เมื่อจิตเกิด-ดับ การดูจิตจะเป็นไปตามความเป็นจริงได้อย่างไร???

พี่วิษณุ พลังมันไม่เปลี่ยนเลย วัดได้ ลองดูดิ

 

เอาละ เอาละ มานี มานะ ชูใจ มาหมดเลยวุ้ย

 

55555 ไอ้เจ้ามานะนี่อยากจะเลิกคบกะมันจริง ๆ ชูใจนี่ยังไม่แน่ ต้องแก้มันดูก่อน

 

วัดถนนมันโค้งเหรอ.. oishi_

 

...ฮือ .ๆ.พลาดสมุทัย เอา ๆ เริ่มใหม่ Game Over
แต่อร่อยไหม อิอิอิ

 

วัดอะไรกัน อะ..หลวงพ่ออะไรจำไม่ได้แระ บอกให้วัดใจ อย่างเดียว
แตถ้าอยากวัดอย่างอื่น พี่ขวัญให้ยืมไม้บรรทัด เอาป่าว...
แต่ตอนนี้ ไม้บรรทัดอยู่ที่ นิวรณ์ นะ

 

ว่าแล้วเชียว ไม้บรรทัดอันเนี่ย วัดได้กำหนดเป็นหลักไมล์ เลยเนอะ

 

ช่วงนี้เบื่อ ๆ อยากตายรายวัน...เฮ่อ....

 

อ้าว ทำไมล่ะน้องแว๊ด

 

จะเอาตายแบบไหนดี ล่ะ

 

วัดมีเถรส่องบาตร กับ วัดร้าง................จะเลือกอะไร ?

หยวน ๆ น่า คนกันเอง พบกันคนละครึ่งก็แล้วกัน .

 

น้องแว้ดครับ อย่าเบื่อเลยครับ ผมก็เบื่อ แต่เบื่อตัวนี้ไม่ใช่นิพพิททาญานอ่ะ ยังไม่ดี จะล่านิทานแก้เบื่อให้ฟังนะ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีครอบครัวยากจนแต่ขยันหากินอยู่เชิงเขา อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็ก ๆ อยู่กัน สองคนพ่อ ลูก พ่อมักจะสอนลูกชายให้ขยันหากิน และรู้จักแบ่งปันผู้อื่นวันหนึ่งตอนกลางคืน ลูกก็กำลังขมักขเม้น เตรียมอาหารไว้สำหรับแจกจ่าย แก่เด็ก ที่เป็นเพื่อนกัน กำลังทำเพลิน หมาจรจัดแถวบ้านมันก็ชอบเห่า เด็กน้อยคนนี้รู้อยู่แล้วว่าหมามันต้องเห่า แต่แปลก ทำไมวันนี้มันมาเห่าที่บ้านเรา อยู่แล้วเห่าไม่หยุด ด้วยความไร้เดียงสาจึงทำเสียงเห่ากรรโชกไล่หมา เพราะคิดว่ามันเข้าใจภาษาหมา แล้วจะหยุดเห่า แต่เปล่า จนพ่อตื่นมาดู จึงถามเด็กน้อยว่า"เห่าแข่งกะหมาทำไมล่ะลูก" เด็กน้อยตอบพ่อว่า "คิดว่าเห่าภาษาเดียวกับมันแล้วมันจะยอมเข้าใจ" พ่อจึงมองเด็กน้อยด้วยเมตตา แล้วสอนว่า"จำไว้นะลูกเรามันเป็นมนุษย์ที่แปลว่าใจสูง อย่าเอานิสัยหมามาใช้ ม้นเห่าก็เรื่องของมัน อย่าไปเห่าแข่งกับมัน เราเป็นคนหาวิธีที่ดีกว่า ประเสริฐกว่า เอาชนะหมา" เด็กก็ถามว่าจะชนะยังไงละครับ " พ่อบอกว่า" ปล่อยมันสิ เดี๋ยวมันเหนื่อยก็หยุดไปเอง หรือไม่ก็โดนคนบ้านอื่นไล่ตีเจ็บตัวหนีไปเอง แต่เราอย่าไปโกรธมันแบบที่เคยนะลูก" เด็กน้อยนิ่งพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง จึงเข้าใจนับแต่นั้นมาเด็กคนนั้นได้ยินหมาเห่าทีไร ก็ นึกถึงคำพูดของพ่อทันที "เฮ้อ....หมาก็คือหมา มันไม่เข้าใจภาษามนุษย์หรอก ช่างมันเดี๋ยวต่างคนต่างตายและ สงสัยมันจะศพไม่สวยหว่ะ เห่ามาก ๆ 5555" จบ

 

ผมเทหมดหน้าผา ... วัดร้าง

 

ผมเลือกเถรส่องบาตร ส่องบ่อย ๆ เดี๋ยวก็รู้ว่ามีรูรั่วแล้วซ่อมบาตรได้ วัดร้างนี่โห.....มีวัดไม่มีพระ ไม่มีพระ ธรรมะหายหมด " พ่อครับ ๆ มีหมาขี้ในวัดแล้วครับ" 5555

 

หยวนๆ ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ
เป็นห่วงแต่เณร ได้แต่ ส่องบาตรตามเถร แต่วันนี้ยังมีพระอาจารย์ เนาะ
เณรเลยได้มีโอกาสเถียงคอเป็นเอ็น ปากเป็นมะระ
เอาความรู้พระอาจารย์มาใช้ แบบไม่รู้อีก ก็เลยมีล้งเล้ง บู้บี้ กันไป
ตาบอดกะตาบอด เถียงกันเรื่องทะเล เพราะได้ยินแต่เสียงคลื่นก็คิดกันไปโน่น
ต่อไป พระอาจารย์ก็ไม่เหลือ ไม่อยู่ให้เณรถาม ซะแล้ว
เหลือแต่เถร เณรก็ไม่กล้าหือ ได้แต่ทำตามเถร ส่องบาตรไปเรื่อย
จนหมดอายุขัย

สุดท้ายสิ่งใดๆ ก็ไม่เที่ยง วัดใดๆก็ไม่เที่ยง
วันหนึ่งวัดก็ย่อมกลายสภาพเป็นวัดร้างอยู่ดี
และวันหนึ่งข้างหน้า วัดร้างก็หายไป กลายเป็นวัดคุณภาพดี อีกที

ปล. สงสัย เณร...ตัวดี ทำไมไม่ยอมโตเป็นพระ...ซะกะที เฮ้อ... กลุ้มใจตัวเองอีกแระ

 

ตาม ....เพราะสิ้นคิดแล้ว ว้าว ดีจัง

 

ขอบคุณครับพี่ขวัญ ผมเข้าใจเจตนาพี่ขวัญ ถ้าเณรตาไม่บอดผมว่าสักวันเณรต้องรู้ว่าเถรส่องบาตรเพื่ออะไร เพราะบาตรมันมีรูรั่วย่อมต้องเห็นสักวัน แล้วพ่อก็สอนลูกว่า"ลูกเอ๋ยวัดนะศักดิ์สิทธิ์นะ หมาขี้ก็อย่าไปขี้แบบมันเราเป็นคนเข้าห้องน้ำ "

 

เบื่อไปงั้นอะ เบื่อไม่เบื่อก็ต้องอยู่เฮ่อ...ไปละค๊าปป..

 

พี่ขวัญ คิดแต่ว่า มนุษย์มหัศจรรย์ อย่างพระอาจารย์มั่น
จะหาไม่ได้อีกแล้ว น่ะซิ จะมีเณรอัจฉริยะ ซักกี่คน ที่อ่านแล้วรู้ถูกได้เอง
อย่างพระอาจารย์มั่น กว่าจะฝ่าด่านเถร ออกมาจนคนทั่วไปยอมรับนับถือ
ในคุณธรรม และธรรมอันบริสุทธิ์ของท่าน แล้วต่อไปจะเป็นอย่างไรต่อ
ก็อยู่ที่ผู้ศึกษาธรรม จะสืบทอดความรู้ หรือจะทำลายความรู้ ก็ยังไม่รู้กันเลย
แล้วคนศึกษาธรรมะครึ่งๆกลางอย่างพี่ขวัญ ยิ่งไม่กล้าสืบทอดความคิดเพราะ
รู้ว่ายังไม่รู้จริงก็บอกว่าไม่รู้ ได้แต่ทำบุญสร้างพระไตรปิฎกไปตามวาระ แล้วก็
ยึดมั่นในความคิดตนตามที่คิดว่าถูกต้องตรงตามพระพุทธศาสนา ไปตามกำลัง
ตามเจตนา(ที่คิดว่าดี) พอไปค้านกับคนที่ไม่เห็นด้วย ก็เลย เป็นโจ๊ก ทุกที ที่มี
โอกาส (ตามประสาคนตาบอด แหะ แหะ)

 

ค้านนี่ไม่ว่า แต่ค้านแล้วไม่เอาเหตุผลมาแจง เที่ยวเหน็บแนมคนอื่นให้เจ็บใจ แล้วผมมันก็ยังมีกิเลสอยู่ด้วย พี่ว่ามะ พวก วลีสละสลวย ใจมันอาจจะห่วยกว่าวลีก็ได้ (เอาอีกและตู) ขอโทษท่านอื่นที่มีกุศลเจตนาด้วย จริง ๆ แล้วผมไม่มีอะไรหรอก แต่ไม่ชอบคนนักเลงแบบอีแอบ จะค้านก็ไม่ต้องเหน็บ เอาเหตุผลมายันกันเป็นผู้ใหญ่ ดีกว่า นักเลงตีกันซึ่ง ๆหน้าดีกว่า สุดท้ายนี้ขอโทษจริง ๆ สำหรับที่ทำให้ผู้อื่นรำคาญใจ ลองดูกระทู้ที่ผ่านมาตั้งแต่ผมเริ่มโพสต์ดีกว่าแล้วจะรู้ว่า สมุทัยของผมอยู่ตรงไหนเริ่มที่ไหน แล้วช่วยกันดูที่ว่า เขาสมควรจะทำอย่างนั้นมั้ย