อยากรู้ว่าเกี่ยวกับอะไรค่ะ

เวลานอนหลับ แล้วเราต้องการจะตื่นขึ้นมา
มันตื่นไม่ได้ค่ะ คือเหมือนเราควบคุมตัวเองให้ตื่นไม่ได้ยังงั้นล่ะค่ะ
ลืมตาไม่ได้ ยกแขนก็ไม่ได้ คือจิตเรารู้นะคะ แต่ควบคุมร่างกายไม่ได้ เป็นบ่อยมาก ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไรค่ะ มีใครเคยเป็นมั้ยคะ

แล้วก็อีกข้อหนึ่งค่ะ เวลาเราเจอเหตุกการณ์อะไรก็แล้วแต่ บางครั้งเหมือนมันเคยเกิดขึ้นแล้วยังงั้นล่ะค่ะ แล้วเราจะขนลุกซู่เลยค่ะ
มีใครทราบบ้างคะว่าเป็นเพราะอะไร

 

เพราะดูละคร มากไปหน่อย

การที่เราไม่สามารถหลุดจากภวังค์ได้เต็มตัว เพราะกำลังสติยังไม่มากพอ เจริญสติให้อยู่กับ อริยาบทให้มากจะดีขึ้น

 

พึ่งมีสติกำกับรู้ในอริยาบททั้งกายและใจครับ

 

เป็นอาการณ์ติดสุข อย่าไปติดมัน ให้กำหนดว่าลืมตาหนอๆ ลุกหนอๆ .....

เป็นปิติเท่านั้นล่ะครับ เป็นอารมณ์อย่างหนึ่ง มีกันทุกคน

 

ไม่รู้ว่าเหมือนกันไหมนะ เจอเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นมาก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้นจริงๆ เปรียบดั่งเห็นอนาคต แต่ไม่ใช่ว่าฝันนะเห็นโดยที่ยังไม่หลับ เป็นหลายๆครั้งและทุกครั้งก็เกิดดั่งที่เราเห็นจริงๆ และเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ทั้งที่เราได้ไปเตือนถึงสิ่ที่จะเกิดขึ้นกับคนๆนั้น แต่คุณลองสังเกตุดูว่ามันเป็นเช่นนั้นตลอดไหม มันคงอยู่ไหมหรือเป็นๆหายๆ เพราะเป็นได้2แบบ แบบหนึ่งจิตมีกำลังสมาธิมาก แบบสองเป็นนิมิตที่มีสิ่งดลใจ ส่วนเรื่องที่คุณตื่นแต่ลุกไม่ขึ้นก็มี2แบบเหมือนกัน แบบหนึ่งเป็นเพราะกำลังของสมาธิ คือไม่อยากเรียกว่าฌาณน่ะเพราะจะดูเหมือนว่าเป็นการอวดเสียมากกว่า แบบสองคือจิตปรุงแต่งมากเกินไป ตัวอย่างง่ายๆ ขณะนั้นมีอาการมึนหัวไหม หากว่ามีแสดงว่าจิตนั้นปรุงแต่ง แต่หากว่าไม่มีก็คือกำลังของสมาธิมีมากจนจิตเดินทางออกมาน่ะ หากผิดพลาดก็ขออภัยนะ

 

ดวงใจปฐพี

เวลานอนหลับ แล้วเราต้องการจะตื่นขึ้นมา
มันตื่นไม่ได้ค่ะ คือเหมือนเราควบคุมตัวเองให้ตื่นไม่ได้ยังงั้นล่ะค่ะ
ลืมตาไม่ได้ ยกแขนก็ไม่ได้ คือจิตเรารู้นะคะ แต่ควบคุมร่างกายไม่ได้ เป็นบ่อยมาก ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไรค่ะ มีใครเคยเป็นมั้ยคะ

เหมือนจิตอยู่ใน ฌาณ ตั้งแต่ฌาณ ๒ ขึ้นไป (กายและจิตเริ่มแยกออกจากกัน คือจิตเริ่มไม่รับสัมผัสร่างกาย)


แล้วก็อีกข้อหนึ่งค่ะ เวลาเราเจอเหตุกการณ์อะไรก็แล้วแต่ บางครั้งเหมือนมันเคยเกิดขึ้นแล้วยังงั้นล่ะค่ะ แล้วเราจะขนลุกซู่เลยค่ะ
มีใครทราบบ้างคะว่าเป็นเพราะอะไร

เดาว่า .. จิตเริ่มเป็นทิพย์ ( ทางวิทยาศาสตร์ เค้ามีข้อแก้ต่าง นะ)

 

เรื่องการนอน ลองดูเรื่อง อาหาร ด้วยครับ

 

ผมก็เป็นเหมือนกันครับ เป็นบ่อยๆ จากนอนหลับสนิทๆ แล้วก็ฝัน จากนั้นในฝันก็จะพยายามตื่น เหมือนรู้ว่าตัวเองฝัน แล้วอยากตื่นจากฝัน พอเราจะขยับตัวมันทำอะไรไม่ได้เลย ขยับนิ้วก็ไม่ได้ ลืมตาก็ไม่ได้ คือควบคุมร่างกายไม่ได้เลย แต่ผมก็จะพยายามขยับตัวอยู่อย่างนั้น สักพักมันก็ขยับได้ (แล้วผมจะนอนเปลี่ยนท่า อยู่ๆ ก็เหมือนวูบไปอีก และพยายามตื่นอีก บางคืนเป็น 2-3 ครั้งติดกัน)

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ dangcarry
เอ๊ะ รู้สึกว่าเคยถามท่านเก่ง ไปครั้งหนึ่ง ที่ห้องพุทธภูมิ ว่าท่านปราถนาพุทธภูมิหรือ
วันนี้จะขออนุญาติถามว่าท่านปราถนาพุทธภูมิ หรือเปล่าค่ะ
ถ้าไม่สะดวกตอบก็ไม่เป็นไรน่ะค่ะ แค่อยากถามอ่ะค่ะ
</TD></TR></TBODY></TABLE>
รู้แล้วช่วยให้อะไรๆมันดีขึ้นก็ดีอยู่นะ แต่มันเป็นไปไม่ได้เลยเพราะเรื่องแบบนี้ใครคิดเองได้ก็เท่ากับว่าเสียรู้กิเลส เหมือนกับไอ้พวกที่ปฏิบัติพออ่านออกเขียนได้สักหน่อยมันก็จะคิดว่าตนเองเป็นอริยะบุคคล ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ดีเท่าไรสำหรับผลการปฏิบัติ เหมือนกับคนที่บอกว่าผมนั้นปราถนานรกภูมินั่นแหละ พ่อแม่เขาไม่ได้สั่งไม่ได้สอน ครูบาอาจารย์เขาก็ไม่ได้สั่งไม่ได้สอน ว่าควรทำตัวอย่างไร แถมยังเอารูปหลวงตาบัวมาใช้แล้วยังปฏิบัติตัวอย่างคนขาดการอบรมสั่งสอนเที่ยวไปสอนคนนั้นคนนี้ด้วยโวหารต่างๆนานา แต่ที่จริงปัญญาและภูมิธรรมนั้นมีเท่าหางมด คงรู้นะหางมดคืออะไร(มันไม่มีไง) คุณแดงผมจะปราถนาอะไรก็ตามถ้าต้องการรู้ว่าอะไรอย่างไรก็ใช้การพิจารณาด้วยตนเองดีกว่า เพราะถึงผมบอกว่าผมปราถนาแต่การกระทำต่างๆมันไม่ใช่ก็ไม่น่าจะเกิดประโยชน์อะไรกับคุณ เช่นเดียวกับไอ้พวกมารศาสนาทั้งหลายที่ปากก็บอกว่าตนนั้นดุจดังอริยะบุคคลมากล้นด้วยปัญญา แต่ทั้งการกระทำ คำพูดจิตใจล้วนอยู่ในอเวจีทั้งนั้น จึงไม่มีความดีที่เป็นของตนจริงๆเลย คงไม่ต้องบอกนะว่าใคร คนที่ดีแต่พูด และใช้คำพูดเพื่อให้คนอื่นเสียหายนั้นมันก็เป็นเพียงภูมิหนึ่งที่ต้องรอส่วนบุญส่วนกุศลเท่านั้นเอง เพราะหลงคิดว่าทำสมาธิด้วยมิจฉาทิฐิจะได้กุศล อกุศลกรรมทั้งหลายไม่อาจตามได้ นั่นเพราะมันเป็นพวกมิจฉาทิฐิมันจึงได้ไม่รู้ตัวว่า มันเป็นอยู่และเป็นไปด้วยความหลงในสิ่งต่างๆ ด้วยตัวของมันเองเท่านั้น คุณแดงก็อย่าประมาทแล้วกันนะฟังได้แต่อย่าเชื่อให้พิจารณาเอาครับ ไอ้คนนั้นหนะที่ใช้รูปหลวงตามาบังหน้าหนะถ้าอยากจองเวรให้ถึงชาติสุดท้ายก็อธิฐานเอานะ ถ้าไม่อยากทำอย่างนั้นก็ไปกราบหลวงตาบ้างนะความชั่วในใจที่เป็นเหมือนหอกคอยทิ่มแทงคนอื่นมันจะได้หายไปบ้าง (วิญญาณไม่ดีๆ มันจะได้ออกไปจากจิตใจบ้าง)<!-- google_ad_section_end --> <!-- / message -->