โดนขังวิญญาณ

อนุโมทนาสาธุกับคำถามและคำตอบครับ ขอแสดงความนับถือทุกท่านที่เพียรพยายามปฏิบัติกรรมฐานครับ

ผมขออนุญาตช่วยรักษาไว้ในห้องวิทยาศาสตร์ลี้ลับอีกแรงครับ ผมมีความสงสัยอีกมากเลยในโลกลี้ลับ อิๆ จะเข้ามาถามบ่อยๆ :boo:

 

พอดีพี่ผมตั้งขอสังเกตบางอย่างจึงฝากถามมาว่าเกี่ยวกับสวรรค์ สงสัยว่าศาสนาอื่นสวรรค์จะแยกออกมาต่างหากหรือจริงๆก็รวมๆกันครับ เพราะคนฝรั่งแม้ไม่ได้นับถือศาสนาอย่างเราแต่เขาก็สร้างกุศลกันมากมายช่วยเหลือผู้คนมากมาย แต่อาจไม่ได้ใส่บาตรเท่านั้นเอง เลยสงสัยครับว่าเขาแยกเขตแดนหรือไม่ และที่จริงคนเอเชียก็ยังมีแนวคิดต่างกันในหลายนิกายหลายมุมมองเลยสงสัย (ที่สงสัยถึงขนาดตั้งคำถามเป็นเพราะกลัวมีผลต่อการอธิษฐานขอพร เพราะบางทีคนเชื้อสายจีนก็ขอไปทางนึง อีกสายนึงขอไปอีกทางนึง) จึงลองถามดูครับ ถ้าไม่ควร กราบขออภัยด้วยอย่างยิ่งครับ

 

เรื่องเทวดาผมเองก็ไม่แน่ชัดเพราะยังไม่กว้างขวางนัก รู้จักแค่วงแคบๆไม่กี่ท่าน
แต่เทวดาที่เรียกว่าเซียน แต่งกายเป็นคนจีนก็เคยเห็นแสดงว่าสวรรค์ของเขาก็มี
เทวดาที่เป็นฝรั่งก็เคยเห็นเหมือนกัน แขกก็เจอบ่อยแต่ผมเป็นคนไม่ชอบถาม
เวลาเจอเลยไม่ค่อยคุยกันเพียงมองท่านแล้วยิ้มๆ

ภพของเทวดาก็สร้างมาจากจิตใต้สำนึก เทวดาที่เป็นเซียนของจีนก็มีหน้าที่
และมีตำแหน่ง มีมาร และต้องปราบมาร ตลอดจนเทวดาของไทยก็สร้างมาจากจิต
ใต้สำนึกของไทย แต่ทั้งหลายทั้งปวงสร้างเพื่อเสพซึ่งความสุขตามระดับจิตของ
เทวดา เหมือนคนเราสร้างกิเลสขึ้นมาเลยต้องมาเดินต๊อกๆบนโลกเพื่อเสพกิเลสนี้

สถานที่ใดๆสร้างจากจิตใต้สำนึกเพื่อเสพอารมณ์ทั้งสิ้น ฉะนั้นแล้วถ้าเราจับสภาวะ
ของจิตที่เป็นฝรั่งก็จะสืบไปเจอภพที่เป็นบ้าน เป็นเมืองที่คนเหล่านั้นมีความสุข
ก็จะเห็นการดำรงชีวิตที่ต่างจากเทวดาของเรา

เราอยากเป็นเทวดาแบบไหนอยู่ยังไงก็อธิฐานได้ทั้งนั้น แต่จะสัมฤทธิ์ผลหรือไม่อยู่ที่จิต
ใต้สำนึกว่ายอมรับคำอธิฐานหรือไม่


ส่วนเรื่องให้เปรตเลื่อนภพภูมิด้วยธรรมนั้น ไม่ได้เลื่อนด้วยการถวายหนังสือ แต่ต้องคน
ที่อุทิศรู้ธรรมในส่วนที่จะแก้ไขของเปรตได้
เปรตนั้นเราๆท่านๆอาจจะคิดว่าต้องตัวสูงๆผอมๆ หรือปากเล็กเป็นเข็มเท่านั้น แต่ความ
จริงแล้ว แม้เป็นชิ้นเนื้อลอยมาไม่เป็นรูปคนก็เรียกเปรต แม้ร่างกายเผาเป็นตอตะโกก็เปรต
แม้ร่างกายเปื่อยหลุดออกมาลอยขึ้นไปกลายเป็นดาบหล่นลงมาใส่ตัวเองนั่นก็เปรต
แม้สวยๆหุ่นดีๆอยากมาเสพสังวาสเวลาเรานอนหลับแล้วเห็นในฝันก็เปรต

สรุปแล้วเปรตมีมากมายหลายจำพวกจำแนกออกมาได้มากมาย แต่พื้นฐานที่เราอยาก
ส่งเขาให้เลื่อนภพนั้น อันดับแรกต้องมีศิลห้าครบ ศึกษาเรื่องศิลห้าให้ละเอียดเพราะเปรต
นั้นบ้างมาจากการฆ่าสัตว์มากมาย บ้างมาจากกาเมผิดลูกเมียเขา ถ้าเราเป็นผู้มีศิลพร้อม
ในใจเรานั้นจะแผ่ความรู้ความเข้าใจในเรื่องศิลของเราออกไปโดยไม่รู้ตัว นี่เรียกใช้ธรรม
แผ่ ในขณะที่เราเจอเปรตในนิมิตหรือในฝัน เราจะรู้ด้วยใจเราว่า คนนี้ทำผิดศิลข้อไหน
จึงมาเป็นเปรต เราจะสลดสังเวสในกรรมนั้นและจะอุทิศความบริสุทธิ์ของศิลในข้อนั้นให้
เขา เขาจึงจะเลื่อนภพภูมิและจากเราไป แต่ถ้าเราไม่รู้ก็ให้รักษาศิลให้ครบแล้วเวลาเรา
ทำบุญ บุญนั้นเปรตจะได้และเข้าใจในความดีของศิลที่เรามีตามความเข้าใจของเราเอง ถ้าเข้าใจลึกซึ้งในศิลข้อปฏิบัติมากก็แผ่เอาอารมณ์นั้นได้มาก ศิลห้าข้อแบ่งออกเป็นห้า
อารมณ์ครับ เป็นอารมณ์ที่ควรหลีกเลี่ยงห้าอย่างอันจะส่งผลไปเสวยกรรมเป็นเปรต
ซะส่วนมาก.

 

กระทู้นี้ความรู้ล้วนๆ ครับ แต่ผมยังสอบไม่เสร็จเลย อยากไปดูวัดหลวงพ่อจังครับพี่จิโป..

 

หลังจากปลงแล้วมันยังมีอาการซ้อนขึ้นมา โดยที่บางครั้งเราตามไม่ทัน หลงดูตัวแรกว่ามันดับแต่ไม่ทันว่าตัวต่อไปมันสืบต่อมาอีกแล้วอ่ะค่ะ ทีแรกก็หลงคิดว่าเห็นเวทนามันดับไป ที่ไหนได้ มันมีเวทนาอื่นๆตามมาแต่ไม่ทันดู เหมือนเต่าเดินตามกระต่ายยังไงอย่างงั้นอ่ะค่ะ

ทักทายท่านเจ้าของกระทู้ อยู่ดีมีสุขไหมเจ้าคะ

 

คุณ ainteerati ก็หายไปเลยผมก็เริ่มเหม็นหน้าตัวเองเต็มที มีแต่รูปผมมา
สองหน้าแล้วทำไงได้มันคำถามติดพันอะนะ

คุณปราญชลีครับ เวทนานั้นเราดูมันยังไงมันก็ไม่จบไม่สิ้น งานนี้ต้องทำไป
เรื่อยๆ ไม่มีวันดับเวทนาได้หมดจด จบตัวนี้ตัวใหม่ก็โผล่

ตรงนี้เองที่ท่านว่าบุรุษผู้รีดนมโคแต่ไม่เคยลิ้มรสแห่งนมโคนั้น ก้มหน้าก้มตา
พิจารณาเวทนาไป แต่เมื่อพิจารณาจบไปตัวหนึ่งแล้วจะเกิดอารมณ์ตัดอารมณ์
ดับชั่วแวปที่ปลงได้ ตรงนั้นเองคือรสแห่งธรรมคือสิ่งที่เราต้องการ
แต่อย่าหยุดนิ่งในอารมณ์นั้นๆนานเกินไป ว่างๆก็พิจารณาต่อไปดูไปลิ้มรสไป
ไม่งั้นแล้วเมื่อเราพิจารณากิเลสละเอียดเราจะจับสัมผัสที่บางเบากว่านี้จับรส
ธรรมอันละเอียดไม่ได้เลย พิจารณาไปก็ไม่อิ่มเหมือนรีดนมโคแต่ไม่เคยรู้รสนั้น
เลยก็เปล่าประโยชน์

 

อย่าเพิ่งเหม็นหน้าตัวเองสิคะ เพราะหน้าของพี่เป็นหน้าที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านอย่างมากมายมหาศาลนะคะ

จริงอย่างที่สุดค่ะ กิเลสจางๆที่เกิดขึ้นบางครั้งเราหลงว่ามันไม่มี แต่บางครั้งมันเป็นอารมณ์ที่บางมากๆ เหมือนคลื่นน้ำเบาๆที่เกิดเวลาลมพัด เบามากจนแทบสังเกตไม่เห็น เพราะเรามัวไม่สนใจคลื่นลูกใหญ่ๆที่จะเกิด เวลาปราญฯดูจะมักสังเกตเห็นเป็น สภาวะที่เกิด(โกรธ รัก ชัง ชอบ ไม่ชอบฯลฯ) เวทนาที่เกิด(positive negative กลางๆ) แล้วก็ความรู้สึกที่เกิดเวลาที่เห็นสภาวะและเวทนาดับลง(เวทนาอีกตัวนึง) อธิบายเป็นภาษาให้คนทั่วไปเข้าใจไม่เป็นอ่ะ แต่ก็ไม่ได้หมายว่าเห็นได้แบบนี้ทุกครั้งนะคะ

 

สบายดีครับน้องปราญชลีละเป็นไงบ้างครับ

อนุโมทนากับคุณจิ-โปด้วยนะครับเรื่องเล่า ประสบการณ์และคำตอบของคุณจิ-โปเป็นประโยชน์แก่คนหมู่มาก ค่อยแอบอ่านอยุ่เงียบๆครับไม่ได้ไปไหนหรอก สบายดีกันทุกคนไหมครับ...

 

ผมนึกว่าแอบไปซุ้มเงียบท่องเที่ยวที่ไหนซะอีก

 

ก็มีเพือนชวนๆอยู่เหมือนกันไปปฎิบัติธรรมแต่ขอทำงา่นหน่อย
แล้วคุณnoinid0209ละอยู่แถวไหนครับไกลกันไหมผมอยู่รังสิตครับ

 

อยู่บ้านใกล้เรือนเคียงกันเลยครับ ผมอยู่รังสิตคลอง 2 ฝั่งคลองหลวง
ถ้าว่าง ๆ ก็มาเที่ยววัดทับทิมแดง ในซอยเลียบคลอง2 ก็ได้นะครับ
วัดในเครือ วัดแพร่ สายหลวงพ่อกัญหา ครับ

 

ผมอยู่ตรงตลาดสี่มุมเมื่องครับ

 

ว่าง ๆ เชิญได้ครับ บรรยากาศ ร่มรื่น ครับ มีงานกฐินเมื่อไรแล้วจะบอกนะครับ
ที่วัดจะจัดโรงทาน อาหารจะเป็นพวก มังสวิรัติ ครับ

 

ยินดีครับ.............

 

ขออนุญาตลบออกจะได้เป็นความลับต่อไปอิอิ

 

นึกว่าคุณainteerati หายไปไหนอยู่แถวๆสี่มุมเมืองนี่เอง

ทีโอเอ้ย จะให้ตอบยังไงมันลึกลับล่ะ เพราะคำตอบมันง่ายๆสั้นๆรู้ๆกันอยู่แต่แกล้ง
ลืม ท่านว่าให้รู้จักคำว่า"พอ" พอคำเดียวจะลึกลับยังไงได้

เมื่อเราสะสางกิเลสจนแวปสว่างออกมาก็พอ หยุดตรงนั้นให้ได้ อยู่ที่อารมณ์นั้น
พิจารณาอารมณ์นั้น จะเล่นแบบปัญญามากมาย ความจำดีเลิศขนาดพระอานนท์เถระ
ท่านก็บรรลุไม่ได้เพราะรู้มากเกินไปไม่รู้จักคำว่าพอ แต่ครั้นท่านบอกตัวเองว่า
เราพอแล้วเป็นไงก็ช่าง ตรงนี้เองมันจบเลย ก็รู้หมดแล้วไม่เสพรับเองจะทำไง

ทำไมท่านถึงไม่พอตั้งแต่ตอนแรก ไม่บรรลุตั้งแต่ตอนแรกก็เพราะปัญญาท่านปกติ
ท่านใช้หยั่งและจดจำคำสอนของพระพุทธเจ้า เลยรู้ว่าตัวท่านยังรู้น้อยมาก กำลังบารมี
ก็น้อยกว่า เรียกว่าเหมือนตัวประกอบจะเทียบชั้นดาราได้ยังไงใช่ใหม ก็เหมือนทีโอล่ะ
หยั่งคนอื่นว่าเรายังรู้น้อย หยั่งฌาณบารมีก็ว่าเรายังน้อยเลยไม่รู้จักพอ สางกิเลสอยู่นั้น
ล่ะ ดูเวทนาก็พิจารณาไปเรื่อยไม่จบสิ้น

ทีนี้ก็ถามว่าถ้าพอตอนนี้ มันพอจริงๆหรือ ก็จะตอบว่าพอสำหรับบารมีขนาดนั้น ความ
เป็นกลางของบารมีของทีโอพอแล้ว ก็อยู่ตรงนี้ก่อน พอซักพักใจมันละเอียดขึ้นจะรู้เอง
ว่ากิเลสละเอียดต้องมาละอีก ไม่ใช่ว่าละกิเลสหยาบที่มองเห็นได้ก็ละอยู่นั่นล่ะไม่พอซักที
แล้เมื่อไหร่จะผ่านไปละกิเลสละเอียดได้ อย่างท่านพระอานนท์ละกิเลสละเอียดได้ก็ละ
อยู่นั่นล่ะไม่พอซักทีจะให้หมดจดอย่างพระพุทธเจ้าซึ่งมีบารมีมามากกว่าย่อมเป็นไปไม่ได้
ก็ต้องพอ ถ้าไม่พอก็ละอยู่นั่นจนตายก็ไม่สำเร็จหรอก พระอานนท์ปัญญาท่านมากนะท่าน
จำได้หมดว่าพระพุทธเจ้าไปสอนธรรมที่ไหน ว่ายังไงมั่งก็คงมากกว่าทีโอล่ะ ขนาดท่าน
ยังพอเลย ทีโอไม่พออีกเหรอ จะให้ขาวสะอาดไปถึงไหนกันในเมื่อศิลก็มีเพียงแค่นี้
จะให้หมดกิเลสได้ขนาดไหนในเมื่อยังดำรงชีวิตแบบปุถุชนทั่วไป พระท่านฉันท์มื้อเดียว
บางองค์เคร่งมากหลังเที่ยงไปน้ำลายยังถุยทิ้งท่านยังไม่ขาวเท่าไหร่

ลึกลับมากนะคำว่า "พอ" เนี่ย เฮ้ออ...พอมันเป็นอริกับ"อยาก"ใช่ใหมนะทีโอ
ถ้าเห็นกิเลสว่า อยาก ก็จะเห็นคำตอบว่า พอ อยู่ในใจ

 

กิเลสนี้ช่างลึกลับยิ่งนักมีทั้งหยาบทั้งละเอียด ลำพังแค่หยาบผมก็แย่แล้วยังมีละเอียดท้อจริงๆ

ถามเรื่องลึกลับครับ หลวงปู่ทวด ที่ทุกคนเคารพศรัทธาและผมก็เป็นผู้หนึ่งที่เคารพและศรัทธา

ท่านคือ......ไม่กล้าถามต่อครับ ไม่ทราบถามได้หรือเปล่า? สุดแท้แต่จะบอกเล่าสู่กันฟังครับ

 

อยากฟังเกี่ยวกับหลวงปู่ทวด หลวงปู่โต พระโพธิสัตว์กวนอิมครับ

 

ก็เรื่องมันลึกลับ เอามาเปิดเผยมันก็ไม่ลึกลับสิครับ
เรื่องแบบนี้มันต้องรู้เองสัมผัสเอง เรื่องของหลวงปู่ก็ยิ่งลึกลับซับซ้อน
เล่าไปคนไม่เชื่อก็จะว่ากล่าวก็เป็นทุกข์เป็นโทษอีก เอาเป็นว่าท่านมีบุญ
สัมพันธ์กับใครก็มาให้คนนั้นเห็นเองรู้เองครับ ให้ท่านลึกลับต่อไปเถอะนะครับ

 

ขอสอบถามเรื่อง ลึกลับแล้วกันนะครับ

รบกวนช่วยตามหาคน ๆ หนึ่ง ผมก็ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่เป็นข่าว
ใหญ่สักพัก เหมือนตอนนี้จะเงียบไปแล้ว คนหายตัวไปที่เขาใหญ่ คาดว่า
จะโดนฆาตกรรม

รายละเอียด
น.ส.วรฐิกา พรหมณะ หรือ น้องนุ่น อายุ 29 ปี


ถ้าไม่เป็นการรบกวนนะครับ เป็นการช่วยทางบ้านเค้าเพื่อที่จะนำศพไปบำเพ็ญ
กุศลนะครับ (ถ้าเสียชีวิตแล้ว)