เทวดาประจำตัว ทำไมไม่ช่วยเราครับ

ถามเป็นความรู้นะครับ ...ได้ยินว่า มนุษย์เรานี่มีเทวดาประจำตัวที่คอยปกป้องรักษาอยู่ อย่างเช่น ในกรณีที่คนถูกผีสิง หรือ ผีตามมารบกวนหมายถึงผีที่จะทำให้เราเดือดร้อนนะครับ ทำไมเทวดาไม่เข้าขัดขวางล่ะครับ (หรือขวางแล้วแต่เราไม่รู้) ทั้งที่มีกายละเอียดเหมือนกันน่าจะทำได้ง่าย...

 

ผู้ใหญ่ถึงได้สอนให้ทำบุญเพื่อเพิ่มบารมีให้กับเทวดารักษากายของเรา ถ้าเราไม่อุทิศผลบุญให้กับเทวดาประจำตัวของเรา บุญของท่านก็จะอ่อนลงเรื่อยๆ จนในที่สุด ก็ไม่สามารถที่จะคุ้มครองดูแลเรา ส่วนใหญ่เวลาเราทำบุญทำกุศลก็จะอุทิศให้พ่อแม่ เจ้ากรรมนายเวร แต่จะไม่ค่อยมีใครคิดถึงเทวดาประจำตัว ฉะนั้น เวลาทำกุศลแล้วแผ่ต้องให้ถึงท่านด้วย เวลาที่เราเจอสิ่งไม่มี ท่านจะได้มีพลัง มีบุญที่จะช่วยเราไง

 

เรื่องของกรรมและเรื่องของการเคารพ....

รู้ว่าท่านอยู่แต่ไม่เคยคิดถึงท่านไม่เคยบอกท่าน...ไม่เคยปฏิบัติในความดี...ปฏิบัติผิดศีลธรรม....ถ้าผมเป็นเทวดาประจำตัว...ก็คงจะหลับตาข้างเดียวบ้าง....

 

ถ้าที่คุณสี่จุดว่านั่นแหละครับ เมื่อเร็วๆนี้ผมได้ยินได้ฟังเรื่องหนึ่งมา คือมีคนๆหนึ่งเค้าเจอของประเภทลมเพลมพัด แล้วก็เจอสัมภเวสี เรียกว่าซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆ เหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ อยู่ในช่วงของเทวดาประจำตัวเปลี่ยนองค์ พูดมาถึงตอนนี้ บางคนอาจทำหน้างงหรือไม่เชื่อ ผมก็เพิ่งรู้เหมือนกัน พูดง่ายๆคือ ไม่มีเทวดาคุ้มครองตัว ก็เหมือนกับไม่มีเกราะป้องกันตัวเอง ก็เลยเจอแบบสัมภเวสี ถามว่าเทวดาประจำตัวเปลี่ยนองค์ใหม่ตอนช่วงไหน ก็เปลี่ยนตอนช่วงวันเกิด จะก่อนหรือหลังกี่วันนั้น ผมไม่อาจทราบได้แน่ชัด

โดยทั่วไป เทวดาประจำตัวท่านก็มาสร้างบารมีกับเรานั่นแหละ ถ้าเราทำแต่ความดีแล้วถวายผลบุญผลกุศลให้ท่าน บารมีของท่านก็เพิ่ม สามารถเลื่อนภพภูมิให้สูงขึ้นได้ แต่ถ้าเราทำไม่ดี เทวดาประจำตัวเราก็อาจถูกเป๊ก ประเภทว่าในเมื่อคนที่ท่านดูแลมันเหลวไหล งั้นก็อยู่เฝ้าร่างนั้นต่อไปแล้วกัน

เรื่องทำนองนี้ไม่ได้อยู่ในตำรา ก็เอาเป็นว่าฟังหูไว้หูแล้วกันนะครับ ไม่ต้องเชื่อผมมากก็ได้

 

เทวดาจะรักษาเฉพาะคนดีบารมีสูงเท่านั้นแหละครับ พวกไร้บารมีขาดศีลธรรมเทวดาท่านไม่รักษาหรอก แล้วจะมีผีที่ไหนกล้ายุ่งกับคนมีบารมีที่มีเทวดาท่านคอยรักษา พวกผีก็เข้าสิงแต่พวกไร้ศีลธรรมกันทั้งนั้น ถ้าดีจริงๆเทพต้องเห็นใจ คอยคุ้มครองแน่ครับ

 

จริงๆท่านก็สงเคราะห์เราๆท่านๆอยู่ตามโอกาสอันสมควรนะครับ

คือ ในวาระที่บุญของเราถึงพร้อม และไม่ขัดต่อกฏของกรรม

แต่ก็ไม่ใช่ว่าเป็นหน้าที่ท่านโดยตรง ที่ต้องคอยปกป้องคุ้มครองเราเหมือนบอดี้การ์ด

ท่านอาจโมทนา เปล่งสาธุการ หรืออาจอำนวยความสะดวกต่างๆในการบุญของเราได้

ขณะเดียวกัน เวลาเราทำชั่ว ท่านก็ทำบัญชีรายงานให้พระยายมราชด้วยเช่นกัน

(อ้างอิง ไตรภูมิพระร่วง ภุมมเทวดาจดบันทึกความดี-ความชั่วส่งให้พระยายมราช)


ก็จริงอย่างท่านภาณุเดชว่า หากเราเป็นคนที่ไม่อยู่ในศีล ในธรรม ท่านก็คงปิดตาข้างนึง

แล้ววางอุเบกขา ให้เราเผชิญกฏของกรรม จะได้รู้ซึ้ง เข้าใจ และยอมรับกฏของกรรม


ที่จริงก็มีหลายวิธีที่จะทำให้เราเข้าถึง และ "สัมผัส" เทวดาได้ เพื่อพิสูจน์ความมีอยู่จริง

มโนมยิทธิก็ทางหนึ่ง ส่วนอีกทางหนึ่ง ก็คือ การเจริญ "เทวตานุสติกรรมฐาน"

คือ นึกถึงความดีที่ทำให้เป็นเทวดา คือ มีศีล และ หิริโอตตัปปะ (อายและกลัวบาป)

แต่กรรมฐานกองนี้ต้องคุมด้วยไตรลักษณ์นะครับ - เพื่อไม่ให้หลงในภพภูมิของเทวดา

เพราะภพภูมิที่ประเสริฐที่สุดยังมีอยู่อีก คือ พระนิพพาน


การเจริญเทวตานุสติกรรมฐานอย่างง่ายๆ ก็คือนึกถึงความดีที่ทำให้เป็นเทวดา

คือมีศีล มีหิริ และโอตตัปปะ แล้วเวลาทำบุญกุศลอะไรก็ตาม อุทิศให้ท่านโมทนาด้วย

ทั้งพรหมและเทวดาที่ปกป้องคุ้มครองเราอยู่ หรือจะปวารณาตัวให้ท่านตามโมทนา

ในทุกๆบุญกุศลที่เราทำ ไม่ว่าจะกล่าวอุทิศหรือไม่ก็ตาม อย่างนี้ก็ทำได้


แล้วลองสังเกตดูอารมณ์ใจของตัวเองครับ ถ้าใจสะอาด คือว่างจากกิเลส

แล้วจะสามารถรับ "สัมผัส" บางอย่างของท่านได้ จะมาในรูปแบบไหน

ก็เป็นปัจจัตตังครับ เกิดขึ้นกับแต่ละบุคคลไม่เหมือนกัน ต้องปฏิบัติเองจึงจะทราบ


สิ่งที่มีอยู่จริง เราเชื่อว่ามี = โอกาสได้ "เห็น" ย่อม มี

สิ่งที่มีอยู่จริง เราไม่เชื่อว่ามี = โอกาสได้ "เห็น" อาจ มี

สิ่งที่ไม่มีอยู่จริง เราเชื่อว่ามี = โอกาสได้ "เห็น" ย่อม ไม่มี


อย่างไรก็ตาม พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ คือ ที่พึ่งสูงสุดของเราชาวพุทธครับ

 

อนุโมทนาสาธุกับทุกๆท่านค่ะเเละเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ

 

“ลูกเอ๋ย ก่อนจะเที่ยวไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใดเจ้าจะต้องมีทุนของตัวเองคือบารมีของตนลงทุนไปก่อนเมื่อบารมีของเจ้าไม่พอจึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วยมิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอด เพราะหนี้สินในบุญบารมีเที่ยวไปขอยืมมาจนพ้นตัว เมื่อทำบุญทำกุศลได้บารมีมาก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมด ไม่มีอะไรเหลือติดตัวแล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า หมั่นสร้างบารมีไว้ แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง<Oจงจำไว้นะ... เมื่อยังไม่ถึงเวลา เทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้... ครั้งถึงเวลา... ทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่... จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน เมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลยจะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า”


คุ้นๆไหมน่าจะเข้าใจนะครับ

 

sa thoe a noe mo tha ka

 

ขออนุโมทนากับทุกท่านที่มาให้ความรู้ ณ ที่นี้ครับ ขอบคุณครับ...

 

เคยอ่าน อาจเพราะมีเจ้ากรรมนายเวร

 

เพราะ เทวดา ไม่อาจมีอำนาจเหนือกรรม บางสิ่งไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เทวดาประจำตัวอาจทำได้แค่ ผ่อนหนักให้เป็นเบา ที่เหลือมนุษย์ต้องข้ามผ่านมันไปให้ได้เอง
หาก มนุษย์ มีศีล ห้า มีรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง จะรอดพ้นทุกๆภัย
เทวดาประจำตัวของเรามักบอกเราเสมอว่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น มิใช่เพียงต้องการให้เราทุกข์ แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้น เกิดมาให้พิจารณา หากชีวิตเราไร้ทุกข์ ไร้อุปสรรค จะได้มีโอกาสพิจารณา ได้อย่างไร

 

อนุโมทนา ครับ

 

อนุโมทนาค่ะ ติงก็เชื่อว่าเทวดาท่านคงไม่มีอำนาจเหนือกรรม
กรณีกรรมยังไม่ส่งผล ท่านคงช่วยได้
แต่ถ้ากรรมส่งผลแล้ว ใครก็ช่วยไม่ได้

 

สาธุกับทุกความคิดเห็นนะครับ

น้อยใจเทพไปก็เท่านั้นแหละครับ
สำหรับประสบการณ์ของผม ผมก็เคย แต่เป็นเรื่องเงินๆ ทองๆ
ผมขึ้นธูป ว่าเลย "อะไรกันขนาดนี้ ไหว้พระ ไหว้เจ้า ทุกวัน ทำไม จนเหลือเกิน"
"เขาฆ่าวัว ฆ่าควายขายเขายัง รวยกว่าเราอีก" (งี้)
"จะไม่นับไม่ถือ ละนะ"
"เดี๋ยวเชิญ (เทวรูป) ไปอยู่วัดซะเลย"

ปักธูปไป งอนไป

แต่ขณะที่ปักธูปไป จ้องพักตร์ ท่านไป
ใจมันก็แวบ ขึ้นมา กับสิ่งที่เราได้ศึกษามา ตามที่ พวกท่านได้กล่าวมาแล้วนั่นแหละครับ
คือ กรรม เท่านั้น แทนที่ จะมาเสียเวลานั่งตรงนี้ ไปทำมาหากินซะดีกว่าไหม

แต่ลึกๆ ผมก็เห็นท่านเสียใจไม่น้อยเหมือนกันครับ
แต่ช่วยไม่ได้ ก็คือช่วยไม่ได้

แต่อย่างไร เทพประจำตัว ก็คือเทพประจำตัวครับ

ท่านไม่ไปไหน

เหมือนแม่ตีลูก จะเจ็บจะปวด สุดท้าย ลูกกับแม่ ก็ร้องไห้ โผ เข้ากอดกันเหมือนเดิม

ขนาด คนนับถือคริสต์เขายังว่า "พระเจ้าจะช่วยคนที่ ช่วยตัวเองก่อน"

จบครับ

 

5555 ชอบจัง ค่ะ ปักธูปไป งอน ไป .....

อ่านแล้วหายเครียดเลย

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก

 

คุณกองทัพเทพ คงงอนหน้าดู ดิฉันทั้งงอน ทั้งขู่ ไม่เห็นท่านจะเป็นอะไร(ไม่สะทกสะท้าน) ครั้งหนึ่งเคยบอกว่า ลูกหลานจน ถ้าลูกหลานไม่มีอะไรกิน ท่านก็อดด้วยนะ ท่านก็บอกกลับมาว่า ไม่เป็นไร เราไม่ต้องกิน .........เราจึงชินเสียแล้ว .55555
...........คำพูดที่ท่านพูดเสมอ คือ ทุกอย่างอยู่ที่ใจ เพราะคำนี้คำเดียว ทำให้เราไม่เคยเถียงชนะเทวดา เวลาเราทุกข์ เราก็ถามว่าทำไมถึงปล่อยเราให้ทุกข์ ....ท่านก็จะถามกลับมา ทุกข์อยู่ที่ใคร ใครทำให้ทุกข์ คำตอบ ก็เป็นเพราะเรา อยู่ทุกที
..............ที่เล่าให้ฟัง อยากบอกให้เพื่อนๆรู้ว่า ทุกอย่างอยู่ที่ใจจริงๆค่อยๆคิดค่อยพิจารณา จะเจอ คำตอบเหล่านี้เอง ....การมีเทวดาประจำตัวไม่ใช่สิ่งโก้เก๋ แต่ก็ไม่ทำให้เราทุกข์ สำหรับเราแล้ว เหมือนเรามีพี่เลี้ยงที่คอยชี้ทาง ให้เราเดินไป ประคับประคองกันไว้
ชีวิตเราไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ และไม่เคยมีอะไรที่ได้มาง่ายๆ แต่ทุกครั้งที่เราก้าวข้ามอุปสรรคที่เกิดขึ้นได้ (เหมือนทำข้อสอบ) เราจะได้บางสิ่งที่เหมือนรางวัลเสมอ
....เพราะฉะนั้นอย่าได้ เอาอะไรกับเทวดาเลย สงสารท่านเถิด บางที ท่านอยากช่วยมนุษย์ใจจะขาด แต่มนุษย์บุญมันไม่ถึง กรรมมันบังตา ท่านก็เลยบอกว่า เออ ปล่อยไปตามกรรม... ถึงเวลา มันมาเอง รีบๆใช้กรรมเก่าให้หมดแล้วสร้างแต่กรรมดี

 

ใช่เลยค่ะ?? เป็นข้อคิดที่ดีมากค่ะ ^__^

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ จริงอย่างที่คุณสี่จุด พูดค่ะ เมื่อแสงบุญของเทวดาประจำสังขารเรามีรัศมีสว่างไสว ไม่ว่าเจ้ากรรมนายเวร หรือสิ่งไม่ดี ก็จะไม่สามารถมากล้ำกลาย ร่างสังขารเราได้เลยค่ะ เพราะฉนั้นเวลาทำบุญอุทิศให้ท่านด้วยนะคะ