พระเครื่องในคอผู้เฒ่าประจำบ้าน.. น.๔๘๙ สุดยอดแห่งแดนใต้..

ถ้าเป็นได้อย่างนั้นจริงๆกีดีซิครับสาธุๆๆๆๆๆๆ

 

มุกนี้...ขออนุญาติขำนะครับท่านน้องฯ...ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

ยินดีกับท่านน้อง armchi และอนุโมทนากับท่านทิพย์ด้วยครับ.....

 

บ้านปากเกร็ดปากคลองบางพูดที่ผมโตมา...จมไปแล้วครับท่านน้องฯ
คุณพ่อผมปลูกเองกะมือตั้งแต่ปี 2520-21...น้ำไม่เคยถึงพื้นเรือน...แต่มาปีนี้...จมสนิทครับ....

พี่สาวผมสองคน...อยู่คนละบ้าน...ต้องโทรหากันเอง ไปเยี่ยมกันไม่ได้....
หากจะไปหากัน...ต้องให้พี่ที่อยู่บ้านปากคลองพายเรือรับ-ส่ง...เลยต่างคนต่างอยู่ครับ...ฮ่าๆๆๆๆ

แต่ทุกคนเป็นลูกแม่น้ำครับ...ไม่เคยท้ออยู่แล้ว.....
พี่เขยบอก...มรึงอยู่พระบาทเลย ไม่ต้องลงมาช่วยกรู...เดี๋ยวจะมาทำให้กรูมีห่วงเพิ่ม ฮ่าๆๆๆๆๆ

สู้สู้ครับ...ปีหน้าต้องดีดบ้านขึ้นอีกเมตรครับ...

 

บางนา น้ำจะมาไม๊ครับท่านใดทราบบ้าง

 

พวกทุนนิยมรากหญ้าอ่ะครับคุณนัน....
ทำวิกฤติของพี่น้องไทยที่เดือดร้อน...เป็นโอกาสของตนเองแลพวกพ้อง....

ไอ้พวก...อะไรก็ต้องเงินมาก่อน...
เรื่องอยู่อย่างพอเพียง...ไม่เคยอยู่ในหัวสมอง...

กรรมเป็นของจริง...มิเกิดขึ้นชาตินี้...ก็มีเกิดในชาติหน้า....
ทำอย่างไร...ย่อมได้รับผลเช่นนั้น...

ขอให้พี่น้องที่เดือดร้อน...อดทน และเรียนรู้ที่จะแก้ไข ป้องกัน มิให้ต้องซ้ำอีกรอบปีหน้าครับ....

ขอให้เชื่อมือพี่น้องทหารหารแห่งองค์ราชา...
และให้ความร่วมมือกับพวกเขาเหล่านั้นทำในสิ่งที่ดีที่สุดครับ....
ความเสียสละ...กับความเห็นแก่ตัว...ต้องทบทวนให้รอบคอบครับ....

พี่สาวผมบ้านจมอยู่ริมน้ำเจ้าพระยา...ยังสั่งห้ามไม่ให้ผมลงไปช่วยเลยครับ...
แม้กระทั้งผมต้องไปศิริราชวันที่ 2 พ.ย นี้...หมอนัด
ยังบอกไม่ต้องไปเลย...ให้รอจนกว่าน้ำจะลด...
ไม่รู้ว่าใครเสียสละและใครเห็นแก่ตัว...ระหว่างพี่สาวที่บ้านน้ำถ่วม กับน้องชายที่อยู่เขาสูง...

 

น้ำในแม่น้ำเจ้าพระยาสูงมากครับคุณโอ๋...ยากที่จะคาดเดาครับ....
กทม ฝั่งพระนคร...มีแนวกันน้ำอยู่...บางพื้นที่มีแนวกันน้ำหลายชั้นครับ...

หากพี่น้องไทยทุกคน...ให้ความร่วมมือกับพี่น้องทหารหารของเราด้วยความเสียสละและอดทน....
พ้นคืนวันลอยกระทง...สถานการณ์น้ำใน กทม. และปริมณฑลจะดีขึ้นครับ....

กองทัพไทย...รบกับน้ำหลากได้อย่างสบายครับ...

 

ชอบข้อความนี้จัดครับ

 

บ้านน้องชายของผมก็อยู่แถวรามอินทราก็กำลังลุ้นอยู่เหมือนกันครับผม ภัยธรรมชาติอยู่เหนืออำนาจของเราถึงจะเป็นพ่อแม่ก็ตามก็ช่วยได้เพียงแค่สวดมนต์ภวานาอย่าให้เกิดภยันอันตรายแคล้วคลาดปลอดภัย ได้ข่าวว่าข้างๆบ้านตอนนี้เขาเตรียมตัวก่ออิฐป้องกันน้ำแล้วครับผม เข้าใจความรู้สึกสำหรับคนที่โดนน้ำท่วมครับ ผมโดนมาสองครั้งแล้วถึงแม้ว่าจะไม่ทันเข้าบ้านแต่ก็นอนไม่หลับอะไรที่ช่วยเขาได้ก็ช่วยกันไป แต่น้ำนี่น่ากลัวสามารถผุดมาจากดินก็ยังได้ถึงแม้จะมีกำแพงกั้นแล้วก็ตามครับผม

 

ช่วงนี้ผมก็เศร้าๆเหมือนกันครับผม แต่พอเข้ามาในนี้ก็พอคลายเศร้าไปได้พอมีอารมณ์ปล่อยมุกเล็กๆให้พี่ๆมีรอยยิ้มก็ชื่นใจครับผม

 

เพิ่งจะมาเห็นองค์นี้แล้ว สวยงามจับใจ เนื้อเก่าอย่างธรรมชาติ เจาะรูแขวนมานานจนเชือกกัดรูที่เจาะ สวยมากครับ ผมเคยมีอยู่องค์หนึ่งให้เพื่อนที่อุตรดิตถ์ไปแขวน วันแรกเลยก่อนขับรถกลับบ้านรถไปชนกันหัวทะลุกระจกหน้าออกไป แค่บวมนิดหน่อยเจ็บไม่มากไม่มีบาดแผลแตก ตั้งแต่นั้นมาเขาแขวนองค์เดียวตลอด ขอขอบคุณ คุณโอ๋สะพานมากครับที่นำภาพสวยๆมาให้ชม

 

ขอบคุณครับ (k)

 

พระของที่บ้านครับเก๊แท้ไม่รู้นะครับเพราะดูไม่เป็น

 

กทม.และปริมณฑลยังวิกฤติครับ...
เมื่อกี้ก็โทรคุยกับเพื่อน...ทำงานอยู่แถวๆวัดสร้อยทอง พระราม๗....
อยู่ด้านในแนวกันน้ำ ติดริมเจ้าพระยา...ยังยืนยันว่าแนวกันน้ำยังมั่นคงแข็งแรงครับ....
ระดับน้ำสูงเกือบแนวคัน...แต่ยังมั่นใจเกินร้อยครับ ฮ่าๆๆๆๆ
ชีวิตต้องสู้กันละครับ...หมดทางถอย...

เสียสละ อดทน...ชาติจะอยู่รอดปลอดภัยครับ...

 

เศร้าได้ครับท่านน้องฯ...แต่ขอให้อย่าเศร้านานครับ....
ลูกผู้ชาย...น้ำตาไหล มิใช่เรื่องเสียเชิงชาย....

ทุกวันนี้...ผมคิดเสมอ...หากชีวิตตกต่ำไร้ทรัพย์ ก็มิได้คิดกังวลใจครับ....
เคยกินสเต็กโชคชัยจานละ ๖๐๐ เป็นประจำ...แต่แล้วก็ต้องกลับมากินน้ำพริกผักจิ้มทุกๆวัน...ชีวิตมันมีความสุขและความหมายมากมายอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อน...

บางวัน...ผมทานเพียงผลไม้และผัก...ทานพอแค่ไม่ให้ท้องหิว...มันก็ไม่เห็นจะมีอะไรแตกต่างจากที่เคยเป็นครับ...
ได้ข้อคิดใหม่ๆหลายอย่างว่า...เราคิด เราหลงไปเอง ว่าอย่างนั้นดีกว่า อย่างนี้ดีกว่า...
จริงๆแล้ว...ไอ้ที่เรามีอยู่ทุกวันๆ มันดีที่สุดแล้ว....ฮ่าๆๆๆ
และหากวันนี้ไม่มีมัน...มันก็ไม่ตายนี่หว่า...

คิดไม่ออก ปลงไม่ตก...อยู่เฉยๆมีความสุขที่สุดครับ...

 

เป็นพระกรุที่เข้มขลังดุดันจริงๆครับพี่....
สภาพใช้แบบนี้...จิ๊ดครับ...ฮ่าๆๆๆ

 

เสียงลูกน้องหน้าห้อง...ทวนสถานณ์น้ำท่วมในเนทกันเป็นระยะๆแล้วหายใจแน่นหน้าอกจริงๆครับ.....
แต่ในเสี้ยวสมองลึกๆ ยังมั่นใจว่า...เราคนไทยต้องรับมือกับภัยธรรมชาติได้...

.....................................................................................
มาดูของฝากจาก LA ชิ้นถัดไปครับ....
ปิดตา วัดป่า ชลบุรี...ปี๒๕๔๓....

 

จาก LA ชิ้นถัดไปครับ....

ข้ามฝากมาฝั่งตะวันตก...ปิดตา วัดบางพระ นครปฐม ....
เห็นแล้วนึกถึง...ปิดตามหาลาภหลวงปู่โต๊ะเช่นกันครับ....

สาธุ สาธุ สาธุ กราบหลวงพ่อเปิ่นครับ...

 

เตรียมพร้อม

ถูกต้องครับพี่อัค เตรียมของพร้อม รถพร้อม น้ำมันและแก๊สเต็มถังต่อให้ขับอ้อมอย่างไรก็อุ่นใจครับ อีกอย่างของกินครับเผื่อไว้บนรถส่วนหนึ่งนะครับเพราะว่ากว่าจะหาที่พักทานข้าวได้เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันนะครับพี่อัค ถ้าไม่มีเสบียงไว้เผื่อเลยก็จะแย่นะครับ ส่วนผมเก็บของเสร็จก็เผ่นมาแพร่เลยครับ หากมัวรอฟังข่าวหรือประกาศจากศูนย์ปัญญาอ่อนประสบภัย(ศปภ)ก็คงจมอยู่ที่อยุธยาแน่นอนครับ ก่อนวันที่ผมตัดสินใจกลับแพร่ ผมเองโทร.คุยกับแหล่งข่าวซึ่งทำงานกับผู้ว่าจ.อยุธยาครับ เค้าบอกว่าน้ำมาเยอะมากๆ มากกว่าปี38 ผมนึกในใจตอนแรกว่าถ้ามากกว่าแล้วมันมากกว่าแค่ไหนล่ะ ประเมินขั้นต้นคิดว่าคงไม่เข้ามสายเอเซีย แต่พอถัดมาอีกวันพอคั้นกั้นในเกาะเมืองแตกน้ำท่วมในเกาะเมือง น้ำข้ามสายเอเซียแน่ๆ ผมเปลี่ยนไปสอบถามกับคนที่เป็นทีมเฝ้าระวังน้ำของสวนอุตสาหกรรมโรจนะ ตามข่าวตลอดจนชั่วโมงสุดท้ายที่ทางโรจนะฯบอกว่าอพยพดีกว่า ผมก็ตัดสินใจขับรถลุยน้ำ ไปอ้อมโลกเลยครับเพราะเส้นทางปกติใช้การณ์ไม่ได้ ออกจากสวนอตุสาหกรรมโรจนะไปทางวังน้อยผ่านสระบุรีไปเข้าลพบุรีผ่านโคกสำโรง ชัยบาดาล กลับรถย้อนมาออกสายเอเซียไปนครสวรรค์ แวะพักกินข้าวเย็นก่อนแล้วจึงฝ่าน้ำก่อนเข้าขาณุฯ แล้วไปบรรจบแยกโพทะเล ออกพิษณุโลกครับ ซึ่งเป็นเหตุการณ์ในห้วงวันที่ 10 ต.ค. ก่อนน้ำจะตัดถนนช่วงสะพานเดชาติวงศ์ได้ครับ ขณะนั้นไม่มีประกาศอะไรจากหน่วยงานไหนเลยครับ ประชาชนดูแลกันเองหาข่าวกันเอง ผ่านมาได้ก็แบบเฉียดฉิวครับ โทร.หาพี่หน่องถามเส้นทางเพราะผมไม่แน่ใจ พี่หน่องบอกว่าทางบ้านแก่งไปไม่ได้นะ ผมพอได้ข้อมูลก็เลยถามเจ้าของร้านยิ้มยิ้มที่นครสวรรค์อีกครั้ง เจ้าของร้านเค้าแนะนำเส้นทางได้ละเอียดดีครับ มาแบบไม่ต้องกลัวหลงเลยครับ ตอนนี้นั่งฟังข่าวจากหัวหน้าว่าจะให้ลงไปที่กทม.เพื่อช่วยงานช่วงสิ้นเดือนไหม เพราะตอนนี้ที่ทำงานไปตั้งออฟฟิศชั่วคราว(จริงๆน่าจะชั่วโคตร) ที่กทม.แล้วต้องการคอมพิวเตอร์พร้อมกำลังคนไปช่วย แต่ในใจก็ยังกังวลว่าถ้าเขื่อนกั้นที่กทม.เอาไม่อยู่ผมคงไม่ต้องไปแน่ๆ อิ อิ อิ......

 

แต่ตอนนี้แม่ผมบอกว่า เบื่อปลากระป๋องมาก เห็นแล้วอยากทุบทิ้ง อิอิอิ

กินเพื่ออยู่ครับตอนนี้ ผักก็ไม่มี ผลไม้ก็ไม่มี

 

หากน้ำเข้าดอนเมืองได้...กทม.ดับทั้งเมืองครับคุณตี๋....
แต่พอดูข่าว ททบ.๕ เห็นทหารตั้งแนวป้องกันไว้ กำลังพลเฝ้าระวังเต็มอัตรา...อุ่นใจขึ้นมาบ้างครับ....

แนวแม่น้ำเจ้าพระยา...ตลอดลงไปตั้งแต่สะพานนวลฉวี...ปากเกร็ด...นนท์...พระรามหก...บางโพ...สามเสน...ไล่ไปตลอดแนว...
ฟังจากพี่สาวที่ปากเกร็ด...และจากเพื่อนที่พระรามเจ็ด...ผมว่าเค้ายังมั่นใจกันว่าเอาอยู่....เพราะน้ำขึ้นลงเป็นเวลา...ไม่ได้สูงตลอดเวลาครับ...

ริมคลองประปาด้านในช่วงปากเกร็ดไปงามวงศ์วาน...ถมคันดินสูงเมตรกว่าๆ...ระดับน้ำปริ่มคันดินครับ....
แต่เพื่อนที่อยู่ริมคลองประปาก็ยังดูมั่นใจว่าไม่ล้น...แถมยังได้กินกุ้งก้ามกาม กินปลากันฟรีด้วยครับ...มันน๊อคน้ำลยขึ้นมาให้จับ....

สู้สู้ครับพี่น้องไทย.....