เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ตอบน้องไทยฯช้าไปหนึ่งวัน แต่ก็ขอบคุณการทักทาย อาทิตย์นี้งานเยอะ หวังว่าสัปดาห์หน้าคงหายใจคล่องจมูก ได้ทำบุญต้นน้ำต่อกับหมวด"พระปิดตา"แถมพกด้วย "หลวงปู่ทวด"ที่ท่านบก.ใหญ่ของเราฝากไว้ให้ร่วมบุญ ผมจะผนวกไปพร้อมกันตามความเหมาะสมในแต่ละประเภท ขืนเก็บไว้นานเดี๋ยวลืม

 

ทักประจำวันมีค่าทางใจน้องปราย
ผมก็ไม่หน่ายในการจิ้มตอบทุกครั้ง

 

ข้ามอีกหนึ่งทักของวันวาน
จิ้มตอบสวัสดีวันนี้อีกที

 

ภาพดี เรื่องเล่ามีสาระ ผสมน้ำใจไมตรีอบอุ่นจากคุณพัฒน์...เรื่องเล่าประกอบภาพปล่อยดำเนินไป ส่วนน้ำใจก็รับไว้ด้วยความซาบซึ้งตรึงจิต

แถมเสริมคุณค่าบารมีท่านบิดาแห่งกอง
ทัพเรือไทยด้วยบทกวีน้อยๆแทนใจ...

"อาภากร".......ย้อนเฉลิม
"เสาร์5"เติม.....เสริมราศรี
แด่บิดา...........ราชนาวี
ตำนานนี้.........ไร้เทียมทาน
.....19พฤษภฯ.......พฤกษ์ใหญ่ล้ม
.....ฟ้าดินตรม........ลมประสาน
.....นาม"หมอพร"....เกริกเกียรติกาล
.....กึกก้องผ่าน......."อาภากร"!

---เดือนนี้มีปัจจัยที่มาชิกฝากให้ผมทำบุญตามอัธยาศัยไม่น้อย ผมคงจัดทำกับน้องมะหมาชุมพรตามปกติ เพราะไม่มีโปรแกรมพิเศษอื่น ก็คงทำในช่วงปลายเดือน ขยับเวลาออกมาหน่อย ให้สอดคล้องกับบุญต้นน้ำ

---แจ้งคุณพัฒน์ไว้ล่วงหน้าตามนี้

 

ท่านบก.ฟันธงให้ชัดแจ้ง
ไม่มีการอ้อมค้อม

 

ขนาดไม่รู้ที่ยังมีประสบการณ์
ตอนนี้อาราธนาได้เต็มกำลัง
คงนำสิ่งดีๆให้น้องคมมากขึ้น

 

มาตามความคิดคำนึงและคิดถึงเรียบร้อย
แต่จะว่าไป งานเยอะดีกว่าว่างแยะ

 

อื้อฮือเห็นของชอบลอยมาเต็มจอ
น้องเรย์สร้างความทรมานมาก เขียนสิ...

ฟรุ๊ตตี้เค็ก.......เสกตั้งโต๊ะ
โก๊ะจ๋าโก๊ะ.......ต้องโซ้ยเหวย
หมอสั่งห้าม.....หวานนมเนย
ขอสังเวย........เสบยลิ้น-ฮ่า!

 

เลี่ยงแดดจ้ามาตอบน้องมากิตอนแดดโรย
งั้นเขียนให้กับภาพหวานชื่นตาตามปกติ...

แม้แดดกล้า.....พาร้อนรุ่ม
ดวงใจชุ่ม........อุ้มน้ำล้น
หยดพุน้อย......ปล่อยหยาดท้น
ไม้ดอกปน.......ผ่อนปรนแรง!

พักชั่วครู่เพื่อมื้อค่ำ อิ่มแล้วจะนำเข้าตะนาวศรีอีกสักท่อนสองท่อน อย่าปล่อยยาวเพราะอาทิตย์หน้าต้องว่าเรื่องบุญต้นน้ำอีกยกตามธรรมเนียมปฏิบัติ ทำบุญกับพระดีมีคุณค่าครบทั้งวันนี้และวันหน้า เดือนละ2 หน

 

สวัสดีดีครับอา. เดินทางกลับมาเตรียมตัวทำงานวันพรุ่งนี้แล้วครับผม. เพื่อนบอกว่าเป็นของหลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอกครับ รับมาตั้งแต่สมัยแม่ครับ. ผมจำได้ว่าเคยเห็นมาเป็นคู่ซ้ายขวาแขวนบนเส้นลวดคล้ายๆโมบายครับเห็นหลายปีก่อนวันนี้เห็นเดี่ยวๆไม่แน่ใจว่าเพราะทำธุรกิจหลายอย่างเลยแบ่งมาใว้ตามร้านที่เพื่อนเปิดใว้หรือเปล่าลืมถามครับผม

 

เก่าหนักเข้าไปอีก ทำเข็มขัดสั้น(คาดไม่ถึง) ท่านไปไกลถึงเมืองเหนือปู้น แสดงว่าคุณแม่เพื่อนรับกับมือหลวงพ่อตั้งแต่ยุคเก่ากาลแสนนานกาเลแลัวคงทำมาค้าขึ้นด้วยดี จึงแยกธาตุแบ่งอีกตัวออกไปให้ลูกคนอื่น ขอบคุณข้อมูลที่มอบมา

 

ตอบโพสท์หลังอาการค่ำเสร็จ คว้าไฟฉายพากันเข้าป่ายามค่ำคืน เวลาในตะนาวศรีเพิ่งเช้าตรู่ สวนทางกับพวกเราเล็กน้อย แต่ความสนุกกับความรู้เฟื่องเรื่องเหนือมิติยังเต็มถัง รอการจิ้มสักพักครับ

 

ระหว่างรอ เสริฟของหวานก่อนครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม..."เอ็งคงเสียเวลาปรับตัวตั้งหลักเหมือนกัน อย่าเสือกอาละวาดตอนนี้ล่ะ"...ผมคิดขำๆขณะทำธุระของตัวเองเงียบๆในพุ่มไม้ลับตาคน!
====================

เช้าใต้ม่านหมอกบางเบาราวใยไหม กับเงาเมฆครึ้มเหนือขุนคีรีตะนาวศรี ผ่านพ้นไร้เภทภัยรบกวน เรายกทีมกลับถ้ำ ปลุกอาจารย์เลิศ จัดขบวนใหม่ มะกับดวงดาวหามแคร่ ลุงพรานเฒ่าและบักสมคุมเป็นกองหน้ากองหลังทำกิจส่วนตัวเป็นทัพสอง

อาหารเช้ามื้อแรกที่ผมกับอีก 4 ชีวิตได้ร่วมวงกับคุณเทพ ผู้นำ 3 ชีวิตรอดปากเหยี่ยวปากเสือ ประคองรอจนเรากลับมารวมทีมสำเร็จ จึงเป็นบรรยากาศเปี่ยมชีวิตชีวา น้องพี่สหายร่วมตายได้อยู่พร้อมหน้า มีเวลาพูดคุย กลิ่นฟืนไอร้อนควันไฟอ้อยอิ่งจากการราฟืน ผสมกลิ่นตัวคนกับอาหารในถ้ำคละคลุ้ง ล้วนเป็นกลิ่นทดแทนความอบอุ่นสำราญใจ

9 ชีวิตยังไม่ตาย ทุกคนคงลมหายใจไม่บกพร่อง แม้จะบาดเจ็บภายในได้แผลภายนอกกันบ้าง ก็เป็นเรื่องเล็กน้อย เมื่อเทียบกับตะละศึกที่ฝ่าฟันหอบหิ้วรอดกันมาได้

คุณเทพเคี้ยวข้าวไปก็ชวนคุยออกรส ซักถามการเดินทางอันมหัศจรรย์กว่าพวกเราจะได้หวนกลับมาพบกัน ช่วงเวลาไม่กี่วัน ความรู้สึกทรมานกายใจนานคล้ายเป็นปี!

คุณนงกับคุณชาติผลัดกันเล่าประสบการณ์คนละฟาก มีผมคอยเสริมสอดแทรกเป็นครั้งคราว

เสียงอุทาน โอ...อูววว์...ไม่น่าเชื่อดังจากปากผู้ฟังเป็นจังหวะ โดยเฉพาะอีตอนผจญศึกทัพหมาป่าฉลาดที่สุดในโลก สาวงามซึ่งเกลียดกลัวกองทัพเจ้าเขี้ยวขาวฝังใจ ถ่ายทอดแต่ละฉากเมามันส์ในอารมณ์ ไอ้ผมจะห้ามก็ใช่ที่ ปล่อยให้คุณเภสัชกรสาวได้ระบายความอัดอั้นเสียบ้าง

แม้การเล่าเรื่องจะรวบรัดสะบัดพลย่นย่อค่อนข้างมาก แต่ก็ทำให้ชาวคณะล่าเหล็กไหลซึ่งติดแหง็กอยู่กับที่ในถ้ำ ฟังหูห้อยจนแทบลืมเคี้ยวข้าว คุณชาติเองก็ตื่นเต้น คอยซักถามคู่หมั้นเพิ่มเติมเรื่ิองราวการเอาชีวิตรอดเป็นระยะ

ยังดีที่คุณนงไม่พลั้งพลาดเล่าถ้ำเจ้าแม่จันทิมาด้านหลัง โลกใต้ปฐพีที่เป็นเสมือนจุดเริ่มต้นก้าวแรกแห่งการเดินทางเปิดสู่ภพภูมิมหัศจรรย์ ภพที่เสมือนฝัน พิศวาสลึกล้ำดูดดื่มเหนือจินตภาพใดจะนึกถึง ความลุ่มลึกของโลกแฟนตาซีวิหคสวรรค์ ซึ่งประทุอารมณ์ความรักความหวัง เตลิดไกลยันตีนเขาพระสุเมรุที่หลุดเข้าไป ต้องคอยหยิกเนื้อเตือนตนเองว่า นี่เป็นความจริง ไม่ใช่ตายแล้วเป็นวิญญาณหลุดไปอีกภพ!

อีกมากมายที่คุณนงเธอรู้หลบเป็นปีก รู้หลีกพึงรักษาดีกว่าเป็นหาง!

ฟากเรื่องราวฝ่ายคุณเทพกับอาจารย์นั้น แทบไม่มีความจำเป็นต้องบรรยาย ทุกความเคลื่อนไหว การหลุดรอดมหันตภัยความตายชนิดเล็ดรอดผ่านง่ามนิ้ว ถูกบันทึกอยู่ในหนังสือเกินกว่า 7 ใน 10 ส่วน

คุณเทพบอกกับญาติผู้น้องและคุณนงว่า ว่างก็เอาไปอ่านได้ตามสบาย น้องพรานอ่านจบแล้ว ไม่มีสิ่งใดปิดบังหวงห้าม ประสบการณ์ 2 ฝั่งและ 2 ด้านของหมู่คณะ ต้องรับรู้ทัดเทียมกันทุกคน

เมื่อพูดถึงประสบการณ์ 2 ด้าน 2 ฝั่งต้องรู้เท่ากัน...หากผมตาไม่ฝาด ใต้แสงเงาสว่างพอควรที่ฉายด้านนอกเข้ามา ยังทันเห็นคุณเทพปรายตาเลศนัยโฉบจิกมาทางผม ก่อนเสมองผ่านเลยไปที่คุณนงผู้จะต้องมีศักดิ์เป็นน้องสะใภ้ในวันข้างหน้า

แววตาผู้อาวุโสผ่านโลกเหนือกว่าระดับร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ส่วนจะผ่านเวทีพิศวาสมากน้อยแค่ไหนผมมิอาจหยั่งรู้ แต่เชื่อได้ว่าในความจัดเจนชีวิตของคุณเทพ มีสิทธิ์อันควรข้องสงกาคาใจความสัมพันธ์ระหว่างผมกับสาวงาม

หนุ่มฉกรรจ์ชาวเหมือง ร้างเลือนหนทางปลดปล่อยเลือดลมดั่งลาวาภูเขาไฟพร้อมระเบิดตลอดเวลา กับสาวโสภากว่านางไพร ก็ประดุจผึ้งหนุ่มเคียงคู่ไม้ดอกงามฉ่ำเยิ้มเกสรทุกกลีบใบ มีหรือภมรจะอดใจไม่เชยชมลองลิ้มความฉ่ำหวานแสนสวยใต้ปีก

นี่ไม่นับดวงตาคมวาวคู่หมั้นหนุ่มฝั่งตรงข้าม ที่ทำไม่รู้ไม่ชี้แต่คอยเขม้นจ้องจับจังหวะผิดพลาด แม้จะมีมารยาทอดกลั้นสูงสุด ไม่ยอมเอ่ยถามสักคำเดียวว่า...

ตลอดทางตลอดเวลาหลายวันในป่าดงพงดิบทึบป่าเปลี่ยว ปานหลุดสู่โลกดึกดำบรรพ์ก้าวข้ามบรรพกาลใกล้เคียงยุคไดโนซอร์นั้น... เราสองคนกินอยู่หลับนอนคอนหาบอีท่าไหน?

"เอ่อ...ผมมีอีกเรื่องสำคัญต้องเล่าให้ทุกคนรู้...พลาดไม่ได้"!

ผมระเบิดน้ำเสียงขึงขัง ตัดสินใจเบี่ยงเบนสถานการณ์คับขัน ชักใบเรือกลับเข้าฝั่ง เข้าหาเหตุการณ์จริงตรงหน้าซึ่งชาวคณะยังต้องเผชิญหนีไม่พ้น

ศึกภัยที่แล้วมาพับใส่กระเป๋าไว้ก่อน ค่อยเรียบเรียงเล่าเป็นความหลัง...มหันตภัยคอขาดบาดตายกับเจ้าถ้ำ คงความสำคัญเป็นลำดับแรก...!

ให้ความฝันเป็นตัวดำเนินเรื่อง ผมนำทุกคนเข้าสู่โลกอีกมิติคาบเกี่ยวสองภพที่ใครจะเชื่อก็ได้ ไม่เชื่อก็ไม่ว่ากัน... เพียงแต่วินาทีนี้ ไม่มีใครสักคนที่จะกล้าเอ่ยคำว่าไม่เชื่อ ต่อให้เป็นด็อกเตอร์ความรู้ท่วมหัวมาจากแดนศิวิไลซ์

ได้ผล...เหมือนโยนระเบิดลูกใหม่ลงกลางวง!

"ตายห่...พวกนางเป็นลูกน้องเจ้าแม่อุมาหรือนี่.?!"...อาจารย์เลิศครางผสมอุทาน

ความแปลกใจกับน้ำเสียงหวาดหวั่นวิตกกังวลปิดไม่มิด คนเชี่ยวเวทย์แตกฉานคุณไสย ไม่สงสัยเรื่องที่ผมเล่า หากมองข้ามช็อตไปถึงภัยร้ายที่กำลังจะก่อหวอดเป็นคลื่นยักษ์ลูกต่อไป!

------------------------------

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

สวัสดีเริ่มทำงานกันด้วยความโปร่งใส ปลอดภัยทุกการเดินทางครับผม

 

กราบสวัสดีอาจารย์วันวิ และแฟนคลับทุกท่าน
ขอบคุณสำหรับหนึ่งตอนที่ดูจะอึดอัดบ้าง รอลุ้นกันต่อไปครับ
ขอให้อาจารย์ และแฟนคลับ มีสุขภาพแข็งแรง พบแต่สิ่งดีๆ ไม่มีทุกข์ ด้วยความเคารพครับ

 

ภาพสุดหวานทั้งของหวานกับ2สาวน้อยหน้าหวาน(คงเป็นลูกสาว) ดูแล้วชื่นตาแต่ทรมานจิตใจผู้สว.ซึ่งชมชอบของแบบนี้ยิ่งนักน้องเรย์เอ๋ย คราวหลังอย่าทำ แต่ให้ส่งของจริงมาเลย-ฮ่า

 

จันทร์หรรษาจากน้องมากิ
มาอย่างเริงร่า พาให้ต้องจิ้ม...

เหลืองเรื่อเรือง...ประเทืองจันทร์
เดินตามฝัน........วันสดใส
ได้ดอกดวง........เสริมห่วงใย
สัปดาห์ใหม่........ใส่เกียร์สู้!