ตอบคำถามเรื่องเด็กอภิญญาอายุ 13 จากกระทู้เรื่องแรงบุญแรงกรรม ใครว่าไม่มีจริง

ชัดเจน ครับ
ขอบคุณ ครับ
;aa26

 

ขอบคุณพี่ศศิค่ะที่ตอบข้อความหนูอีก แต่ยังไงหนูก็อยากเจอพี่ศศิอยู่ดีค่ะมีความตั้งใจยังนั้นกับคนที่เขียนหนังสือที่หนูอ่านแล้วรู้สึกดีและชอบหนังสือเล่มนี้มากหนูลืมบอกพี่ศศิไปว่าหนูไปเจอหนังสือของพี่โดยบังเอิญเพราะโดยปรกติแล้วหนูชอบไปเช่านิตยาสารมาอ่านมากๆและตั้งใจจะไปเช่านิตยาสารรักลูกมาอ่านเพราะตอนนี้หนูกำลังตั้งท้องได้2เดือนกว่าแล้วค่ะหนูอยู่คนเดียวก็เลยชอบอ่านนิตยาสารมาก(แก้เหงา)เพราะสามีหนูไปทำหน้าที่ที่ปัตตานีได้ 3ปีกว่าแล้วค่ะกว่าจะได้เจอกันก็2เดือนพัก15วันหักลบวันเดินทางไปกลับ ก็จะเหลือประมาณ 11-12 วันเพราะต้องเดินทางจากภาคเหนือลงไปใต้จึงต้องใช้เวลาแยะกว่าชาวบ้านหน่อยเพราะอยู่ค่อนข้างบ้านไกล พอแล้วค่ะเล่ามากเกินละ เข้าเรื่องพอหนูเข้ามาร้านปั๊มก็สะดุดหนังสือพี่ศศิเลยเช่าทันทีค่ะแล้วเอากลับมาอ่านแล้วรู้สึกชอบมากๆๆๆเลยตามพี่ศศิมาจนถึงที่นี้แหละค่ะ

 

รบกวนช่วยดูกรรมที่ส่งผลต่อสุขภาพและวิธีขออโหสิกรรมหน่อยนะคะ ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆค่ะ ส่งมาที่เมล Bo_Michiyo@hotmail.com

 

ยาสมุนไพรพื้นบ้าน ต้มกินแก้ชามือ ชาเท้า ปวดเมื่อย อัมพฤกอัมพาต มีดังนี้
1. ตะไคร้
2. ข่าเหลือง
3. ใบเตยหอม
(อย่างละเท่ากัน ต้มกินเป็นน้ำชา ดื่มให้ได้ประมาณหนึ่งเดือน และลดอาหารที่มีผงชูรส)

สูตรกันโรคมะเร็ง มีดังนี้
1. มะพร้าวน้ำหอมอ่อน 3 ลูก
2. พริกไทยเม็ด (ขาวหรือดำก็ได้) นับเท่าอายุ เช่นถ้าอายุ 30 ปี ก็ให้ใช้ 30 เม็ดx 3 = 90 เม็ด
วิธีรับประทาน
- ใช้มะพร้าวหนึ่งลูก (ขูดเอาทั้งเนื้อมะพร้าวและน้ำ+พริกไทย เม็ดเท่าอายุ)
ปั่นรวมกันแล้วดื่มให้หมด ถ้าไม่มีที่ปั่นก็บดพริกไทยให้ละเอียด ผสมกับน้ำและเนื้อมะพร้าว คนให้เข้ากัน
- ดื่ม 3 เวลา (เช้า-กลางวัน-เย็น) ดื่มให้หมดภายในหนึ่งวัน อย่างช้าอย่าเกินสองวัน สูตรขนานนี้ทำครั้งเดียวพอ
(บอกต่อๆได้ค่ะ เพื่อเป็นธรรมทาน)

 

ไม่ได้ on เข้ามา 2 วัน
ตามเกือบไม่ทัน...

ขอทักทายกัลยาณมิตรเก่าก่อนนะคะ
หล่อขึ้นม้าก มาก นะคุณ chattrg
ไปทำอะไรมาหนอ
55555555

 

สวัสดีค่ะ คุณคัดเค้า
ยกมือ + จองที่นั่งแถวหน้าแล้วนะคะ

อยากฟังประสบการณ์การปฏิบัติ (อันเข้มข้น) ค่ะ
คราวก่อนเห็นแค่กลด ...จินก็ทึ่งละ

ว่างๆแล้วมาเล่าไวๆนะคะ

 

สวัสดีค่ะ พี่ศิ...
สุดสวย และ น่ารักที่ซู้ด

เล่าวีรกรรมเด็ดๆของน้องให้ฟังอีกสิคะ
ยังไม่หนำใจเลย

(คนที่คิดลบหลู่พี่กับน้องคงสะดุ้งไปหลายเฮือก เมื่ออ่านจบ)
แต่ไม่ใช่จินแน่นอน
เพราะเป็นแฟนคลับทั้งแม่ทั้งลูกจ้า
(รับป่าวไม่รู้... สมัครละ) ...อิอิ

 

สวัสดีตอนเช้าค่ะ คุณคัดเค้าหายไปไหนหน้อ เมื่อไรจะได้ฟังข่าวละค่ะ

 

เหงาจังเลย ไปเที่ยวไหนกันหมดค่ะ

 

พี่ศศิคนสวยจ้าเมื่อไรพี่ศศิจะปราณีหนูบ้านค่ะ

 

ให้ทวดอ่านหนังสือทวด งง งง งง แล้วก็หนักใจแทนเพราะทวดกลัวน้องไม่เป็นส่วนตัว ตามวัยของเค้าท่านบอกถ้าเป็นไปได้อย่ารบกวนน้องมากนัก

 

จำไว้เรยนะเพื่อนศิ sms สามอันซ้อนที่ทำให้เราใจสลายยย..แหม๊..มีตบท้าย เย้..ศศิจงเจริญ....บร๊าที่ซู๊ดดดดดดดดด..คริ คริ

 

ตามคำขอของคงนายศิเพื่อนเลิฟ การกรวดน้ำที่ทรงพลังต้องทำอย่างนี้ อิอิอิอิ

 

เมื่อสองอาทิตย์ก่อนเกิดเหตุการณ์ที่ถ้าเล่าให้ฟังก็อาจจะคิดว่า สงกาสัย ป้าแน๊ตแก่แร้วเพ้อฝัน คิดไปเอง ประสาทเสื่อม อะไรประมาณนั้น

คุยกะป้าศิ ป้าศิบอกว่า ให้เอามาลงในกระทู้ป้าศิ จะได้รู้ว่า สิ่งเหล่านี้ยังมีอยู่รอบตัวเรา แต่ป้าท่านจะเอาภาษาธรรมดา ซึ่ง .
..เฮ้อ... ช่างยากเหลือเกินสำหรับป้าแน๊ตภาคติ๊งต๊อง..อิอิอิ ก็เลยตัดสินใจก๊อบมาแปะไว้ทั้งดุ้นเรย...มะว่ากันนะป้าศิคนฉวย..คริ คริ

 

จำได้ป่ะเอ่ย กระทู้ต้นๆ ที่ป้าเล่าให้ฟังว่า ป้ารอดตายเพราะลูกแก้วหลวงพ่อตอนสาวๆจากอุบัติเหตุ และเหรียญของหลวงพ่อ (ซึ่งเป็นเหรียญรุ่นใหม่ที่ป้ามอบให้ทุกคนที่ขอมา)ซึ่งเหตุเกิดเมื่อปีที่แล้วนี้เองตอนนั้นเอาไปเลี่ยมทองแล้วนำมาแขวนคอด้วยสร้อยเงินเพราะข้างหลังเหรียญเป็นยันต์เกราะเพชรที่แขวนด้วยสร้อยเงินเพราะตังค์มะพอซื้อสร้อยทองย่ะ รู้น๊าว่าจะถามอิอิอิ

จะจำได้มั๋ยเนี่ย เด๋วต้องไปก๊อปมาให้อ่านดีกว่า ขี้เกียจพิมพ์
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณpinkdemon<v:shapetype id="_x0000_t75" stroked="f" filled="f" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" o="">referrelative="t" o:spt="75" coordsize="21600,21600"><v:stroke joinstyle="miter"></v:stroke><v:formulas><v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"></v:f><v:f eqn="sum @0 1 0"></v:f><v:f eqn="sum 0 0 @1"></v:f><v:f eqn="prod @2 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @0 0 1"></v:f><v:f eqn="prod @6 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="sum @8 21600 0"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @10 21600 0"></v:f></v:formulas><v>ath o:connecttype="rect" gradientshapeok="t" o:extrusionok="f"></v>ath>fficeffice" /><o:lock aspectratio="t" v:ext="edit"></o:lock></v:shapetype><v:shape id="Picture_x0020_1" style="visibility: visible; width: 9pt; height: 9pt;" href="http://palungjit.org/showthread.php?p=1675711#post1675711" alt="อ่านข้อความ" o:button="t" type="#_x0000_t75" o:spid="_x0000_i1026"><v:imagedata src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image001.gif" o:title="อ่านข้อความ"></v:imagedata></v:shape><o>></o>>

ที่ดิฉันศรัทธาและรักหลวงพ่อมาก คือ ดิฉันรอดตายเพราะท่าน เมื่อ 20 ปีที่แล้ว ดิฉันมีแค่ลูกแก้วของหลวงพ่อห้อยคอเท่านั้นวันที่เกิดอุบัติเหตุรถคว่ำ ช่วงอกดิฉันกระแทกอย่างแรกมันน่าจะพังทั้งปอดทั้งซี่โครง ปรากฏว่า ซี่โครงร้าวซี่เดียวแต่ลูกแก้วของหลวงพ่อหักครึ่งผ่าซีกชโลมไปด้วยเลือดของดิฉัน ที่เหลือก็คือสมองบวมกระจกบาดที่แก้มเย็บ 200 เข็ม รถปอเต๊กตึงเป็นคนพาส่งโรงพยาบาล (มางคงนึกว่าดิฉันตายแล้ว จะถอดสร้อยพี่ด้วย ดิฉันยังรู้สึกตัวบอกมางว่า เฮ้ยกรูยังมะตาย) นี่คือครั้งที่ 1

ครั้งที่ 2 เมื่อสี่ห้าเดือนนี่เอง คาดว่าน่าจะโดนกระทำด้วยและร่างกายก็ป่วยด้วยคืนนั้นปวดท้อง ปวดห้ว ไข้ขึ้นสูงมาก นอนไม่ได้ นั่งได้อย่างเดียวเท่านั้นรู้อย่างเดียวว่า ถ้าแพ้คือตาย นั่งพิงกำแพงเพราะนอนไม่ได้ (นอนแล้วหายใจไม่ออก)กำพระหลวงพ่อไว้ในมือ ภาวนาคาถามงกฏพระพุทธเจ้า (อิติปิโส วิเสเสอิ)สลับกับคาถาพญายม (ปะโตเมตัง..) พอวูบก็เหมือนลมเย็นๆ ผ่านหน้า ได้สติก็ภาวนาต่อเป็นอย่างนี้จนถึงเช้า..รอดตาย แต่หลังจากนั้น คนทำไส้ติ่งแตก ตัวดิฉันเองอยู่ๆก็มีนิ่วในถุงดีที่ดูยังไงๆ ก็ไม่เหมือนนิ่ว เหมือนกับดินลูกรังขนาดเอาออกมาไว้นอกร่างกายดิฉัน(หมอเอาใส่ถุงพลาสติกให้ดิฉันดูว่าได้นำนิ่วออกมาแล้ว) บางวันมันก็แข็งบางวันมันก็นิ่ม หมอยังบอกว่า นิ่วของดิฉันแปลกไม่เคยเห็นและกระจายไปทั่วถุงน้ำดี<o>></o>>
ไอ้ตัวสีเขียวนี่แหละที่เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว เหตุที่เกิดก็เพราะว่า ป้าไปปล่อยวิญญาณของเขาก่อนเขาให้กุมารมาให้คุณแม่ป้าบูชานานมาก ป้าก็พยายามไม่สนใจจนป้าเริ่มปวดท้องตอนกลางคืนทุกๆ ตีสอง ปวดแรกๆ ก็จุดธูปขอบารมีเบื้องบนแล้วหายปวดแบบนี้ เวลาเดียวกันนี้ เป็นเดือนๆ จนหลังๆ ไม่ไหว เพราะทุกไม่ตีสองก็ตีสองครึ่งป้าต้องไปฉุกเฉินเพื่อฉีดยาแก้ปวด โดยหมอบอกว่า คงเป็นเพราะโรคกระเพาะธรรมดาเวลาปวดจะปวดเหมือนคนบีบ ปวดจากข้างหน้าทะลุไปข้างหลัง ไหนจะอิไสยไหนจะลมเพลมพัด

ลูกศิษย์เป็นห่วงกันทุกคนจนวันที่ป้าหมดความอดทนก็เลยใช้วิชาที่มีอยู่จัดการปล่อยวิญญาณนั่นส่งกลับไปหาเจ้าของเสร็จเรื่องก็หมดแรงไปหลายวัน แล้วก็ได้ข่าวว่าเขาใส้ติ่งแตกเป็นวันแรกที่เขานึกว่า เขาตายแน่ ลูกศิษย์เขาพาไปโรงพยาบาลทันระหว่างที่เขาพักรักษาตัว ป้าก็ยังปวดท้องอยู่ แต่น้อยลงจนอยู่ๆวันหนึ่งก็ปวดมากจนไม่มีแรง นอนไม่ได้ นอนแล้วแน่น ตัวร้อนมาก รู้แล้วว่าถ้าคืนนั้นรอดก็รอด ถ้าไม่รอดก็ตาย วันนั้นสร้อยก็ไม่อยากสวม อยากเขวี้ยงทิ้งเลยเอามาพันไว้ที่ข้อมือ กำหลวงพ่อไว้ ภาวนาคาถาพระมงกุฎพระพุทธเจ้าสลับกับคาถาพญายม ต่อมาเรื่องราวก็เหมือนกับที่เขียนตัวเขียวไว้

ป้าก็คิดว่า เราน่าจะเจ๊ากันแล้วไส้ติ่งแตกแลกกะถุงน้ำดี
เหตุการณ์ปกติไปเกือบครึ่งปี (เปงการพักรักษาตัวกันทั้งคู่ เหอ เหอ)และเมื่อไม่นานนี้เอง เริ่มจากปลายเดือนตุลาคม ป้าตื่นตีสองไม่ก็ตีสองครึ่งอีกแล้วทุกครั้งที่ตื่นก็จะเป็นไข้ ตัวร้อน เป็นทุกวันต้องคลานหนีออกจากเตียงนอนไปนอนหน้าหิ้งพระทุกวัน

แล้วมันก็เริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ วันไหนป้าใช้ความรู้เท่าที่มีส่งกลับก็ได้พักสองวัน วันที่สามก็เป็นเหมือนเดิมอีกป้าเอาเก้าอี้เพื่อปีนไปปูผ้าให้น้องเหมียวนอนหลังตู้เย็นก็มีอันร่วงมาจากเก้าอี้แบบไม่รู้ตัวเหมือนโดนผลัก แนวข้างตัวเจ็บหมด แต่หัวไม่เป็นไรเหมือนกับมีคนเอาหมอนมารองรับทัน

ต่อมาเดินๆ อยู่ สะดุดหนังสือพิมพ์เซไปข้างหน้าก็เหมือนมีคนผลักกลับมาข้างหลัง ล้มเต็มๆ หัวน๊อคพื้นเหมือนเดิมมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์รับทันหัวไม่แตก แต่ตะบะพี่ชายแตกสามีก็เห็น

วันต่อมาเดินนำหน้าสามีดี ก็หน้าคะมำ งวดนี้ดีสามีคว้าทันแต่มางคว้าจากทางด้านหลังสอดเข้ามาด้านข้าง ก็เท่ากับมางบีบน้องนมจากด้านหลังดีๆนี่เอง เจ็บอิ๊บ....<o>></o>>
เดือนที่แล้วก็มีนกสีดำบินเข้าบ้าน ซึ่งเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เพราะไม่ได้เปิดหน้าต่าง ประตูก็ประตูมุ้งลวด น้องหมาน้องเหมียวอยู่ในบ้านหมดมันเข้ามาเมื่อไร เรามะเห็น เห็นอีกทีคือ มันนอนตายอยู่หน้าเจ้าพลอย(ชื่อหมา)พอจะเข้าไปเก็บซาก พลอยก็จะไม่ยอม จนป้าต้องใช้ความรู้ที่มีส่งกลับไปอีกหลังจากนั้นพลอยท้อง ซึ่งเป็นไปไม่ได้ เพราะพลอยฉีดยาคุม ป้าก็กะแล้วว่าพลอยรับแทนป้าแน่นอน พอพลอยไปหาหมอ หมอก็ยืนยันว่าท้อง ไม่ต้องกังวลเพราะแข็งแรงดีสองอาทิตย์ที่แล้ว พลอยก็คลอด แต่ลูกหมาไส้แตกตายทุกตัว พี่ชายป้าเป็นคนทำคลอดป้าเห็นว่าตัวที่สองก็ไส้แตก รู้แล้วว่า ขืนปล่อยคลอดเองหมด ตายทั้งแม่ทั้งลูกเลยขอร้องให้หมอผ่าตัดมดลูดออกทั้งยวง ไม่ต้องใช้ยาช่วยคลอด

ผลแม่หมาปลอดภัย พี่ชายป้อนน้ำมนต์หลวงพ่อทุกวันพลอยมีอาการไม่กล้าออกจากบ้านเป็นอาทิตย์ ฉี่ในบ้านตลอดเวลา ข้าวไม่กิน น้ำไม่กินต้องใช้วิธีบังคับกันจนต้องนำสายสิญจ์ของหลวงพ่อที่เก็บไว้มาคล้องคอพลอย

ไม่เชื่อก้ต้องเชื่อรุ่งเช้าแม่พลอยศรีแร่ดออกไปทำธุระส่วนตัวข้างนอกได้ กินข้าวได้ กินน้ำได้<o>></o>>
ต่อมาป้าก็ส่งกลับอย่างเดียว เขาคงเคือง เลยส่งซ่งติงมาให้ซะ ก็เหมือนเดิมถ้าไม่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง ถ้าป้าเป็นคนเลว ก็คงเท่งทึงไปแล้ว ก็อย่างที่บอกแก่แร้วเหนียว ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ก่อนหน้านี้ยันต์เกราะเพชรของหลวงพ่อที่ป้าเข้ากรอบวิทยาศาสตร์ไว้ขึ้นราดำเห็นแล้วอึ้ง ทึ่ง ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ ถามพระอาจารย์ท่านบอกว่ายันต์เกราะเพชรป้องกันเอาไว้เยอะมาก

ตอนนี้ป้าไม่ตื่นตีสองแล้วเพราะสวดมหาสันติงหลวง. สิบสองตำนานรวดเดียว. ธรรมจักร พระไตรปิฏก ปาฏิโมกข์, สามชุดบทสวดนี้จะสวดสลับกัน วันไหนอาทิสมานกายออกไปพะบู๊กะเขาแล้วแพ้เช้าก็จะมีรอยเขียวเหมือนถูกชกที่ตัว บางวันก็เหมือนรอยโดนเตะ ..เฮ้อ..งามแต้

ศึกนี้ยังมะจบง่ายๆ หรอก ถามว่าโกรธมั๊ย ไม่โกรธค่ะ ทำได้ทำไปเหนื่อยแล้วก็คงหยุดเอง เราไม่เคยคิดร้ายใครซะอย่าง ฟ้ารู้ดินรับสิ่งใดทำมาเราอุเบกขา สิ่งนั่นก็ต้องย้อนกลับไปสามเท่าแน่นอน<o>></o>>
หลังจากที่ลูกหมาใส้แตกตายและเจ้าพลอยก็หายวันหายคืนหลังจากที่เอาสายสิญน์หลวงพ่อคล้องคอ

มะวานซืนกะมะวานนี้ก็มีเหตุให้ป้าสติแตกเป็นเสี่ยงๆอีกครั้ง คือ กองทัพตะขาบ ที่หาที่มาไม่ได้ มาเยี่ยมที่บ้าน ตอนแรกก็ไม่ได้เอะใจอะไร คิดว่า มางคงหลุดเข้ามาเพราะตัวยาวแค่นิ้วก้อยเท่านั้นเอง ผอมๆ บางๆ ก็ช่างมางเห็นพี่ชายตื้บตายแล้วก็แล้วไป พอเข้าไปอาบน้ำ ระหว่างเช็ดตัวก็รู้สึกว่าอะไรไต่ขาอยู่ มองเห็นมะชัด ก็สะบัดๆ ออก สามีก็ตื้บแบนติดพื้น ถามก็มะบอกว่า อะไรบอกว่า จำสภาพมะได้แล้ว เพราะแบนซะไม่เหลือพี่ชายก็สวดมนต์ที่เพิ่งได้มาจากวัดธรรมมงคล เรียกว่า บทสวดพลวัตรสูตรพอพี่เขาเริ่มสวด ไอ้พวกนี้มางก็เริ่มเยอะขึ้นเรื่อย พี่ชายสวดเสร็จเข้าห้องน้ำเปิดผ้าเช็ดเท้าดูเท่านั้นแหละ เหอ เหอ..... สิบตัวเปงอย่างน้อยที่สำคัญมางคงหลงสิเน่ห์ป้า แทนที่มางจะวิ่งกระจายกันออก มางดันเจือกวิ่งมาทางป้าและที่แปลกคือ ป้าตื้บมางสามสี่ที มางก็มะตาย พี่ชายตื้บป๊าปเดียวตาย<o>></o>>
<o>></o>>
ตอนนั้นคือเที่ยงคืน พี่ชายไล่ป้าออกมาเชียร์หน้าห้องน้ำพี่เขาก็ไล่ตีมางจนหมด รื้อทุกอย่างออกดูที่อยู่ในห้องน้ำ ก็แน่ใจว่า หมดแล้ว ..เราก็นอนสบายจาย .. ที่ไหนได้<o>></o>>
มะวานตอนเย็น เราก็กะลังโม้กะป้าศิในห้องน้ำสภาพเปลือย อิบร๊าตะขาบมางโผล่มาจากไหนมะรู้ สติกำหนดมะทันก็เลยแหกปากร้องเรียกพี่ให้เข้า พี่ชายก็ไวมาก วิ่งเข้ามาปุ๊ป ตื๊บมันปั๊ปหันมาเห็นน้องล่อนจ้อนเท่านั้นแหละ ร้องเจี๊ยกออกจากห้องน้ำไปเลย ป้าศิเปงพยานได้เพราะแหกปากร้องตั้งแต่ยังมะวางสาย

อิป้าแน๊ตก็สติแตกอย่างแท้จริงอาบน้ำไม่ปิดประตู อาบไปก็หันสามร้อยหกสิบองศาไป อาบน้ำเสร็จก็บอกพี่ว่าพี่แม๊คยืนดูไว้น๊า น้องจะสวดมนต์มั่ง

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ น้องสวดมนต์ไปพวกตะขาบก็โผล่มาเรื่อยๆ พี่ชายก็ปาณาติบาตไปสวดเสร็จก็หยุดเพราะน้องมิคสุดหล่อทอระสับมาหลังจากนั่นพี่ชายไปรับคุณสามีที่ไปแร่ดงานเลี้ยงปล่อยตรูไว้คนเดียว เอาละซิมะมีครายเลย เอาฟ่ะ สวดมหาสมัยสูตรสู้ก๊ะมางก็ได้

ระหว่างสวดก็มะมีอะไรเออ..มางคงไปหมดแล้ว ที่ไหนได้ อยู่ๆ มางก็โผล่มากลางบ้านซะงั้นตืบก็มะตายก็เอารองเท้าทับมางไว้ หันไปอีกที เฮ้ย มาอีกแล้ว ก็ทำเหมือนเดิมตื้บมางก่อนทีนึงแล้วก็คารองเท้าเอาไว้ทำแบบนี้จนพี่ชายกะสามีกลับมาถึงบ้านตอนสี่ทุ่มครึ่ง
ทั้งพี่ทั้งน้องก็เริ่มบรรเลงเพลงกันทำปาณาตะขาบ เชื่อมะล่ะว่ามางเข้ามาในห้องนอนด้วย แล้วก็เป็นฝั่งที่ป้านอน แล้วอยู่ๆแมวป้าตัวนึงที่ชื่อกุ๊กกี้ ก็อุจจาระราด น้ำลายฟูมปาก เหมือนโดนยาพิษ เท่านั่นแหละป้าให้พี่ชายกรอกน้ำมนต์ ตัวป้าเองก็จุดธูปเดี๋ยวนั้นเลยว่า ยอม

อ้างถึงความมีจริงของพระรัตนตรัยเอ่ยชื่อคนๆ นี้ แล้วก็บอกว่า ยอมขอโทษถ้าคิดว่าสิ่งที่เราทำท่านไม่พอใจ เราขอโทษ อย่าทำคนหรือบริวารที่ไม่รู้เรื่องจุดแล้วก็ปักที่ดินกรวดน้ำตามทันทีฝากแม่พระธรณีเป็นพยานนำส่งถึงทันที

เชื่อมั๊ยว่า ตะขาบหายไปกุ๊กกี้อาการเป็นปกติ

ตอนเช้าตื่นมา ตะขาบมันก็นอนตายของมันเองยังคุยกะป้าศิเลยว่า เด๋วจะส่งไปให้ดูสักตัว<o>></o>>

<table class="MsoNormalTable" style="border: 1pt solid rgb(239, 239, 239); background: white none repeat scroll 0% 0%; -moz-background-clip: -moz-initial; -moz-background-origin: -moz-initial; -moz-background-inline-policy: -moz-initial; width: 100%;" width="100%" border="1" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr style=""><td style="border-style: none solid none none; border-color: rgb(239, 239, 239) white rgb(239, 239, 239) rgb(239, 239, 239); border-width: medium 1pt medium medium; padding: 3.6pt; background: rgb(239, 235, 239) none repeat scroll 0% 0%; -moz-background-clip: -moz-initial; -moz-background-origin: -moz-initial; -moz-background-inline-policy: -moz-initial;" valign="top">ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ป้าศิก็เห็นด้วยว่า เขาคงใช้อาคมบังคับตะขาบมาเพราะเป็นไปไม่ได้ว่า มันจะเข้ามาในบ้านได้มากถึงขนาดนั้นต่อให้รักกันขนาดไหนก็เหอะ ประตูก็ปิดตลอด รูก็มะมีให้เข้ามาเซย์ฮาโหลได้พอเขาถอนอาคม มางก็เลยนอนตัวแข็งขี้เกียจวิ่งไล่เรา

มีหลายคนถามว่าแล้วป้าไปทำอะไรเขา เขาถึงได้เอาซะขนาดนี้

ป้าไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยสัจจริงป้ารู้จักท่านมาเกือบยี่สิบปี ไม่เคยสักครั้งที่คิดดูถูกหรือไม่แสดงความเคารพแต่เราก็ไม่ใช่คนที่เข้าไปประจบสอพลอ เหนอหน้าอะไรประมาณนั้น ญาติทุกคนเข้าหาท่านยกเว้นครอบครัวป้า (พี่ชาย สามีและป้า)

จนเห็นแม่มีลูกกรอกอะไรประหลาดๆก็ปลดปล่อยเขาไป ไม่ได้คิดจะไปท้าทายอะไรเลย ก็แลกหมัดกันคนละยกไส้ติ่งแตกแลกถุงน้ำดี ป้าศิเคยบอกป้าแน๊ตแล้วว่า ให้ขอโทษซะเหอะ ถึงเราไม่ผิดเพราะบางคนที่อวิชชาสูงๆ จะเป็นประเภทฆ่าได้ หยามไม่ได้ยิ่งในกรณีนี้ศีลท่านก็สูงกว่าเรามาก ไอ้เราก็แค่ศีลกับพรหมวิหารสี่ท่านตั้งสองร้อยยี่สิบเจ็ดข้อ

ป้าแน๊ตเองก็เป็นคนที่ถ้าไม่ผิดแล้วจะยอมหักไม่ยอมงอถ้ามีเหตุผลชี้อย่างเด่นชัดว่าเราผิด ป้าก็ยอมที่จะขอโทษและรับผิดอย่างไม่ลังเลก็เลยไม่ยอมขอโทษ ตายไม่กลัว ชีวิตเดียวอยากได้ก็เอาไปแต่อย่าทำคนที่ไม่รู้เรื่องอิโหน่อิเหน่อะไรเลย

เห็นแมวน้ำลายฟูมปากนึกถึงแม่ สามี พี่ชาย ก็ตัดสินใจเดี๋ยวนั้นว่า ยอมขอโทษทั้งๆ ที่เราไม่ผิดก็เพื่อให้มหกรรมการจองล้างจองผลาญมันจบกันซะที เข้าใจความรู้สึกหรือเปล่าล่ะความรู้สึกของการคุกเข่าขอโทษในสิ่งที่เราไม่ได้ทำเพื่อแลกกับชีวิตที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย<o>></o>>
</td></tr><tr style=""><td style="border: 1pt solid white; padding: 3.6pt; background: rgb(247, 243, 247) none repeat scroll 0% 0%; -moz-background-clip: -moz-initial; -moz-background-origin: -moz-initial; -moz-background-inline-policy: -moz-initial;">
</td><td style="border: 1pt solid white; padding: 3.6pt; background: rgb(239, 235, 239) none repeat scroll 0% 0%; -moz-background-clip: -moz-initial; -moz-background-origin: -moz-initial; -moz-background-inline-policy: -moz-initial;">

<v:shape id="progress_1882651" style="visibility: visible; width: 12pt; height: 12pt;" alt="http://palungjit.org/images/misc/progress.gif" type="#_x0000_t75" o:spid="_x0000_i1025"><v:imagedata src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image002.gif" o:title="progress"></v:imagedata></v:shape><o>></o>>​

</td></tr></tbody></table>​

แม่ของป้าเองก็โดนอาคมของเขา เขาก็ต้องเป็นคนถอนเมื่อแปดปีก่อนเคยมีลูกศิษย์ของท่านคนหนึ่งที่เคารพท่านมาก พอรู้ว่าท่านสึกตามสีกาไป ก็เลิกศรัทธา ท่านหายไปเป็นปีๆ แล้วก็ปรากฏตัวอีกลูกศิษย์คนนี้ก็ไม่สนใจท่าน ท่านไปหาก็เฉยๆ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เป็นอัมพฤกษ์อยู่ได้อีกปีก็ตาย

กรณีของแม่ป้าแน๊ตก็คล้ายกันเพราะแม่ไม่ค่อยจะศรัทธาท่านเท่าไหร่ หลังจากที่ป้าแน๊ตถุงน้ำดีกระจายแม่ก็เริ่มเป็นโรคเอ็มจีหรือที่เรียกกันว่า ปลายประสาทและกล้ามเนื้ออ่อนแรงเป็นโดยไม่มีอาการนำมาก่อน ป้าขอร้องให้น้าชายบอกท่านให้รักษาแม่ให้เพราะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ไม่ได้บอกน้า เพราะพูดไปก็เท่านั้นน้าเค้าศรัทธาแบบเต็มๆ น้าชายโทรไปหา ท่านก็บอกว่า จะรักษาให้หลังจากนั้นก็เริ่มทำพิธีตามทางของท่าน

แม่ป้าแน๊ตก็ค่อยๆ ดีขึ้นเรื่อยๆท่านถอนอาคมหมดเมื่อไร แม่ก็คงหายดีเมื่อนั้น

ถ้าถามว่า ป้าโกรธไม๊ตอบจากใจเลยว่า ไม่เลย ไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่พยาบาท ถ้าท่านมาที่บ้านอีกก็จะกราบไหว้เหมือนเดิม ความดีของท่านที่สร้างพระ ปรับปรุงวัดดึงญาติโยมให้เข้าวัดก็เพื่อสืบทอดพระศาสนานี่คือความดีที่ปฏิเสธไม่ได้และน่ายกย่องส่วนอีกมุมนึงของท่านก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของกฏแห่งกรรมถ้าท่านไม่หมั่นสร้างความดีให้เร็วและมากที่สุดเพื่อหนีสิ่งไม่ดีที่ท่านทำวันนั้นสิ่งที่ท่านทำไม่ดีไว้ก็จะคืนกลับหาท่านมากกว่าคนปกติอีกหลายเท่า<o>></o>>
เวลาน้าชายมาที่บ้านก็ต้องระวังเพราะสมุนท่านที่มองไม่เห็นก็มาเป็นบอดีการ์ดกันเพียบ

วันนี้ก็มาพี่ชายป้ามางก็บ้าแล้ว มางไปทะเลาะกับรถที่น้าขับมา เหอ เหอ.. มางขู่ว่าอยู่แต่ในรถนะเอ็ง ออกมามะไหร่ น้องตรูกะลังมีประจำปีเด๋วจาเอามาปาเอ็ง

ที่พี่เค้าเคืองขนาดนี้ก็เพราะว่าวันก่อนน้าวานให้ซ่อมไฟหน้าให้ ซ่อมรถให้เสร็จพี่ชายก็ปวดเมื่อยเป็นไข้ไปอีกสองวันวันนี้ได้โอกาส เลยขู่ฟ่อดๆๆๆ ซะเลย ก็วาดภาพเอาเองน๊าเพราะภาพที่ปรากฏกับสายตาคนธรรมดาคือ คนอารายฟะ ยืนทะเลาะกับรถยนต์ ฮ่า ฮ่าฮ่า

อ้อ.. เย็นนี้ป้าก็นึกว่า จบมหกรรมศึกบู๊ลิ้มกันแล้ว ที่ไหนได้มางยังมีตะขาบโผล่มาอีกสองตัว เหมือนเดิม มางวิ่งใส่ตรูเหมือนคิดถึงสุดขีดป้าก็อ๊ะจ๊ากกก.. ทอระสับ ฉอดๆๆๆๆๆๆ กะป้าศิว่า ไหนบอกว่า ขอโทษแล้วเขาจะหยุดไงป้าศิบอกว่า ใจเย็นๆๆๆ ป้าแน๊ต มางอาจจะเปงส่วนที่หลงเหลืออยู่ ดูท่าทีก่องถ้ามางมาเปงกองทัพอีก แล้วค่อยว่ากัน...

จบ..พรุ่งนี้ว่ากันเรื่องเทวดาต่อ<o>></o>>

 

ครายอยากอ่านตัวใหญ่ๆ ไปที่ลิงค์นี่เรยน๊า
http://palungjit.org/showthread.php?t=154597&page=64

 

สวัสดีค่ะ กัลยาณมิตรทุกท่าน นอกจากได้กลับไปทำบุญมากมายแล้วได้ซื้อหนังสือธรรมะมาอ่านอีกราวยี่สิบเล่มเห็นจะได้ หากทุกท่านได้อ่านหนังสือของคุณศศิจบไปแล้ว และกำลังหาเล่มใหม่อ่าน ดิฉันใคร่ขอแนะนำเล่มนี้ค่ะ คือ ปาฏิหาริย์ เชื่อมบุญ โดย ธ ธรรมรักษ์ ๑๕๕ บาท

ขอให้ทุกท่านโชคดีมีชัย สุขสดชื่นทั่วกันค่ะ

 

ฝึกที่ไหน หาอ่านได้จากในกระทู้ หรือ ในหนังสือ ปาฏิหาริย์ แรงบุญ แรงกรรม ใครว่าไม่มีจริง ที่ศศิริยะเขียนค่ะ




หนังสือ ปาฏิหาริย์ แรงบุญ แรงกรรม...ใครว่าไม่มีจริง โดย ศศิริยะ
http://palungjit.org/showthrea...129821&page=31<!-- / message -->

 

อ่านหนังสือที่พี่เขียนละเอียดหรือยังคะ
ไปดูวิธีขอเด็กที่มีบุญให้มาเกิด
แล้วลองไปทำตามดูนะจ๊ะ
หนังสือพี่อย่าอ่านผ่าน ๆ นะคะ
อ่านให้ละเอียด พี่จะแทรกเรื่องสำคัญ ๆ ไว้
ไม่เขียนบอกตรง ๆ เหมือนตำรานะ
อ่านแล้วต้องรู้จักสังเกตุให้ดี คิดเยอะ ๆ นะคะ
แล้วจะรู้จะเข้าใจเอง
รวมทั้งที่พี่เขียนในกระทู้นี้ทุกข้อความด้วย
ควรอ่านกันด้วยสติ อ่านช้า ๆ แปลให้ดี ๆ นะคะ
ที่เขียนแทรกไว้เพื่อ....
ให้ทุกคนฝึกอ่านอย่างมีสติ ฝึกไว้ ๆ แล้วจะดีเอง (ฮา )



หนังสือ ปาฏิหาริย์ แรงบุญ แรงกรรม...ใครว่าไม่มีจริง โดย ศศิริยะ
http://palungjit.org/showthrea...129821&page=31<!-- / message -->

 

หายไปหลายเพลา
นึกว่าน้องจินโดนภูติแม่น้ำโขงพาดิ่งไปใต้น้ำโขงซะแล้ว 5555
แหม ก็เห็นว่าไปวิ่งจ๊อกกิ้งรอบแม่น้ำโขงทุกวันไม่ใช่หรอจ๊ะ
ไม่ต้องมาส่งค้อน 55555
ให้เป็นแฟนคลับนัมเบอร์วันเลย ดีมะ



หนังสือ ปาฏิหาริย์ แรงบุญ แรงกรรม...ใครว่าไม่มีจริง โดย ศศิริยะ
http://palungjit.org/showthrea...129821&page=31<!-- / message -->