สอบถามเรื่องพญาครุฑครับ

รบกวนถามท่านผู้รู้พี่ๆทุกท่าน พอดีเหนมานานเลยสงสัย พระยาครุฑนั้น ท่านมีเจ้าผู้ปกครองหรือไม่หรือมี อาณาจักร เมือง อย่างเช่นพระยานาคหรือไม่ครับ ขอทราบเป็นวิทยาทานครับ

 

รอ ฟังอีกคน แต่ที่รู้ มีท่านหนึ่ง
เฝ้าพระใหญทองคำไต้น้ำ อิอิ ไหญมากด้วย
ครัยหนอจะเป็นผู้ นำขึ้นมา รอ...

 

รอฟังด้วยคน ครับ

 

คร่าวๆ แล้วกันนะคะ เป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย บังเอิญอ่านแล้วนึกสงสัยขึ้นมาเหมือนกัน ก็เลยไปเจอที่นี่มา

ตำนานพญาครุฑ (กดเพื่อลิงค์ได้ค่ะ)

ในตํานานเมืองฟ้าป่าหิมพานต์นั้น มีเรื่องราวของสัตว์ที่มีอิทธิฤทธิ์มากมายหลายชนิด เช่น ราชสีห์ คชสีห์ อันมีลําตัวเป็นสิงห์แต่มีศรีษะเป็นช้าง กินรี กินนร และสัตว์แปลกๆอีกมากมาย ในบรรดาสัตว์ทั้งหลายนั้นมี 2อย่างที่นับว่าเป็นเทพ มีอิทธิฤทธิ์มากคือ พญาครุฑ จ้าวแห่งเวหา อีกหนึ่งคือ พญานาคราช จ้าวแห่งบาดาล
​

พญานาคนั้นมีวิมานอันเป็นทิพย์อยู่ในเมืองบาดาล ส่วนพญาครุฑนั้นก็มีวิมานฉิมพลีอยู่ที่เชิงเขาไกรลาสและได้รับพรให้เป็นอมตะ ไม่มีศาสตราวุธใดๆสามารถทําร้ายได้ แม้แต่สายฟ้าของพระอินทร์ กล่าวว่าองค์พญาครุฑนั้นมีนามว่า ท้าวเวนไตย เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า ท้าวสุบรรณ ซึ่งหมายถึง(ขนวิเศษ) มีกายเป็นรัศมีสีทอง มีเดชอํานาจมากที่สุดในหมู่ครุฑทั้งหลาย อาศัยเกาะอยู่ตามต้นงิ้ว อาศัยผลงิ้วและนําดอกไม้จากตันงิ้วเป็นอาหารทิพย์ ลูกพญาครุฑจะโตขึ้นนับเวลาอายุเป็นข้างขึ้นข้างแรมตามจันทรคติ เติบโตด้วยบุญกุศลที่เคยทํามา หากลูกครุฑตนใดที่มีบุญญาธิการมามาก อํานาจจะบันดาลให้เกิดผลงิ้วทิพย์และน้ำหวานจากดอกไม้มาบําเรอลูกครุฑตนนั้นๆและลูกครุฑตนดังกล่าวจะจําเจริญวัยได้อย่างรวด
​

อ่านต่อจากลิงค์ที่ให้ไว้แล้วกันนะคะ

หากมีท่านใดที่จะเสริมล่ะก็ อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ จะคอยติดตามอ่านเหมือนกันนะจ๊ะ

 

พญาครุฑนั้นก็มีวิมานฉิมพลีอยู่ที่เชิงเขาไกรลาสและได้รับพรให้เป็นอมตะ ไม่มีศาสตราวุธใดๆสามารถทําร้ายได้ แม้แต่สายฟ้าของพระอินทร์ กล่าวว่าองค์พญาครุฑนั้นมีนามว่า ท้าวเวนไตย เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า ท้าวสุบรรณ ซึ่งหมายถึง(ขนวิเศษ) มีกายเป็นรัศมีสีทอง มีเดชอํานาจมากที่สุดในหมู่ครุฑทั้งหลาย อาศัยเกาะอยู่ตามต้นงิ้ว อาศัยผลงิ้วและนําดอกไม้จากตันงิ้วเป็นอาหารทิพย์ ลูกพญาครุฑจะโตขึ้นนับเวลาอายุเป็นข้างขึ้นข้างแรมตามจันทรคติ เติบโตด้วยบุญกุศลที่เคยทํามา หากลูกครุฑตนใดที่มีบุญญาธิการมามาก อํานาจจะบันดาลให้เกิดผลงิ้วทิพย์และน้ำหวานจากดอกไม้มาบําเรอลูกครุฑตน นั้นๆและลูกครุฑตนดังกล่าวจะจําเจริญวัยได้อย่างรวด

 

สาธุ สาธุ ขอโมทนา
กุศลผลบุญทั้งหลายทั้งทาน ศีล ภาวนา
ที่เคยได้สร้างสมอบรมมาในอดีต กับทั้งผลบุญที่ทำในวันนี้

ขอน้อมถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ให้ทรงหายจากอาการพระประชวร มีสุขภาพแข็งแรง

ขอน้อมถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา
โดยน้อมถวายบูชาคุณ บูชาธาตุขันธ์ แด่เหล่าท่านพระอริยเจ้าทั้งหลาย
ผู้บำเพ็ญพากเพียรปฏิบัติจนสำเร็จมรรคผลนิพพาน ให้มีธาตุขันธ์แข็งแรง

และขอแผ่กุศลนี้ไปยังคุณบิดามารดา ครูบาอาจารย์ เจ้ากรรมนายเวร
เทวดาที่รักษา ราชาแห่งทวยเทพบนสวรรค์-พรหม ทุกชั้นภูมิ
กับทั้งบริวารของเหล่าทวยเทพมหาราชนั้น ทุกชั้นภูมิ

และทั้งญาติมิตรที่มีชีวิตอยู่ และผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว
ทั้งพยายมราช นายนิริยบาล เปรต อสุรกาย ดิรัจฉานทั้งหลาย
กับทั้งเหล่าเพื่อนกัลยาณมิตรทั้งหลาย
อีกทั้งภพภูมิทั้ง 31 ภพภูมิ


ให้มีความสุข พ้นปราศจากภัยเวรทั้งหลาย
เดินสู่บนเส้นทางมรรคทั้ง 8 ตามคำสอนของพระพุทธองค์
สาธุ สาธุ ขอโมทนา
<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->http://palungjit.org/forums/ขம.ml#post3146526[.179/I]<!-- google_ad_section_end --> ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพบริจาคท่อส่งน้ำถวาย วัดเขาชี จ.พิษณุโลก<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

ขอบคุณครับสำหรับเรื่องที่เล่าให้ฟัง

 

เอ....ในเว็บมีลุกหลานพญานาคมากมายเลยทีเดียว แล้วใครบ้างน้า...เป็นลูกหลานพญาครุฑมาเกิด ไม่ลองมาคุยบ้างล่ะคะ

 

dangsticker

อันนี้ก็อีกข้อที่ผมสงสัยครับ อิอิ

 

เรื่อง พญาครุฑ จากพระไตรปิฎก​

พระสารีบุตร เคยเกิดเป็น พญาครุฑ
จาก โกฏสิมพลิชาดก​

พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภ การข่มกิเลสแล้ว จึงตรัสเรื่องนี้ ดังนี้​

แต่ในที่นี้ พระศาสดาทรงเห็นภิกษุทั้งหลายประมาณ ๕๐๐ รูป ถูกกามวิตกครอบงำ ภายในโกฏิสัณฐารกะ จึงทรงประชุมสงฆ์ ตรัสว่า
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ขึ้นชื่อว่า สิ่งที่ควรระแวง ก็ควรระแวง
ขึ้นชื่อว่า กิเลสทั้งหลาย เมื่อเจริญขึ้นก็ย่อมทำลายเรา
เหมือนต้นไทรเป็นต้น เมื่อเติบโตขึ้น ก็ทำลายต้นไม้ฉะนั้น ​

ด้วยเหตุนั้น ในปางบรรพ์เทวดา ผู้เกิดที่โกฎสิมพลิงิ้วใหญ่ เห็นนกตัว ๑ กินลูกนิโครธ ถ่ายอุจจาระรด กิ่งต้นไม้ของตน ได้ประสบความกลัวว่า
ต่อแต่นี้ไปวิมานของเราจักมีความพินาศ ดังนี้ แล้วได้ทรงนำเอาเรื่องในอดีตมาสาธก ดังต่อไปนี้​

ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์ ถือกำเนิดเป็นรุกขเทวดา ที่โกฏสิมพลี
ภายหลังพญาครุฑตัวหนึ่งเนรมิตอัตภาพ ๑๕๐ โยชน์ ใช้ลมปีกพัดน้ำในทะเลแหวกออกเป็น ๒ ส่วน แล้วเฉี่ยวเอานาคราชตัวหนึ่งยาวพันวาที่หางให้ขยอกเหยื่อที่พญานาคนั้นใช้ปากคาบไว้ทิ้ง บินไปทางยอดป่า มุ่งไปยังโกฏสิมพลีอันเป็นที่อยู่ของตน ​

นาคราชเมื่อห้อยหัวลง จึงคิดว่า เราจักสลัดตัวให้หลุด จึงสอดขนดเข้าไปที่ต้นนิโครธต้น ๑ พันต้นนิโครธยึดไว้ ต้นนิโครธก็ถอนขึ้น เพราะความแรงของพญาครุฑและพญานาคร่างใหญ่ พญานาคก็ไม่ปล่อยต้นไม้เลย ครุฑจึงเฉี่ยวเอาพญานาคพร้อมกับต้นนิโครธไปถึงโกฏสิมพลี แล้วให้พญานาคนอนบนด้านหลังของลำต้นไม้ ฉีกท้องกินมันข้นของพญานาค แล้วทิ้งซากที่เหลือลงทะเลไป​

บนต้นนิโครธนั้นก็มีนกตัวเมียตัวหนึ่ง เมื่อพญานาคทิ้งต้นนิโครธแล้ว มันก็บินไปเกาะอยู่ระหว่างกิ่งของต้นโกฏสิมพลี รุกขเทวดาเห็นมันแล้วสะดุ้งกลัวตัวสั่นไปโดยคิดว่า นกตัวเมียตัวนี้จักถ่ายอุจจาระรดลำต้นไม้ของเรา ต่อนั้นไปพุ่มไทรหรือพุ่มไม้ป่า ก็จะขึ้นท่วมทับถมต้นไม้ทั้งสิ้น เมื่อเป็นเช่นนั้นวิมานของเราก็จักพินาศ ​

เมื่อ รุกขเทวดาสั่นสะท้านอยู่ โกฏสิมพลีก็สั่นไปถึงโคน ​

พญาครุฑ เห็นรุกขเทวดาสั่นสะท้านอยู่ เมื่อจะถามถึงเหตุ จึงได้กล่าวคาถาว่า:
เราได้จับนาคราชยาวถึงพันวามาแล้ว ท่านยังทรงนาคราชนั้นและเราซึ่งมีกายใหญ่ไว้ได้ ไม่หวั่นไหว
ดูกรโกฏสิมพลีเทพบุตร ก็ท่านทรงนางนกตัวเล็กนี้ ซึ่งมีเนื้อน้อยกว่าเรา กลัวหวั่นไหวอยู่ เพราะเหตุอะไร?​

ลำดับนั้น เทพบุตรเมื่อจะกล่าวถึงเหตุแห่งการสั่นสะท้านนั้น จึงได้กล่าวคาถา ๔ คาถาว่า:
ดูกรพระยาครุฑ ท่านมีเนื้อเป็นภักษาหาร นกนี้มีผลไม้เป็นภักษาหาร นางนกนี้จักไปจิกกินพืชเมล็ดต้นไทร เมล็ดต้นกร่าง เมล็ดต้นมะเดื่อ และเมล็ดต้นโพธิ แล้วมาถ่ายวัจจะ ลงบนค่าคบไม้ของเรา
ต้นไม้เหล่านั้นจักเจริญงอกงามขึ้น ไม่มีลมมากระทบข้างของเราได้ ต้นไม้เหล่านั้นจักปกคลุมเรา ทำเราไม่ให้เป็นต้นไม้ไปเสีย
ต้นไม้ทั้งหลายแม้ชนิดอื่น เป็นหมู่ไม้มีรากประกอบด้วยลำต้นมีอยู่ นกตัวนี้นำเอาพืชมาถ่ายไว้ ทำให้พินาศ
เพราะว่าต้นไม้ทั้งหลายมีต้นไทรเป็นต้น งอกงามขึ้นปกคลุมไม้ซึ่งเป็นเจ้าป่า แม้ที่มีลำต้นใหญ่ได้ ดูกรพระยาครุฑ เหตุนี้แหละ เราได้มองเห็นภัยในอนาคต จึงได้หวั่นไหว​

ครุฑ ครั้นได้ฟังคำของรุกขเทวดาแล้ว จึงกล่าวคาถาสุดท้ายว่า:
นักปราชญ์พึงรังเกียจสิ่งที่น่ารังเกียจ พึงระวังภัยที่ยังไม่มาถึง นักปราชญ์ย่อมพิจารณาดูโลกทั้งสอง เพราะภัยในอนาคต​

ครุฑ ครั้นกล่าวอย่างนี้แล้ว จึงทำให้นกนั้นหนีไปจากต้นไม้ นั้นด้วยอานุภาพของตน​

พระศาสดา ครั้นทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแล้ว ตรัสว่า
เธอทั้งหลายควรระแวงสิ่งที่ควรระแวงดังนี้
ทรงประกาศสัจธรรมทั้งหลาย ในที่สุดแห่งสัจธรรม ภิกษุประมาณ ๕๐๐ รูป ดำรงอยู่แล้วในอรหัตผล
แล้วทรงประชุมชาดกว่า
พญาครุฑ ในครั้งนั้นได้แก่ พระสารีบุตร ในบัดนี้
ส่วน รุกขเทวดา ได้แก่เรา ตถาคต ฉะนี้แล​

ที่มา http://www.dharma-gateway.com/buddha/chadok-07/chadok-070207.htm​

​

พญาครุฑ เเกะสลักจาก ไม้กลายเป็นหิน ( petrified wood )​

 

พญาครุฑ..มิได้เป็นอมตะทุกตน..หากเป็นเฉพาะพญาเวนไตยเท่านั้นที่เป็นอมตะ เหตุเพราะได้ดื่มน้ำอมฤทธิ์ ครั้งเมื่อกวนเกษียนสมุทร
เหตุเพราะเรื่องราวระหว่างระหว่างพระนางวินตากับพระนางกัทรุ ..

ปล..นาคน้อย*-*sleeping_rb

 

เรื่องราวชักจะเข้มข้นขึ้นแล้วล่ะจ้า

ว่าแต่ว่า ผู้ที่เคยเกิดเป็นนาค มาภพนี้ก็จะมีวิสัยของนาคหรือสัญญาเดิมติดตาม
แล้วผู้ที่เคยเกิดเป็นครุฑนั้น จะมีวิสัยเช่นไรกันล่ะจ๊ะ

มารวมพลกันหน่อยเป็นไร

 

เดี๋ยวก็ได้ตีกันอีกรอบหรอก...

 

อย่าให้ถึงตีกันเลยจ้า คนไทยรักกัน อิอิ^_^

 

รู้แต่ ทั้ง ครุฑ ทั้ง นาค โทสะแรงทั้งคู่ แล้วก็มีฤทธิมาก ถึงจะคนละแม่ แต่ก็พ่อเดียวกัน แต่ด้วยความรักแม่ทั้งคู่ ก็เลยทำให้ไม่ค่อยลงรอยกัน

 

แต่ผม ชอบนาคนะ อิอิ

 

เรื่องของประวัติความเป็นมาไม่ว่าจะเป็นนาคหรือครุฑ หรือภูมิใดก็ตาม
ทุกๆ คน เคยจุติมาแล้วทุกภพ ทุกภูมิ วนเวียนกันไม่สิ้น
ตราบเท่าที่บาปกรรมยังคงอยู่ และถึงจะมีความแตกแยก อยู่ในสัญญาเดิม

แต่ ณ ปัจจุบัน...ข้าพเจ้าเชื่อว่าหลายๆ ท่านไม่มีเจตนาที่จะก่อให้เกิดความขัดแย้ง ในเวปแห่งนี้
ซึ่งบางครั้งความคิดเห็นอาจจะไม่ตรงกัน นั่นก็ด้วยความเชื่อ หรือความศรัทธาส่วนบุคคล (อันนี้ต้องเคารพค่ะ)

สุดท้ายแล้ว ทุกคนก็มีสติเป็นที่ตั้งค่ะ ย่อมไม่วนไปสู่ภูมิเดิมแน่นอน.... (kiss) รักกัน รักกันค่ะ

 

อย่าได้ทะเลาะกันเลย
ถึงจะคนละแม่ แต่ก็พ่อเดียวกัน

ที่จริงเราก็ชอบนาคนะ

 

ที่ได้ยิน ได้ฟังมา เวลา มีเรื่องต้องต่อสู้กัน ส่วนมาก พญาครุฑ จะเป็นฝ่ายชนะ พญานาค

ก็จะไปคล้ายๆกับ นกอินทีย์กับงู หรือจะเป็นงูเห่าทที่มีพิษ ก็ตาม นกอินทรีย์

ก็จะ จิกตี ใช้กรงเล็บฉีกงู แล้วก็สามารถ กินงูได้ สุดท้ายงูก็จะเป็นอาหารอันโอชะของ

เจ้านกอินทรีย์ หนังสารคดีผมก็เคยดูครับ.......

 

ละม้ายคล้ายแต่ไม่เหมือน..ยังมีนาคอีกบางจำพวกที่ ครุฑ มิอาจจับกินได้..
สรรพสิ่งมีคู่ปรับจริง มิเถียง! แต่ กับนาคราชที่ถือกำเนิดโดยโอปาติกะชั้นสูงแล้ว ครุฑ ไม่มีสิทธิ์ที่จะจับกิน...
ด้วยฤทธิ์ของนาคราชบางตระกูลแล้ว ครุฑมิอาจต้านทานได้..

โอม! ชยันตีมงคลกาลี นมัช!
โอม! มหาทุรคาอุมาเทวี นมัช!