โดนขังวิญญาณ

โดนทดสอบตอนนี้ก็ดีสิคะ ดีกว่าไปทดสอบตอนเราตายนู่นแหน่ะ ก็ยังถือว่า ได้ปฏิบัติแล้วเค้ามาสอบอารมณ์ เป็นงัยบ้างคะบททดสอบ

สนุกดีนะคะ คืนก่อน เข้าห้องสอบหลายห้องเลย สอบเยอะมาก

 

ก็เรื่องที่ผมพยายามต่อสู้อยู่นะครับ กามราคะ กับ ศีลข้อ 5
มาทีไรก็เล่นแต่จุดนี้ทุกที

 

เค้าเรียกว่าพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส มารไม่มีบารมีไม่เกิดงัยคะ

ก็เหมือนกับการนั่งสมาธิ เราตั้งเป้าไว้ก่อน แต่ไม่ต้องระบุชัดเจนว่าเป็นเวลาไหน เมื่อเราทำได้ก็จะเกิดกำลังใจ และสิ่งนั้นก็จะมาเกื้อหนุนเราเอง เว้นซะแต่ว่า จะพ่ายแพ้ต่อสิ่งเหล่านั้นซะก่อน

 

ว่าแต่ว่า ใครพอจะมี องค์ท้าวเวสสุวรรณ ปรางที่ถือกระบองข้างถือถุงเงินข้างแบบที่ ท่าน จิ-โป พูดไหมครับ ขอแบ่งบูชามั้งมั้ง....ไปอ่านบทความของ สันยาสี ก็มีหลายเรื่องน่าตื่นเต้นและสนใจเกี่ยวกับท้าวเวสสุวรรณ....แต่บางอย่างฟังจากเขาเล่าว่าก็ไม่สู้รู้ด้วยตัวเอง เมื่อไหร่น้อเราจะรับรู้อะไรแบบท่านๆบ้างหรือบุญเรามาแค่นี้ท่านก็เลยให้อยุ่แค่นี้.......:boo:

 

ภาคนั้นเป้นภาคจีนค่ะ เรียกว่า ไฉ่ซิงเอี๊ยะ นั่งบนหลังเสือ ข้างหนึ่งถือเจดีย์ขังวิญญาณ ข้างหนึ่งถือเงิน แล้วที่เท้าก็มีแต่เหรียญเงินค่ะ ตามร้านทั่วไปก็มีจำหน่ายค่ะ แล้วแต่ขนาดราคาตั้งแต่ 900 ขึ้นไป ที่บ้านก็บูชาท่านอยู่ค่ะ

 

แบบนั้นส่วนมากจะเป็นเซรามิก อยากได้แบบไทยๆเราแบบหล่อโลหะทองเหลืองนี้คงจะไม่มีสินะครับ

 

[FONT=&quot]ต่อจากนั้นพระร่วงก็ให้เอาตะปูทองแดงยาว[/FONT][FONT=&quot]๓[/FONT][FONT=&quot]วา[/FONT][FONT=&quot]จำนวน[/FONT][FONT=&quot]๓[/FONT][FONT=&quot]กำไปตอกปักเขตที่เขาใหญ่อันเป็นเขตกึ่งกลางระหว่างเมืองเชียงใหม่กับเมืองศรีสัชนาลัย[/FONT][FONT=&quot]ตะปูทองแดงนั่นป่านนี้พวกเอาไปทำอะไรแล้วก็ไม่รู้[/FONT]
[FONT=&quot]ท่านบอกว่า[/FONT][FONT=&quot]พระร่วงโรจน์ฤทธิ์เวลานั้น[/FONT][FONT=&quot]คะนองมาก[/FONT][FONT=&quot]ชอบเล่นกับชาวบ้านไม่ถือพระองค์[/FONT][FONT=&quot]ไปทางไหนเด็กผู้ใหญ่ล้อมกันเป็นกลุ่มคุยกัน[/FONT][FONT=&quot]นี่เขาเรียกว่าเป็นการชนะใจกัน[/FONT][FONT=&quot]การชนะใจกันถือว่าชนะเด็ดขาด[/FONT][FONT=&quot]แต่ถึงเวลาจะใช้อำนาจก็เด็ดขาดเหมือนกันถึงเวลาตัดหัวก็ตัดกันใครจะมาทูลขอไม่ได้[/FONT][FONT=&quot]เวลาไปไหนพระองค์ชอบไปคนเดียว[/FONT][FONT=&quot]ไม่มีขุนนางติดตามชอบไปคนเดียว[/FONT][FONT=&quot]ท่านรู้วิชาหายตัว[/FONT][FONT=&quot]กำบังตน[/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]ภาษาไทยโบราณเรียกว่า[/FONT][FONT=&quot]บังเหลื่อม[/FONT][FONT=&quot]คือหายตัวได้[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT][FONT=&quot]รู้จบไตรเพท[/FONT][FONT=&quot]เวลานั้นนับถือพราหมณ์ด้วย[/FONT][FONT=&quot]มีวาจาศักดิ์สิทธิ์เป็นไปตามวาจามีเจ้าขอมโผล่จากดินจะมาจับท่าน[/FONT][FONT=&quot]ท่านบอกขอมจงเป็นหิน[/FONT][FONT=&quot]ก็เป็นหินอยู่อย่างนั้นนี่เรื่องของขอมกลายเป็นหินน่ะพระร่วงโรจน์ฤทธิ์นะ[/FONT]
[FONT=&quot]เวลานั้นก่อนสุโขทัยตั้งไปประมาณ[/FONT][FONT=&quot]๗๐๐[/FONT][FONT=&quot]ปีเศษ[/FONT][FONT=&quot]คือก่อนหน้าพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ไปประมาณ[/FONT][FONT=&quot]๗๐๐[/FONT][FONT=&quot]ปีเศษ[/FONT][FONT=&quot]ในที่สุด[/FONT][FONT=&quot]พระร่วงโรจน์ฤทธิ์ก็สวรรคต[/FONT][FONT=&quot]ด้วยกำลังของฌานสมาบัติกลับไปเป็นพรหมตามเดิมมีความสุขด้วยอำนาจธรรมปีติ[/FONT][FONT=&quot]เพราะมีการเจริญพระกรรมฐานได้ฌานสมาบัติ[/FONT]
[FONT=&quot]เป็นอันว่าบุคคลคนเดียวกันคือ[/FONT][FONT=&quot]พระเจ้ามังรายมหาราช[/FONT][FONT=&quot]มาเกิดอีกทีเป็นสามเณรน้อยถูกขอมย่ำยี[/FONT][FONT=&quot]แม้แต่ข้าวในบาตรที่คนอื่นเขาใส่ให้แล้วด้วยดี[/FONT][FONT=&quot]พญาขอมก็ให้คนของมันจับบาตรเทข้าวของเณรน้อยทิ้งไปไม่ให้กิน[/FONT][FONT=&quot]เณรไม่ว่าอะไรคิดสงสารคนไทยว่าเป็นทุกข์ถึงเพียงนี้[/FONT][FONT=&quot]จึงอธิษฐานแผ่เมตตาจิตให้คนไทยมีความสุขเข้าฌาน[/FONT][FONT=&quot]๗[/FONT][FONT=&quot]วันก็ตายไปเกิดเป็นพรหม[/FONT][FONT=&quot]กลับมาเกิดเป็นพระเจ้าพรหมมหาราชขับไล่ขอม[/FONT][FONT=&quot]ไทยเป็นอิสรภาพมีความสุข[/FONT][FONT=&quot]แล้วต่อมาพระเจ้าพรหมมหาราชขับไล่ขอม[/FONT][FONT=&quot]ไทยเป็นอิสรภาพมีความสุข[/FONT][FONT=&quot]แล้วต่อมาพระเจ้าพรหมมหาราชก็ตายในระหว่างฌานสมาบัติไปเกิดเป็นพรหมตามเดิม[/FONT][FONT=&quot]ตอนนี้คนไทยถูกขอมย่ำยีอีก[/FONT][FONT=&quot]จึงลงมาเกิดเป็นวาระที่[/FONT][FONT=&quot]๔[/FONT][FONT=&quot]พระร่วงโรจน์ฤทธิ์สร้างความเจริญมั่นคงขยายอาณาเขตออกไปครอง[/FONT][FONT=&quot]มอญ[/FONT][FONT=&quot]พม่า[/FONT][FONT=&quot]ขอมไว้ได้หมด[/FONT][FONT=&quot]อาณาจักรยาวเหยียด[/FONT][FONT=&quot]ในที่สุดก็สวรรคต[/FONT][FONT=&quot]คือตายในระหว่างฌาน[/FONT][FONT=&quot]กลับไปเป็นพรหมตามเดิมอีก[/FONT]
[FONT=&quot]เห็นไหมลูกรักของพ่อ[/FONT][FONT=&quot]ถ้าตัณหามันยังไม่หมดเพียงใดก็ต้องเกิดอีก[/FONT][FONT=&quot]ตัณหาคือความรักติดอยู่ในรูปสวย[/FONT][FONT=&quot]เสียงเพราะ[/FONT][FONT=&quot]กลิ่นหอม[/FONT][FONT=&quot]รสอร่อย[/FONT][FONT=&quot]สัมผัสระหว่างเพศ[/FONT][FONT=&quot]ความโลภอยากจะรวย[/FONT][FONT=&quot]อยากจะเป็นใหญ่[/FONT][FONT=&quot]ความบ้า[/FONT]

 

[FONT=&quot]อยากจะมีอำนาจเหนือคน[/FONT][FONT=&quot]ความหลงคิดว่ามันจะไม่แก่ไม่ตาย[/FONT][FONT=&quot]นี่เป็นปัจจัยให้เกิดความทุกข์[/FONT][FONT=&quot]ฉะนั้นขอบรรดาลูกรักทั้งหมดจงอย่ามีความปรารถนาตามนั้น[/FONT][FONT=&quot]ลืมมันเสียเรื่องขันธ์[/FONT][FONT=&quot]๕[/FONT][FONT=&quot]มันไม่ใช่เรา[/FONT][FONT=&quot]ไม่ใช่ของเราลูกรัก[/FONT][FONT=&quot]ถ้ามันเป็นเราเป็นของเราจริงก็ดูตัวอย่างพระเจ้ามังรายระยะเวลาเพียง[/FONT][FONT=&quot]๒[/FONT][FONT=&quot],[/FONT][FONT=&quot]๐๐๐[/FONT][FONT=&quot]ปี[/FONT][FONT=&quot]ก็เกิดถึง[/FONT][FONT=&quot]๔[/FONT][FONT=&quot]วาระแล้ว[/FONT][FONT=&quot]นี่แค่สมัยความเป็นคนไทย[/FONT][FONT=&quot]สมัยอื่นท่านจะไปเกิดที่ไหนอีกก็ไม่ทราบ[/FONT]
[FONT=&quot]เวลาในเมืองมนุษย์ผ่านไป[/FONT][FONT=&quot]๖๐๐[/FONT][FONT=&quot]–[/FONT][FONT=&quot]๗๐๐[/FONT][FONT=&quot]ปี[/FONT][FONT=&quot]พรหมพระเจ้ามังรายที่มาเกิดเป็นพระร่วงโรจน์ฤทธิ์ก็มีความสุขสบายมาก[/FONT][FONT=&quot]มองมาดูประเทศไทย[/FONT][FONT=&quot]ทนไม่ไหวเพราะพวกลูก[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]หลาน[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ไม่สามารถจะรักษาความเป็นไทยไว้ได้[/FONT][FONT=&quot]ตกอยู่ในอำนาจขอมอีก[/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]ขอมนี้ไม่ใช่เขมร[/FONT][FONT=&quot]พวกเขมรเป็นแขกอินเดีย[/FONT][FONT=&quot]พวกหนึ่งที่ไม่เคยมีความเป็นตัวของตัวเองเลยจนปัจจุบัน[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT][FONT=&quot]ท่านมองดูคนไทยเวลานั้นแล้วทนไม่ไหวคิดว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]เราเหนื่อยเพื่อคนไทยมามากแต่วางมือไม่ได้ วางมือทีไรยุ่งทุกที[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT]
[FONT=&quot]ท่านผกาพรหมอีกนั่นแหละมาเตือนว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]นี่พ่อพรหมร่วง พรหมหล่น จะมานั่งแหงแก๋อยู่ทำไม แกลืมตาดูบ้างซิว่าคนไทยที่แกสร้างไว้น่ะ สร้างความเป็นปึกแผ่นไว้น่ะ เดี๋ยวนี้เอาอีกแล้ว พัง ลงไปตามหน้าที่ ในฐานะปรารถนาพระโพธิญาณ พระโพธิญาณนี่ต้องต่อสู้กับความทุกข์ เพื่อให้ความสุขแก่คนอื่น จะมานั่งหน้าแช่มชื่นมีความสุขแบบนี้น่ะมันใช้ไม่ได้ ไม่ใช่วิสัยของพระโพธิญาณ เวลานี้ไทยเป็นทาส ขอมมันใช้อำนาจเป็นธรรม มีความร้ายกายหยาบคายมาก[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT]
[FONT=&quot]ท่านพรหมองค์ที่ไปจากพระร่วงรุ่งโรจน์ท่านก็ถามว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]จะให้ฉันไปคนเดียวหรือมีใครลงไปช่วยด้วย[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]ท่านผกาพรหมตอบว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]จะส่งพรหม เทวดาอื่น ๆ ไปช่วยด้วย คราวนี้ต้องขยายอาณาจักรไทยให้ถึงสิงค์โปร์ ทางด้านเหนือจะส่งคนไปสะกัดด้านเหนือไว้ด้วย ให้เขาสร้างความสามัคคี แต่ตอนเริ่มต้น ท่านต้องไปเริ่มต้นไว้ก่อน ท่านพรหมพระร่วงก็ถามอีกว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]ถ้าเริ่มต้นตอนนี้แล้วมันจะพังอีกไหมล่ะ ถ้ามันจะพังอีกละก็ ไม่ต้องไปเริ่มกันละ เลิก เริ่มทีไรพังทุกที เริ่มเมื่อไรก็พังทุกที จะไปเริ่มมันทำไม มันอยากจะเป็นขี้ข้าเขา มันไม่รักชาติก็ช่างมัน[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT]
[FONT=&quot]ท่านผกาพรหมก็บอกว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]ไม่เป็นไร ถาเริ่มตอนนี้ละก็ ไทยเป็นไทตลอดไปจะมีบ้างก็โขยกเขยก ๆ จะถึงขนาดพังเป็นทาสเขาทั้งชาตินี่ไม่มี จะมีบ้างก็ตามกฎของกรรมของสัตว์ที่มาเกิด[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]นี่อย่านึกว่าหลวงพ่อรู้เองนะ ท่านปู่มาบอกให้ฟัง ท่านพรหมพระร่วงท่านก็ตกลง ลงมาเกิดเข้าท้องแม่ก็เริ่มอาละวาดทีเดียว ท่านแม่แพ้ท้องอยากจะกินเลือดขอม เอาแล้ว ท่านพ่อก็ไปเจอะขอมเซ่อ ๆ ซ่าๆ เตะพั้บฟันคอฉับเอาเลือดมาให้แม่กินสด ๆ แหมมีกำลังแข็งแรงขึ้น ผิวสวย ใจดี มีเมตตาน่ารักขึ้นกว่าเดิมผิวพรรณผ่องใสแช่มชื่น นี่หลังจากกินเลือดขอมแล้ว ก็มีจริยาชดช้อยอ่อนหวานหว่านเครือ แข็งแรง คนท้องน่าจะอุ้ยอ้าย แต่ปรากฏว่ามีความแข็งแรง ฝึกอาวุธ นั่น [/FONT][FONT=&quot]! [/FONT][FONT=&quot]แสดงตั้งแต่ในท้องแล้ว [/FONT][FONT=&quot][/FONT]

 

ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ค่ะ

 

เมื่อเช้าตอนตื่นมายังไม่ลืมตาแต่พลิกซ้ายพลิกขวาตามหลักคนขยันน้อย
ก็เห็นรถคันหนึ่งเป็นรถกระบะมีหลังคาทรงสูงท้ายตัดเหมือนรถขนไอติม
ท้ายรถพ่นสีสเปรย์ว่า 492 แล้วก็มีคนยื่นกล้องซัมซุงมาให้ยกขึ้นมาดู
มุมซ้ายมือเขียนว่า E55 ท่าทางคงใบ้หวยครับ หวังว่าคงไม่ร้องกรี๊ดอีกนะครับ

 

เลขรถกะบะ ผมเลย บท.4928 ลำปาง มอไซค์หายไป1ปีได้คืนมาเมษานี้ก็ ขคฉ-753 แหะๆ

แต่2คืนก่อน ผมนั้งสมาธิ เห็นป้ายทะเบียน เข้าใจว่า 204 ตรง20ชัดเจน ตรง 4ไม่แน่ใจละหว่าง 1- 4หรือ7 แหะๆ

 

เอ๋! กล้องซัมซุง E55 นี่มันกล้องรุ่นเดียวกับของทีโอ เลย กรำ! ต้องระวังรถขนไอติมซะละม้างเนี่ย

 

กลายเป็นเรื่องหวยไปซะละ 555

 

อ่านถึงตรงนี้กุมารทองผมไม่เห็นแสดงฤทธิ์อะไรเลย มาใมห่ก็มาบอกเลขมาปลุกให้ตื่นตอนเช้ามั้ง ตอนนี้เงียบเลยบางทีหนี หายไปเแยเลยก็มีไม่เห็นมาช่วยอะไรพ่อมันเลย จับไปหาพ่อใหม่ดีไหมนิ

 

ซื้อของเล่น ขนมให้มั่งสิครับ
หรือจะนั่งสมาธิอุทิศบุญให้ก็ยิ่งดีครับ

 

ซื้อให้ทุกอาทิตย์ครับ ของเล่นนี้เพียบ เลย คงหนีไปเที่ยวมากกว่า เพราะเคยพาไปบ้านญาติๆ ที่เค้าเลี้ยงกุมารเหมือนกัน คงชวนกันไปเทียว.....มั้งเหอๆๆ

 

ตะกี้พ่อโทรมาบอก ว่า ตาผม ที่ผมเคยถามท่าน จิโป อาการแย่ลง ผมคงขอบารมีท่านไหนช่วยไม่ทันแล้วเพราะท่านก็อายุมากแล้ว 88 แล้ว ยังไงขออานิสงคืของท่านๆทั้งหลายช่วยนำทางให้ตาผมไออยู่ในพบภูมิที่ดีด้วยนะครับ เพราเมื่อก่อนท่านเป็นพรานล่าสัตว์พรากลูกพรากคอบครัวสัตว์เพื่อมาขายจุนเจือครอบครัว

 

น่านนะซิคับ.... ท่าน
อืมม.......ทีกะพ้ม!!!! ถามเรื่องที่รถหายจิงๆ ทั้งคนทั้งรถ ท่านยังไม่ส่องดูให้กะพ้มมั่งเลยเน่อ....

 

พรหมกุมาร เกิดมาเป็นหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ในชาติใช่ไหมคะ และท่านก็เข้านิพพานเรียบร้อยแล้ว ตามที่ดิฉันเคยอ่านมาเหมือนกันคะ

 

ท่านจิโปครับ ผมลองไปเช็คดูแล้ว...ไม่เห็นมีใครสร้างท่านท้าวเวสสุวัณปางแบบที่บอกเลยครับ เราสร้างเองได้ไหม๊...แล้วให้เสกเอาอีกที หรือว่าใช้เป็นผ้ายันต์แทนเลยได้ไหม๊ เพราะยังงัยซะ...วัตถุที่สร้างก็ไม่ใช่ตัวท่าน เพียงแต่สร้างขึ้นเพื่อเป็นเครื่องระลึกระลึกนึกถึงและบูชา
ตัวท่านเท่านั้น เอาอย่างที่ว่าได้ไหม๊ครับ