ค่ายบางระจันแตกเพราะอะไร?

คุณViolent Daughter

การรบในอดีตหลายครั้งครับที่รบชนะจากการใช้กลยุทธ การรบที่ฉลาดก็คือการไม่รบ
รองลงมาก็ด้วยการฑูต สุดท้ายก็คือสงคราม
และทำไมพระนเรศวรของเราทำไม ถึงชนะศึกหลายๆครั้ง ทั้งที่ไทยเรามีกำลังน้อยกว่ามาก
และอย่างนี้คุณจะเอาท่านไปเปรียบกับชาวบ้านบางระจันด้วยไหม ที่เพลงดาบอาวุธไม่มี
มีแต่ใจเท่านั้น
ทุกท่านครับลองนึกภาพดูนะครับว่าสถานการณ์ว่าคนในกระทู้นี้เป็นทหารกำลังออกศึก และมีกำลังใจเต็มเปี่ยมพร้อมรบ และขณะพวกเรากำลังตั้งทัพอยู่นั้น เราเห็นข้าศึกมามากมายก่ายกอง แม้ว่าคนจะน้อยกว่า เมื่อเห็นกองทัพพม่ามา แต่พวกเราท่านทั้งหลายยังนิ่ง และไม่กลัวเกรง และไม่ยี่หร่ะ สิ่งใดๆ แต่มีอยู่คนนึง(สมมุติว่าเป็น คุณViolent Daughter ร่วมทัพอยู่) วิ่งลนลาน ขี้แตกเยี่ยวแตกแต่พอพวกเราชนะศึกครั้งนี้ คนพวกนี้ก็จะไปคุยครับ ว่าเค้าร่วมศึกครั้งนี้มา และฆ่าศัตรูไปหลายคน(โม้ได้น้ำท่วมทุ่ง) ทั้งๆที่ขณะเรารบ มันไปไหนไม่รู้ (กูไม่เห็นหัวมันเลย)
และคนอย่างนี้ก็จะร้องเพลงชาติไทยร่วมกับเรา ด้วยความภาคภูมิใจของตัวมันเอง(ทุเรศไหมครับ)

และถ้าเราแพ้ก็อาจจะแพ้เพราะมัน ไปสมรู้ร่วมคิด คิดคบกับศัตรูเปิดประคูเมืองให้พม่าเข้ามา หวังจะเอาความดีความชอบกับทางแม่ทัพนายกองกับพม่า แต่สุดท้ายก็ไม่ต่างกับพระยาจักรีที่ถูกพม่าฆ่าตาย (เสียชาติเกิดจริงๆ)

 

ค่ายบางระจัน

เห็นด้วยกับคุณ ไก่เหลืองหางขาวนะคะ เพราะว่าการที่จะคิดแทนคนในยุคสมัยนั้น หรือแม้แต่คิดแทนคนอื่นตอนนี้ก็ตามจะไม่มีทางตรงตามจริงได้
ควรคิดถึงพระคุณท่านทั้งหมดมากกว่า และคิดทำดีเพื่อตัวเองก่อน แล้วค่อยให้คนอื่นๆต่อไปเพราะเราเป็นหนึ่งในพลเมืองไทยและโลกซึ่งสำคัญด้วยกันหมด นี่คือสิ่งที่ทุกคนต้องทดแทน
เราชอบอ่าน อ่านเรื่อง ทวิภพ ของคุณทมยันตี อ่านเพราะชอบคนเขียน อ่านเพราะชอบจินตนาการ ไม่ชอบดูหนังเพราะทำไม่ได้ตามคนเขียนบรรยายแน่ๆ และหรือไม่มีโอกาสดูหนัง แต่ที่เราได้คือเรื่องราว ที่เราเสียดินแดนสมัยองค์สมเด็จพระปิยมหาราช คนไทยน้ำตาตกในใช่ไหมคะ ทุกวันนี้เราอยู่ได้เพราะใคร
เรามีประเทศไทยได้เพราะใคร
เอาตั้งแต่สมัยพระเจ้าพรหมมหาราช ที่หลวงพ่อวัดท่าซุงเล่าไว้
องค์สมเด็จพระนเรศวรมหาราช พร้อมทั้งสมเด็จพระองค์ขาว และสมเด็จพระพี่นางสุพรรณกัลยา หากใครมีโอกาสไปกราบพระที่พิษณุโลกอ่านดูที่สมเด็จพระนเรศวรท่านบอกเราไว้ด้วยตัวหนังสือหรือกราบท่านด้วยจิตสงบๆใสๆบางทีจะพบอะไรดีๆในจิตคุณเอง
วีรชนบางระจัน
พระเจ้าตากสินมหาราช
และถึงวันนี้ ในหลวงของปวงประชา
วีรบุรุษ วีรสตรี ทหารหาญ ตำรวจ พลเมืองทุกชีวิตในขณะนี้ที่ทำความดีเพื่อทุกคน

เราเป็นคนไทยที่ภาคภูมิใจได้เท่ากันทุกคน ขอโมทนากับกุศลจิตทุกท่านที่รักความดี และรักษ์ความดี แผ่ความรักให้ตัวเองและคนอื่น พรหมวิหารสี่ค่ะ

 

ถูกใจจังครับ ชาวบ้านสมัยนั้นแม้ไม่มีเชิงดาบในการรบ ทั้งๆที่รู้ว่าจะต้องขาขาดแขนขาดถูกแทงโดนฟันเกิดการเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส มีแต่ใจเท่านั้นที่สู้

 

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านและทุกดวงวิญญาณนักรบกล้าที่ได้พลีชีพเพื่อรักษาผืนแผ่นดินไทยสาธุ

 

สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี
เถลิงประเทศชาติไทยทวีมีชัย ชโย

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ
ข้าพเจ้าภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นคนไทยค่ะ