ถึงคุณ สับสน

จุดเทียนเวียนวน เรามาสองคนวนเอ๋ยวนเวียน ลมพัดสะบัดเวียนเรามาจุดเทียน เวียนเอ๋ยเวียนวน .............คุณอาก็เข้าใจ คำว่า อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ดีพออยู่แล้ว...ผมจะไม่ต่อความยาวแล้ว...เข้าไปใกล้แล้วก็จริง แต่ก็ยังไม่ถึง...

 

ู
ู^
^
ใกล้เข้าก็ดีใจแล้ว(ปิติ) ส่วนจะถึงหรือไม่ถึงระดับไหนนั้น

เป็นเรื่องเฉพาะตนของตน ที่ไม่ต้องเอาออกมาอวดกัน

แต่ก็อะนะ เมื่อมีพวกที่เชื่ออย่างนั้นว่า ผู้เข้าถึงนั้นไม่มีอยู่จริงเสียแล้ว

จะไปสนใจทำไมหละหลานรัก กับการเข้าถึง ก็มันไม่มีอยู่จริงใช่หรือไม่?

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

ภูตแปลว่าผี ธรรมภูตจึงแปลว่าธรรมผี! ลักษณะเดียวกับไอ้โอทธิ คือเต็มไปด้วยภวะตัณหา มีความอยากได้ อยากมี อยากเป็น จะเป็นไปทำไมพระศรีอริยะเมตไตรย์น่ะ ในเมื่อคุณมันไม่ใช่!

 

คุณ ฟางว่าน ลองบอกสิครับ ว่าใครอยากเป็นพระศรีอริยะเมตไตรย์ครับ

หากคุณ ฟางว่าน มีภูมิธรรมได้ครึ่งของ พี่ธรรมภูต คุณคงจะแสดงเจตนาได้ดีกว่านี้ครับ

ตั้งแต่แรกมาก็แสดงความไม่ปกติอยู่แล้ว มาโวยวายก็หลายครั้ง ดูตนเองดีไหมครับ

ดีกว่าไปเพ่งโทษคนนั้น คนนี้ ให้มันเสียเวลา และ โอกาส หันกลับมาปฎิบัติ

ให้ตนเองนั้นถึงพร้อม จะดีกว่าไหมครับ เร่งรีบปฎิบัติเถอะครับ อย่ามัวแต่ปรุงแต่ง

สาธุครับ

 

กราบเท้าท่าน ธรรมภูต ท่านเก่งแล้ว ท่านดีแล้ว ข้ากระผมขอนอบน้อมท่าน

กราบเท้าท่าน ฟางว่าน ท่านเก่งแล้ว ท่านดีแล้ว ข้ากระผมขอนอบน้อมท่าน


ข้าพเจ้าผิดแล้ว

 

ขอกราบท่าน ธรรมภูต

ได้โปรดแสดงธรรมให้ผมสดับทีเถิดคับ กระผมผู้ปัญญาเขลา

กิเลสในจักษุกระผมยังมีอยู่มาก

หากสิ่งที่ ท่าน หลงเข้ามา กล่าวผิดดังนี้แล้ว ท่านโปรดชี้แนะบัวตมคนนี้ด้วยเถิด

ทุกข์มี แต่ไม่มีใครที่เป็นทุกข์
หมายถึง ทุกข์ในที่นี้คงหมายถึง ทุกข์เวทนา และ ทุกข์จากขันธ์5 เป็นลักษณะธรรมที่ปรากฎ เกิดขึ้นมาชั่วขณะแล้วดับไป ไม่เที่ยง ไม่ใช่ตน คนสัตว์หรือเรา ของเรา
ซึ่งลักษณะเช่นนี้ เป็นลักษณะไตรลักษณ์
ส่วนคำว่า ไม่มีใครที่ทุกข์ เพราะว่า สภาพธรรมนั้นก็ไม่ใช่เรา ของเรา หรือของใคร


สุขมี แต่ไม่มีใครที่สุข
หากพูดถึงสุขเวทนาแล้ว ก็ไม่ใช่สุขที่ยั่งยืน ไม่พ้นไตรลักษณ์ สุขนั้นก็คือทุกขลักษณะ
มีความไม่เที่ยง ไม่ใช่ใคร ไม่ใช่เรา ไม่ใช่คนสัตว์ที่สุข แต่เป็นธรรมที่ปรากฎ เป็นรูปนามที่เกิดขึ้นมา หากสาวไปที่ปฎิจสมุปบาท เหตุของนามรูป คือวิญญาณ เหตุวิญญาณคือสังขาร จนไปถึงอวิชา นี้ก็แสดงได้ว่าที่หลงสุขว่าเป็นเรา ของเรา เพราะโมหะปกปิดอยู่


ต่อมา คำว่านิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง สุขนี้เป็นสุขเพราะหมดความยึดมั่น หมดกิเลสบีบคั้น หมดเหตุปรุงแต่ง แต่ก็ยังอยู่ในกฏอนัตตา คือความไม่ใช่เรา ของเรา คนสัตว์ บุคคล ตัวตนที่ไปสุขไปเสพ ที่จริง สุขนี้ไม่ได้หมายถึงสุขแบบสมาธิ บรมสุข หรือสุขเวทนา




นิพพานมีแต่ไม่ใครได้ไปถึง
นิพพานเป็นปรมัตถ์ธรรม ที่ข้าม อนิจจัง ทุกขัง แต่มีลักษณะธรรมเป็นอนัตตา อย่างที่ขยายไปแล้ว
คำว่าไม่มีใครไปถึง เพราะว่า สลัดความยึดมั่น ถือมั่นเป็นเรา ของเรา ตัวตน คนสัตว์สิ้นเชิง
จึงกล่าวว่า ไม่มีผู้เข้า จึงถึงซึ่งพระนิพพาน
ต่างจากผู้ยึดมั่นสำคัญว่าเข้าถึงพระนิพาน ขณะนั้นเขาก็ยังมั่นหมายว่าตน จิตตนถึงพระนิพพาน
ซึ่งเป็นลักษณะอัตตา บรมอัตตาที่ยังมีอยู่ ตรงนี้จึงมองว่านิพพานก็เป็นอัตตาไปด้วย


นี่ต้องไม่ลืม ว่านิพพานเป็นปรมัตถ์พ้นจากบัญญัติสิ้นเชิง ในปรมัตถ์ก็ไม่มีความเป็นเราของเรา หรือของใคร ไม่ใช่จิต ไม่ใช่เจตสิก ไม่มีรูป ไม่คน ไม่มีสัตว์ ไม่ใช่สูญ แต่มีความสูญเป็นลักษณะ


เป็นความเห็นนะครับ

 

ขอยก พระวจนะมา เพื่อเผยแผ่ แต่ไม่ต้องตีความดีกว่า...พระวจนะ" ภิกษุใด เป็นพระอรหันต์ ผู้สิ้นอาสวะแล้วอยู่จบพรห์มจรรย์ ทำกิจที่ต้องทำสำเร็จแล้ว มีภาระอันปลงลงแล้ว มีประโยชน์ของตนอันตามบรรลุถึงแล้ว มีสังโยชน์ในภพสิ้นไปรอบแล้ว เป็นผู้หลุดพ้นแล้ว เพราะรู้โดยชอบ ภิกษุแม้นั้น ก็ย่อมรู้ชัดแจ้ง ซึ่งนิพพาน โดยความเป็นนิพพาน เมื่อรู้ชัดแจ้งซึ่งนิพพาน โดยสักแต่ว่าเป็นนิพพานแล้ว ย่อมไม่เป็นผู้หมายมั่นซึ่งนิพพาน ไม่หมายมั่นในนิพพาน ไม่หมายมั่นโดยความเป็นนิพพาน ไม่หมายมั่นว่านิพพานเป็นของเราดังนี้ จึงไม่เป็นผู้เพลิดเพลินซึ่งนิพพาน ข้อนั้นเพราะเหตุไรเล่า เราขอตอบว่า เพราะว่านิพพาน เป็นสิ่งที่ภิกษุผู้อรหันตขีณาสพนั้นได้รู้รอบแล้ว ดังนี้แล---มู.ม.12/7/4.

 

....แต่ผมว่าเราจะพูดเกินตัวไป..

 

อย่าไปเหมาเข่งสิ ^^

 

ผมว่ากระผมก็พูดเกินตัวไป

กระผมยังด้อยอยู่นัก

 

^
^

เฮ้อ!!!
ถ้าตอบได้แค่นี้ ก็ไม่ต้องเข้ามาตอบก็ได้ ไม่มีใครกล่าวหาว่าโง่หรอก
แค่คำว่าธรรมภูตยังไม่รู้จัก ก็ไม่ต้องไปพูดถึงพระศรีอริยะเมตไตรย์แล้ว
เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

^
^
ถ้าอยากกราบเท้าจริงๆแล้วหละก็ จงไปกราบเท้าพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์จะดีกล่าว
เพราะอะไร? เพราะคุณไม่เชื่อว่าพระพุทธเจ้า พระอริยสงฆ์เจ้าทั้งหลายอยู่จริง
เพียงแค่สมมุติขึ้นมาเท่านั้น เป็นเรื่องแต่งขึ้นมาไม่มีอยู่จริงใช่หรือไม่?.
อย่าลืมกราบเท้าขอขมาท่านทั้งหลายที่กล่าวข้างต้นหละ?
เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

^
^
ก่อนอื่นอย่าคิดจะพูดในสิ่งที่ตนเองอยากพูดเท่านั้น
การสนทนาธรรมนั้น ควรตอบคำถามที่ถูกถามให้ชัดเจนจึงจะเป็นการสนทนาที่ถูกต้อง
อ้าวตอนนี้มีไม่ใช่ของเราแล้วหรือ ไหนบอกว่าเราไม่มีในที่ทั้งปวงหละ
พูดวกวนเป็นน้ำในอ่างไปได้ อย่ามั่วสิ ไม่ใช่เรา ที่ใช่เราต้องมี
ส่วนไม่ใช่ของใครนั้นคนละเรื่องอย่ามั่วเอามาเป็นเรื่องเดียวกันสิ คนอ่านเค้าไม่โง่นะ
เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

^
^
ไหนช่วยตอบชัดๆหน่อยสิว่า ในครั้งที่พระพุทธองค์ทรงตรัสรู้ใหม่ๆนั้น
พระพุทธองค์ได้ทรงเสวยวิมุตติสุขจริงหรือไม่?
ชัดๆจริงเพราะอะไร? ไม่จริงเพราะอะไร?
รู้จักสุขที่ปราศจากอามีสหรือเปล่า?

แล้วที่พูดเองว่า"พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง สุขนี้เป็นสุขเพราะหมดความยึดมั่น หมดกิเลสบีบคั้น หมดเหตุปรุงแต่ง"
ใครหรืออะไรที่หมดความยึดมั่นถือมั่น? ของแบบนี้เป็นคุณลักษณะที่เกิดขึ้นเองลอยๆไม่ได้นะ
อย่าบอกนะว่ามีแต่การไม่ยึดมั่นถือมั่นเท่านั้น? ส่วนผู้บริสุทธิ์หลุดพ้นจากความไม่ยึดมั่นถือมั่นนั้น ไม่มีอยู่จริงหรือ?
ขอหลักฐานจากพระพุทธพจน์หน่อยสิว่า พระนิพพานเป็นอนัตตา? พระพุทธองค์ได้ทรงกล่าวไว้ที่ไหน
เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

^
^
รู้จักคำว่า"ปรมัตถ์"หรือเปล่า?
คำว่า"ปรมัตถ์"นั้นแปลว่าจริงแท้แน่นอน
อย่ามั่วเองสิ พูดมาได้ไงว่าพระนิพพานมีความสูญเป็นลักษณะ
ความสูญไปแห่งราคะ โทสะ โมหะนั้นเป็นคุณลักษณะ
เมื่อเป็นคุณลักษณะจะมีขึ้นมาเองลอยๆไม่ได้
พระพุทธพจน์ชัดเจนในตัวอยู่แล้ว ไม่ต้องตีความให้มั่วไปหมด
ความสิ้นไป(สูญ)แห่งราคะ โทสะ โมหะคือพระนิพพาน นี่เป็นปรมัตถ์
พระนิพพานนี่คือคำบัญญัติ ส่วนสภาวะธรรมที่เกิดจากความหลุดพ้น นี่จึงพ้นจากบัญญัติ
อย่ามั่วไปเลย พระพุทธพจน์ชัดเจนไม่ต้องตีความใดๆอีกแล้ว
สักๆแต่พูดเพื่อเอาตัวรอด พ้นผิดไปไม่ได้หรอก
ก็พูดเองชัดๆว่า"สำคัญตนผิด" เพราะยังมีความยึดมั่นถือมั่นในตนเอง
"จิตของเราสิ้นการปรุงแต่ง(วิสังขาร) บรรลุพระนิพพานเพราะสิ้นตัณหา(ราคะ โทสะ โมหะ)"
เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

กราบท่าน ธรรมภูต แล้วท่านต้องการคำตอบอะไรจากผมอีกครับ

กระผมผู้มีความรู้น้อย ก็กล่าวตามความรู้น้อยๆที่มีล่ะครับ กระผมโง่ครับ

ก็เลยกล่าวไปแบบโง่ๆ อย่างนั้นครับ

 

กระผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าในครั้งที่องค์สมเด็จพระประทีปแก้วบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านทรงตรัสรู้ใหม่ๆ

พระองค์ท่านได้ทรงเสวยวิมุตติสุขจริงหรือไม่

เหตุเพราะกระผมนั้น ไม่ได้เกิดในสมัยนั้น แล้วกระผมก็ไม่เคยเห็นพระองค์ท่าน

ถ้ากระผมเกิดในสมัยนั้นแล้วผมได้ถามพระองค์ท่าน แล้วหากพระองค์ท่าน

ตอบกระผม กระผมคงจะตอบคำถามท่าน ธรรมภูต ได้อย่างแน่นอน


กระผมพูดจริงๆครับ กระผมตอบคำถามท่านไม่ได้ซักข้อเลย

ถ้าจะให้กระผมตอบแบบเดา กระผมคงทุเรศตัวเองมากๆเลยครับ

แค่นี้ก็ทุเรศตัวเองมากแล้วครับ

ขอกราบแทบเท้าทุกๆท่านที่กระผมได้กล่าวข้อความนี้ไว้

ทุกข์มี แต่ไม่มีใครที่เป็นทุกข์

สุขมี แต่ไม่มีใครที่เป็นสุข

นิพพานมี แต่ไม่มีใครได้ไปถึง

ซึ่งท่าน ธรรมภูต ได้ชี้แจงให้เห็นความจริงแล้ว สาธุครับ

 

ครับกระผมจะทำตามนั้นครับ

 

ท่านทั้งหลาย

กระผมผิดแล้ว กระผมยอมแล้ว

 

อย่าเข้าใจผิด การสนทนาธรรมนั้น

เพื่อค้นหาสัจจธรรมตามความเป็นจริง

ตริตรองแล้วพิจารณาตามได้ไม่ติดขัด

อย่าไปสนใจเรื่องแพ้ชนะ

ชนะแล้วได้อะไร? มรรคผล พระนิพพานก็ไม่ใช่

แพ้เสียอะไร? มีแต่ได้ ถ้าเข้าใจในสิ่งที่ถูกต้อง

เพื่อนำไปปฏิบัตและผู้ปฏิบัตเองก็ได้รับผลของการปฏิบัตินั้น

คือความไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งต่างๆทั้งหลายในโลกแห่งความวุนวายใช่หรือไม่?

เมื่อได้ลงมือปฏิบัติสัมมาสมาธิอย่างจริงจัง จนจิตมีสติสงบตั้งมั่นเป็นสมาธิไม่หวั่นไหว

ก็จะเชื่อว่าการเสวยวิมุตติสุขคือสุขที่ปราศจากอามีสนั้นมีอยู่จริง.

เจริญในธรรมทุกๆท่าน