พระเครื่องในคอผู้เฒ่าประจำบ้าน.. น.๔๘๙ สุดยอดแห่งแดนใต้..

หากมีเวลา...เดี๋ยวจะไปหาของหลวงปู่สรวงมาให้ครับท่าน pardy ....รอนิดนะครับ...
ขอบคุณมากๆครับ...ที่คอยสนับสนุนและให้กำลังใจมาตลอด...

 

อนุโมทนากับเรื่องราวดีดีครับท่านศนิวาร....
สาธุ สาธุ สาธุ...กราบหลวงพ่อขันตีครับ...

 

ยังรอดู รอฟังอยู่นะครับ....
จัดภาพมาเลยครับ อย่าได้ช้า....
อยากเห็นน้ำเต้า แท้ของตรู มั่กๆเลยครับ ท่านกวินฯ...ฮ่าๆๆๆ

 

ดูจากเนื้อพระแล้ว...น่าจะเป็นรุ่นสี่ครับท่านกวินฯ....
รุ่น 1, 2, 3 เนื้อหาใกล้เคียงกันครับ ต่างกันที่พิมพ์และยันต์ด้านหลัง....

เท่าที่ทราบ...รุ่น 4 เป็นต้นมา..จะไม่ทันหลวงพ่ออ่ะครับ...แต่ก็ใช้มวลสารเดิมของหลวงพ่อในการทำพระ....

ผมก็อ่านมาแบบงูๆปลาๆอ่ะครับ....
แต่องค์นี้ชอบครับ...เนื้อดี เป็นองค์ครูได้เลย...

สาธุ สาธุ สาธุ...กราบหลวงพ่อสดครับ..

 

ชุดนี้ใครว่าเก๊ คงได้แต่อนุโมทนา ตอนนั้นรับมาอายุยังไม่ถึง 10 ขวบ

ปากน้ำรุ่น 5 (100 ปี) + น้ำเต้า + ลูกแก้วปากน้ำ (จากวัดปากน้ำ มิใช่ธรรมกาย) ... ครบเซท ของดีน่าใช้ ราคาไม่แรงพุทธคุณเหลือๆ พิจารณากันเองนะครับ ของให้เช่าตามเวป เนื้อออกเหลืองๆ แล้วดูของผม สายตรงจากวัด 555 (แท้ของตรู) ^^

 

ชอบครับ

ชอบครับ

 

ขอบคุณครับพี่ ทั้ง 4 และ 5 แท้ของตรูนี่ ลองพิจารณาดูแล้วกันครับ ถ้าจะเช่าหากัน รุ่น 4 ได้มาปุ้ปเข้าทองเลย สภาพยังเป็นเช่นนั้น

ที่เปิดให้เช่าหาสภาพกริ้บๆ ผมว่าดูแล้วน่ากลัวมากกว่าสวย เนื้อสายวัดปากน้ำรุ่นแรกๆที่ใช้มวลสาร และสูตรเก่า ยุ่ยง่ายสุดๆตั้งแต่แกะจากพิมพ์ รุ่น 5 ดีขึ้นมาหน่อย แต่แค่ 20 กว่าปีเนื้อยังกระจุยขนาดนั้น (ตามธรรมชาติ) แต่จะกระจุยยังไง ก็ยังขาวนะครับ .... ตั้งแต่รุ่น 5 ลงไป ผมไปเห็นที่วัดมีเนื้อแปลกๆ ก็ไม่ได้สนใจแล้วประกอบกับย้ายบ้านจึงไม่ค่อยได้ไปกราบหลวงพ่ออีก ^^

 

ขอบคุณครับคุณ กวิน

ไว้มีโอกาส จะถ่ายรูปมาขอคำแนะนำบ้างครับ ผมไม่ค่อยสันทัดเรื่องพระผงของขวัญนักครับ แต่นับถือหลวงพ่อสด ครับ กราบหลวงพ่อสดครับ

 

วันนี้ขอนำเรื่องคอลัมน์ สีกาอ่างมาให้อ่านกันครับ

 

แถมให้อีก เรื่องครับ

 

ขอบคุณพี่ทิพย์มงคล ครับผม เบิกบานวันละนิดจิตแจ่มใสครับผม

 

อือมม์....

อือมม์ ผมก็ยังคงคอนเซปท์เดิมนะครับ ถ้ามีใครทักว่าพระชุดนี้ไม่ดีไม่อย่างนั้นไม่อย่างดี ก็ส่งต่อให้ผมเอาไว้ห้อยแทนก็ได้นะครับ คริ คริ คริ.. จะเอาของฟรีอย่างเดียว อิ อิ อิ...

 

ยินดีครับ มีมาฝากเรื่อยๆครับ

ยินดีครับ มีมาฝากเรื่อยๆครับ

 

เหรียญสร้างตะบัน ไม่รู้ว่าแท้หรือป่าว แต่อยู่ในบ้านมานานมากครับ ตอนเด็กๆไม่รู้ว่าหลวงพ่ออะไร มีแต่คำว่าสร้างตะบัน และก็ร.ศ.

 

พี่ตี๋ครับ เหลือสองอันพอดี ล็อกเก็ตหลวงพ่อขันตี หมดแล้ว แบ่งกับผมคนละองค์ก็แล้วกันครับ แจกจนเกลี้ยงแล้วครับ มีภาพถ่ายหลวงพ่อแผ่นใหญ่พร้อมจารมือให้ด้วยน่ะครับ มารับได้ที่ลพบุรีครับพี่

 

ออกในนามวัดก็คงมีแค่เหรียญรุ่นแรก แล้วก็ล็อกเก็ตกระมังครับ นอกนั้นน่าจะสร้างจับยัด

ก็แนะนำทุกท่านว่า ลองไปกราบท่านซักครั้งหนึ่งครับ เส้นทางการเดินไปกุฏิก็สวยงาม เดินเลาะหน้าผา วิวสวยๆ อากาศเย็นๆ พอไปกราบท่านก็ใจชื้นดีครับ

ส่วนเรื่องตำรวจไม่อยากพูดถึง เลวเยอะจริงๆ ดีๆมีน้อยมากๆ ขายยาบ้าเองยังมี แล้วจะให้มันหมดไปจากบ้านเมืองได้ยังไง ในเมื่อคนรักษากฏหมายขายกันเอง แถวบ้านในกทม.ตอนนี้ ใครอยู่นอกเครือข่ายโดนจับโดนค้นตลอด แต่ใครขายให้ก็ไม่เคยโดนจับ ขายกันเป็นขนมเลย ขนาดผมไม่ยุ่งเกี่ยวผมยังรู้ว่าใครขายอ่ะครับ อาชีพขับวินมอไซด์ แต่ออกรถยนต์มือหนึ่งป้ายแดง เงินสด ปล่อยเงินกู้ คนขึ้นมอไซด์ก็ไม่ได้เยอะพี่ข้างบ้านที่ขับวินบอกว่า วันนึงสามร้อยก็บุญแล้ว แต่พวกนี้ใช้เงินเป็นเบี้ยเลยครับ ผมทำงานมาตั้งหลายปี ยังไม่มีอะไรกับเขาเลย

 

องค์นี้ผมก็ว่าเป็นรุ่นสี่ครับ ชอบเนื้อด้วย สวยดีครับ

 

เหมือนกันเลยครับ ผมประเภทใกล้เกลือกินด่าง ที่บ้านผมหลวงปู่ชอบ ดังขนาดไหน ก็เคยไปกราบท่านแค่ครั้ง สองครั้ง ไม่ได้ไปบ่อยทั้ง ๆ ที่อยู่ใกล้ ๆ ก็ตาม

เป็นคนภาคอิสานแท้ ๆ ตั้งแต่เด็กรุ่นมัธยม อ่านประวัติพระสาระพัดหลวงพ่อ
แต่ใจกลับเกาะอยู่กับหลวงพ่อปาน หลวงพ่อจง และหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง ถึงกับดั้นด้นไปถึงอุทัยธานีเพื่อกราบท่านราว ๆ ปี ๓๐ จนท่านสิ้นก็ไม่ได้ไปอีก แขวนพระองค์อื่น ๆ เป็นพวงใหญ่ก็ไม่อุ่นใจ อย่างน้อยมีพระของหลวงพ่อพระราชพรหมยานท่านเหน็บกระเป๋าอยู่ด้วย ๑ องค์เสมอ

พระหลวงพ่อปานแบบแท้ของตรูก็มี แต่ไม่ได้ห้อยกลัวหาย เสียดายครับ

 

เห็นน้ำเต้าของคุณกวินแล้วพึ่งนึกออก เขาให้มาลูกหนึ่งแต่เป็นสีขาว
ส่องดูข้างในเป็นรูปหลวงพ่อสด ไม่รู้เหมือนกันว่าเก็บไว้ที่กล่องไหน
ฟังสรรพคุณแล้ว ไม่ใช่ย่อยเลยนะเนี่ย น่าเสียดายไม่ได้เล่นกล้อง
และไม่ได้สนใจเรื่องถ่ายภาพ ไม่อย่างนั้นจะถ่ายรูปแท้ของตรูโชว์บ้าง

พระปากน้ำก็มีแต่ไม่แน่ใจว่ารุ่นไหน ด้านหลังบอกว่าบรรจุเจดีย์หรืออะไรนี่แหละ
มีกระดาษบอกวิธีเข้าศูนย์กลางกายแนบมาด้วย เขาให้มาเหมือนกัน
อีกองค์เป็นรุ่นของมูลนิธิชัยพัฒนา พอดีตอนนั้นน้องสาวไปบริจาคช่วยน้ำท่วม
เขาแจกมาก็เลยได้ไว้ ๑ องค์ อีกองค์น่าจะเป็นรุ่นสี่เพราะเห็นมือจีบเป็นวง
แต่เนื้อไม่ขาว องค์นี้ออกน้ำตาล ๆ เหมือนเนื้อสังขยา หนึก ๆ อย่างไรก็ไม่รู้
จัดเข้าประเภทแท้ของตรู เก็บเอาไว้ก่อน

 

ผมคงแค่ศึกษาไปเรื่อยเปื่อยครับ...สะสมหรือหาใช้คงไม่แล้วครับ...ที่มีอยู่ก็เพียงพอต่อการใช้และเก็บไว้ให้ลูกๆต่อไปครับ....

และจะพยายามสอนลูกๆว่า...ของที่บ้านที่ตกทอดมาถึงมือหนู...เป็นของที่มีคุณค่าสูง ไม่จำเป็นต้องเอาไปถามใครว่าแท้หรือเก๊...

บรรดาพ่อค้าพระ...สร้างกระแสของแท้ไม่มีถูก...แต่ก็ส่งสายย่องมาเสาะหาเก็บพระตามบ้าน...ที่เจ้าของร้อนตังส์ หรือไม่รู้ว่าพระของตนเองมีราคา ฮ่าๆๆๆๆ

ว่ากันไปครับ...ตามแต่วาสนาละกัน...