เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ขอบคุณคุณอามากนะครับ รู้สึกเกรงใจคุณอามากๆเลย เนื่องจากต้องทำให้คุณอาต้องสละเวลาไปเปิดหนังสือเทียบ _/\_ _/\_ _/\_

 

สวัสดี

ก่อนสมัครสมาชิกไล่กวดอยู่อาทิตย์กว่าหลังสมัครอีกอาทิตย์กว่าครับ.บทความ ลป.โต๊ะ ชอบมากครับ.ช่วง 10 กว่าปีก่อนมีปัญหาส่วนตัวหนักมาก.ฝันว่ามีพระแก่ๆ เรียกไปลดน้ำมนต์ ตอนหลังมาเห็นรูปท่านใน นสพ.ถึงรู้ว่าเป็น ลป.โต๊ะ ครับ.ยังระลึกถึงท่าน ลป.โต๊ะ เสมอครับ.

 

หัวใจหลากสีบานสะพรั่งแทนดอกไม้จากน้องมากิ คงเป็นตัวแทนกำลังใจให้หนูมุหัวใจชื่นบาน พลังกายสู้โรคภัยหายเร็วไว

 

มีโอกาสขอร่วมทำบุญด้วยครับ

 

กราบสวัสดียามสายวันพฤหัสบดีค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

วันนี้อากาศมีเมฆครึ้มตั้งแต่เช้าค่ะ รออ่านลุงเอ็กซ์ต่อและรอร่วมชมพระปิดตาด้วยค่ะ ดูๆแล้วคุณอาว่างช่วงเช้าอย่างนี้ หนูยังพอมีหวังได้ร่วมบุญ ถ้าเป็นช่วงบ่ายๆเย็นๆ หมดสิทธิแน่ๆค่ะ

 

หลวงปู่เทียน จิตตสุโภ กับแก่นธรรม
ธรรมะดีเสมือนฝนที่กำลังฉ่ำฟ้าเวลานี้...

ตรึกผิวธรรม.....ลูบคลำศีล
ดั่งป่ายปีน.......ไต่ตีนเหว
ทะลุแก่น.........แม่นธรรมเร็ว
เหินพ้นเปลว.....เจริญสติ
.....นั่นหนาธรรม.....รู้ทำจริง
.....ความแจ้งสิง.....ปัญญาผลิ
.....ทบทวน"สุ-.......จิ-ปุ-ลิ"
.....ไร้ตำหนิ...........สิ้นติเตียน!

หมายเหตุ...
---สุ = สุตะ...ฟัง
---จิ = จินตะ...คิด
---ปุ =ปุจฉา...ถาม
---ลิ = ลิขิต...จด,เขียน

ทั้งหมดนั้นคือ"หัวใจนักปราชญ์"
หรือ"พาหุสัจจะ" ต้องมีทั้ง
ทางโลก-ทางธรรม!

 

เจอะเจอภาพงามตายามฝนมืดครึ้ม
อย่างนี้มัวรออะไร...เขียนสิครับ...

ตะลึงลาน.....ผ่านงานหิน
ช่างโสภิณ....ศิลป์ไสว
ไม้ทาบบึง.....ทึ่งเหลือใจ
ใช้งานได้......ใช่แค่แล!

 

---นั่งมองฝนเท ฟ้ามืดด้วยหัวใจว้าเหว่ เมื่อวันจันทร์กว่าจะถึงสนง.ล่อไป2 ชั่วโมง วันนี้สภาพคล้ายกัน ไม่รู้จะกี่โมงยาม?

---อย่างไรก็ตามเมื่อเหลียวมองข้างๆคนบนรถเมล์ที่ลำบากทารุณกว่าเราหลายร้อยเท่า ความหงุดหงิดจะหายฉับพลัน นั่งสมาธิสวดมนต์ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ถึง

 

น้องปรายตื่นเช้า ทักเช้า ป่านนี้คงหนีจราจรที่เป็นจลาจลปนน้ำท่วมถึงที่ทำงานเรียบร้อย

 

ไม่เป็นไรครับ หนังสืออยูในตู้เปิดดูง่ายนิดเดียว เป็นการดีด้วยซ้ำ ทำให้ทบทวนเรื่องและภาพดีๆเข้าสมองอีกระลอก ไม่เสียเวลาอันใดเลย อ่านนิยายขายพระน้ำเน่า เสียเกสรสายตามากกว่ากันเยอะ

 

---อ่านแล้วรู้ว่ามี"บุญสัมพันธ์"กับหลวงปู่ ท่านจึงมาโปรดในฝันตามที่เล่า ต้องคอยตามกระทู้ไว้ จะนำมาแบ่งให้ร่วมบุญเป็นระยะตามความเหมาะสม

---ใช้เวลาไม่ถึงเดือน ไล่อ่านพันกว่าหน้า ถือว่าเป็นยอดนักอ่านท่านหนึ่ง ต้องขอคารวะด้วยใจจริง

 

---เดินทางมาถึงโพสท์จากปักษ์ใต้ ฟ้าเริ่มเปิด ฝนเริ่มซา ลูกน้องมาสะกิด ไปเถอะครับนาย

---เจอะกันช่วงบ่าย จะกัดฟันแหวกมรสุมทั้งฝนทั้งงานเข้าเว็ป ส่วนการทำบุญต้นน้ำหากหนูชุสะดวกช่วงเช้า ก็ไม่เป็นไร ในวันหยุดนี้จัดสลับทั้งเช้า บ่าย-เย็น ตามเวลาเพื่อให้ทุกท่านมีโอกาสสนุกกับสิ่งมงคลทัดเทียมกัน

 

กำลังจะปิดเครื่อง เหลือบเห็นแก้วน้ำส้มสวยใสจากน้องเรย์...ยกกรึ้บชื่นใจรวดเดียวหมด-ไปล่ะครับ

 

อ้าว-เหลือน้องก้องอีกโพสท์
ยินดีครับ เตรียมสนุกวันสองวันนี้

 

ขอบคุณครับ.ชอบเรื่องเกี่ยวกับป่าทุกเรื่อง เดียวนี้หาคนเขียนยาก แต่เรื่องนักขุดฯ ของท่าน มาอีกแนวสอดแทรกความรู้อีกด้านหนึ่ง ได้ความรู้มากครับ

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi อีกครั้งขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ปกปักรักษาคุณน้าและเพื่อนๆ ขอให้ทุกๆท่านได้รับแต่สิ่งดีมีความสุขกายสุขใจมั่งมีศรีสุขครับ

แม้ห่างหายแต่ไม่เคยลืมลืนความอบอุ่นที่ได้รับจากคุณน้า Wanwi และผองเพื่อนครับ เนื้อเรื่องยังไม่ได้ย้อนไปอ่านเลย ต้องตามปะติดปะต่อใหม่อีก

- คุณมุขอให้หายป่วยเร็วนะครับ ขอให้งานผ่านโดยเร็วนะครับ
- คุณธารทอง, คุณพัฒน์, คุณชุ(เสือปืนไว สายซุ่ม), ท่านบก พี่Suthumma, คุณมากิ, เมษ คุณเปลือกไม้(ผู้ใฝ่ธรรม), คุณบาสอีกคน และผองเพื่อนที่คิดถึงครับ แม้ไม่ได้เอ่ยชื่ออย่าน้อยใจนะครับ


คิดถุงๆๆ คุณน้าWanwi และ และเพื่อนๆ ครับ

 

---ป่าจริงวันนี้หาทำยายาก ที่มีก็ล้วนเป็นเขตหวงห้าม ทั้งห้ามเข้ากลัวล่าสัตว์ ตัดไม้ทำลายป่า เหลือเขตอนุรักษ์บางแห่งที่เปิดให้ชมโดยมีกฏกติกาเคร่งครัด วิญญาณป่าดิบดงพงไพรแท้ๆจึงเลือนหาย นักท่องไพรตัวจริงไร้วัตถุดิบเขียนจึงหาเรื่องเข้าถึงวิญญาณป่า อาถรรพ์ป่าแท้ๆ หาอ่านยากเช่นนี้แล

---แม้ฝั่งพม่าเอง เพื่อนรุ่นน้องเสี่ยใหญ่ผู้เคยประมูล หลวงพ่อทวดหลังเตารีด5 ล้านบาท ทำบุญสร้างโรงพยาบาลเมื่อปีที่จัดที่คิงพาวเวอร์ รางน้ำ กำลังนี้ไปเปิดกาสิโนใหญ่สุดที่ทวายกำลังก่อสร้างอีก5-6 เดือนเสร็จ เจอะกันสัปดาห์ก่อนก็เล่าว่า พี่หม่องล่อกันซะเหี้ยน ป่าเหลือแต่ตอแล้วเหมือนกัน

 

---น้องสุทินตัวห่าง ทักหาย แต่จะใจยังห่วงหาเสมอ นี่แหละเรียกมิตรแท้ทางใจ ไม่ว่าอยู่หนใด ว่างก็ต้องแวะเยือนเป็นครั้งคราว ในห้วงคำนึงยังส่งถึงกันมิวาย เฉกเช่น ท่าน คอสมิค เรย์ รังสีผู้อบอุ่น

---ว่างเมื่อใดก็ทักมา อย่าลืมว่ามีคนรออ่าน"มิสเตอร์โบ้"เพื่อนผู้ซื่อสัตย์พันธุ์ทางอยู่นะ...(คงไม่แปลกใจที่ผมไม่ลืม ก็บอกแล้ว ผมความจำดี-ฮ่า)

 

จริงๆ อย่างที่พี่ wanwi พูดครับ.ป่าเหียนหมด แต่ก่อนสมัยเป็นวัยรุ่น ที่สวนผม จ.เพชรบูรณ์ เมื่อก่อนยังพอเห็นหมู่ป่ามาขุดรากไม้กิน เดียวนี้ไม่มีให้เห็นสักตัว