และที่สำคัญคือพระธรรมคำสอนจะช่วยมีสติครองตัวเพื่อดำเนินชีวิตได้อย่างปกติค่ะ

 

อันนี้แนะกันแบบโลก ๆ นะคะ เพราะก็ขี้หงุดหงิดเหมือนกัน

วิธีการถอนอาการหงุดหงิดที่ได้ผล ไม่ใช่อาการกดข่ม แฮะ เท่าที่เคยทดลอง

แต่เป็นการ "รู้ตามจริง" เป็นช่วง ๆ ขณะไป (หาพระอาจารย์ปราโมทย์ฟังก็แล้วกัน"

แล้วก็อีกอย่างหงุดหงิดหายเลยก็คือ "ไปเอาเหงื่อออกค่ะ" วันฯ ไปออกกำลังกายให้โทรมเหงื่อหมดตัวเลย ก็หมดแรงหงุดหงิดน่ะค่ะ 55555

 

เนื่องจากฝ่ายสามีไม่มีเวลาเกิดนะคะ วันฯ จะดูให้ได้ประมาณหนึ่งเท่านั้น
ชีวิตครอบครัวคุณสองคน โรแมนติกหวานแหววร่าเริงดีนะคะ คุณจะรู้สึกว่าทางฝ่ายคุณสามีสร้างบรรยากาศสนุกร่าเริงเหมือนสมัยจีบกันหนุ่ม ๆ สาว ๆ ไว้ได้ตลอด แล้วบางทีก็ยังเล่นซนกันเหมือนสมัย Puppy love ด้วยค่ะ ดีนะคะไม่ทำให้เบื่อกัน
และในขณะเดียวกันเอง ทางฝ่ายคุณภรรยาก็รู้สึกด้วยว่า หากมีปัญหาอะไรก็สามารถหันไปพึ่งพาสามีได้เป็นคนแรก และชีวิตครอบครัวก็ครองเรือนกันดี มีใจเมตตาต่อผู้อื่น ชอบช่วยเหลือคนอื่น ๆ ค่ะ
(หมายถึงว่า ครอบครัวในสายตาเพื่อนบ้านหรือคนรอบข้าง มองว่าคู่คุณมีมิตรจิตมิตรใจดีค่ะ และชอบทำบุญทำกุศลน่ะค่ะ ^^)

แต่ในด้านที่อึดอัดก็มีเหมือนกัน ตรงที่ทางฝ่ายสามีเค้าจะพยายามเคี่ยวเข็ญให้คุณได้อย่างใจเค้า มีการสั่งสอนและว่ากล่าวกันค่อนข้างมาก (ให้กำลังใจการน้อยไปนี๊ดดด) นั่นก็คือทางฝ่ายสามีอยากสอนให้คุณภรรยามีความรับผิดชอบนั่นเอง ทางฝ่ายภรรยาทำใจบ้างนะคะ "เค้าอาจจะเคยเป็นผู้ปกครองหรือเป็นพ่อคุณมาก่อนน่ะค่ะ" เลยค่อนข้างกดดันให้คุณรู้สึกว่าทำอย่างไรก็ยังดีไม่ได้อย่างที่ใจเค้าต้องการซะที

ในแง่ของความสัมพันธ์แล้ว ต้องบอก ไม่มีคู่ไหนในโลกราบรื่นไปหมดนะคะ 70/30 ก็เก่งแล้วค่ะ ของคู่คุณก็ประมาณนี้

คุณสองคนรักใคร่กันรู้ซึ้งในหัวใจกันดีค่ะ อยู่ด้วยกันใกล้กันก็มีความสุข
พูดจากันก็โอนอ่อนผ่อนตามกันดี ร่วมแรงร่วมใจกันแก้ปัญหาได้ดี

แต่ทางคุณภรรยานี่สิ สร้างกรอบ "ความดี" และความน่าอึดอัดใจไปทุ่มให้กับคุณผู้ชาย ทางฝ่ายชายเค้าก็มั่นของเค้านะคะ (ตั้งแต่แต่งงานมาเนี่ย เคยให้เค้าไปเจอเพื่อนฝูงบ้างมั้ยคะ) แต่อย่างไรก็ดี กรอบที่ว่าก็ไม่ได้สร้างความร้าวฉานอะไรให้ครอบครัว เพียงแต่ขอให้ช่วยกันลดความ "เคร่งเครียด" ในความสัมพันธ์ลงบ้างสำหรับภรรยา และฝ่ายสามีก็ขอให้ลดอีโก้ลงบ้างก็น่าจะสุขกว่านี้ได้ค่ะ

คุณสองคนทำร้ายความรู้สึกกันมาหลายชาติแล้ว ชาตินี้มาเจอกันเพื่อรู้จัก "อภัยให้เป็น" ค่ะ มีความอดทนอดกลั้น และพร้อมที่จะยกโทษ อโหสิกรรมกันด้วยความรักความเข้าใจ คู่คุณจึงจะสอบผ่านบทเรียนความสัมพันธ์ไปได้

สำหรับทางคุณภรรยา นี่สำคัญสำหรับคุณที่สุด ในความสัมพันธ์นี้ ด้วยความที่คุณยังไม่เจริญวัยมากนัก หลายสิ่งอย่างคุณอาจมองมันผ่านแว่นตาสีชมพู หรือแม้แต่เอาสามีตัวเองมาเทียบวัดกับ "ไม้บรรทัดอุดมคติ"

เป็นสามี.. ต้องเป็นแบบนี้ๆ ๆ สิ ก็เป็นแบบนี้แล้วดีนี่ บ้านอื่นเค้าแบบนี้ ๆ ๆ

ขอคุณถอดแว่นออกแล้วมองโลกอย่างความเป็นจริง ไม่มีใครสมบูรณ์แบบหรอกค่ะ มองสามีและสภาพครอบครัวตามความเป็นจริงเถิดค่ะ
ความบกพร่อง ย่อมมีในคู่ชะตาทุกคู่อยู่แล้ว ไม่มีใครเพอเฟคแบบในนิยาย (อีกอย่างในนิยายก็ไม่ค่อยเล่าภาคสองหลังแฮปปี้เอนดิ้ง เท่าไรนัก)

ครอบครัวที่อยู่อย่างเป็นสุขที่สุด คือ ยอมรับข้อเสียของคู่ตามจริง ไม่ใช่สร้างเป้าหมายเป็นสิ่งที่ไม่วันไปถึงนะคะ

ไม่รู้ตรงเท่าไร เพราะวันเกิดคุณผู้ชาย ไม่มีเวลาเกิดมาให้ค่ะ

ปล. ครอบครัวคุณครองรักกันยืนยาวค่ะ เพราะคุณทั้งฝ่ายมีความอดทนกันเพราะความรักที่มีต่อกัน

ปล.2 การถามว่าเคยเป็นอะไรกันมา ก็คงบอกได้คร่าว ๆ แต่คนเรามาประสบพบเจอกันแบบนี้ ยิ่งร่วมครอบครัวกันแบบนี้ ย่อมมีกรรมสัมพันธ์ที่เหนียวแน่นกันมาหลายชาติภพแน่นอนค่ะ

ปล.3 ปัญหาอยู่ที่ว่าจะปรับตัวเข้าหากันมั้ยนั่นแหล่ะค่ะ

 

1. ฝ้าย 8 มิถุนายน 2534 เวลา 17.35 กทม.
นิว 13 มีนาคม 2533 เวลา 12.48 กทม.

2. ฝ้าย-หญิง/นิว-ชาย เป็นแฟนคะ

3. วันเกิดแน่ใจแต่เวลาเกิดนั้นอาจจะคลาดไปสัก2-3นาทีคะ

ขอบคุณมากๆๆๆๆคะ

 

ขอบพระคุณคะจริงดังที่ว่าไว้คะ

เขาโกรธไม่เป็นเลยคะจริงๆนะคะ แต่จู้จี้มากเหมือนแม่มากกว่าคะ

เพื่อนก็ไม่มีคบอยู่แต่กับภรรยาตลอดเลยคะ

ในโลกนี้เหมือนอยู่กันสองคนคะอิอิ

ตอนนี้พวกเราสองคนรอลุ้นเรื่องบุตรคะเหมือนจะยากคะ

อีกอย่างมองสามีทีไรก็ไม่เบื่อ ไม่เคยว่าขี้เหร่ หล่ออย่างเดียวอิอิ

เจอกันครั้งแรกเหมือนเทวดาดลใจเลยคะ

ยังคิดอยู่เลยคะขาดใครคนใดคนหนึ่งจะยืนอยู่ได้หรือไม่คะ

ขอบพระคุณมากๆนะคะ



แต่สิ่งที่กลัวมากคะคือความเจ้าชู้ของผู้ชายไม่รู้ว่าอนาคตเขาจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหน

 

ยังไม่ทันไรเลย ทุกข์ให้กับ "อนาคต" ซะละ..

อย่าไปกลัวเขาเปลี่ยน.. มองตัวเอง "เหมือนเดิม" เหมือนวันแรกรึเปล่า?