เมื่อพระยามัจจุราชมาทวงชีวิตข้าพเจ้า

สาธุครับ

 

สวัสดีครับอาจารย์ เมตตาช่วยเช็คดูข้อความที่ส่ง ไปให้ ทางกล่องข้อความด้วยครับ

 

เห็นเห็นแล้วครับ แล้วจะแจ้งกลับครับ

 

อาจารย์ค่ะ แล้วพวกเครื่องรางอาจารย์ปั้นเองด้วยไหม

 

ไม่ได้ทำครับ เครื่องราง จะเป้นการสะสมเช่าบูชามาส่วนหนึ่ง ส่วนหนึ่งได้มาจากถ้ำที่ไปภาวนา ครับ

 

ผมขออนุญาตเรียกอาจารย์ว่า “อาจารย์ก้อง” นะครับ _/\_ ถ้าอาจารย์ก้องสะดวกหรือมีเวลาว่างผมรบกวนอาจารย์ช่วยกรุณาตอบข้อสงสัยผมนิดนึงที่ผม PM ส่งไปให้ในกล่องข้อความด้วยนะครับ _/|\_

ขอบพระคุณอาจารย์ก้องเป็นอย่างสูงครับ _/|\_

 

ครับ จะตอบให้ครับ

 

ขอบพระคุณครับ _/|\_

 

ได้ทั้งพุทธานุสติกับกสินเลยค่ะ

 

ใช่ครับ สายพุทธภูมิอย่างผม ชอบมากคือการเจริญพุทธานุสติ และกสิน
อาจเพราะว่าผมมีขอวเก่าทำไว้

เวลาสร้างพระเราใช้สมาธิ และความอดทน มีวิริยะด้วย
กสินดินนี่สนุกมาก เราเจริญกสิน จนเกิดอุคหนิมิตร และเปลี่ยนเป้นปฏิภาคนิมิตรับ ได่ไม่ยาก ด้วยความชอบ มีอิทธิบาท ทำกาินมากๆ มันเกิดนิมิต ขั้นสูง เป้นผลึกแก้วสวยงาม ถ้าเป้น นิลกสิน ที่สุดก้จะปรากฎ สีดำกลายเป้นกัอนนิลเป้นแก้วดำมีประกายสวย งาม

การฝึกของเราที่สุดแล้วเอาไปเป้นบาทฐานของวิปัสสนา อย่าหลงทาง มุ่งใหัชำระจิตให้สะอาด นะครับ สาธุ

 

วิธีการคือ เราจดจำภาพ
ภาพสิ่งนั้น เสวยอารมณ์แก่จิต
จิตจดจ่อจิตรวมเป้นหนึ่งในสิ่งนั้น
เมื่อมีสมาธิต่อเนื่องมีกำลังสมาธิมาก จิตจะส่งพลังจิตและถ่ายเทพลังงานจิตของเราออกมาให้ปรากฎเอง ไม่ต้องปรุงแต่ง ใดๆ จิตตานุภาพจะปรากฎเอง เมื่อจิตเข้าสุ่เอคตารมณ์
แต่ต้องทำมากๆจนได้ จนเกิดวสี วิถีจิตของตนก้จะเกิดขึ้นเองตามลำดับครับ

 

กสิณน้้ำ กสินลม กสิณไฟ กัเช่นกัน เมื่อเลยขั้นปฎิภาคนิมิต
ที่สุดจะเกิด แสงดวงไฟ ทีีเป้นแก้วเหลืองอร่ามสะท้อนสว่างเป้นประกายแก้วนั่นแหละถือว่าทำได้แล้ว แต่การทรงไว้นั้นยาก ต้องใช้ความเพียรใช้เวลาฝึกต่อเนื่องยาวนานครับ จึงเกิดเป็นวสี อันนี้ทุกท่านต้องฝึกฝนเองให้มากๆครับ จึงจะรุ้ได้เอง ครับสาธุ

 

ตราบใดที่ยังไม่ถึงโลกุตรก็ยังมีการเสือมได้นะคะ
(ส่งมาร่วมบุญแล้วค่ะ)

 

ใช่ครับ สาธุ เพราะยังเป้นโลกียะฌานสมาบัติ

 

ตอนเสื่อมนี่น่ากลุ้มที่สุดค่ะ เคยอ่านหลวงตาบางองค์ท่านติดเป็นสิบปี่ ยิ่งอยากยิ่งไม่ได้

 

การพัฒนาทางจิต ตัองละความอยาก มุ่งสู่ทางสงบ เอาความสงบให้เกิดแก่จิต

หลวงปู่ท่านหนึ่ง สอนผมไว้นานแล้ว ท่านบอกว่าไม่ต้องอยากได้อะไร มุ่งฝึกปฎิบัติจิตเพื่อ ความสงบ

 

เมื่อจิตเราสงบ สมาธิก้จะมีกำลัง
เรามีพื้นฐานดีแล้วจึงทำวิปัสสนา

วิปัสสนา และกรรมฐาน ต้องทำควบคู่กันไป
ถ้าเราทำกรรมฐานแต่ไม่ทำวิปัสสนา
เราก็ขาดปัญญา ที่จะเป้นเครื่องชำระกิเลส
ดังนั้น การฝึกปฏิบัตินั้นจำเป็นอย่างยิ่ง
คือต้องสร้างปัญญาทางธรรมให้เกิด
ถ้าทำแต่กรรมฐาน ประโยชน์มันก้ได้ไม่เต็มที่ ได้แต่กุศล แต่ยังขาดปัญญาชพระกิเลส
ดังนั้นการฝึกปฏิบัติจึงต้องฝึกวิปัสสนาควบคุ่ไปด้วย จึงจะเกิดประโยชน์ยิ่งๆขึ้นไป

การฝึกวิปัสสนาให้เราใช้หลักสติปัฏฐานสี่ เป็นวิธีปฏิบัติ คือ กาย เวทนา จิต และธรรม
เดินสึ่อย่างนี้เจริญสี่อย่างนี้ให้มาก ก็จะเกิดปัญญามาก จะสามารถชำระกิเลสได้มาก จิตจะสะอาดบริสุทธิ์ยิ่งๆขึ้นไปครับ สาธุ

 

สาธุครับอาจารย์ _/|\_
ผมขออนุญาตเพิ่มเติมสิ่งที่อาจารย์โพสต์กล่าวไว้นิดนึงนะครับ _/\_

… ก่อนอื่นขอให้ทำความเข้าใจให้ตรงกันไว้ก่อนว่า วิปัสสนากรรมฐาน มันก็คือ สติปัฏฐาน 4 นั่นเอง… ต่างกันที่ตัวอักษรในการเขียนเท่านั้น แต่หลักการ แนวทาง และ วัตถุประสงค์หลักในการปฏิบัติ คือสิ่งเดียวกันครับ… หากเราปฏิบัติตามแนวทางสติปัฏฐาน 4 อยู่เนืองๆ สติของเราจะมีความเฉียบคม และ ละเอียดมากขึ้น รู้เท่าทัน อาการทางกาย ความคิด อารมณ์ และ ความรู้สึกของตนเองตามความเป็นจริงในปัจจุบันขณะ… เกิดปัญญาพิจารณาทุกสิ่งทุกอย่างตามกฎไตรลักษณ์... เห็นการเกิด ดับ ของรูปและนาม ขันธ์ 5 (กฎไตรลักษณ์)

เอกายนมรรค และ สติปัฏฐานจึงมีความหมายเหมือนกันคือเป็นธรรมที่เป็นเครื่องกำจัดกิเลส ต่างกันที่เอกายนมรรคแสดงให้เห็นถึงว่า เป็นทางเดียว ส่วนสติปัฏฐานแสดงให้เห็นถึงความมีสติมาก เพราะมีอารมณ์ให้สติระลึกมาก ต่างกันแค่พยัญชนะและตัวอักษรในการเขียนเท่านั้นครับ ซึ่งบุคคลที่อบรมเจริญสติปัฏฐานก็ชื่อว่าอบรมอริยมรรคมีองค์ 8 (วิรัธสูตร)

"สติปัฏฐาน ๔ เหล่านี้ อันบุคคลเหล่าใดเหล่าหนึ่งปรารภแล้ว บุคคลเหล่านั้นชื่อว่าปรารภอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ ที่ยังสัตว์ให้ถึงความสิ้นทุกข์โดยชอบ"

ขอทิ้งท้ายด้วยข้อธรรมะที่ว่า "ผู้ใดศึกษาและปฏิบัติตามแนวทางของสติปัฏฐาน ๔ ... ผู้นั้นได้ชื่อว่าเป็นผู้เป็นเลิศ"

... สาธุครับ _/|\_

 

ขออนุโมทนาครับ สาธุ

 

ความเหนื่อยยากในวันนี้ เป้นบทเรียนสอนใจตน
วิกฤตชีวิต สร้างสติปัญญาให้ชีวิตเราเสมอ
แม้ปลาที่ขาดน้ำมันยังดิ้นรนต่อสู้
ใจเราเท่านั้นที่อยุ่เหนือสุขทุกข่ทั้งปวง

จงเฝ้าดูจิตใจตนให้ดี ประคองใจตนให้ดี ต่อสุ้อุปสรรคฝ่าฟันไปให้ได้

เราทุกคนเกิดมาตัวเปล่า แต่เมื่ออายุมากขึ้น ความยึดติดนึดมั่นก้พอกหนามากขึ้น
สลัดมันออกไปให้หมด ตายไปก้เอาอะไรไปไม่ได้ เหลือแค่จิตที่สั่งสมบุญบาป
เลือกเดินเลือกก้าวชีวิตให้ดี มีธรรมะเป้นเป้นเครื่องหล่อเลี้ยงกายใจ
ย่อมถึงสันติสุขได้ที่ใจตน

จงมีสติปัญญา ยกจิตเหนือโลก รุ้เท่าทันอวิชชา สังขารที่ปรุงแต่ง ย่อมสงบสุขทุ้งโลกนี้โลกหน้าครับ สาธุ