เลิกยึดมั่นถือมั่นจิต เร็วที่สุด

เราอนุญาตให้ท่านไปทำได้ เราจะอนุโมทนาสาธุ
ให้ท่านประสพความสำเร็จด้วยดี
อย่าได้มีภัยพยันตรายถึงชีวิต
หากท่านและชาวคณะของท่านไม่ทำ
ตบะ และ บารมี ก็ไม่อาจที่จะเต็มได้
แต่ขอให้ตั้งใจทำด้วย จิตบริสุทธิ์
จะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ ก็ไม่สำคัญ
หลักสำคัญคือ ได้ตั้งใจทำอย่างเต็มที่

 

สติรุ้แต่รุปไม่รุ้นาม ฝึกให้ตาย ก้อได้แค่แยกรุป นามไม่มีวันแยก ...และจะกำหนดรุ้นามอย่าไปใส่คำบริกรรมนี่นั่น เช่น ไม่เที่ยงหรือวิเคราะห์นี่นั่น คำพูดในใจที่มีต้องคัดออกให้หมด ต้องพยามจับความเป็นปรมัตถ์ของจิตให้มากที่สุด นามจะแยกออกจากจิต..

อารมณ์อะไรขึ้นวิถีมาประชิดต้องเอาสติกำหนดรุ้ให้หมดทุกอัน ฝึกไปจนสติขึ้นสมองนั่นแหล่ะ ชาตินี้ก้ออาจพอเห็นมิติควอนตั้มเปิดออกได้ ..ฝึกมาตั้ง 10 ปีแล้ว ควรจิทบทวนว่าฝึกถูกหรือป่าวนะคุณพรี่

อารมณ์รุ้รุป กับอารมณ์รุ้นาม คนละเส้นทางใจ อย่าเอามาปนกัน

ถ้าเวทนาแยก สัญญาขันธุ์ แทบจะแยกพร้อมกันนะเจ้าคร๊ะ

 

อีรุงตุงนังแต่เช้าเลยนะ รู้รูปจะไม่รู้นามได้ไงละ ใครรู้รูปไม่รู้นามก็ โง่หลายตลบแล้ว
ดูกายเห็นจิต ดูจิตเห็น..
รู้รูป ก็รู้นาม อีรุงตุงนังแท่สาวเอ๊ย
ตื่นเช้าเมาขี้ตาก็ไปอาบน้ำแปรงฟันก่อนสิ

เอาสติไปรู้กายเคลื่อยนคือเจริญสติ สมาธิ
ทำได้เป็นปรกติทั้งวันคือ ทรง...
ขี้ตื้อจังสาวอีรุงตุงนัง
ภาษาคนธรรมดายังยุ่งอีรุงตึงนัง
อย่าไปพูดปรมัติเลย ยุ่งตาย

ใครฝึกมา10ปี .. เมาขี้ตาชัดๆ

 

จิต มันมาเกาะกายเองเป็น10ปี ไม่ได้ฝึกต่่่่่่่อยอดมัน จิตที่มาเกาะกายนี้สมมุติเอาว่า30%50%ของกำลังจิตทั้งหมดที่มันชอบออกไปปรุงแต่งรูปเป็นปรกติจองมัน
เป็นส่วนนึงที่ไม่ต้องบังคับมันให้มารู้กาย แต่ไม่ได้ฝึกโดยตั้งใจบังคับอีก50 60%
ปล่อยมันมาเป็น10ปี

 

ถ้าเลิกยึดจิตโดยปล่อยตามใจจิต
มันก็เตลิดไปโน่นไปนี่หนีเข้าป่าบ้าง
วิ่งเข้าไปในเมืองบ้าง ไปส่องบ้าน
สาวๆ บ้างเมื่อเคยหยุดนิ่งซะที
มันก็ไม่มีทางสิ้นทุกข์
แล้วจะทำงัยล่ะทีนี้

 

คุนพรี่ไง รุ้รุป แต่มโนว่ารุ้นามเลยเหลวมาเป็น10 ปี เมารูปไม่เปลี่ยน อ่านกี่ทีก้อยังเมารุป แยกนาม(เจตสิก) ได้ ค่อยมาโม้ใหม่ดีกว่านะ

 

จิตมันเมาการยึดแยกรุปอยุ่ไง เลยไม่เห็นนามที่มันเมา(ยึด)อยุ่ เอาสติตามรุ้เข้าไปอีกสิเจ้าคร๊ะ มันจะปล่อยออกทั้งหมด เข้าใจยากส์จังคร๊ะคุณผี

 

ทำไมไม่เห็นละเธอ ดูกายเคลื่อน เห็นแต่ทุกข์ในสังขาร ทุกข์คืออะไร นามอะเป่า

น้องเคยปล่อยออกหมดแล้วเหรอ
พูดเหมือนเคย...
ถามหน่อยคือสงสัย จิตปล่อยนามแล้วมันไปเกาะที่ไหน..ของพี่นี่จิตปล่อยรูปแล้วมันมาเกะที่กาย

 

ก็บอกว่า10ปีไม่ได้ฝึก ไม่ได้ฝึก ตื่นๆๆๆๆ

 

บาลีมีไว้เลี่ยง ตีความให้เข้าข้างตนเอง
จะจับซองหรือจับธนบัตร
หรือโอนพร้อมเพย์
ถ้าตัวเลขในบัญชีมันพอกพูนขึ้น
พร้อมกับความยินดีปรีดาในใจ
ลึกๆเงียบๆ
การต้องอาบัติย่อมเกิดขึ้น การ
บันทึกในโลกวิญญาณ
ตามทันเทคโนโลยีที่ซับซ้อนได้
ไหมเอ้อ....
ถ้าโลกวิญญาณไม่ตามทัน
ก็รอดปลอดภัยอื่มหมีพีมัน
ไป 1 ชาติแต่ถ้าตามทัน
จะเป็นยังงัย... เอ้อ

 

ทำมะดาสัตว์โลกนะครับ
ตามตำราเค้าว่า
เพราะ
ฉันทะ ราคะ นันทิ ตัณหา
สิ้นทุกข์เมือรัยกะเมือนั้น
สำหรับผม
กาลเวลาไม่มีความหมายอะไร
เหลือแค่ทำเรื่องที่คาใจเสร็จผมกะพอใจละ
เบื่อกรรมเหมือนกันละครับ
แต่สำหรับผมกะไม่ได้ทุกข์อะไรมากหมาย

 

นันทิกะราคะ มันช่วยสงเคราะห์บัง
ทุกข์ไว้ให้ อาจจะเป็นการโชคดี
มีบุญกว่าหลายๆ คน
ที่ถูกราคะนันทิ
ล่อลวงให้ดิ้นรน
นะเอ้อ.... (แหะๆหยอกๆ)

 

โลกวิญญาณกะมีความเห็นผิดเหมือนกัน
จะโลกไหน
กะบ่สู้โลกส่วนตัว55

 

หน้าผมด้านจนไม่รู้จะด้านงัยแล้ว
แค่ไม่ฉุดกระฉากกะบุญหัวแล้ว
55

 

ลุงแมวหมายถึงเจ้าหน้าที่ใน
ยมโลก (ขออภัยสื่อสารไม่ชัดเจน)

 

บัญชีหนังหมา ใน นรก
สามารถบันทึกตัวเองได้ครับ
ถึงแม้จะทำลายเล่มเก่าไป
แต่พอเอาเล่มใหม่มาวาง
มันก็บันทึกเหมือนเดิมอีก

ถึงแม้ว่า จะหลบเลี่ยงการกระทำของตน
ในชาตินี้ รอดพ้นกรรมไปได้
แต่เมื่อทันทีที่ตาย ก็จะลงนรกทันที
โดยไม่ต้องพิพากษา
หมดกรรมเมื่อไหร่ ก็จะต้องมาเกิดชดใช้
กรรมเดียวกันนั้น อีก 500 ชาติ
หากกรรมเดียวทำสองครั้ง ก็เพิ่มเป็นสองเท่า
ทำร้อยครั้งก็เพิ่มเป็นร้อยเท่า
ไม่มีใครจะสามารถรอดพ้นกรรมไปได้

 

พรี่เมายึดในยึดของยึดการแยกรูปแว๊บๆอ่ะคร่ะ คงต้องเหลวงเป๋วไปอีกนานแบบอันลิมิตเต็ต บอกให้เอาสติรุ้ทับลงไปต่อ มันจะปล่อยทั้งหมด ก็ยังไม่นำพา ....ก็อยุ่กับยำรวมมิตร แบบต้มจับฉ่ายต่อไปเถอะขร่ะห์ อิอิ

จิตจะไม่เกาะอะไรเบย มันจะเจ๋ยๆ (แต่เฉยมันก็รุ้) ก้อคงต้องใช้ความพยามไปให้ถึงว่าจิตจริงๆ มันรุ้แบบเฉยอ่ะป่าว นะคร๊ะคุนพรี่

 

กรรมกับวิบากต่างกัน

 

ปล่อยหมดพูดเหมือนเคย.....
ปล่อยแล้วไปไหนไม่ตอบ...

สรุพลมา สิ้นสุดกันที.....บาย อย่ามาตื้อนะมีลูกเมียแล้ว