นั่งสมาธิแล้วมีอาการคลื่นใส้

ว่าไปเลย ฮับ จขกท

สังเกตด้วย เวลา เล่าเรื่องให้นมลูก

ตรงนี้เป็น การสับ ปิติ ลง สมถะ

เพราะอะไร จึงกล่าวอย่างนั้น

เพราะ หลังจากปรารภ จิตจะเกิด
กำลัง อินทรีย์ และ พละ กลับคืน
มา แล้ว พูดถึงการปฏิบัติต่อ มาก
กว่าจะ ไหลไปเรื่องคุยเล่น

ในนี้ ก็มี แม่ลูก่อน อีกท่าน ราย
นั้น พอวกไปเรื่องลูกปั๊ป จิตจะ
ผลิกออกเป็น การคุยเล่น หรือไม่
ก็ฝุ้งซ่าน โลกๆ ....เฮี.. ส่งมา...
แบบ ร้อยละร้อย

อะไรแบบนี้ ให้ หัดสังเกตด้วย


ปล. แต่ไม่ใช่กล่าวแบบนี้แล้ว ก็
เอาแต่เล่าเรื่องใหนมลูกนะ เพราะ
ถ้า ฉลาดในการพักจิต เห็นอินทรีย์
เห็นพละ จริงๆ ต่อไปจะไม่เลือก
บัญญัติ(เรื่องราวอะไร) แต่จะ หน่วง
เหนี่ยว องค์ฌาณ ได้ แทน ก็จะ
โน้มไป วิเวก วิราคะ วิโมก วิมุตติ

 

ทำไมผู้หญิงปฏิบัติแล้วชอบคิดว่าตัวเองเป็นพระอรหันต์
ส่วนผู้ชายก็จะเป็นพระโสดาบัน
และแล้ว พระอรหันต์ กับ พระโสดาบันก็ได้ทะเลาะกัน

 

สติปัฏฐาน ไม่ได้เลือกเวลาปฏิบัติ มันทำได้ตลอด

ฝึกสติ ไม่มีแก้ มีแต่รู้ไปอย่างตรงๆ

 

พวกนิมิตเสียงจากจิตพูดบอก ให้ทำลายนั่นนี่ หรือเกิดความฮึดอะไรเนี่ยะ อย่าไปเชื่อมัน รู้เฉยๆ อย่างเดียวพอ แม้มันจะพูดตรงตามคำสอนของพระพุทธเจ้าบอกก็ตาม

มันจะเป็นลักษณะความเผลอของจิต เพราะกิเลสมันซ้อนต่อเข้ามา เราจะไม่รู้ตัวเลย ..ถ้าสังเกตุนะ การนึกแบบนี้ เช่น เออโลกนี้ไม่มีอะไรเป็นของเรา อยากทำลายอารมณ์ พวกนี้แหล่ะคือมีเราเข้าไปยึด ...มันจะเป็นความเนียนของกิเลส...แต่ถ้าเราฝึกรู้ตัวดีๆ หน่อย จิตมันจะรู้ตรงนี้เองเลย...ความเผลอจะน้อยลง ก้อหมายถึงกำลังสติเรามีเพิ่มขึ้น

ส่วนตัวว่าการมีครูอาจารย์เป็นสิ่งจำเป็น แต่มันก้อหายาก ..แต่อะไรแบบนี้ครูจะเตือนเราได้ ก็ทำให้การฝึกไม่ติดขัด

 

นิมิต ต่าง ๆ รูป เสียง แสงสี รส กลิ่น สัมผัส ความคิด พวกนี้เป็น วิตก ทั้งนั้น

หากกำหนดรู้เฉยๆ จิตก็จะเดินเข้าลำดับฌานไปเอง

แต่หากไหลตาม ก็ตกสมาธิ

การฝึกบ่อยๆ จึงจะพัฒนาสติไปเอง

ไม่ได้ แย้ง แต่ เพิ่มมุม อธิบาย
มีครู อาจารย์ดี ก็ถือเป็น วิบากที่ให้ผลดี

 

ลอง ดู นะ ฮับ

ฉลาดในการ เสวนา .....

มันจะไม่ ตัดกำลังจิต

คนที่ ฉลาดในการเสวนา ยิ่งเสวนา
ยิ่งเกิด อินทรีย์ และ พละ

ลพ.ก่อนบ่ายพฤหัส ท่านนึง ท่านมี
ประวัติ สำเร็จธรรม ขณะ เทศนาบน
ธรรมาส ฟ้าแล็บ ผั๊วะ

บรรลุธรรม โดยที่ การเทสนา
ก็ไม่ได้ ขาดตอน

ดังนั้น

อะไรที่เป็น ธรรม เป็น นิพพาน ไม่มี
เรื่อง มาขั้น มาขัด มาเป็น คาบๆ

หาก ยังแบ่ง ช่วง ชีวิตา ออกเป็น
คาบๆ เช้าทำสวดมนต์ ทำวัตร
บ่ายเข้ามา เจ๊าะแจ็ะธรรม ค่ำ
อัดคีโม นี่ เฮีย!! แน่นวล

นักธรรม จึงสังเกตได้ เวลา พวกมิจฉาทิฏฐิ
มาแต่งหน้าทาปากเป็นพระ แต่เบื้องหลัง
เป็นเดรัจฉานปลอมบวช มาพูดธรรมะ

หากไป เสวนา ตอบรับ ปั๊ป

จะสังเกตได้ว่า ตัดกำลังจิต ในการภาวนา
หรือว่า สร้าง อินทรีย์ หรือ พละ จะสามารถ
ดูกันได้

 

คนไม่รู้จักต้นไผ่จะไปหาต้นไผ่
แม้ต้นไผ่อยู่ตรงหน้าก็ไม่เห็น,เห็นแต่ต้นอะไรก็ไม่รู้มันขวางทาง เดินไปต่อไม่ได้
ไม่รู้จักสมาธิ,แต่อยากฝึกสมาธิ
ฝึกแบบนี้ฝึกอีกพันปีก็หาสมาธิไม่เจอคับคุณแอลแอล

 

ที่ต้องใช้ตลอดเวลากะสติกะเพียร4
ถ้าต้องทำงานทางโลกกะตั้งให้เป็นสมะถะ
คิดเรื่องเดียว

 

จริงๆ พวกรุ้ตัวนี่นั่น ไม่ต้องทำเต็ม 100% เลย ถ้า 100 นี่ก้อพระอรหันต์

โสดาก้อสัก50/100
สกิทา 60/100
อนาคา 70/100
อรหันต์ 100/100

แค่นี้แหล่ะ มันเป็นระดับของมัน ก้อค่อยๆ เพิ่มไปทีละนิด ใส่ไปเยอะๆ จิตมันเครียด พอเครียด...ก้อจะไม่อยากทำ

 

RSV เคยเล่นงานลูกคนเล็กตอน 19 วัน
ช่วงนั้น หัวใจแม่ทรมารมาก ต้องคอยให้นมในห้องฉุกเฉินเด็กแรกเกิด
ได้แต่ทำสมถะแล้วแผ่เมตตาให้ลูก เขาหายคืนหายวันฟื้นตัวได้ภายใน 4 วัน
เด็กอื่นอยุ่เป็นเดือน

 

นี่ไง คุง จขกท เหตุ ที่ คนทอย ภาวนานิด ภาวนาหน่อย
เดี๋ยว สกิดทายา เดี๋ยวแจงใบเซอร์โซดา

กรอกแบบฟอร์มคำถาม ถูก วัดผลได้เลยว่า ใคร
ยังควรต้อง บริจาคทรัพย์ ก่อนลงมือ ภาวนาอีก
เท่าไหร่ หลัง บริจาคแล้วภาวนา จะได้อะไร ขั้นไหน
เข้ากลุ่มนัด หรือ คอสแอดวาซ์ ครั้งหน้าได้ หรือถูก
เขี่ยออกจาก วงกำกระถาง

พระโสดาบัน ตาม พุทธวจน ตึง...ตึง..ตึง.ตึง.ตึ!

จะมี สติเล็กน้อย สมาธิเล็กน้อย แต่.....

แต่....

แต่....

อกุศลไม่มีแล้ว พอจะเกิด อกุศล ง่วง เหงา
หาว นอน จิตจะผลิกเป็น ปฐมฌาณ ทันที
เสมือนเป็น ของเล่น

ดังนั้น สติ50 อะไรนี้ ไม่ใช่ มีแต่ 150 ไปเลย

เกินร้อย

 

แข็งแรงปลดภัยนะครับ

 

พระโสดาบัน

ยังมีสติเล็กน้อย

คนปฏิบัติอย่างเรา จะมีสติขนาดไหน

ฉะนั้น หากคนเอะใจ

จะ...

 

หวีแทะตำรามา อิอิ

 

ช่วงนี้ว่าจะหารับจ๊อบเป็นร.ป.พ
หารายได้เสริม
ใครจะจ้างหน้าโจรเฝ้าป่าวนิ55

 

งั้นแทะตำราอีกนิสนึง

การบรรลุธรรม

บรรลุธรรมด้วยการสาธยายธรรม

บรรลุธรรมด้วยการพิจารณาธรรม


บรรลุธรรมด้วยการฟังธรรม


(หลวงปู่พุธ บรรลุในขณะสาธยายธรรม)

 

เหมือนท่านวิดนุกับท่านเล่าปี่จะชอบพอกันสุดๆ เลยอ่ะ ทำไมไม่นัดกินข้าวกันหยอ

 

อย่า โส่ะ จิ ออ น้อ จิฮับ

หาก ไม่ โสะ จิ ออะ ออะ นอก

สามัคคีธรรม

สามัคคีธรรม

พระศาสดาตรัสถาม มีอย่างไหร่ ?

พระอานนท์ หันไปถามต่อ กับ "พระ....."

พระ.... ตอบ มีด้วยกริยา ขัน นั้น ขัน นี้ พระเจ้าข้าฯ

( ข้างนอก เถระ สารีบุตร โมคคัลลา อุบาลีฯ ฯลฯ
ส่งเสียง ยังกับ ลานขายปลา จนพระศาสดา พินา
แล้ว ไปหา ช้าง กับ ลิง ดีกว่า )