พระเครื่องในคอผู้เฒ่าประจำบ้าน.. น.๔๘๙ สุดยอดแห่งแดนใต้..

ถ้ารู้ว่าแผ่นหักอีกรอบนะครับ...จะก๊อปหนังส่งไปให้ยกโหลเลยครับ ฮ่าๆๆๆ

 

ฮ่าาาาาๆๆๆๆ.....

ผมดัก 254 กะ 347 มาหลายงวดแล้วครับ...ยังไม่เข้าซักที....
แต่ยังอดทนรออยู่ครับ...ไม่ตรงก็ขอโต๊ดเถอะะะะะะ...

ปลัดหลวงปู่เมฆ..ดูขลังเหมือนจริงทีเดียวครับท่านกวิน....
สาธุ สาธุ สาธุ...กราบหลวงปู่เมฆครับ...

 

เครื่องรางมาอีกหนึ่งรายการครับ

วันนี้มาเปิดตัวตอนสายๆ เพราะมัวยุ่งกับงานช่วงเช้า ทีมSupportส่งข้อมูลมาเมื่อคืนเลยต้องนั่งอ่านเสียยาวเพราะเป็นภาษากระเหรี่ยง ฮ่าๆๆๆ แปลกันนานครับ เสร็จสรรพก็มานั่งเลือกรูปดูก่อนว่าวันนี้จะเอาอะไรมาแบ่งปันกันชมสักรายการดี ตกลงเป็น
ตะกรุดชาตรีตำรรับวัดพระญาติ จ.พระนครศรีอยุธยาครับ ปลุกเสกโดยหลวงพ่อเฉลิม เขมทัสสี ศิษย์เอกสายหลวงพ่อเภา หลวงพ่อกลั่น หลวงพ่ออั้น เกจิที่โด่งดังในแต่ละยุดแต่ละสมัยครับ

 

นั่นนะสิครับ ไม่ทราบว่าวัดไหนสร้างพระสมเด็จ เนื้อออกสีน้ำตาลมีคราบสีขาวหน่อยๆยังกับเนื้อว่านเลยครับ คนที่ให้เป็นรุ่นพี่และก็เป็นคนสมุทรสาครด้วยคนละทิศกับวัดที่บอกเลย เขาถอดจากคอมาให้เขาบอกว่าเขาไม่ต้องใช้ เพราะเขาสักยันต์ตะกร้อของหลวงพ่อสุด วัดกาหลงเต็มหลังเลย ต้องรอคุณเกรียงมาโพสรูปจะได้เห็นชัดๆครับ

 

หุหุหุ....แดงได้ใจดีแท้ครับคุณตี๋.....
สาธุ สาธุ สาธุ กราบหลวงพ่อเฉลิมครับ....

 

โห...ถ้าพุทธคุณเทียบได้กับยันต์ตะกร้อหลวงปู่สุดล่ะก็...ไม่ว่าจะออกวัดไหน...ผมก็รักหมดใจแล้วครับพี่ศุภฯ...

ฟังแล้วคิดถึงคุณปู่ผมครับพี่...คนสมัยก่อน รู้และเชื่อมั่นศรัทธาในครูบาอาจารย์หรือของขลังที่ตนมีครับ....

เดี๋ยวถ่ายภาพชัดๆงามๆมาให้ชมกันครับพี่...
กราบขอบพระคุณพี่ศุภอีกครั้งครับ...

 

ผมก็เชื่อมั่นยันต์ที่สักกลางหลังเหมือนกันนะสมัยยังเป็นนักเรียน แต่ผมสักน้ำมันและสักยันต์อย่างเดิมที่เดิมอาจารย์เดียวกันถึง 9 ครั้ง เพื่อความแน่ใจว่าหลวงพ่อคงจะไม่ลืมคาถาตัวไหนสักตัว(ไม่ใช่อะไรหรอกครับ เพราะตอนนั้นผิดศีลบ่อยครับ) เมื่อสองปีที่แล้วเคยมีหลวงพ่อรูปหนึ่งเดินผ่านผมไปแล้วหยุดหันกลับมาเอามือเข้าไปลูบหลังผมในเสื้อบอกว่ามีของดีนี่ แต่เขาเตือนแล้วนะว่าอย่าให้ผู้หญิงขึ้นหลัง ไม่รู้ว่าท่านทราบได้อย่างไรว่าผมสักน้ำมันเอาไว้ แล้วท่านบอกว่ามีตะกรุดดอกเล็กติดตัวอยู่ใช่ไหม ผมก็ว่าใช่ครับ ท่านถามว่าตะกรุดอะไร ก็บอกท่านไปว่าเป็นตะกรุดปลอกลูกปืนนารายณ์แปลงรูปของอาจารย์นองวัดทรายขาว ท่านบอกว่าเก็บไว้ให้ดีๆล่ะเพราะแสงออกแรงมาก

 

ฮ่าๆๆๆๆ....โพสนี้อ่านแล้วขนแขนลุกเลยครับพี่....
หากผมเจอทักแบบนี้...คงอึ้งครับ...แล้วคงไม่พลาดที่จะขอให้หลวงพ่อองค์นั้นเป่าหัวให้ครับพี่...

ผมเคยแต่เจอผู้ใหญ่ทัก...ว่ามี "เมตตาดี"...ทั้งๆที่ไม่ค่อยได้ห้อยหลวงพ่ออะไรเลย...จะมีก็แต่นางพญางิ้วดำของปู่...ที่ผมมีเอาไว้กันผีอ่ะครับ...แต่ตอนเรียนมหาลัยและก็เริ่มทำงานใหม่ๆ...ไม่มีอะไรคล้องคอเลยครับ...เพราะไปในที่อโคจรบ่อย(ถี่)...
แต่อาจเป็นเพราะตอนเด็กๆ...ผมถูกหลวงปู่ (หลวงพ่อทวี/หลวงพ่อแกร) ท่านเป่าหัวให้บ่อย...ไปเจอทุกครั้งก็เป่าทุกครั้ง...ตอนนั้นผมรู้แค่ว่า พอเจอหลวงปู่แล้วต้องเข้าไปกราบแล้วก็ให้หลวงปู่เป่าหัว...พ่อกะแม่สอนมาอย่างนั้นอ่ะครับ ฮ่าๆๆๆ ไม่ได้รู้ความสำคัญเลยว่าทำไปทำไม...แต่ต้องทำครับ...แม่มองจ้องอยู่ ฮ่าๆๆๆๆ....
ยิ่งปู่ผมด้วยนะครับ...หากไม่ทำแบบนั้น...ตาเขียวท่าทางเอาจริงครับ ฮ่าๆๆๆๆ (จำได้ไม่เคยลืม)...จนผมอดนึกในใจไม่ได้ว่า...ทีหลานคนอื่น ปู่ไม่เห็นเขี้ยวแบบนี้เลย...ฮ่าๆๆๆๆ

นึกย้อนวัยเด็ก...คิดถึงแม่พ่อ คิดถึงปู่...ที่เคยเคี้ยวกับผมไว้ครับ...
ดีใจที่เกิดมาเป็นลูกเป็นหลานท่านครับ...ถึงแม้จะฐานะยากจน...

 

เยี่ยมมากเลยครับประสบการณ์แบบที่พี่ศุภเจอแบบนี้และพระองค์ที่ทักก็คงไม่ธรรมดานะครับ

 

พี่เกรียงครับ มีเรื่องมาเล่าสู่กันฟังครับ จำตอนที่ผมเล่าเรื่องที่ทะเลาะกับที่ทำงานเก่าได้หรือป่าวครับ ที่แกล้งผมอยู่บ่อยๆ

ตอนนี้กรรมตามทันแล้วครับ ผู้จัดการใหญ่ เจอใหญ่กว่ากดดัน กลั่นแกล้งบ้าง และก็ได้ลาออกไปแล้วครับ ที่รู้ก็เพราะว่าเพื่อนยังทำงานอยู่ที่นั่น กรรมนี่เร็วเหลือเชื่อ แกล้งผมเมื่อปีที่แล้ว พอปีนี้เขาก็โดนบ้าง เวลาไม่ถึงปี เขาก็ต้องไปเหมือนกับผมเมื่อปีที่แล้ว

นึกแล้วก็ว่ากฏแห่งกรรมนี่มีจริง เห็นกันอย่างรวดเร็ว ยิ่งทำกับคนที่ไม่มีความผิด ยิ่งเร็วเข้าไปใหญ่

ว่าจะไม่สะใจ แล้วก็อดไม่ได้ ทำผมเครียดตั้งสองเดือน เขาโดนแกล้งขนาดที่ว่าปิดแอร์และให้ใช้พัดลมแทนอะครับ แรงกว่าผมเยอะเลย

 

มีเพื่อนฝากถามมาพระกริ่งผมไมถนัดเลยครับ มีท่านใดพอจะทราบที่มาบ้างครับ

 

555ไม่เป็นไรครับพี่ท่านรู้ก็บอกไม่รู้ก็บอกครับสบายๆหายห่วงครับ วันนี้ผมเลยมีพระติดไม้ติดมือมาถามหาข้อมูลกันขำๆอีก1องค์ครับลองดูกันครับอิๆๆๆ

 

พรุ่งนี้วันหยุด ไปเที่ยวหรือไปทำบุญกันที่ไหนบ้างครับ ฝนตกบ่อย ๆ ระวังเป็นหวัดกันนะครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ เพราะตัวเองเป็นหวัดแล้วหลายวัน

 

ไม่ทราบเหมือนกันครับ ท่านมาจากอยุธยาช่วยงานที่วัดไทยแอลเอ.2 อาทิตย์ ลืมไปแล้วว่าวันนั้นเป็นวันอะไรผมขึ้นไปถวายสังฆทาน(ปกติไปวัดปีละครั้งหรือสองปีครั้ง) แล้วเดินออกมาก็สวนกับท่าน ผมก็หยุดให้ท่านเดินผ่านก่อนท่านมองหน้า แล้วเข้ามาจับข้างหลังตามที่ได้บอกไปแล้ว หลังจากนั้นท่านก็ถามอายุเท่าไรมาจากเมืองไทยกี่ปีแล้ว ท่านก็นิ่งแล้วบอกว่าดีนะช่วงนั้นราหูเข้าถ้ายังดื้ออยู่ที่เมืองไทยติดคุกไปแล้ว ท่านถามว่าช่วงที่มาเจออะไรบ้าง ก็บอกท่านไปว่าได้แต่งงานกับฝรั่งแต่แต่งวันที่ 9 กรกฎา.แต่หย่าเดือนพฤศจิกา.ในปีเดียวกัน(ทำสถิติเร็วมากครับ)เพราะธุระกิจที่เปิดโรงงานเย็บผ้าขาดทุนต่างคนต่างแยกย้ายกันไป แล้วก็รถกับหมาที่เลี้ยงไว้หายในปีเดียวกันอีก ท่านก็บอกอีกว่าหมดแล้วเคราะห์ เดี๋ยวจะไปเอาพระหลวงปู่ทวดมาให้เพราะเป็นพระที่คู่บุญ พอรอสักพักท่านก็นำพระหลวงปู่ทวดเนื้อว่านปี 24 มาให้ แล้วท่านบอกว่าขอดูพระในคอหน่อย ไม่ทราบว่าท่านรู้ได้อย่างไรเพราะเสื้อปิดหมดผมเลยถอดจากคอให้ท่านดู ท่านหลับตาแล้วเอามือวางบนพวงพระแล้วหยิบเหรียญขึ้นหนึ่งเหรียญบอกว่าองค์นี้เมตตามหานิยมสูงมากผมชะโงกไปดูเป็นเหรียญหยดน้ำหลวงพ่อจงวัดหน้าต่างนอก แล้วท่านหยิบเหรียญหลวงพ่อสุด วัดกาหลง มาถามว่าองค์นี้ผู้หญิงให้มาใช่ไหม ผมตอบว่าใช่ครับเพื่อนผู้หญิง ท่านพูดต่อว่าดวงของผมพระองค์นี้ถ้าผู้ชายให้จะปลอม ท่านถามอีกว่ายังพระอีกพวงที่ไม่ได้แขวนมาใช่ไหม ผมตอบว่าใช่ครับ แล้วท่านก็หันไปบอกเพื่อนผู้หญิงของผมอีกคนที่ไปด้วยกันสามคนวันนั้นว่า ขอเขาสิพวงนั้นเขามีพระนางพญาเป็นพระของโยมในชาติก่อน ตอนนี้แหละที่ผมตกใจเลยว่าท่านทราบได้อย่างไรว่าผมมีพระนางพญาจริงๆ และผมไม่ค่อยแขวนด้วยท่านบอกว่าถึงจะไม่แขวนติดตัวแต่มีรัศมีของพระติดตัวอยู่ตลอดเพราะก่อนออกจากบ้านอาราธนาทุกองค์ไม่ใช่หรือ ท่านบอกว่าให้เขาไปเถอะพระของเขาในอดีตชาติผมใช้ไม่ขึ้นหรอกเพราะจิตติดที่ความลังเลว่าแท้หรือไม่แท้ เจ้าของจริงๆเขามารอนานแล้ว ในที่สุดผมก็ต้องให้พระกับยายนั่นไป(เป็นน้องสาวของเจ้าของบริษัทที่ผมทำงานอยู่ด้วย) มิน่าเล่าปกติไม่มีใครกล้าสั่งเขาทำโน่นทำนี่ได้ผมสั่งได้คนเดียว ทุกคนโดนยายนี่ด่าหมดแต่กับผมดีมาตลอด

 

โอโห้พระองค์นี้ไม่ธรรมดาเลยครับพี่ศุภ ท่านต้องมีอภิญญาแน่นอน ทราบหมดทุกอย่างเสียดายพี่ไม่ถามว่าท่านอยู่ที่วัดไหนครับ ประสบการณืแบบนี้เหมือนท่านตั้งใจที่จะโปรดพี่เลยครับ สาธุครับพี่บุพเพกตปุญญตาจริงๆครับ ขอบคุณพี่ด้วยครับที่ถ่ายทอดเรื่องราวดีๆแบบนี้ให้พี่น้องได้รับทราบ

 

เรื่องเล่าที่น่าฟังครับ

เป็นบุญที่ได้สนทนาธรรมกับพระรูปนี้นะครับพี่ ผมอยากพบเจออย่างนี้บ้างจังครับ

 

อ่านแล้วเหมือนอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลยครับ หลวงพ่อท่านอภิญญาสูงจริงๆครับพี่ supparerk ฟังแล้วขนลุก เรื่องบุญพา วาสนาส่ง เคยร่วมบุญกันในชาติที่แล้ว นำพาให้พบกัน ผมเชื่อเช่นนั้นครับ เช่นเดียวกับพี่ๆน้องๆในกระทู้นี้ครับพี่ คงต้องเคยร่วมบุญกันเป็นแน่แท้

 

ผมก็เชื่อเช่นนั้นครับ ถ้าชาติก่อนเราติดพันอะไรกันอยู่ชาตินี้เราก็ต้องมาเจอกัน หลวงพ่อองค์นี้แค่ถามอายุเท่านั้นไม่ได้ถามวันเดือนปีเกิดเลย แล้วท่านก็มองหน้าเท่านั้น ผมไม่นึกเลยว่าพระเครื่องที่เราอาราธนารวมๆแต่ไม่ได้แขวนติดตัวไปจะมีพลังอานุภาพเหมือนกับว่าเราแขวนไป แล้วท่านรู้ได้อย่างไรว่ามีพระอะไรในสร้อยอีกพวงสามารถบอกอีกคนให้ขอโดยไม่กลัวว่าทายผิด ทุกวันนี้ผมยังคิดถึงเรื่องนี้อยู่

 

ทราบเพียงว่าพระองค์นี้อยู่ที่อยุธยา ที่เห็นไปไหนมาไหนไม่มีผู้ติดตามเลย เพราะองค์อื่นจะมีคนคอยถือย่ามถือของให้ครับ

 

สร้างล้อพิมพ์ พระกริ่งปวเรศฯ วัดบวรฯ ครับท่านอดุลย์ แต่ดูแล้วผมยังไม่ชอบครับ ผิด-ถูก ขออภัยครับ