เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ พี เสาวภา
ของดี

ลองมากำหนด ข้อกำหนด ความของ ของดี กัน เอาแบบข้อกำหนด แบบบ้านๆ

ของดี คือ สิ่งที่ทำมาด้วย ความดี ผู้เอาไปใช้บูชา ติดตัว สามรถ ป้องกันอันตราย แคล้วคลาด คงกระพัน กันภูติผีปีศาจ มีโชคลาภ ให้กิดศิริมงคล มีความสุข ความเจริญ ค้าขายดี

น่าจะมาแนวนั้น ถ้าไม่เชื่อ คงไม่หามาบูชาติดตัว ประจำบ้าน

วันนี้ต้องออกก่อนน่ะครับ กลับมา ผมมาร่ายต่อ อยากคุยเรื่องของดี การใช้บูชา ที่ พวกเราๆ ท่านๆ ทำกัน
</TD></TR></TBODY></TABLE>

เราท่านๆก็คงอยากได้ของดีน่ะครับ ผมก็อยากครับ อันนี้ตั้งบนสมมุติฐานว่า ท่านต้องการพลังงาน ในรูปสักอย่างที่มองไม่เห็น มาช่วยส่งเสริม มาคุ้มครองป้องกัน ตัวท่านให้ อยู่รอดปลอดภัย มีโชค มีลาภ หรือ ครอบจักรวาล

พวกท่านคงเคยดู หนังหรือ ภาพยนตร์ การแข่งรถมาบ้าง เอาแบบแรงๆไปเลย คือ ฟอร์มมูล่า วัน เอาสั้นๆ รถชนิดนี้เป็นสุดยอดรถ อัดแน่นด้วยขุมกำลัง ที่สามารถหมุน แกน shaft ด้วยความเร็ว ๑๘,๐๐๐ รอบต่อนาที สามารถทะยานไปขึ้นไปถึงความเร็วสูงสุด ๓๖๐ กิโลเมตร ต่อ ชม. ประมาณ สามเท่าของรถธรรมดา เข้าโค้ง สามารถ ทน แรงหนีศูนนย์กลางได้ ถึง ๕ G ทั้งการออกแบบรถ สมดุลย์ ยาง เข้าโค้งได้ด้วยความเร็ว ติดโค้งหนึบ

และ ราคาไม่ใช่ สามเท่าของรถ ธรรมดา เดาๆกันเองน่ะครับ

เอาแค่ ลดเกรด ถอดความเหมือนออกมา พวก มัสเซอร์ราตี้ หรือ เฟอร์รารี ก็ หลัก สิบๆ ล้านบาทครับ

คนที่จะ สร้าง และ ซ่อมบำรุง ฟอร์มูล่า ๑ แบบนี้ ก็ไม่ใช่คนธรรมดา ชำนาญด้านนั้น อย่างที่สุด แต่ล่ะสาขา มาสุมหัวกัน

และคนขับ ยิ่งกว่าธรรมดา จัดว่า ยอดคน ทั้งด้าน พละกำลัง สายตา ใจกล้าหาญ และ ฝีมือ ประสบการณ์ ต้องคัดมาแบบ เจ๋งๆ ไม่เจ๋ง เขาไม่ให้ขับครับ เพราะรถราคาแพง

การจะมีของดีๆ ได้ คนจะมีได้ และ ได้ใช้ ก็ไม่ใช่คนธรรมดาครับ อันนี้หลักธรรมชาติเลยครับ

อุปมาอุปมัยครับ ของดี ที่ดีมากๆ คนที่จะมี ได้ครอบครอง และใช้ได้ ก็ต้องเป็นคนไม่ธรรมดาครับ มีบุญมาก ครับ

ยิ่งของดีมาก ต้องมีบุญรองรับ มิอย่างนั้น ก็ไม่สามารถ ครอบครองเอาไว้ได้

ของที่แพงมาก ไม่แน่ว่าจะเป็นของดีมาก แต่ของที่ดีมากๆ น่าจะหายาก มีไม่มาก และ ไม่ใช่ของธรรมดา ประสบการณ์ของรุ่นปู่ รุ่น ตา กลั่นกรองกันมา แบบ ลองใช้ ลองผิด ลองถูก ได้ของ ที่เดี๋ยวนี้ เล่นกัน เป็นของหลักๆ ทั้งพระ และ เครื่องราง

ยิ่งมีประสบการณ์มาก และ ยิ่งมีน้อย หายาก ก็ราคาแพง คนที่จะเข้าไปลุ้นได้ ก็มีพวกซื้อมาขายไปซึ่งมีระดับ มีกระตังค์ สายป่านยาว ตาถึง และ เจ้าของตัวจริง ก็ไม่ธรรมดาแน่นอน มีเงิน มีบุญ มีบารมี จึงได้มา

เราคนพุทธ ต้องเชื่อเรื่องบุญ ครับ ว่าคนอยู่ได้ด้วยบุญเท่านั้น ครับ ที่เหลือ เป็นส่วนประกอบ ของเพิ่ม ของแถม ของดัก ของสะกัด หมดบุญ หมดชีวิต หมดกำลังครับ ตายครับ

ท่านที่มีได้ รวยได้ มีของดีได้ ก็ด้วยบุญใหม่ บุญเก่าของเขาเหล่านี้เหมือนว่า ของดีเขาเลือกเจ้าของครับ เหมือนว่า อาจจะมีบุพกรรม เก่ากันมา ร่วม สร้าง ร่วม เสริมกันมา

เนื่องจากของเหล่านี้ มีประสบการณ์ เกิดมาเป็นเด็กก็ได้ยินแล้ว พวก สมเด็จวัดระฆัง ผงสุพรรณ สมเด็จจิตรลดา ปิดตาหลวงพ่อแก้ว ตะกรุด หลวงปู่เอี่ยม เสือ หลวงพ่อปาน ฝันกันมาตั้งแต่เด็กว่าอยากได้ อยากมีของวิเศษ

ถ้าไม่ใช่ เป็นของตกทอดของพ่อแม่ ปู่ ย่า ตายาย มาก่อนแล้ว จะมีได้ ต้องมีบุญ มีกำลังเท่านั้น เมื่อยังไม่มีก็ฝันกันไป

คนบุญไม่ถึง บารมีไม่ถึง แบบผม เป็นต้น ไม่มีทางได้ครอบครอง ของในฝันเหล่านี้ เพราะดีไม่ถึง บุญไม่พอ

ผมไม่ใช่นักฟังเพลง แต่ตาม กิเลสของคน มีเพลงที่โดน และ ชอบ หลายเพลง เช่น ถ้าเพลงฝรั่ง MYWAY ของปู่แฟรงค์ สินาตร้า เพลงไทยก็ ลาสาวแม่กลอง น้ำตาจ่าโท กลิ่นโคลนสาบควาย เพลงญี่ปุ่น และ ลาติน หรือ เพลงแจ็สก็มี

และเพลงหนึ่งที่โดน เพียงประโยคแรกที่ฟังครั้งแรก คือ

LIVE AND LEARN

ของคุณ บอย โกสิยพงษ์ ที่ร้องโดย ท่าน กมลา สุโกศล แคลป์

และต้องท่านนี้ร้องด้วยน่ะครับ เพราะท่านร้องด้วย พลังฝึกปรือเต็มเปี่ยม และ ร้องด้วยวิญญาณ ข้างในของท่าน ประสบการร์ชีวิต ทำให้ท่านมีสิทธิโดยธรรม ที่จะร้องเพลงนี้ได้ตามกำลังบุญของโน็ต

คนอื่น ร้องก็ไม่โดนมากเท่าท่านครับ

ในตอนหนึ่งที่ผมโดนคือ

อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน

อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน

ไม่ใช่คนเราฝันไม่ได้ครับ การฝันทำให้เกิดกำลังใจ การพัฒนา เป็นแรงดัน จากจิต ใต้สำนึกให้ไปยังจุดหมาย

แต่ พอถึงการอยู่ ใช้ชีวิต ต้องอยู่กับสิ่งที่มีครับ

เราไม่สามารถอยู่กับสิ่งที่เราฝันได้ครับ

เพราะฝันคือฝัน เมื่อตื่นขึ้นมา ฝันนั้น ก็หายไป ถ้ายังไม่หายฝัน ท่านกำลังแยกตัวเองออกจากโลกแห่งความจริง และ สติ อันเป็นหลักสำคัญของศาสนาพุทธ พุทธเน้นสติครับ ไม่ใช่สมาธิ และ สติ อันเป็นหัวใจสุดยอด ของ พระเครื่องราง ของขลัง จะตามท่านไม่ทัน ท่านก็จะฝัน ๆ ๆ ๆ ๆ และ ฝันครับ

ท่านไม่มีวันจะเข้าถึง เครื่องรางของขลัง ที่ท่านฝันถึงได้ครับ ถ้าขาดสติ

ตามความคิด และ สติ เราให้ทันครับ

ที่จริงเขียนต่อได้ แต่จะมาแนว จิต วิญญาณแล้ว ผมจะพอแค่นี้ครับ

เรามา

อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน

ดีกว่าครับ

ขอบคุณที่อ่านครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

วันนี้จะทยอยส่งของอีกชุด คราวหน้า น่าจะหมดแล้วครับ

 

โมทนาบุญด้วยครับ

แหะ ๆ ผมโอนเงินรอบหลังแอบจำเคล็ดหลวงพ่อมาได้หน่อยหนึ่ง เลยใส่ไว้ว่า "ทำทุกอย่าง" หลวงพ่อแนะนำแบบนี้ แบบทำทีเดียวครอบจักรวาล เวลาทำบุญก็มักอธิษฐานแบบนี้ครอบคลุมดีครับ

 

โมทนาครับ................

 

เปลี่ยนลายเซ็นต์หน่อยน่ะครับ อยากจะให้ พี่น้อง อยู่กับความจริง ไม่อยากให้อยู่กับความฝันน่ะครับ....แหะๆ

 

สุดยอดครับ อ่านแล้วมีแรงใจ มีสติในการทำงานและดำเนินชีวิตครับ

 

ครับ อันนี้แล้วแต่มุมมอง แต่คนในวงการ พระเครื่องราง ในเว็บ อาจจะมองอีกแบบน่ะครับ ปฏิเสธว่า ตัวเองกำลังฝัน หรือ ขายฝัน

 

แล้วถ้าเราไม่เจอคนที่เขาเอามาให้แล้วล่ะค่ะ เราควรทำอย่างไรดีคะ .....
นำไปวางไว้ในวัดแถวบ้านเฉยๆเลยจะดีไม๊คะ...
:'(

 

ทำพิธีชำระหนี้สงฆ์ แบบที่พี่พี แนะนำเอาไว้

หรือไม่ก็บริจาคทำบุญเรื่อย ๆ บ่อย ๆ โดยตั้งเจตนาว่า ทำบุญชำระหนี้สงฆ์
ก่อนทำบุญก็อธิษฐานว่า

" ข้าพเจ้าเอาของสงฆ์หรือได้ของสงฆ์มาโดยเจตนาก็ดี ไม่ได้เจตนาก็ดี โดยไม่รู้ก็ดี โดยสงสัยก็ดี ข้าพเจ้าขอถวายปัจจัยนี้ชำระหนี้สงฆ์ทั้งหมด ขอจงอย่าได้มีกรรมเวรแก่ข้าพเจ้าตั้งแต่วันนี้จนตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานนั้นเทอญ"

หากให้ดีเป็นเจ้าภาพสร้าง พระหน้าตักสี่ศอก ปิดทองชำระหนี้สงฆ์ ๑ องค์ หลวงพ่อบอกว่า หากไม่ปิดทองได้อานิสงส์เฉพาะตัว ถ้าปิดทองอานิสงส์ได้ทั้งครอบครัว ชำระหนี้สงฆ์ในอดีตจนถึงวันสร้างพระได้ทั้งหมด แต่ถ้าเอาของสงฆ์มาใหม่ก็เป็นหนี้ใหม่ หลวงพ่อบอกว่าหากกำลังทรัพย์ไม่พอก็ทยอยบริจาคไปเรื่อย ๆ เจตนาบอกให้เป็นชำระหนี้สงฆ์ก็ได้

ผมว่าเห็นกระทู้ไหนบอกบุญสร้างพระชำระหนี้สงฆ์ ตรวจสอบดูแล้วว่าไม่แอบอ้าง มีความน่าเชื่อถือ เราก็สมทบทุนตามกำลังทรัพย์ ก็เป็นวิธีการแก้ไขอีกทางหนึ่งเช่นกัน

 

คุณหมูน้อย ทำแบบ ครู ว่าข้างบนครับ

แน่ใจก่อนว่าเป็นของสงฆ์น่ะครับ

ถ้าไม่ใช่มันอีกแบบแค่ผิดศีล ลักทรัพย์ ผิดฏกหมายครับ

ก็แค่เอาไปคืนเขา แต่ถ้าแน่ใจว่าเป็นของสงฆ์ เอาไปถวายวัดดีๆ หลวงพ่อดีๆ ว่า บอกท่านไปเลยว่า เป็นของสงฆ์ ได้มา แล้ว สำนึกได้ จึงเอามาคืน ให้ท่าน โมทนา

แล้วชำระหนี้สงฆืไป เรื่องนี้ เปแ็นเรื่องใหย่ ที่วงการพระเขามองข้ามกัน มองของในดิน เหมือนสมบัติ

แต่มันเป็นของสงฆ์ ไม่มีข้อแม้ครับ เป็นของสถาบัน เอามาเป็นของส่วนตัวไม่ได้ครับ

 

อ้อพระสี่ศอก องค์ใหญ่ พยายามหาเป็นเจ้าภาพร่วมครับ ถ้าทรัพย์ไม่พอ

 

ฟังพี่ พี เล่าเรื่องหนี้สงฆ์ แล้วรู้สึกกลัวมากครับ ไม่รู้ว่าตั้งแต่อดีตจนปัจจุบันไปทำอะไรไว้บ้าง
แต่ถ้าถามตัวเองว่าไปเช่าพระที่เป็นพระกรุมาบ้างไหม บอกว่า มีครับ ซึ่งอาจเป็นจำเลยที่ 1 หรือ 2 หรือ 3 ก็ไม่รู้่

วันนี้พักเที่ยงเลยไปวัดเขาวง หยอดตู้ทำบูญ ชำระหนี้สงฆ์ มาเรียบรัอยแล้ว อธิษฐานไปตามเท่าที่นึกได้นะครับ ถ้าพบเจอการสร้างชำระหนี้สงฆ์ ที่ไหนอีกจะได้ร่วมบุญตามกำลังต่อไปครับ

 

เอาแบบนี้

ช่วยจารย์ช้างเสร็จ เรามาสร้างพระ หน้าตักสี่ศอก ปิดทอง ถวายวัดชำระหนี้สงฆ์กัน ทำกันทั้งพี่น้องและครอบครัว ในบ้านหลังนี้ ลงชื่อให้หมดบนหินอ่อน ว่าชำระหนี้สงฆ์ ถวายวัดครับ

ใครเห็นด้วยยกมือครับ

 

ขอบคุณทั้งอาจารย์ศนิวาร และ พี่พี ค่ะ....

จะรีบทำตามคำแนะนำโดยด่วน.....กลัวกรรมตามมาทันค่ะ.....^^

 

ขอร่วมโมทนาบุญกับการชำระหนี้สงฆ์นี้ด้วยค่ะ......

 

ขอยกสองมือเลยครับ

 

เพื่อไม่เป็นการประมาท ผมเ็ห็นด้วยครับ 1 เสียง.....

 

เห็นด้วยครับพี่พี

 

เห็นด้วยค่ะ.....ขอลงชื่อไว้เลยค่ะ