พระเครื่องในคอผู้เฒ่าประจำบ้าน.. น.๔๘๙ สุดยอดแห่งแดนใต้..

ยามดึกครับ

 

รูปแทนตัวเราหรือปล่าวครับผม

 

อย่างนี้ประมาณอาทิตย์นึงก็บินได้แล้วครับผม

 

เก็บได้ดีจริงๆครับสวนกริ๊บอยู่เลยครับผม

 

อยู่บนหิ้งห่อผ้าเช็ดหน้าใว้ครับผม

 

สวยครับ...หลวงปู่ทวด...หลากหลายจริงๆครับ.....
สาธุ สาธุ สาธุ...

 

มองมุมไหนก็สวยไปหมดครับท่านล้างใจ....
สาธุ สาธุ สาธุ...

 

ได้เลยครับคุณนัน...ใกล้วัดไหน หาของวัดนั้น...
ได้แบ่งปัน...ได้ทำบุญกะหลวงพ่อด้วย...

สาธุ สาธุ สาธุ...

 

โห....ฝีมือถ่ายภาพไม่เบาเลยครับพี่โจ๊ะ....ฮ่าๆๆๆๆ
เห็นแล้วสบายตา...มีฟามสุขครับพี่....

 

เป็นสัจธรรมจริงๆนะครับคุณอัค....
จะบรรลุผลสำเร็จใดใดก็ตาม...ต้องมีความอดทนเป็นพื้นฐานครับ.....

ทนแทงต่ออีกงวด...ก็จะถูกแระ...ดั๊นนนน...ไม่ซื้อ....ฮ่าๆๆๆๆ

หลายครั้งเอามาปรับใช้เรื่องงาน หรือชีวิตส่วนตัวครับ....
อึดกว่า...ได้เปรียบจริงๆครับ...ในทุกๆเรื่อง...

แต่หลายๆครั้ง...ผมก็พลาดพลั้งไปเพราะความไม่อดทนครับ...
คงเป็นไปเพราะวาสนาล่ะครับ ฮ่าๆๆๆๆ

 

ของขลัง...ไม่ว่าจะจัดแสงจัดเงาแบบไหน...ก็ออกมาขลังเสมอเลยครับ....
งดงามจริงๆครับท่านรักษ์ฯ...

สาธุ สาธุ สาธุ....

 

ของที่บ้าน....เข้า concept กระทู้เลยครับ....

 

องค์โปรดผมอีกองค์ครับ

 

งามหลายๆๆๆๆ

 

นิทานพื้นบ้าน "ลูกเขยกะพ่อตา"...

วงการเซียนพระ...คำว่า "นิทาน"...ดูจะเหมือนเป็นการเตือนสติคนซื้อ ให้ระมัดระวัง อย่าหลงเชื่อคำพูดของคนขาย...
ดูเป็นคนดีมากๆเลย..."เชื่อพี่น้อง พี่ผ่านมาเยอะ...ไอ้นั่นมันเล่านิทานขายพระเก๊"...ประมาณนี้....

ทีแรกก็ไม่ยากเล่านะ...เพราะรู้อยู่ว่า...อาจไปขัดใจเซียนประเภท ปลอมมาตั้งแต่รุ่นทวดของทวด ฮ่าๆๆๆๆ

เมื่อวานไปนั่งรอภรรยาพาลูกเข้าห้องน้ำข้างๆแผงพระ...ยังได้เห็นลีลาผู้อาวุโสพื้นบ้าน วิจารณ์พระบางขุนพรหม อยู่เลย...ก็อดนึกขำอ่ะครับ....
หากลุงแก่มาวิจารณ์ในบอร์ดพลังจิต...สงสัยมีหงอกทั้งหัวแน่เลย ฮ่าๆๆๆๆ

อ่ะ...เข้านิทานผม...
เรื่องมีอยู่ว่า....พ่อตา (ผู้เฒ่าในหัวกระทู้นี้)...ได้พระบูชามาใหม่ 1 องค์...
หน้าตัก 5 นิ้ว...หลวงพ่อพรหม ๒๕๑๑ ลูกชายไปเจอมาตามบ้านๆชาวไร่ที่รู้จักกัน...เอามาฝากพ่อ...
พ่อชอบ...เลยตบรางวัลค่าน้ำมันรถให้ ๑พัน...ฮ่าๆๆๆๆๆ
คนบ้านนอก...รักษาศีล...เห็นเป็นพระ...ไม่ได้สนใจว่าแท้/เก๊ แบบสากลนิยม คิคิ....

วันนั้น...ลูกเขยว่าง...ไม่ได้ไปทำงาน...เลี้ยงลูกอยู่ใกล้ๆที่พักผ่อนของผู้เฒ่า...
มุมสบายๆ ไว้สำหรับสวดมนต์ มีโต๊ะหมู่เล็กๆ เครื่องมือเสี่ยงทายประจำตัว...
ใครมาหาให้ช่วยเหลือ...ก็ช่วยกันตรงนั้นเลย...

ผู้เฒ่าเห็นลูกเขย...นึกได้ว่าลูกเขยชอบพระ....
เดินไปหยิบมาให้ดู...แล้วขอความเห็น...

ลูกเขย ก็งูงูปลาปลา ไปเรื่อย...พลิกดูใต้ฐาน....
ดูรอบๆองค์พระ...ดูสภาพการใช้งาน....

"เก่าใช้ได้พ่อ"...ลูกเขยบอก...
หน้าตาหลวงพ่อ ก็เข้าเค้ากับรุ่นก้นระฆัง...

"เออ...พ่อเห็นว่าเป็นพระ"...ตามคติ เอาพระเข้าบ้านเป็งมงคล...
หาจุดวางบนโต๊ะหมู่...ผู้เฒ่าดูพึงพอใจ...
ลูกเขยไม่ว่าอะไร...แล้วแต่พ่อชอบ...

 

นิทานพื้นบ้าน "ลูกเขยกะพ่อตา"...ต่อ...

ผู้เฒ่าเดินไปหยิบสร้อยที่แขวนอยู่ข้างฝา....
สร้อยเส้นใหม่ที่ลูกเขยนำพระในโพสที่ ๑ ทั้งหมดมาใส่กรอบทำเส้นใหม่ให้....
มีบางชิ้นบางองค์ถูกเพิ่มเข้าไปให้ครบ ๙ ชิ้น....

พ่อตาถามองค์ประธาน กรอบทองไมคอน...
"นี่หลวงพ่ออะไร"...ตามองไม่ค่อยชัด...
"หลวงพ่อมุ่ย..พ่อ"...ลูกเขยบอก...
"เปลี่ยนเส้นมั่ง...(หัวเราะ)"...พ่อตาบอก (อารมณ์ดี)
วันที่คนมาส่งเตียงนอนใหม่...คนส่งมันเข้ามาในห้องเจอพระ...ยังถามเลย...
"ตาเี่นี่ย...พระเยอะนะ"...เล่าอย่างอารมร์ดี...

ลูกเขยไปทวนดู...ดูองค์นั้นองค์นี้...พ่อตาก็เล่าประวัติประกอบ...
ไล่มา...เจอพระปิดตา..."องค์นี้..มาจากไหนพ่อ"
"ไอ้กลมันเอามาให้...พ่อชอบ มันเลยใส่ให้"....
"แล้วองค์ตรงนี้...หลวงพ่ออะไรล่ะ" ลูกเขยจำไม่ได้...
ไล่ไปไล่มา...อ๋อ..หลวงปู่แหวนหลังปิดตา....
ไม่ได้หายไปไหน...อยู่ในพาน....

"ไม่ต้องให้ใครเค้าดูนะพ่อ"...ลูกเขยห่วง...เพราะมีคนมาเยี่ยมมาหาผู้เฒ่าบ่อย...
"เออ..พ่อรู้" ยืนยันคำ (แต่มีหายอยู่เรื่อย ฮ่าๆๆๆ แกใจดีกับลูกๆหลานๆ)

ลูกเขยก็เป็นคนดี...พ่อตามีความสุข...ก็ตามใจพ่อตา...ไม่เคยยึดติดเหมือนกัน...คิคิ

 

ชอบๆ นิทาน

 

***สวยงามครับ..องค์โปรดผม****

 

องค์สวยกว่าในรูปมากครับ ไม่มีส่วนหมองเลย ใส่ปิ๊ง 555

 

องค์นี้175บาทครับ ท่านฉิ้น เสก