ธรรมหลังกึ่งกลางพุทธกาลเป็นต้นไป เป็นธรรมบัวบาน จะเปิดเผยครั้งแรกในยุคนี้นะ

คงไม่เป็นหรอกครับ เจ้าสำนัก...อภินิหารก็แสดงไม่เป็นครับ...แสดงแต่ความสุข ให้เขาเห็น.ก็น่าจะเพียงพอแล้วครับ ยุคนี้ เพราะ ความสุข มันหายาก ในยุคนี้ครับ

 

ความสุขคนเดียว มันมีอยู่แล้วครับ ตอนนี้ก็นำพาคนในครอบครัว ให้เขามีความสุข
แสดงความสุขให้คนรอบข้างได้เห็น

ส่วน ของเงิน บอกไปหลายรอบแล้วครับ...แต่มัน ช้า เพราะ ส่วนมากเขาจะยังไม่เข้าใจ ในวิธีการของผม...บางพวกก็บอกว่า ผมยังไม่ดีพอ ยังมีลูกมีเมียมีครอบครัว ยังเสพกาม ดื่มเหล้า...เห็นว่าผมไม่ไช่คนดีมีศีลธรรม ไงครับ เลยช้าครับ

คนดี เป็นยังไงกันนะ...อิอิ

 

ก็เพราะเขายังไม่เข้าใจว่าความพอดีคืออะไร ไงครับ
และบางคนก็พอใจในสิ่งที่เขาเป็น เราไปเปลี่ยนเขาในครั้งเดียวไม่ได้ ต้องค่อยๆเปลี่ยน ซึ่งก็ต้องรอธรรมมะจัดสรรจริงๆ ซึ่งเราต้องคอยสังเกตุเขาด้วย พอเข้าจังหวะก็ฟันเลยครับ บางคนก็อ๋อเลย บางคนก็ค่อยๆอ๋อแล้วแต่สิ่งที่ทำมาผมก็ทำแบบนี้ละครับ ใช้ชีวิตเรื่อยๆพอได้จังหวะที่จะแทรกได้ก็ทำ
อุปมาบางคนเปรี้ยว บางคน หวาน บางคนเค็ม บางคนเนื้อ บางคนผัก ปรุงไปเรื่อยๆ พอเข้าที่ออกมาอร่อยทุกคนครับ ปรุงลวกๆไม่ได้ครับ
ส่วนเรื่องอื่นพักงานครับ เพราะผมเลือกเป็นมนุษย์ธรรมดาครับ

 

ยกตัวอย่างบ้านๆ เซ็งว่ะพี่ผัวแ ..งไม่ชอบกลับบ้านไปเที่ยวกลางคืน(ในใจอ่อผัวชอบเ..ด) ไม่รูั้ทำไงดี..
อืมกลับบ้านไปแล้วหนูทำไรละโดยปรกติ
ก็นอนอะพี่ตอนเช้าก็อาบน้ำไปทำงาน
รักผัวป่าว เรานะ รักซิพี่ถามแปลก
รักแล้วทำไมกลับบ้านไม่อาบน้ำสระผม ทำตัวให้สะอาดหอมฟุ้งไปเลยใครเขาอยากจะกอดอะไรเหม็นๆว่ะ ฝึกขมิบๆบ้างจะได้ฟิตๆ หัดใช้ปากมั่งจะได้แปลกใหม่
เอาแบบนี้เลยเหรอพี่ เออไปลองดู
1 อาทิตย์ผ่านไป เป็นไงมั่งอะเรา
ดีเลยพี่มันร้องเป็นหมาเลย กลับบ้านทุกวัน
เออเบาๆ เกรงใจคนอื่นมั่ง
นี่ไงธรรมไม่ได้สวยงามอะไรเลย แต่คู่นั้นเขาก็มีความสุขในแบบที่เขาเป็นโดยไม่เบียดเบียนใครแล้วเราต้องใช้อะไรสวยงามอธิบายหรอเปล่าเรื่องราวจากนั้นก็รอจังหวะต่อไป
บางครั้งอยู่ในโคลนจะให้ใช้ธรรมอื่นๆเราไม่มีปัญญามากขนาดนั้นทำในสิ่งที่เราทำได้ก็เท่านั้น

 

เยี่ยม...อึ้ง ทึ่ง เสียว....คนธรรมดา ความสุขอยู่ตรงไหนล่ะ

กิน ถ่าย ผสมพันธ์ นอนพัก....
..
เวลากิน..มีความสุขมั้ย
เวลาถ่าย...มีความสุขมั้ย
เวลาอยู่กับภรรยาสามี...มีความสุขมั้ย
เวลานอนพัก..จะหลับด้วยความสุขมั้ย
...
ความจริงที่เหมือนกันทุกคน...ความสุข มันก็มีเพียงเท่านี้ ..ของการเป็นมนุษย์
แต่ความสุขแค่อย่างเดียว สองอย่าง มันก็ไม่ไช่..มันต้องสุขครบ นี่สินะ

ผมมีครบนะ

 

มีอยู่สิ่งหนึ่ง ที่ถ้าผมทำได้..ถ้าผมทำได้และได้ทำก็คือ..ผมจะผลิตน้ำดื่ม อาหารง่ายๆ...ผมจะไม่ให้คนเป็นทุกข์เพราะ เรื่องน้ำดื่ม เพราะเรื่องอาหารการกิน..ผมจะแจกจ่ายน้ำดื่มฟรี อาหารมื้อนึง ฟรี....จะไม่ให้ใครต้อง มีความหิว...ส่วนเรื่องอื่นค่อยๆ เพิ่มตามมาครับ

ผมว่าพวกที่ ขายน้ำดื่มขายอาหาร เป็นพวกเห็นแก่ตัวครับ...ไม่มีน้ำจิตน้ำใจต่อเพื่อนร่วมโลกนั่นเอง....เพราะความเป็นโลก ต้องเป็นของกลางต่อทุกชีวิต...ไม่ควรยึดของกลาง มาเป็นของตนเอง...ไม่ควรเข้าไปยึดครองธรรมชาติ จนทำให้ธรรมชาตินั้น เสียความเป็นกลาง เสียความบริสุทธฺของธรรมชาติไปครับ...

 

การเป็นคนธรรมดาก็เป็นความเห็นแก่ตัวอย่างหนึ่ง
พระโพธิสัตว์บางองค์ยอมเป็นมาร, เป็นปีศาจเพื่อให้ผู้อื่น
ได้เข้าถึงโพธิก่อนตน ตัวเองก็ใช้อุบายหลอกคนอื่นว่าตนเป็นโพธิแล้ว

รอจนผู้อื่นได้เป็นโพธิจริงๆ กันหมด ตนเองก็ค่อยเข้าสู่โพธิตามหลัง เช่นนี้ ก็มี
อีกประการ เวลาเราเจตนาเป็นอย่างหนึ่ง มันมักไม่ได้เป็นตามนั้นด้วยสิ?

 

ท่านดอกไม้มั่ว...อีกตามเคยครับ...
ใครว่าการเป็นคนธรรมดามันง่ายหรือครับ...งั้นคนดีก็เป็นคนเห็นแก่ตัวด้วย งั้นสิครับ....

คนธรรมดาน่ะ...เป็นได้ยาก กว่าเป็นคนไม่ธรรมดา เสียอีกนะครับ

 

นี่ก็ถึงยุคของ "ลูกเทวดา" แล้วนะฮะ
แว๊นซซซซซซซซ์

 

ก็ตอนนี้พักผ่อน เริ่มดึงหลายๆอย่างกลับมาครับ แล้วผมก็ไม่ใช่โพธิครับ ไม่มีตำแหน่งไม่มีหน้าที่เหลือแต่ความธรรมดา คนอย่างผมให้กลับไปดีแล้วครับ อยู่ไปเกะกะขวางทางเขาเปล่าๆ ถึงเวลาเดี๋ยวก็รู้กันเองละครับว่าจะทำอะไรหรือเปล่า

 

มุขนี้ผ่านครับ

 

งั้นก็เริ่มฝึก "คัมภีร์เทวดา" กันได้ละฮะ
ขั้นแรกก็ตัด .... ก่อนเรยย

 

ธรรมะเป็นเรื่องธรรมดา แต่มันช่วยอะไรใครไม่ได้
นอกจาก จะเอาไว้เม้าท์กันแก้เซ็ง หรือคุยหรูๆ ให้คนฟังไป

ที่ช่วยคนได้ มันต้องใช้ "อุบาย" นะฮะ

 

งานในส่วนที่ผมทำเรียกว่าชำระ เป็นงานที่ไม่มีใครทำเพราะมันต้องรับทั้งสภาวะทางอารมณ์และจิตใจ พูดง่ายๆคือเจ็บตัวเป็นส่วนที่ไม่ต้องยุ่งกับใครมาก เอาง่ายๆตอนนี้พุทธะทุกท่านก็ออกมาหมดแล้ว ในหลุมดำที่ออกมาเรียนรู้อีก ที่ต้องพักเพราะต้องเคลียร์ตัวเองจากตัวแฝงที่อาจทำให้การสื่อสารผิดพลาดได้ และหลายๆส่วนก็เริ่มส่งผลกับกายหยาบพอสมควรครับ

 

ก็สมมุตินี้เป็นชายก็ไปตามนั้นละครับ

 

อ้าว ก็ไหนบอกกับผมว่า ปิดบ้านไม่รับแขกภายนอกไง แล้วทำไมรับล่ะ

ส่วนตัวผมเองรับเละ เต็มๆสองเท้าเลย ปวดจี๊ดๆ ปวดร้อนๆ ปวดทิ่มแทง สองฝ่าเท้านี่ บางวันความทุกข์ของคนอื่นมาแรงมาก ต้องด่าทั้งในใจและออกเสียงเลยล่ะ...มาหนักมากๆ ต้องนอนทำใจเลย..มันอะไรจะมีความทุกข์หนักหนาสาหัสกันจังเลย..มานุดษยะกระทำ...ส่งต่อได้ก็ส่งต่อเข้าดอกบัว ไอ้ที่ เกาะติดหนึบ ก็ต้องทำใจ
ว่าจะพัฒนาได้ถึงไหน...

อึดอัดแต่ก็พวก มีความทุกข์ อยากให้ช่วย แต่ไม่กล้าเปิดเผยตัวนี่แหล่ะ..โคตรน่าลำคาญเลยล่ะ

 

ที่ช่วยได้มันต้องใช้ อุบาย....ผิดคำ..การช่วยเขาเรียกกุศโลบาย

อุบายน่ะ ใช้ เบียดเบียน คนอื่นโน่น

งั้นก็แสดงว่า ช่วยได้สิ..

 

กระทู้ธรรมบัวบาน ท่าบัวจะบานแล้วจริงๆ

 

หยุดแล้วครับตอนนี้ มีอะไรเพิ่มเติมเดี๋ยวเขาก็สื่อมาเองครับ
ปรกติถ้าไม่ได้ใช้กายหยาบเป็นที่พักไม่น่าจะมีอาการอะไรนะครับ ก็อาจจะมีคลื่นแทรกทางความคิดและอารมณ์เยอะหน่อยแต่ตรวจสอบดูดีๆก่อนนะครับพวกมาเกาะเอาอย่างเดียวก็มีอยู่ เพราะท่านเปิดทางให้เข้ามาในบ้านเองผู้ดูแลเขาย่อมปล่อยให้ผ่านอยู่แล้วครับ

 

.
เขียน ๒๐.๓๖


แหม..ถ้าจะว่าเรื่อง "โดน" กันในระยะนี้แล้ว เราก็มีกะเขาด้วยนะเออ
วันนี้ก็โดน แต่เช้าเลย ลูกแม๊กซ์ในห่อขนมทิ่มนิ้ว เลือดออกเลยอ่ะ
ออกมาประมาณ หนึ่งในสิบหยดได้มั้ง นะ แบบว่าน้อยมากเลย
แผลนี้ เลือดเท่านี้ รวมกันสิบครั้ง เลือดยังไม่หยดเลยมั้ง

วันก่อนล้างจาน นิ้วก็กระทบกะพื้น แสบเลย ไม่รู้มีเลือดอ่ะป่าว
แต่ก็ต้องพันพลาสเตอร์ไว้ เพราะแสบนิ้ว แต่ไม่เห็นแผล
วันก่อนหน้านั้นก็โดนที่นิ้ว แปะพลาสเตอร์ตามเคย
วันนก่อนโน้น โดนที่นิ้วเท้า แผลไม่เห็น ก็แปะ

คือพักนี้โดนบ่อย โน่นนี่นั่น โดนแทบทุกวันเลยอ่ะนะ
แต่มีบัตรส่วนลดมั้ง เลยเหลือแค่กระปริบกระปรอย
แค่สะกิดผิวๆ พอให้รู้ว่าโดนแล้ว ไม่รู้กรรมใคร


กระต่ายป่า มากะพระ / เพื่อนเยอะ ญาติแยะ
.