ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

กลับมาจากต่างจังหวัด ย้อนอ่านซะเพียบเลย อ่านไปขนลุกไป
ปลื้มกับทุกๆท่านด้วยค่ะ อนุโมทนากับทุกๆท่านด้วยนะคะ

 

ฮ้าโหล คุณน้องวิญวิญ อย่าพูดไปนาลางทีอาจจะเจ๊อะ ก็ได้เดี๋ยวจะไปถามพระดูอีกทีวันทำบุญปลายเดือนเรื่องออกข่าว ออกทีวี เพราะพระต้องการโปรโมทวัดไทยด้วย และที่ผ่านมาก็มีตลอด แต่พี่ไม่ได้จำอ่ะค่ะว่าทีวีจากไหน แต่วัดนี้ ที่คุณRicardo ไปทำบุญประจำ มีหลวงพ่อวิริยังค์ สิริน์ธโร ประธานคณะสงฆ์แห่งประเทศแคนาดา คือหลวงพ่อท่านอยู่ที่ไหน ที่นั่นก็เจริญ และดังอ่ะค่ะ คุณวิญวิญคงจะได้จ๊ะเอ๋ คุณริคาร์โดนะคะ คนไหนก็คนนั้นแหละค่ะ ที่คุณรู้สึกปิ๊งแหละ รู้นะว่ามี six sense อ่ะ ๕๕๕๕๕
วันก่อนมีบุคคลสำคัญเกี่ยวกับทางศาสนาที่จอร์แดน ทำนองว่าเป็นผู้ประสานงานทางด้านศาสนาทั่วโลก มาที่วัดนี้california และพี่ (เจ๋ออีกล่ะ)บังเอิญอ่ะค่ะ กำลังยืนมองอาหารที่ร้านของตัวเองตั้งโต๊ะไว้บัฟเฟ่ท์ และท่านผู้นี้ก็มาเดินเมียงมอง ไม่กล้าตักทาน พี่ก็เลยช่วยและแนะนำอาหาร และดูหน้าตาแล้วก็ไม่น่าจะทานอาหารรสจัดได้ ก็เลยแนะนำและตักให้เขาลอง ก็เลยได้คุยกัน ก็เลยได้รู้ว่า who R.. U...
......ทีนี้ ความที่พี่เป็นคนเจอความผิดพลาดในชีวิต บ่อยครั้งเวลาทำบุญ จะทำกระหน่ำซัมเมอร์คอร์ส แบบเกหมดหน้าตัก(แบบคุณริ ว่า) คือแบบว่า ไม่อยากจะเก็บอะไรไว้กับชีวิตแล้ว ทุกอย่างมันไม่เที่ยง ไม่มีอะไรเป็นของเราซักอย่าง เมื่อมีโอกาส ก็เต็มที่เลย (แต่หลวงปู่สอนว่า อย่าให้ตัวเองเดือดร้อน) อะไรที่เราไขว่คว้า หามาได้ อย่างลำบากยากแสน พอเป็นเจ้าของแล้ว ก็ยังยึดติดไม่ได้ซักอย่าง ก็เลยคิดว่าไม่เอาอะไรอีกแล้วในชีวิตนี้ พอกันทีกับความทุกข์ของชีวิต ขอบายใครใคร่อยากได้อะไร ข้าพเจ้ายกให้หมดเลย สาธุ จะขอไปนิพพานอย่างเดียวแล้วจ้า...สรุป เรามาถูกทางแล้ว และคิดว่าคงจะทันกับเวลาของชีวิตที่ยังคงเหลืออยู่

 

ขออนุญาต copy ข้อความด้วยนะคะ พี่ก็อีกคนแหละที่ให้มีเร่ื่องต้องเข้าไปวุ่นๆอยู่กับภาระกิจชีวิต ของคุณโครตภู

ดังนั้นถ้าหากว่าข้าพเจ้าและคุณนัถ (คุณโครตภู)ได้เคยมีกรรมร่วมกันมาไม่ว่าในชาติไหนๆก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมต่อคุณนัถให้ทุกอย่างจบกันไปในชาติด้วยเถิดค่ะ

สาตุ๊ ค่ะ ขออโหสิกรรมด้วยจริงๆนะคะ สำหรับข้าพเจ้า nahathai ก็อโหสิกรรมให้ท่านด้วยหมดเลยค่า คุณน้องภู

 

เป็นเจ้าภาพด้วยค่ะ ด้วยข้อความเดียวกัน

 

คนข้างวัดอีกหนึ่งคนที่ชาตินี้ต้องเกี่ยวเนื่องกับคุณนัทคุยกันบ่อยและก็เคยไปไหว้หลวงพี่เล็กมาด้วยกันอีกสองครั้งไม่รู้ว่าในอดีตทำกรรมร่วมกันมาแค่ไหน ก็ขออโหสิกรรมต่อกันและกัน และทุกๆท่านในกระทู้นี้ขอให้จบกันในชาตินี้เถอะ เราเวียนว่ายกันมาไม่รู้จักจบสิ้นขอให้ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของทุกๆท่านและข้าพเจ้า ได้เข้าพระนิพพานด้วยเถอะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

กระผมน้องเอกอีกคนนะครับ ถ้าได้ล่วงเกินกับพี่นัททั้งชาติก่อนก็ดีชาตินี้ก็ดี ด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ทั้งกาย วาจา ใจ ขออโหสิกรรมต่อกัน และทุกท่านด้วยนะครับ ขอให้ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายครับ ^^

 

หูย!~ อ่านแล้วสงสารคุณ นัถจัง เข้าใจเลยว่าผลของกรรมเวลาโดนเข้าไปเนื่ย ไม่ทันได้ตั้งตัวจริงๆ มาแบบกะทันหันปุ๊ปปั๊ปจริงๆ

ถ้าบังเอิญได้ว่า ผมและคุณนัถ ได้เคยร่วมสร้างเวรสร้างกรรมอกุศลร่วมกันมาแต่ชาติไหนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขออโหสิกรรมซึ่งกันและกัน ณ ขอรับ อ่อ รวมทั้งบุคคลอื่นด้วยนะขอรับ ถ้าผมได้กล่าววาจาอันใดไปไม่ถูกใจ หรือกระทำอันใดไปให้เกิดผลไม่พอใจขึ้นมา ไม่ว่าชาติไหนๆก็ตาม ขออโหสิกรรมต่อทุกท่านด้วยนะขอรับ

แค่ตอนนี้ผมก็เรื่มอ่วมๆงอมพระรามละครับ จารอด หรือจาไปวันไหนยังไม่รู้เลย คิคิ
ดูภายนอกแข็งแรงดี แต่ภายในพังหมดแล้วขอรับ
แล้วยิ่งหลวงปู่ปาน ท่านได้บอกผ่านญาติผู้เป็นพี่มาว่า ข้างในมันพังไปแล้วละ แถมยังเจ้ากรรมนายเวรเกาะติดตัวอยู่ด้วยอีก(ทรมานมาหลายร่วม ๑๐ ปี หาสาเหตุของโรคไม่เจอ)เลยงอมเลย ตายเมื่อไหร่ขอไปพระนิพพานทันทีละกันขอรับ มิหวังสิ่งอื่นมากไปกว่านี้ละ ^^

 

อ้าว...สมาชิกทัวร์ธรรมะเฮฮาลั่นล้า ออกมาเขียนเล่าเรื่องเลย หายเงียบกันเลยนะ แหม

 

ผมไม่มีเรื่องเล่าเท่าไหร่หรอกครับพี่สาว มีแต่ "สอดรู้ สอดเห็น" <--- ฮิฮิ ชอบครับแบบนี้แสดงว่าตัวเองต้องเป็นพวกแนวอภิญญาแน่ ๆ นิสัยแบบ รู้ไม่พอ แค่เห็นไม่พอ ต้องค้นด้วย


อืมมม เรื่องราวของพี่นัถ เหมือนผมจะเคยอ่านมานะครับในกระทู้นี้ หรือ รู้สีกไปเองหนอ


ถึงพี่นัถครับข้าพเจ้า naruphos กรรมใดที่เคยล่วงเกิน เกี่ยวเนื่องกันมา แต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ด้วยทางกายหรือวาจาก็ดี ด้วยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ดี รู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี ขออโหสิกรมให้พี่นัถครับ

 

คงไม่มีความบังเอิญจริงๆค่ะ หากแอมป์เคยล่วงเกินหรือกระทำไม่ดี หรือ ใครเคยล่วงเกินแอมป์ไว้ ในที่นี้แอมป์ขออโหสิกรรมในทุกกรณี แก่กัลยาณมิตรทุกท่าน ขอให้จบกันในชาตินี้ และนิพพานในชาตินี้ด้วยเทอญ สาธุ

 

อยากเห็นรูปพี่หนิงอะค่ะ ไม่ทราบว่าคนไหน บอกหน่อยค่ะ คิดถึง

 

พีสาวค่ะ แอมป์อยากร่วมเดินทางกับคณะธรรมะเฮฮาด้วยจังค่ะ รู้สึกว่าจะเป็นอะไรที่ทั้งตื่นเต้น สนุกสนาน ปนฮา แถมได้บุญกันถ้วนหน้าเลย คราวหน้า ไปด้วยนะค่ะ ขอติดสอยห้อยตามอีกซักคน กับตันยังพอมีที่ว่างมั้ยค่ะ ขอแทรกเข้าไปหน่อยค่ะ ได้เป็นส่วนหนึ่งของคณะนี้ ชาตินี้นิพพาณ แน่นอนเลย...

 

น้องอ้อยค๊า พี่เมย์ได้รับหนังสือแล้วนะคะ ขอบคุณน้องอ้อยและคุณว่านที่สละเวลาเป็นธุระเรื่องจัดส่งหนังสือให้พวกเราค่ะ

และขอร่วมเป็นเจ้าภาพบวชน้อง Pikzy ด้วยคนค่ะ อาจเจอน้อง Pikzy ที่วัดท่าขนุนแล้วก็ได้ แต่ไม่รู้คนไหน อิ อิ

คุณนัถค่ะ หากเราเคยล่วงเกินซึ่งกันและกันมา ขอให้คุณนัถอโหสิกรรมให้เมย์ด้วยนะคะ ในส่วนของเมย์ เมย์ขออโหสิกรรมให้ทั้งหมดทั้งสิ้นเลยค่ะ และร่วมถึงพี่น้องญาติ ๆ ในที่นี้ทุกคนด้วยนะคะ หากเมย์ได้ล่วงเกินสิ่งใดไปทั้งตั้งใจก็ดี มิได้เจตนาก็ดี ขอให้ทุกคนโปรดอภัยและอโหสิกรรมให้เมย์ด้วยนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณขาโจ๋ข้าเองด้วยค่ะ ขอให้มีกำลังกายและกำลังใจที่เข้มแข็งนะคะ

 

ส่วนผมอายุ ๑๔ ย่าง ๒๔ ครับ ฮา ฮา
เฮียริคฯขา..เค้าย่างกันแค่ครั้งละปี เฮียเล่นย่างทีละ ๑๐ ปี ระวังจะเกรียมนะจร้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า สงสัยกลัวจะตามลุงพจน์ไม่ทัน ฮา

 

กฏแห่งกรรม แม้นจะผ่านไปกี่ภพกี่ชาติ กงล้อกรรมก็ยังทำงานอย่างเที่ยงตรงเสมอ
แต่การได้กล่าวอโหสิกรรมต่อกันระหว่างผู้ก่อกรรมและผู้ถูกกระทำจะทำให้กรรมนั้นคลายตัวลง สลายลง ไม่ต้องผูกอาฆาตพยาบาทต่อกันอีกให้สิ้นสุดลง ณ วินาทีที่กล่าวอโหสิกรรมต่อกัน

หากข้าพเจ้าเคยเกี่ยวเนื่องในอดีตกับคุณนัถไม่ว่าจะเป็นใครหรือผู้ใดก็ตาม หากได้ถูกกระทำและเกี่ยวกรรมใดๆกับคุณนัถมา ไม่ว่าจะชาติใดภพใดก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรม ขออย่าได้มีเวรมีกรรมใดๆติดค้างกันอีก รวมถึงขออโหสิกรรมต่อทุกๆท่านที่เคยเกี่ยวกรรมกันมาด้วยนะคะ ขอให้ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย จะได้หลุดจากบ่วงทุกข์นี้ในชาตินี้กันซะทีนะคะ

^_^ หมดเคราะห์ หมดโศก หมดโรค หมดภัย ขอให้หมดจากอาสวะ กิเลส ตัณหา อุปาทานโดยเร็วไวกันทุกๆคนเลยนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

 

คุณคนข้างวัด สงสัยเราจะอาการใกล้เคียงกันนะเนี่ย, มีตกใจ แต่เก็บอาการด้วย ฮาจริง ๆ

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขอยกมือขึ้นท่วมหัว ขออนุโมทนาเป็นอย่างสูงกับทุกๆบุญกุศลที่คณะของอาจารย์ชนะ และอาจารย์วิ(แม่ใหญ่)ได้นำมาฝากค่ะ ปิติ อิ่มบุญจริงๆค่ะอาจารย์

วัดที่อาจารย์ไปกราบรอยพระพุทธบาทมีชื่อว่า วัดพระพุทธบาท ค่ะ ^_^
อาจารย์ขา เดือนกุมภาพันธ์ 53 อ้อยจะไปกราบอาจารย์และอาจารย์วิที่สระบุรีนะคะ ยังไงก็จะไปให้ได้ค่ะ เดี๋ยวถ้าได้วันที่แน่นอนอ้อยค่อยนำมาโพสบอกกัลยาณมิตรอีกทีนะคะ อิอิ

 

เพิ่งโทรจิตและโทรศัพท์กะแม่ใหญ่เดี๋ยวนี้นี่เองค่ะ แม่ใหญ่ฝากมาถึงทุกๆคนด้วยค่ะ ^_^

น้องฝนจ๋า แม่ใหญ่ทราบว่าหนูอยากคุยด้วย แต่แม่ใหญ่ฝากบอกว่า ให้ใช้จิตสื่อถึงกัน วันนี้น้องได้รับอะไรไหมคะ? สิ่งที่แม่ใหญ่สื่อถึงน้อง นั่นแหล่ะค่ะ คือสิ่งที่แม่ใหญ่อยากบอกถึงน้อง ใช้จิตสื่อจิตนะคะ ^_^

พี่สาวคะ แม่ใหญ่ฝากมาว่า ให้คัดท้ายเรือดีๆ ประคับประคองลูกเรือทุกคนให้ดี เราต้องนำเค้า ทำให้ดีแล้วจะได้ไปด้วยกันหมดค่ะ ให้ช่วยดูแลลูกเรือทุกคนให้ดีนำเค้าไปนิพพานชาตินี้ให้หมดนะคะ ^_^ หนักหน่อยแต่อย่าทิ้งกันนะ

ส่วนอ้อย หนูมาถูกทางแล้ววางอารมณ์แบบนี้แหล่ะ จิตเบาขึ้นใช่ไหม(ตอบว่าค่ะ) จำอารมณ์นี้ไว้ บอกเพื่อนๆให้วางอารมณ์จิตให้เบาไว้นะ ของหนูมาทางตรงแล้วลูก ^^ หากหนูมีอะไรคุยกับแม่ได้ทางจิตนะลูก (ค่ะ)วันนี้ก็ส่งไป ได้รับไหม ได้รับอะไรบ้าง(ก็ตอบอาจารย์ไป) อาจารย์บอกถูกต้องแล้วลูก เห็นมั๊ยคุยกันทางจิตง่ายกว่า(ค่ะอาจารย์ ^^)

พวกเราสามคนต้องช่วยกันนะ(น่าจะหมายถึงอ้อย พี่ตู่ น้องฝน)หมายถึงให้ช่วยพี่สาวอ่ะค่ะ ทำให้ดีกันทุกๆคนเลยนะ พากันขึ้นนิพพานให้หมดชาตินี้นะจ๊ะ

ถึงทุกๆคนนะคะ แม่ใหญ่บอกว่าสิ่งที่ทุกคนทำ ณ ขณะนี้ หลังจากบุญใหญ่ ให้สำรวจจิตตัวเองว่า ณ ขณะนี้ จิตเป็นอย่างไร เบา สบายดีไหม การที่แม่ใหญ่ไปงานบุญใหญ่นี้ก็เพื่อการนี้โดยเฉพาะ คือไปเสริมกำลังบุญของทุกคน หากจิตของแต่ละคนรับได้ นี่แหล่ะคือสิ่งที่เป็นกำลังใจ กำลังจิตต้องเป็นแบบนี้ คือ เบา สบาย ทุกอย่างมีขั้นตอน เป็นไปตามขั้นตอนที่เบื้องบนได้วางไว้ ตอนนี้อารมณ์จิตของแต่ละคนมาถูกทางกันแล้ว การทำบุญใดๆก็ตาม หากเป็นบุญทางศาสนา เพื่อสาธารณประโยชน์ตามแนวของหลวงพ่อ ให้ทำด้วยความสบาย อย่ากดดันตัวเอง จิตเราถึงจะเบาโล่งเป็นสุข

การทำอะไรก็ตาม ให้นึกถึงพระพุทธองค์ทุกครั้ง ขอบารมีของพระพุทธองค์ อย่าใช้กำลังจิตของตัวเองเพราะอาจพลาดได้ หมั่นนึกถึงพระพุทธองค์บ่อยๆให้อารมณ์ชิน ทำให้ได้อย่างนี้ ไม่นานก็จะทรงฌานได้

แม้นว่ามีสภาวะอะไรมากระทบ ให้รับรู้ว่าทุกอย่างเป็นอย่างนี้ ไม่มีอะไร ทุกอย่างเป็นธรรมดา หากเราคิดแบบนี้แล้วจิตจะเบา แสดงว่ามาถูกต้องแล้ว

ณ ขณะนี้ ทุกคนทำมาดีแล้ว ให้วางทุกอย่างไว้ในชาตินี้นะ การอโหสิกรรมต่อกันนั้นเป็นสิ่งดี ทำถูกต้องแล้ว ทุกคนมีความมุ่งมั่น ตอนนี้แม่ใหญ่บอกว่ากำลังใจของทุกคนดีแล้ว แต่ขอให้ทรงกำลังใจแบบนี้นะ

แม่ใหญ่ฝากความรักและความคิดถึงมาถึงลูกๆทุกคนด้วยค่ะ ^_^
แม่ใหญ่บอกว่า เจอกันเมื่อถึงเวลาค่ะ

 

อกุศลกรรมอันใดที่ข้าพเจ้าได้ทำไว้กับคุณนัถและทุกๆท่าน ด้วยกาย วาจา ใจ ขอโปรดอโหสิกรรมกับข้าพเจ้าด้วยเทอญ
หากมีผู้ใดเคยสร้างเวรสร้างกรรมกับข้าพเจ้าไม่ว่าจะชาติใดภพใดก็ตาม ข้าพเจ้ายินดีอโหสิกรรมให้ ขอถอนความพยาบาท ความอาฆาต และคำสาปแช่งในทุกชาติทุกภพ
ขอให้ข้าพเจ้าและกัลยาณมิตรทุกๆท่านมีความสว่างทั้งทางโลก ทางธรรม ตั้งแต่บัดนี้ตราบเข้าสู่พระนิพพานเทอญ

 

ครับก็ขอขอบคุณพี่สาวมากๆครับ (เอาความลับผมมาเปิดเผยซะแล้ว ฮาฮา)
ผมขอเริ่มตั้งแต่จะออกเดินทางเลยแล้วกันนะครับส่วนเรื่องที่ท่านอื่นๆเล่ามาแล้วผมก็จะข้ามไปนะครับ
พอตอนเย็นหลังเลิกงานเสร็จผมก็ทำธุระส่วนตัวเสร็จผมก็เข้าห้องพระสวดมนต์ไหว้พระตามปกติที่เคยทำมาแต่วันนี้ขยับเวลาลงมานิดหนึ่งเพราะต้องเดินทางไกลพอสวดมนต์แผ่เมตตาเสร็จก็ตั้งจิตให้เป็นสมาธิและขอบารมีพระและครูบาอาจารย์ตลอดจนถึง เทพพรหมเทวาขอบารมีท่านช่วยคุ้มครองปกปักษ์รักษาตัวเราและญาติธรรมทุกๆท่านที่ร่วมเดินทางไปด้วยกันให้ถึงที่หมายทั้งไปและกลับโดยปลอดภัย จากนั้นก็ไปรับน้องเบนและพี่สาว ก็มีเรื่องตื่นเต้นนิดหน่อยระหว่างเดินทางคือรถเกือบๆชนท้ายกัน ตามที่พี่สาวได้เล่ามาแล้ว ผมเองก็เหยียบเบรคสุดแรง และก็หักหลบออกทางด้านซ้ายมือแต่มันเหมือนกับภาพสโลว์รถก็ไปแบบนิ่มๆ สักพักเหมือนน้องเบนได้ถามว่าเกือบไปแล้ว ผมก็ยิ้มบอกกับน้องว่าไม่เป็นไรหรอก ข้างบนเขาคุมมาอยู่ จากนั้นก็ขับไปเรื่อยๆ โดยปกติผมเองจะนอนประมาณสี่ทุ่มทุกวัน หลังจากสวดมนต์ไหว้พระนั่งสมาธิแล้ว และจะตื่นประมาณ ตีสี่กว่าๆ ลุกมานั่งสมาธิ ดังนั้นเวลานอนของผมจึงเวลาประมาณสี่ทุ่มแต่ผมเองก็ไม่ได้มีอาการง่วงเลย ปกติเวลาขับรถทางไกลช่วงเวลานี้ผมจะให้คนขับสำรองขับ แต่นี่ไม่ง่วงไม่เพลียเลย จนถึงลำปางก็รู้สึกเพลียนิดๆ แต่ก็คิดว่ายังไหว จนกระทั่ง ไปถึงที่หมายคือวัดกู่เสือประมาณตีห้ากว่าๆ ก็ถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพครับ ช่วงเช้าก็ไปถวายกฐินกันตามที่น้องอ้อยได้เล่าไปแล้วนั่นแหละครับ พอเสร็จแล้วจึงกลับเข้าที่พักที่โรงแรมกัน พออีกวันก็มาถวายกฐินที่วัดกู่เสือตามที่หลายๆท่านได้เล่าไปแล้ว งานนี้เทพ พรหมเทวดาท่านมากันเยอะมาก เต็มไปหมด สวยงามมาก ผมเชื่อว่าทุกๆท่านที่อยู่ในงานและดูการถ่ายทอดสดก็ดีและหลายๆท่านที่น้อมจิตน้อมใจไปถวายกฐินคงจะรู้สึกและสัมผัสได้ถึงบุญกุศลอันยิ่งใหญ่ในครั้งนี้นะครับ ผมขอตัดไปเล่าตรงที่ไปกราบพระพุทธบาทสี่รอยและได้ลงมาตอนขากลับและได้มาถวายกฐินที่วัดหนองก๋ายจัดเลยก็แล้วกัน พอขับรถลงมาก้มาถึงทางแยกสองทางผมเองก็คิดว่าสงสัยไปทางนู้นแต่ตัวเองก็ขับมาอีกทางคือตอนนั้นอารมณ์แบบว่ามาทางนี้ดีกว่าพี่ๆก็คุยกันเรื่องกฐิณตกค้างอย่างที่พี่สาวได้เล่าไปแล้ว จนรถได้ผ่านมาหน้าวัดหนองก๋าย ผมก็จอดรถตรงหน้าวัด ก็ยังคุยกันบอกว่า อ้าวได้มาทำกฐินตกค้างจริงๆด้วย (ก็อย่างที่หลายๆท่านได้กล่าวไว้ไม่มีหรอกเรื่องบังเอิญ) ก็เลยเดินไปถามพระลูกวัดที่ท่านอยู่ตรงข้างในวัดบอกว่าจะมาขอถวายปัจจัยร่วมกฐินตกค้าง ท่านก็ได้พาเราไปหาเจ้าอาวาสซึ่งท่านนั่งอยู่ข้างในโบถส์ พอเขาไปปุ๊บผมเองรู้สึกขนลุกและเกิดปีติขึ้นมาซะยังงั้นก็ งง ว่า เอ..นี่เราเป็นอะไรนี่ ก็ได้ไปกราบพระประธานและไปกราบท่านเจ้าอาวาส และในตอนนั้นเอง พี่หนิงก็ได้บอกกับผมว่าตู่ไม่กราบหลวงพ่อเหรอ ผมก็งง บอกไปตามที่มือพี่หนิงชี้ไป ก็เห็นเป็นรูปของหลวงปู่ใหญ่ ผมขนลุกซู่ทันทีน้ำตาจะไหลซะให้ได้ ผมก็เลยไปกราบที่รูปของท่าน และจากนั้นผมเองก็ได้สังเกตดูรอบๆ ก็เห็นรูปหลวงปู่ใหญ่ทั้งนั้นเลยครับ ทำเอาผมน้ำตาเกือบไหลเพราะเกิดปีติอย่างมาก ผมหายสงสัยเลยว่าทำไมเราถึงได้มาทำบุญใหญ่กันที่นี่อีก จากนั้นท่านเจ้าอาวาสท่านก็เมตตาบอกกับพวกเราว่า โบถส์และพระประธานนั้นมีอายุเก่าแก่มากแต่สว่นใหญ่หลายท่านมักจะไม่ค่อยรู้จักวัดนี้ ท่านได้เมตตาให้พรแก่คณะพวกเรายาวเลยครับตามที่พี่สาวได้เล่าไปแล้ว ตอนที่ท่านให้พรเป็นภาษาไทยตอนใกล้จะจบท่านยังบอกว่าให้ถึงนิพพานกันทุกคนนะ ทั้งๆที่ว่าพวกเราเองก็ไม่ได้บอกกับท่านว่าพวกเราปรารถนานิพพานกัน ข้อสังเกตุก็คือว่าทำไมพวกเราบังเอิญได้หลงมาที่วัดนี้ ซึ่งเป็นวัดที่เกี่ยวข้องกับหลวงปู่ใหญ่และหลวงพ่อ พอดี และบังเอิญว่าเขาก็จัดงานเกี่ยวกับกฐินตกค้างพอดี และทำไมหลวงพ่อท่านเจ้าอาวาสท่านให้ศีลให้พรแก่คณะของพวกเรายาวและไม่เหมือนกลุ่มอื่น ผมคิดว่าคำตอบนี้คงเกิดขึ้นในใจของทุกท่านแล้ว อย่างที่หลายๆท่านได้กล่าวว่าไม่มีหรอกเรื่องบังเอิญ ครับส่วนตัวผมเองก็เชื่อครับว่าไม่มีหรอกเรื่องบังเอิญ แม้กระทั้งการมารู้จักกันของพวกเราหลายๆคนในกระทู้และกลุ่มเรือที่พวกเราจะพากันไปนี้ ผมก็เชื่อว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ และผมเชื่ออย่างเหลือเกินว่าถ้าทุกคนได้พบเจอหน้ากันจริงๆแล้วจะคุ้นเคยกันอย่างที่สุดครับ
และผมขออโหสิกรรมกับคุณนัถและทุกๆท่าน กรรมอันใดที่ทำกับผู้ใดและที่ล่วงเกินผู้ใด ก็ตามไม่ว่าจะเป็น กายกรรมก็ดี วจีกรรมก็ดี มโนกรรมก็ดี ผมขอกราบอโหสิกรรมกับทุกๆท่าน มาใน ณ ที่นี้ด้วยนะครับ

กุศลผลบุญอันใดที่ผมพึงจะมีพึงจะได้ทั้งประโยชน์และความสุขทั้งหลายจากการได้ไปทำบุญกฐินทั้ง 23 วัดในครั้งนี้ผมขอให้กัลยาณมิตร พี่ๆ น้องๆ ทุกๆท่าน ได้รับกุศลผลบุญเฉกเช่นเดียวกับผมทุกประการนะครับ สาธุ
และขอให้ทุกดวงจิตเข้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ด้วยเทอญ

ปล. มีของฝากเล็กน้อยครับหากใครต้องการหนังสือธรรมที่เกี่ยวกับการหลุดพ้นเล่มเจ็ด พีเอ็ม บอกผมนะครับเดี๋ยวผมส่งให้ ผมมีอยู่แปดเล่ม

อีกเรื่อง คือ เกี่ยวกับการแผ่เมตตาครับ อันนี้เป็นประสบการณ์ของผมเอง คือเมื่อผมมีปัญหาต้องการความช่วยเหลือนั้นคือคิดไม่ออกว่าจะขอให้ใครช่วยเราดีแบบมืดแปดด้าน ผมก็จะตั้งสมาธิคิดถึงบุญกุศลต่างๆที่เราได้ทำมาจนเรามีความสุขแล้วเราก็แผ่ออกไปทุกทิศทุกทางจนสุดกำลังของจิตที่เราทำได้ เสร็จแล้วก็อธิฐานว่าบุคคลใดท่านใดที่ข้าพเจ้าเคยช่วยเหลือเกื้อกูลมาแล้วก็ดีหรือบุคคลใดท่านใดที่เคยช่วยเหลือเกื้อกูลกับข้าพเจ้ามาก่อนก็ดีขอให้ได้โปรดมาช่วยเหลือกับข้าพเจ้าอีกครั้งหนึ่งเถิด เสร็จแล้วเราก็คิดถึงบุญกุศลต่างๆที่เราได้ทำมาจนเรามีความสุขแผ่ออกไปทุกทิศทุกทางจนสุดกำลังของจิตที่เราทำได้ (เหมือนตอนแรกอีกครั้งหนึ่ง) ผมก็จะผ่านปัญหานั้นๆมาและจะมีคนมาช่วยเหลือเราแบบบางทีเราก็คิดไม่ถึงว่าจะเป็นได้ทุกครั้ง ลองดูนะครับ
เรื่องนี้เมื่อตอนเช้าผมได้ขออนุญาติแล้วว่าผมขอเอาไปโพสบอกกับเหล่ากัลยาณมิตรญาติธรรมได้ไหมท่านก็อนุญาตครับ