ขอปิดกระทู้ แจกฟรี ไม่มีเงื่อนไข ขุนแผนผงพรายเจ้าเงาะ หลวงปู่ทอง วัดเกาะ เท่านี้ครับ

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>HellBoy, RainyWindy </TD></TR></TBODY></TABLE>
สวัสดีครับ คุณ RainyWindy

 

บรรลุมาศศารทชิวเทียนเวียนมาถึง ควรคำนึงพึงพินิจคิดเหตุผล

เทศกาลกินเจรู้ทุกคน ต่างศรัทธามามณฑลร่วมพิธี

สักกี่คนมากน้อยจะแจ้งใจ รู้ความนัยกิจกุศลบุญวิถี

เพียงสวมใส่เสื้อผ้าขาวตามประเพณี มิใช่เพียงมาที่นี่ร่วมสวดมนต์

การกินเจต้องเข้าถึงซึ่งความหมาย กินเจง่ายถือศีลยากหากสับสน

เพราะฉะนั้นศรัทธาต้องมั่นคง แลปัญญาชัดกมลจึงเหมาะควร

ค่ำคืนนี้มาเดินธูปถือเป็นวัตร ร่วมปฏิบัติสืบนานมาไม่ผันผวน

จึงนำธรรมมาสาธกตามสมควร เพื่อเป็นส่วนแห่งประโยชน์การกินเจ

ปราชญ์โบราณจงหนำจื่อกล่าวไว้ชัด ใช้เป็นหลักปฏิบัติอย่าเฉไฉ

คนมีทรัพย์ไม่รู้จักปันส่วนเท เป็นทานบุญย่อมโลเลไม่นับรวย

คนรวยจริงยิ่งปันส่วนร่วมเป็นทาน สร้างสมบุญสืบสานทุกข์ยากช่วย

หนุนกุศลผลบุญจึงอำนวย ให้ยิ่งรวยยิ่งมีทรัพย์นับเพราะบุญ

คนเกิดมามีอะไรมาด้วยบ้าง สองมือล้วนเปล่าว่างมานำหนุน

เหตุด้วยบุญกรรมเก่ามาเป็นทุน ปันส่วนบุญหนุนส่วนกรรมนำเป็นคน

เมื่อเติบโตจึงดำเนินชีวิตไป ตามลิขิตบุญกรรมไซร้ผลกุศล

หาเลี้ยงชีพได้เงินทองเพราะดิ้นรน ไปขวายขวนหามาได้มากน้อยมี

เป็นพ่อค้าว่ากำไรเงินคนอื่น ทำนาสวนด้วยดินผืนจึงสุขี

เกิดประโยชน์เป็นโภคผลบรรดามี แล้วแปลงเปลี่ยนทรัพย์สินมีตามกำไร

ทุกอาชีพการงานรับทรัพย์มา ล้วนเงินตราของคนอื่นอย่าสงสัย

ถ้วนทรัพย์สินเงินทองกองกำไร มีผู้ใดเกิดมานำติดตัว

ชัดเช่นนี้เมื่อมีทรัพย์จงทำทาน รู้จักสร้างบุญกุศลสมเจ้าสัว

ทานยิ่งทำบุญยิ่งสร้างสุขกับตัว ไม่หม่นมัวเพราะเงินทองกองทับใจ

คนมีทรัพย์ไม่รู้ใช้ไปทำทาน ไม่เรียกขานเป็นคนรวยอย่าสงสัย

เพราะเงินทองกองสุมจนกลุ้มใจ ไม่รู้ใช้ยามตายใช้ไม่เป็น

เมื่อทรัพย์สินเราได้มาจากผู้อื่น ก็แบ่งคืนให้สังคมจงแจ้งเห็น

แบ่งเงินทองคืนแผ่นดินช่วยลำเค็ญ ปันส่วนเป็นทานมัยจงใคร่ครวญ

ค่ำคืนนี้ใช้ภาษิตสะกิดเตือน อย่าลืมเลือนจงรู้ชัดขจัดผันผวน

เมื่อมีทรัพย์รู้จักสร้างบุญตามควร จึงเลิศล้วนสมกับที่เรียกคนรวย

พระอรหันต์จี้กง 5/10/48

 

กลอนดอกสร้อยรำพึง
ผู้ประพันธ์: คุณอิศรพันธ์ กาญจนเรขา
สถานที่ประพันธ์: วัดชลประทานฯ
เมื่อ: ช่วงเข้าพรรษา พุทธศักราช 2531


วัดเอ๋ยวัดวาอาราม...
ดูตระการ ใหญ่โต รโหฐาน
ตัวเรือนก่อ สร้างล้ำค่า เหลือประมาณ
หรือต้องการ เพียงรูปลักษณ์ ประจักษ์แสดง
ความเป็นวัด มิใช่วัด ที่วัตถุ
เครื่องบรรลุ ชี้นำ ธรรมส่องแสง
หากจิตใจ ยังขุ่นมัว ชั่วร้อนแรง
ก้อนอิฐแพง ก็สิ้นไร้ ความหมายเอย...

เมรุเอ๋ย เมรุสถาน...
พอพบพาน คิดไป น่าใจหาย
ที่สำคัญ มั่นคง คือความตาย
เป็นจุดหมาย ปลายสุด ของทุกคน
ทิ้งไว้แต่ ร่างกาย ที่ไร้ค่า
ไฟพล่า ผลาญเผาไหม้ กลายเป็นผง
เหลือเพียงกรรม ชั่ว-ดี ที่ดำรง
ให้คนปลง รำลึกถึง รำพึงกัน....

ระเอ๋ย ระฆัง...
หง่างหง่างดัง กังวาน ประสานเสียง
เป็นปกติ เคยชิน ยินสำเนียง
อยู่คู่เคียง วัดมา แต่โบราณ
เหมือนนาฬิกา ปลุกใจ ให้ระลึก
ตรึกนึก ดังเสียงเคาะ ระฆังขาน
สัมปชัญญะ คือเสียงก้อง ร้องกังวาน
เป็นธรรมฐาน นำทางเลิศ ประเสริฐเอย

หมาเอ๋ย หมาวัด...
เจ้าเป็นสัตว์ เดียรัจฉาน คนพาลหยาม
เป็นขี้เรื้อน สกปรก ไม่งดงาม
ดูต่ำทราม น่ารังเกียจ เสนียดจริง
แต่เจ้าคง ไม่อาทร ทุกข์ร้อนนัก
ไม่สนใจ ว่าใครจัก มาสุงสิง
ไม่เหมือนคน บางคน ร้อนรนจริง
จิตวุ่นวิ่ง ฟุ้งซ่านบ้า ยิ่งกว่าเอย

ต้นเอ๋ย ต้นโศก...
ใช่เจ้าโศก วิโยคไป กับใครเขา
คนล้วนต่าง ตรองตรึก ทึกทักเอา
ว่าตัวเจ้า ชื่อโศก วิโยคครัน
เจ้าเป็นเพียง ต้นไม้ ธรรมชาติ
สักว่าธาตุ ปรุงแต่ง เปลี่ยนแปลงผัน
ไม่เคยคิด ว่าเจ้าเป็น เช่นไรกัน
ไม่ยึดมั่น เป็นตัวตน เหมือนคนเอย

บิณฑ์เอ๋ย บิณฑบาตร...
ออกโปรดญาติ โยมทั้งหลาย ใฝ่กุศล
เดินเท้าเปล่า ก้าวย่าง อย่างอดทน
รับบาตรคน ตามบ้าน ทุกย่านไป
ทุกคำข้าว ชาวบ้าน ทานอุทิศ
ต่อชีวิต ภิกษุสงฆ์ ดำรงหมาย
ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ทั้งใจกาย
สืบเชื้อสาย ส่องแสงธรรม นำสุขเอย...

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 7 คน ( เป็นสมาชิก 4 คน และ บุคคลทั่วไป 3 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>่่่Jumbo A, ANUSORN78, อัสดงส์, ลุงชาลี </TD></TR></TBODY></TABLE>


สวัสดียามดึกๆ คนกันเองทั้งนั้น ลุงชาลี สบายดีนะครับ

 

สวัสดีท่าน อยู่หนใดกันเล่า

 

ฝนตกไม่รู้หลวงปู่เป็นยังไงบ้าง

 

สวัสดียามเช้าครับทุกท่าน

วันนี้อากาศตอนเช้าสดชื่นดีหลาย..................

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 5 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 3 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>HellBoy, มะขามป้อม</TD></TR></TBODY></TABLE>
สวัสดีครับ คุณ มะขามป้อม

 

สวัสดีดีครับ...ตามอ่านมาตลอดได้ความรู้ดีครับ

 

ขอบคุณครับ ที่ให้การติดตาม
เข้ามาแสดงความเห็น มาพูดคุยกันก็ได้นะครับ
ยินดีที่ได้รู้จักครับ

 

ได้รับเงินจากพี่สุระนองและคุณบ้านข้างวัด เรียบร้อยแล้วครับ

 

ทายซิ ใครเอ่ย

 

หลวงปู่ทอง วัดเกาะ บางเชือกหนัง ซ จรัญ 13 ส.น.บางเสาธง กรุงเทพมหานคร

 

เห็นไ............โด้แล้ว รู้สึกทุเรศจริงๆ ถ้าเลิกจากนักบอลมาเป็นนักแสดงดังแน่นอน

บทตัว.....................................โกง

 

[่่่Jumbo A;1535086]หลวงปู่ทอง วัดเกาะ บางเชือกหนัง ซ จรัญ 13 ส.น.บางเสาธง กรุงเทพมหานคร[/quote]
quote=
ถูกต้องแล้วคร๊าบ..รูปนี้ผมถ่ายวันนี้..นิมนต์หลวงปู่เป็นนายแบบ ผมบอกท่านว่าจะเอาไปให้ลูกศิษย์ดูกัน...ท่านก็เมตตาให้ถ่ายครับ...วันนี้ไม่มีคนครับ เดินเข้าไปท่านนั่งอยู่ี่เดิม กุฏิท่านสะอาดมากเอี่ยมเลยทีเดียว...ผมได้คุยกับท่านหลายเรื่อง...ดูท่านจะอารมณ์ดีครับ เล่าเรื่องไปหัวเราะไป...อืมต้องเรียกระเบิดหัวเราะจึงจะถูก..ตั้งแต่ผมมากราบท่านวันนี้เรียกได้ว่าคุยกับท่านและสามารถจับใจความที่หลวงปู่พูดได้มากที่สุด...ผมจะขอเล่าบางเรื่องนะครับ...


หลวงปู่ทอง : เอ็งรู้หรือเปล่า ข้าเคยแบกไผ่บนหลัง เดินไปโยนลงทะเลและข้าลอยแพอยู่กลางทะเลมาแล้ว

ผม : คิดในใจหรือหลวงปู่ฝึกวิชา จากนั้นถามเพื่อความแน่นอน หลวงปู่ตอนนั้นบวชหรือยังครับ

หลวงปู่ : ยังเป็นฆราวาสอยู่

ผม : อ้าวแล้วไปทําอะไรครับ ทํางานหรือครับ

หลวงปู่ : บนทะเลปลอดภัย ตอนนั้นเปลี่ยนการปกครอง อะไรก็ไม่แน่นอนข้าจึงไปอยู่บนทะเล

 

อีกเรื่องถ้าใครสังเกตุหลวงปู่จะมีรอยสักที่ต้นขา ตามประสาคนชอบจุ้นก็ถาม

ผม : หลวงปู่ครับ รอยสักนั้่นสักอะไรครับ

หลวงปู่ทอง : ข้าสักที่วัดสามปลื้ม สมัยก่อน รอยละ 10 สตางค์ คนพม่าสักให้ แม่ข้าไม่รู้ ข้าแอบ ท่านไม่เห็น ถ้าเห็นข้าโดนตบ แล้วท่านก็ระเบิดเสียงหัวเราะ 555

ผม : หัวเราะเหมือนกัน คิดในใจของผมพ่อก็พึ่งเห็นตอนบวช ท่านถามผมว่าสักเมื่อไหร่ ผมก็บอกว่านานแล้ว อย่าคิดมากเป็นแค่สี หึ หึ เอาตัวรอดดื้อๆ อาศัยผ้าเหลืองเลยไม่มีใครว่าอะไร อ้อผมสักแบบพวก tatoo ไม่ใช่สักยันต์นะครับ

หลวงปู่ : มองหน้าและพูด แต่มีรอยนึงแรงมาก พร้อมโชว์ให้ผมดู

ผม: มองตาม แล้วถามว่า มันเป็นยังไงครับ

หลวงปู่ : อันนี้ข้าสักที่วัดตะล่อม มีอาจารย์ดังสักให้ ดังทางคงกระพัน ฟันไม่เข้า เวลาสักเสร็จลองฟันเลย ทีนี้ตอนข้าสักพอเสร็จ เค้าจะลองฟัน ข้ารีบบอกไม่ต้อง ข้าเชื่อ...แล้วหลวงปู่ก็ระเบิดเสียงหัวเราะ..555

ฟังท่านเล่าแต่ละเรื่องสนุกมากครับ เหมือนตํานานมีชีวิตเลย อ้อข้างบนนี่เป็นตอนก่อนท่านบวชครับ

 

ศรัทธาอยู่แล้ววันนี้ถ้าไม่รีบกลับจะไปกราบท่านอยู่

คิดถึงท่านเหมือนกัน คนใกล้ไม่ยอมส่งข่าวเลย............

รออีกหน่อยไม่นานจะไปกราบท่าน................

ในใจอารธนาท่านตลอดเวลาแขนพระที่ท่านเสก...........