พระเครื่องในคอผู้เฒ่าประจำบ้าน.. น.๔๘๙ สุดยอดแห่งแดนใต้..

สู้ๆครับ เอาใจช่วย ขอให้สถานการณ์ดีขึ้นในเร็ววันครับ

 

รสชาติของชีวิตครับท่านน้อง...
เดี๋ยวมี เดี๋ยวจน...เดี๋ยวอิ่ม เดี๋ยวอด...เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์...
ขอบารมีหลวงปู่ทวด...คุ้มครองลูกหลานไทยทุกคนให้พ้นภัยครับ...
สาธุ สาธุ สาธุ...กราบหลวงปู่ทวดครับ...

 

ครับรสชาติ ของชิวิต ผมผ่านมาเยอะครับ หนักมากครับ
ในปีที่เกิดสึนามิ ผมกับพี่สาวด้วยความใจดี ให้เพื่อนสนิทยืมเงินไปแปดหลักกว่าๆ
แล้วโดนหนี แบบไม่นึกว่าเขาจะทำกับเราได้ ในปีเดียวกันกิจการผม โดนน้ำท่วม มิดหัวเลยครับ ของเสียหายทั้งหมดหมดเนื้อหมดตัว
แถมยังมีหนี้สินติดตัวอีกหลายล้าน ตอนโดนเพื่อนหนีหนี้ไม่ได้เครียดอะไรมากไม่ได้เสียใจ
แต่ตอนโดนน้ำท่วมแล้ว มาเป็นหนี้ตอนนี้ เครียดเลย เพราะคำนวนแล้วเราต้องทำงานใช้หนี้อีกหลายปี
กว่าจะหมดเนี่ย...เครียดเลย

แต่เหมือนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ช่วยครับ หลังจากน้ำท่วม. กิจการผม ดีมาก มากกว่าเดิมหลายเท่า
บริษัทต่างๆที่เคยติดต่อกันก็ให้การช่วยเหลืิอ. บางบริษัทส่งสินค้ามาให้ฟรีเป็นคันๆเลย
ภายใน1ปีกว่าๆผมสามารถหาเงินมาใช้หนี้จนหมด จากที่คิดว่าน่าจะหลายปี และอีกประมาณอีก1ปี
ผมก็หาเงินได้เกินกว่า เงินที่ผมให้เขายืมแล้วหนีไปเสียอีก
หลังจากนั้นผมก็ คิดว่า ทุกอย่างเป็นเช่นนี้เอง แต่ด้วยความที่ผมยังเด็กอยู่มั้งฮิฮิ จิตใจผมก็ยังคงไม่นิ่งเท่าไหร่

นิทาน ชวิต อิอิ

 

คุณล้างใจ เก่งมากครับ คนไทยมีน้ำใจครับ บางคนมีน้ำใจมากกว่า ญาติ เราอีกครับ เรื่องยืมเงินเท่าที่จำได้ ให้เพื่อนยืมไม่เคยได้คืนเลย 555 บ้าน ผบ. ผมเสียญาติสนิทก็เพราะเรื่องยืมเงิน เรื่องค้ำประกันอีกเรื่อง เข็ดจนตายยย

 

สุดยอดดดด...ทั้งองค์หลวงพ่อและเนื้อหาข้อมูลครับท่าน watchdog...
กราบขอบคุณมากๆครับที่แบ่งปันข้อมูลความรู้...

สาธุ สาธุ สาธุ กราบหลวงพ่อพลับครับ...

 

คนที่ท้อแท้หมดกำลังใจพอได้อ่านแล้วกลับมีกำลังใจฮึดสู้ขึ้นมาใหม่ ทำดีได้ดีครับผม

 

สุดยอดครับท่านล้างใจ.....
ผมว่า...เป็นดั่งฟ้าลิขิตครับ....ชีวิตจึงมีล้ม.....
แต่ด้วยบารมีที่เคยสร้างสม...รวมทั้งสิ่งศักดิ์ที่ท่านน้องมีไว้ในครอบครอง....
จึงทำให้ท่านน้องเอาชนะอุปสรรคมาได้โดยไม่ยากเย็นครับ....

ยินดีที่ได้พูดคุยกับปราชญ์ผู้ผ่านชีวติทรหดอีกท่านหนึ่งครับ...ฮ่าๆๆๆ

 

หัวอกเจ้าหนี้ ผมก็เสียเพื่อนไปเรียบร้อยแล้ว เลิกคบแล้วจร้า

 

เด๋วนี้ ผมก็ตัดเลยครับไม่ให้ใครยืมเงินแล้วนอกจากพี่น้อง ก็จะให้เลย แต่พี่น้องผม
คงไม่มีใครยืมผมมั้ง มีแต่ผมแหระจะยืมเงินมัน 555
เรื่องบุญไม่ต้องห่วงครับเมืองไทยมีที่ให้ทำเยอะ. เมื่อเช้าแต่เช้าเลยครับ สนับสนุนชมรมบาสเกตบอล หนึ่งพันบาท555 ผมไม่ได้รวยและก็ไม่ได้อวดรวยนะครับบอกไปแบบว่าขำๆ ผมก็คนธรรมดาคนนึงแบบว่า
ช่วงนี้
ทำไมบุญมาชนเราเยอะจัง งานวันเด็กก็มาทุกโรงเรียนเลย หาเงินให้เดกไม่ทัน :'(

 

จริงๆผมไม่ได้เก่งอะไรหรอกครับ ผมนั่งเฉยๆ ลูกน้องทำซะ 98%
อีก1.9%เป็นบุญเก่าชาติที่แล้ว และ0.1%นี้ เป็นหน้าที่ของผมคือต้องโม้กับลูกค้าครับ
เรื่องพระเครื่องบ้างเรื่องข่าวในทีวีบ้าง

เฮิ้กๆๆๆ

 

เจ้าหนี้เครียดกว่าลูกหนี้ครับ ลูกหนี้ขับเบนซ์ เจ้าหนี้ขับกระบะ ธรรมดา ^^

 

โย่วววววววว....สวัสดีครับพี่ๆ ทุกคน กว่าจะได้ออนนนนน คิดถึงพี่พี่ทุกคนมากมายอ่ะครับ ... อากาศเปลี่ยนแปลงรักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ

 

ส่งหลวงปู่ทวดจาก LA มาสักองค์...ก็หายโกธรแล้วครับพี่....ฮ่าๆๆๆๆๆ
ปล. กำลังตามอ่านย้อนหลังอยู่ครับ...คิคิ...

 

ขำกลิ้งครับพี่อดุลย์

คลิปพี่อดุลย์เอามาให้ชม ขำกลิ้งเลยครับพี่ สงกะสัยรูปข้างๆ จะเล็งมานานเน๊อะ เล่นซะยอดอกรูปที่สองเลยน๊ะเนี่ย แหมใครก็ช่างจุดไม่ดูเวลา ตาม้าตาแมวบ้างเล๊ย เดี๋ยวโยมเขาก็นึกว่าฮั๊วกันใบ้หวยงานบุญหรอก งานนี้ ฮา

 

ไม่มีพระมาถามนานเยยวันนี้ปมมี
พระผงปากน้ำพิมพ์ตื้นมาถามครับ

 

หลวงพ่อทวดผมมีมากสู้ "คุณล้างใจ"เขาไม่ได้ครับ 555...คุณเกรียงเคยมีเหรียญรุ่นสองหรือรุ่นสี่ที่คนเอามาจำนำไว้ ไม่ทราบว่าเขามาไถ่หรือเปล่าครับ นั่นก็สุดยอดครับ ถ้าเปลี่ยนเป็นหลวงพ่อองค์อื่นนะมีครับ แต่ต้องกลับมาก่อนครับ พ่อของผมเป็นทหารนาวิกโยธินอยู่ชายแดนจันทบุรีมาตลอดจนกระทั่งปลดเกษียณ์ เพราะฉะนั้นจะมีเหรียญที่แจกทหารชายแดนมากทหารอิสลามไม่รับก็เอามาให้พ่อของผมบางทีมีอยู่ครึ่งหมวดเหล็กได้ เมื่อก่อนผมเห็นมีเหรียญของหลวงปู่ทิมกับหลวงพ่อคง วัดวังสรรพรสมาก แม้แต่พระผงพรายกุมารตะกรุดสองดอกพิมพ์ใหญ่ ซึ่งตอนนั้นผมไม่สนใจเลยเพราะถ้าแขวนขุนแผนจะอายเพื่อนรุ่นเดียวกัน พ่อของผมเป็นโคกสำโรง ลพบุรี พวกทางพ่อจะมีพระกรุเยอะตอนเด็กๆผมเคยไปอยู่บรรดาอาๆน้องของพ่อทั้งหลายจะถอดเสื้อสะพายปืนเดินมานั่งดื่มเหล้าที่บ้านพ่อของผมทุกเย็น แต่ละคนสักลายพร้อยไปหมดแขวนพระสองสามพวง จำได้มีพระหูยานอยู่ด้วยของพ่อก็มี ผมไปอยู่ได้แค่วันเดียวมีคนรู้จักทั้งหมู่บ้าน เพราะอีกวันไปเดินเที่ยวจะเป็นทางเดินเกวียนในป่าและทุ่งนาแต่ละบ้านห่างกันมาก ผมเดินหลงหาทางกลับไม่ได้ก็ไปเจอบ้านหลังหนึ่งคนที่อยู่ที่นั่นถามว่าเป็นหลานตานั่นใช่ไหม แล้วเขาก็พาเดินมาส่ง น้องชายบอกว่าเหรียญที่บ้านมีเป็นกาละมังได้มั๊งพ่อเขาเก็บไว้ไม่มีใครสนใจ เพราะต่างแขวนองค์ประจำตัวแล้ว

 

แปลกดีครับ ทำไมไม่ตัวหนังสือข้างหลังครับ เพิ่งเคยเห็นองค์แรกที่ไม่มียันต์แบบนี้

 

หากอยู่ห้องนี้ผมอาจดูเหมือนมีหลวงพ่อทวดเยอะครับ แต่ถ้าอยู่ห้องประสบการณ์เรื่องเล่า

ผมต้องนั่งทำตัวัสงบเสงี่ยม. เจอเขาลงภาพแต่ละองค์ ต้องตำตาปริบๆ คื คิ